Ἀνθολογία Παλατινή

15. Σύμμικτα

______________________________________________________________________

33.

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ

Εἰς τὸν αὐτήν

Τὸ σεμνὸν ἦθος, τὴν φιλάνθρωπον χάριν,

τὸ πρὸς τεκόντας τοῦ τρόπου πειθήνιον

αἰδὼς γὰρ ἦγεν ὡς διδάσκαλος μέγας

παρών , τὰ λαμπρὰ τοῦ γένους γνωρίσματα

5

καὶ τὰς φιλάνδρους ἐνστάσεις πρὸς τὴν φύσιν

κλονοῦσαν ἀστήρικτα χηρείας βίαι,

ἀντεμπλοκῆι δὲ κρειττόνων ἡττωμένην

ἀφ᾽ ὧν τὰ φαιδρὰ στέμματα πρὸς ἀξίαν

μόνανδρον ἐκλάμποντα , τὴν παρρησίαν

10

Ἄννης ἀμαυροῦν οὐ δυνήσεται τάφος·

πάντων γὰρ αὐτῆς οὐδαμῶς λάθοι στόμα

καλὸν φερούσης νουθέτημα τῶι βίωι·

εἰ δ᾽ οὖν, λαλήσει καὶ γραφὴ πάντων πλέον

αὕτη παρ᾽ αὐτὸν τὸν τάφον τεθειμένη.