C. Valerius Catullus
ca. 87 - 54 a. Chr. n.
|
Carmina
Textus:Catull, Sämtliche GedichteLateinisch/Deutsched. Michael von AlbrechtStuttgart 1995Fragmenta:Catull, Lateinisch-Deutsched. W. Eisenhut, München 1956
|
_________________________________________________________
|
|
quoi dono lepidum novum libellum | |
passer, deliciae meae puellae | |
tam gratum est mihi, quam ferunt puellae | |
lugete o Veneres Cupidinesque | |
phasellus ille quem videtis hospites | |
vivamus mea Lesbia, atque amemus | |
Flavi, delicias tuas Catullo | |
quaeris, quot mihi basiationes | |
miser Catulle, desinas ineptire | |
Verani, omnibus e meis amicis | |
Varus me meus ad suos amores | |
Furi et Aureli, comites Catulli | |
Marrucine Asini, manu sinistra | |
cenabis bene, mi Fabulle, apud me | |
ni te plus oculis meis amarem | |
si qui forte mearum ineptiarum | |
commendo tibi me ac meos amores | |
pedicabo ego vos et irrumabo | |
o Colonia, quae cupis ponte ludere longo | |
18 | nunc: fragmentum I |
19 | carmen Priapeum pseudocatullanum |
20 | carmen Priapeum pseudocatullanum |
Aureli, pater esuritionum | |
Suffenus iste, Vare, quem probe nosti | |
Furi, cui neque servus est neque arca | |
o qui flosculus es Iuventiorum | |
cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo | |
Furi, villula vestra non ad Austri | |
minister vetuli puer Falerni | |
Pisonis comites, cohors inanis | |
quis hoc potest videre, quis potest pati | |
Alfene, immemor atque unanimis false sodalibus | |
paene insularum, Sirmio, insularumque | |
amabo, mea dulcis Ipsitilla | |
o furum optime balneariorum | |
Dianae sumus in fide | |
poetae tenero, meo sodali | |
annales Volusi, cacata carta | |
salax taberna vosque contubernales | |
malest, Cornifici, tuo Catullo | |
Egnatius, quod candidos habet dentes | |
quaenam te mala mens, miselle Ravide | |
Ameana puella defututa | |
adeste, hendecasyllabi, quot estis | |
salve, nec minimo puella naso | |
o funde noster, seu Sabine seu Tiburs | |
Acmen Septimius suos amores | |
iam ver egelidos refert tepores | |
Porci et Socration, duae sinistrae | |
mellitos oculos tuos, Iuventi | |
disertissime Romuli nepotum | |
hesterno, Licini, die otiosi | |
ille mi par esse deo videtur | |
quid est, Catulle? quid moraris emori? | |
risi nescio quem modo e corona | |
Othonis caput oppido est pusillum | |
oramus, si forte non molestum est | |
o rem ridiculam, Cato, et iocosam | |
pulcre convenit improbis cinaedis | |
Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa | |
non custos si fingar ille Cretum | |
bononiensis Rufa Rufulum fellat | |
num te leaena montibus Libystinis | |
collis o Heliconii | |
Vesper adest iuvenes, consurgite! Vesper Olympo | |
super alta vectus Attis celeri rate maria | |
Peliaco quondam prognatae vertice pinus | |
etsi me assiduo defectum cura dolore | |
omnia qui magni dispexit lumina mundi | |
o dulci iucunda viro, iucunda parenti | |
quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo | |
noli admirari, quare tibi femina nulla | |
nulli se dicit mulier mea nubere malle | |
si quoi iure bono sacer alarum obstitit hircus | |
dicebas quondam solum te nosse Catullum | |
desine de quoquam quicquam bene velle mereri | |
Gellius audierat patruum obiurgare solere | |
huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa | |
si qua recordanti benefacta priora voluptas | |
Rufe, mihi frustra ac nequiquam credite amice | |
Gallus habet fratres, quorum est lepidissima coniunx | |
sed nunc id doleo, quod purae pura puellae | |
Lesbius est pulcer: quid ni? quem Lesbia malit | |
quid dicam, Gelli, quare rosea ista labella | |
nemone in tanto potuit populo esse, Iuventi | |
Quinti, si tibi vis oculos debere Catullum | |
Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit | |
chommoda dicebat si quando commoda vellet | |
odi et amo, quare id faciam, fortasse requiris | |
Quintia formosa est multis, mihi candida, longa | |
nulla potest mulier tantum se dicere amatam | |
quid facit is Gelli, qui cum matre atque sorore | |
Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater | |
nascatur magus ex Gelli matrisque nefando | |
non ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum | |
Lesbia mi dicit semper male nec tacet umquam | |
nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere | |
Mentula moechatur. moechatur mentula; certe | |
Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messem | |
parva mei mihi sint cordi monimenta sodalis | |
si quicquam mutis gratum acceptumque sepulcris | |
non (ita me di ament) quicquam referre putavi | |
in te, si in quemquam, dici pote, putide Victi | |
surripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi | |
Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenam | |
multas per gentes et multa per aequora vectus | |
si quicquam tacito commissum est fido ab amico | |
aut sodes mihi redde decem sestertia, Silo | |
credis me potuisse meae maledicere vitae | |
Mentula conatur Pipleium scandere montem | |
cum puero bello praeconem qui videt esse | |
si quicquam cupidoque optantique optigit umquam | |
si, Comini, populi arbitrio tua cana senectus | |
iucundum, mea vita, mihi proponis amorem | |
Aufilena, bonae semper laudantur amicae | |
Aufilena, viro contentam vivere solo | |
multus homo es, Naso, neque tecum multus homo, qui | |
consule Pompeio primum duo, Cinna, solebant | |
firmanus saltus non falso, Mentula, dives | |
Mentula habet instar triginta iugera prati | |
saepe tibi studioso animo venante requirens
| |
hunc lucum tibi dedico consecroque, Priape | |
de meo ligurrire libido est | |
at non effugies meos iambos |