Enchiridion Sexti
ca. 190 p. Chr. n.
Σέξτου γνώμαι
Appendix 2a
|
|
________________________________________________________
|
|
556 | ἓν τὸ σοφώτατον ἐν τοῖς οὖσι καὶ ἄριστον· εἷς οὖν καὶ θεός. |
557 | τὸ μοναρχοῦν δεύτερον εἶναι οὐ πέφυκε. |
558 | μόνον αὐτῆς μονάδος ἐστὶν ὁ θεός. |
559 | ὁ τοῦ θεοῦ νοῦς αὐτοκίνητος καὶ ἀεικίνητος. |
560 | θεός ἐστιν οὐσία ἀΐδιος, μακάριος θεός, ἔστι τε πρὸ παντὸς χρόνου καὶ πάσης γενέσεως μακάριον. |
561 | πηγὴ πάντων καλῶν ὁ θεός ἐστιν. |
562 | ὁ θεὸς καθὸ νοῦς ἐστιν αὐτοκίνητος, κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ ὑφέστηκεν. |
563 | ὁ τοῦ θεοῦ νοῦς ὁ πρὸ πάντων σοφός. |
564 | τὸν αἵματος καὶ κνίσσης δεόμενον μὴ τόλμα λέγειν θεόν. |
565 | θεοῦ γνώμηι σώιζεται τὰ σύμπαντα, θεοῦ δυνάμει δυνατὰ πάντα. |
566 | οὐσία θεοῦ δύναμις τῶν ὄντων τοῦ παθεῖν ἀνεπίδεκτος. |
567 | ἀπειρία θεοῦ πλῆθος ἐποίησε θεῶν. |
568 | βλὰξ ἄνθρωπος θεὸν ἀγνοῶν ξύλα καὶ λίθους τιμᾶι. |
569 | ἀδικοῦντα μὲν λαθεῖν δυνατόν, πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον. |
570 | φυλάττου τὸν παρὰ τῶν ἀπίστων ἔπαινον. |
571 | ἐπαινεθέντες πόσοι ἀπώλοντο. |
572 | κρῖνε σεαυτὸν ὡς μηδὲν ἁμαρτεῖν καὶ οὐ μὴ κριθῆις. |
573 | ἀγὼν ὁ βίος ἔστω σοι περὶ τοῦ σεμνοῦ. |
574 | οὐκ ἔστιν ἅμα δουλεύειν ἡδονῆι καὶ θεῶι. |
575 | κατ᾽ ἀξίαν δουλεύων ἄρξεις τῶν τοῦ θεοῦ. |
576 | ὁποῖον ἂν ἦι σου τὸ ἄρχον, τοιοῦτος ἔσηι. |
577 | γνῶθι θεόν, ἵνα γνῶις καὶ σαυτόν. |