Oppianos
floruit 180 p. Chr. n.
Ἁλιευτικὰ
Βιβλίον γʹ
|
|
___________________________________________________
|
|
Νῦν δ' ἄγε μοι, σκηπτοῦχε, παναίολα δήνεα τέχνηςἰχθυβόλου φράζοιο καὶ ἀγρευτῆρας ἀέθλους,θεσμόν τ' εἰνάλιον ξυμβάλλεο, τέρπεο δ' οἴμηιἡμετέρηι· σοῖς μὲν γὰρ ὑπὸ σκήπτροισι θάλασσα | |
5 | εἰλεῖται καὶ φῦλα Ποσειδάωνος ἐναύλων,ἔργα δέ τοι ξύμπαντα μετ' ἀνδράσι πορσύνονται,σοὶ δ' ἐμὲ τερπωλήν τε καὶ ὑμνητῆρ' ἀνέηκανδαίμονες ἐν Κιλίκεσσιν ὑφ' Ἑρμαίοις ἀδύτοισι.Ἑρμεία, σὺ δέ μοι πατρώϊε, φέρτατε παίδων |
10 | Αἰγιόχου, κέρδιστον ἐν ἀθανάτοισι νόημα,φαῖνέ τε καὶ σήμαινε καὶ ἄρχεο, νύσσαν ἀοιδῆςἰθύνων· βουλὰς δὲ περισσονόων ἁλιήωναὐτός, ἄναξ, πρώτιστος ἐμήσαο καὶ τέλος ἄγρηςπαντοίης ἀνέφηνας, ἐπ' ἰχθύσι κῆρας ὑφαίνων. |
15 | Πανὶ δὲ Κωρυκίωι βυθίην παρακάτθεο τέχνην,παιδὶ τεῶι, τὸν φασὶ Διὸς ῥυτῆρα γενέσθαι,Ζηνὸς μὲν ῥυτῆρα, Τυφαόνιον δ' ὀλετῆρα.κεῖνος γὰρ δείπνοισιν ἐπ' ἰχθυβόλοισι δολώσαςσμερδαλέον Τυφῶνα παρήπαφεν, ἔκ τε βερέθρου |
20 | δύμεναι εὐρωποῖο καὶ εἰς ἁλὸς ἐλθέμεν ἀκτήν·ἔνθα μιν ὀξεῖαι στεροπαὶ ῥιπαί τε κεραυνῶνζαφλεγέες πρήνιξαν· ὁ δ' αἰθόμενος πυρὸς ὄμβροιςκρᾶθ' ἑκατὸν πέτρηισι περιστυφελίζετο πάντηιξαινόμενος· ξανθαὶ δὲ παρ' ἠϊόνεσσιν ἔτ' ὄχθαι |
25 | λύθρωι ἐρευθιόωσι Τυφαονίων ἀλαλητῶν.Ἑρμεία κλυτόβουλε, σὲ δ' ἔξοχον ἱλάσκονταιἰχθυβόλοι· τῶι καί σε σὺν ἀγροίοισιν ἀΰσαςδαίμοσιν εὐθήροιο μετὰ κλέος ἔρχομαι οἴμης.Πρῶτα μὲν ἀσπαλιῆϊ δέμας καὶ γυῖα παρείη |
30 | ἀμφότερον καὶ κραιπνὰ καὶ ἄλκιμα, μήτε τι λίηνπίονα μήτε τι σαρκὶ λελειμμένα· δὴ γὰρ ἀνάγκηπολλάκι μιν κρατεροῖσιν ἀνελκομένοισι μάχεσθαιἰχθύσιν, οἷς ὑπέροπλον ἔνι σθένος, εἰσόκεν ἅλμηςμητρὸς ἐν ἀγκοίνηισιν ἑλισσόμενοι δονέονται. |
35 | χρειὼ δ' ἐκ πέτρης τε θορεῖν πέτρην τ' ἀνοροῦσαιῥηϊδίως· χρειὼ δὲ πόνου βυθίοιο ταθέντοςῥίμφα διϊχνεῦσαι δολιχὸν πόρον ἔς τε βάθισταδῦναι καὶ μίμνοντα μετ' οἴδμασιν ὡς ἐπὶ γαίηςδηθύνειν ἔργοισι πονεύμενον, οἷς ἐνὶ πόντωι |
40 | ἄνδρες ἀεθλεύουσι ταλάφρονα θυμὸν ἔχοντες.ψυχὴν δ' ἀσπαλιεὺς πολυπαίπαλος ἠδὲ νοήμωνεἴη· ἐπεὶ μάλα πολλὰ καὶ αἰόλα μηχανόωνταιἰχθύες ἐγκύρσαντες ἀνωΐστοισι δόλοισι.τολμήεις δὲ μάλιστα καὶ ἄτρομος ἠδὲ σαόφρων |
45 | εἴη, μηδ' ὕπνου φιλέοι κόρον· ὀξὺ δὲ λεύσσοιἐγρήσσων κραδίηι τε καὶ ὄμμασι πεπταμένοισιν.εὖ δὲ φέροι καὶ χεῖμα Διὸς καὶ δίψιον ὥρηνΣειρίου· ἱμείροι δὲ πόνων, ἐράοι δὲ θαλάσσης·ὧδε γὰρ εὐάγρης τε καὶ Ἑρμείαι φίλος εἴη. |
50 | Θήρη δ' ἑσπερίη μὲν ὀπωρινῆισιν ἐν ὥραιςκαρτίστη τελέθει καὶ ἑωσφόρος εὖτ' ἀνατέλληι·χείματι δ' ἠελίοιο βολαῖς ἅμα κιδναμένηισιστέλλεσθαι· πᾶν δ' ἦμαρ ἐν εἴαρι τηλεθόωντιἄγραις παντοίηισιν ὀφέλλεται, ἦμος ἅπαντες |
55 | ἔλλοπες ἠϊόνεσσιν ἐφέστιοι ἐγγύθι γαίηςἕλκονται τοκετῶν τε μόγωι δίψηι τ' Ἀφροδίτης.αἰεὶ δ' εἰς ἄνεμον παπταινέμεν, ὅς κεν ἄηισινἤπιος, εὐδιόων, μαλακὴν ἅλα κοῦφα κυλίνδων·λάβρους γὰρ τρομέουσι καὶ ἐχθαίρουσιν ἀήτας |
60 | ἰχθύες, οὐδ' ἐθέλουσιν ὑπεὶρ ἅλα δινεύεσθαι·εὐκραεῖ δ' ἀνέμωι περιδέξιος ἵσταται ἄγρη.πάντες δὲ πνοιῆισιν ἐναντία καὶ ῥοθίοισιπλῶτες ἁλὸς θύνουσιν, ἐπεὶ σφίσιν ὧδε κέλευθοςῥηϊτέρη στείχουσιν ἐπ' ἠιόνας, οὐδ' ὑπ' ἀνάγκης |
65 | ἐξόπιθε ῥιπῆισιν ἐλαυνόμενοι μογέουσιν.ἀλλ' ἁλιεὺς στέλλοιτο λίνον πνοιῆισι πετάσσαςοὔριον, ἐς Βορέην μέν, ἐπὴν Νότος ὑγρὸς ἄηισιν·ἐς Νοτίην δὲ θάλασσαν ἐπειγομένου Βορέαο·Εὔρου δ' ἱσταμένοιο ποτὶ Ζεφύροιο κέλευθα· |
70 | πρὸς δ' Εὖρον Ζέφυρος φορέοι σκάφος· ὧδε γὰρ ἑσμοὶἄσπετοι ἀντήσουσι καὶ εὔβολος ἔσσεται ἄγρη.Τέτραχα δ' εἰναλίης θήρης νόμον ἐφράσσαντοἰχθυβόλοι· καὶ τοὶ μὲν ἐπ' ἀγκίστροισι γάνυνται,τῶν δ' οἱ μὲν δονάκεσσιν ἀναψάμενοι δολιχοῖσιν |
75 | ὁρμιὴν ἵππειον ἐΰπλοκον ἀγρώσσουσιν·οἱ δ' αὔτως θώμιγγα λινόστροφον ἐκ παλαμάωνδησάμενοι πέμπουσιν· ὁ δ' ἢ καθέτοισι γέγηθενἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῆισι.δίκτυα δ' αὖτ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι· |
80 | τῶν τὰ μὲν ἀμφίβληστρα, τὰ δὲ γρῖφοι καλέονται,γάγγαμά τ' ἠδ' ὑποχαὶ περιηγέες ἠδὲ σαγῆναι·ἄλλα δὲ κικλήσκουσι καλύμματα, σὺν δὲ σαγήναιςπέζας καὶ σφαιρῶνας ὁμοῦ σκολιόν τε πάναγρον·μυρία δ' αἰόλα τοῖα δολορραφέων λίνα κόλπων. |
85 | ἄλλοι δ' αὖ κύρτοισιν ἐπὶ φρένα μᾶλλον ἔχουσι,κύρτοις, οἳ κνώσσοντας ἑοὺς ηὔφρηναν ἄνακταςεὐκήλους· βαιῶι δὲ πόνωι μέγα κέρδος ὀπηδεῖ.ἄλλοι δ' οὐτάζουσι τανυγλώχινι τριαίνηιἔλλοπας ἐκ χέρσου τε καὶ ἐκ νεός, ὡς ἐθέλουσι. |
90 | τῶν πάντων καὶ μέτρον ὅσον καὶ κόσμον ἑκάστουἀτρεκέως ἴσασιν, ὅσοι τάδε τεκταίνονται.Ἰχθύσι δ' οὐκ ἄρα μοῦνον ἐπ' ἀλλήλοισι νόημαπυκνὸν ἔην καὶ μῆτις ἐπίκλοπος, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺςπολλάκις ἐξεπάφησαν ἐπίφρονας ἀγρευτῆρας |
95 | καὶ φύγον ἀγκίστρων τε βίας λαγόνας τε πανάγρων,ἤδη ἐνισχόμενοι, παρὰ δὲ φρένας ἔδραμον ἀνδρῶν,βουλῆι νικήσαντες, ἄχος δ' ἁλιεῦσι γένοντο.Κεστρεὺς μὲν πλεκτῆισιν ἐν ἀγκοίνηισι λίνοιοἑλκόμενος δόλον οὔτι περίδρομον ἠγνοίησεν, |
100 | ὕψι δ' ἀναθρώσκει, λελιημένος ὕδατος ἄκρου,ὀρθὸς ἄνω σπεύδων ὅσσον σθένος ἅλματι κούφωιὁρμῆσαι, βουλῆς δὲ σαόφρονος οὐκ ἐμάτησε·πολλάκι γὰρ ῥιπῆισι καὶ ὕστατα πείσματα φελλῶνῥηϊδίως ὑπερᾶλτο καὶ ἐξήλυξε μόροιο. |
105 | ἢν δ' ὅ γ' ἀνορμηθεὶς πρῶτον στόλον αὖτις ὀλίσθηιἐς βρόχον, οὐκέτ' ἔπειτα βιάζεται οὐδ' ἀνορούειἀχνύμενος, πείρηι δὲ μαθὼν ἀποπαύεται ὁρμῆς.ὡς δ' ὅτε τις νούσωι πολυκηδέϊ δηρὸν ἀλύωνπρῶτα μὲν ἱμείρων τε καὶ ἱέμενος βιότοιο |
110 | πάντα μάλ' ἰητῆρσιν ἐφέσπεται, ὅσσα κέλονταιῥέζων· ἀλλ' ὅτε κῆρες ἐπικρατέωσιν ἄφυκτοιἌϊδος, οὐκέτ' ἔπειτα μέλει βίου, ἀλλὰ τανυσθεὶςκεῖται ἐπιτρέψας θανάτωι κεκαφηότα γυῖα,ἤδη λοίσθιον ἦμαρ ὁρώμενος ἐγγύθι πότμου· |
115 | ὣς ἄρα καὶ κεστρεὺς ἐδάη τέλος οἷον ἱκάνει,κεῖται δὲ προπεσών, μίμνων μόρον ἀγρευτῆρος.Μύραιναι δ' ὅτε κέν ποτ' ἐνιπλήξωσι λίνοισι,διζόμεναι βρόχον εὐρὺν ἐν ἕρκεϊ δινεύονται,τοῦ δὲ διαΐγδην ὀφίων νόμον ὁρμηθεῖσαι |
120 | πᾶσαι ὀλισθηροῖσι διεξέπεσον μελέεσσι.Λάβραξ δὲ πτερύγεσσι διὰ ψαμάθοιο λαχήναςβόθρον ὅσον δέξασθαι ἑὸν δέμας ἠΰτ' ἐς εὐνὴνἐκλίνθη· καὶ τοὶ μὲν ἐπ' ἠϊόνας κατάγουσιδίκτυον ἀσπαλιῆες, ὁ δ' ἰλύϊ κείμενος αὔτως |
125 | ἀσπασίως ἤλυξε καὶ ἔκφυγεν ἄρκυν ὀλέθρου.Τοῖα δὲ τεχνάζει καὶ μορμύρος· εὖτ' ἂν ἐς ἄγρηνφράσσηται προπεσών, ὁ δὲ δύεται ἐν ψαμάθοισι.Λάβραξ δ' ἀγκίστροιο τυπεὶς εὐκαμπέος αἰχμῆιὑψόσ' ἀναθρώσκων κεφαλὴν ἀζηχὲς ἐρείδει |
130 | αὐτῆι ἐν ὁρμιῆι βεβιημένος, ὄφρα οἱ ἕλκοςεὐρύτερόν τε γένοιτο καὶ ἐκφυγέηισιν ὄλεθρον.Τοῖα καὶ ὄρκυνοι μεγακήτεες ἐφράσσαντο·εὖτε γὰρ ἁρπάξωσι γένυν γναμπτοῖο δόλοιο,ῥίμφα τιταινόμενοι νεάτην ὑπὸ βύσσαν ἵενται, |
135 | χεῖρα βιαζόμενοι θηρήτορος· ἢν δ' ἀνύσωσινἐς πέδον, αὐτίκ' ἔπειτα κάρη θείνοντες ἐς οὖδαςὠτειλὴν ἔρρηξαν, ἀποπτύουσι δ' ἀκωκήν.Ἀλλ' ὁπόταν καθέτοισι πελώριοι ἀμφιχάνωσινἰχθύες, οἷα βοῶν τε πέλει προβάτων τε γένεθλα |
140 | ἢ βατὶς ἢ καὶ ὄνων νωθρὸν γένος, οὐκ ἐθέλουσινἕσπεσθαι, ψαμάθοισι δ' ἐπὶ πλατὺ σῶμα βαλόντεςἀθρόοι ἐμβαρύθουσι, μόγον θ' ἁλιεῦσιν ἔθηκαν.πολλάκι δ' ἐξώλισθον ἀπ' ἀγκίστροιο λυθέντες.Λαιψηραὶ δ' ἀμίαι καὶ ἀλώπεκες εὖτ' ἂν ἔχωνται, |
145 | εὐθὺς ἄνω σπεύδουσιν ὑποφθαδόν, αἶψα δὲ μέσσηνὁρμιὴν ὑπ' ὀδοῦσι διέτμαγον ἠὲ καὶ ἄκραςχαίτας· τοὔνεκα τῆισιν ἐχαλκεύσανθ' ἁλιῆεςκαυλὸν ἐπ' ἀγκίστρωι δολιχώτερον, ἄρκος ὀδόντων.Ναὶ μὴν καὶ νάρκη σφέτερον νόον οὐκ ἀπολείπει |
150 | πληγῆι ἀνιάζουσα· τιταινομένη δ' ὀδύνηισινὁρμιῆι λαγόνας προσπτύσσεται· αἶψα δὲ χαίτηςἱππείης δόνακός τε διέδραμεν ἔς θ' ἁλιῆοςδεξιτερὴν ἔσκηψε φερώνυμον ἰχθύος ἄλγος·πολλάκι δ' ἐκ παλάμης κάλαμος φύγεν ὅπλα τε θήρης. |
155 | τοῖος γὰρ κρύσταλλος ἐνίζεται αὐτίκα χειρί.Σηπίαι αὖ τοίηισι δολοφροσύνηισι μέλονται.ἔστι τις ἐν μήκωσι θολὸς κείνηισι πεπηγὼςκυάνεος, πίσσης δνοφερώτερος, ἀχλύος ὑγρῆςφάρμακον ἀπροτίοπτον, ὅ τε σφίσιν ἄλκαρ ὀλέθρου |
160 | ἐντρέφεται· τὰς δ' εὖτ' ἂν ἕληι φόβος, αὐτίκα κείνουὀρφναίας ῥαθάμιγγας ἀνήμεσαν, ἀμφὶ δὲ πόντουπάντα πέριξ ἐμίηνε καὶ ἠμάλδυνε κέλευθαἰχὼρ ἀχλυόεις, ἀνὰ δ' ἔτραπε πᾶσαν ὀπωπήν·αἱ δὲ διὰ θολόεντος ἄφαρ φεύγουσι πόροιο |
165 | ῥηϊδίως καὶ φῶτα καὶ εἴ ποθι φέρτερον ἰχθύν.Ταῖς δ' ἴσα τεχνάζουσι καὶ ἠερόφοιτα γένεθλατευθίδος· οὐ δ' ἄρα τῆισι μέλας θολὸς ἀλλ' ὑπερευθὴςἐντρέφεται, μῆτιν δὲ πανείκελον ἐντύνονται.Τοίοις μὲν φρονέουσι νοήμασιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης |
170 | ὄλλυνται πυκινῆισιν ἐπιφροσύναις ἁλιήων.τοὺς μὲν δὴ πελάγεσσιν ἐν ἠλιβάτοισι θέονταςῥηϊδίως ἐρύουσιν· ἐπεὶ σφίσιν οὔτι νόημαποικίλον· ἤδη γάρ τις ἐπέσπασε καὶ κρομύοισιγυμνοῖς τ' ἀγκίστροισιν ἑλὼν πελαγοστρόφον ἰχθύν. |
175 | ὅσσοι δ' αὖ γαίης ἁλιερκέος ἄγχι νέμονται,τοῖσι μὲν ὀξύτερος πέλεται νόος, ἀλλὰ καὶ αὐτῶνβαιοὶ μὲν καρῖσιν ἀφαυροτέραις ἐρύονται,πουλυπόδων θυσάνοις ἢ καρκίνωι ἀμφιχανόντεςκαρκινάσιν τ' ὀλίγηισι καὶ εἰ κρέας ἁλμυρὸν ἅπτοις |
180 | πετραίαις θ' ἑλμῖσι καὶ ὅττι τοι ἄγχι παρείηἰχθυόεν· βαιοὺς δ' ἐπὶ μείζοσιν ὁπλίζοιο·δείπνοις γὰρ γελόωντες ἐπισπεύδουσιν ὄλεθρον·ἦ γὰρ ἀεὶ πλωτῶν σιφλὸν γένος ὑγρὰ θεόντων.θύννον μὲν κορακῖνος ἄγει, λάβρακα δὲ καρὶς |
185 | πιαλέη, χάννος δὲ φίλον φάγροισι δέλετρονκαὶ βῶκες συνόδοντι καὶ ἱππούροισιν ἴουλοι·τρίγλη δ' ὀρφὸν ἔπεφνε καὶ ἔσπασε κιρρίδα πέρκη,μαινίδι δὲ χρύσοφρυς ἀνέλκεται· αὐτὰρ ἀνιγραὶμύραιναι μετὰ σάρκας ἐπειγόμεναι φορέονται |
190 | πουλυπόδων· ὅσσοι δὲ δέμας περίμετρον ἔχουσι,θύννωι μὲν κάλλιχθυς ἰαίνεται, αὐτὰρ ὀνίσκοιςὄρκυνος, λάβρακα δ' ἐπ' ἀνθίηι ὁπλίζοιο,ἵππουρον ξιφίηι, γλαύκωι δ' ἔπι κεστρέα πείροις·ἄλλωι δ' ἀλλοίην γενεὴν ἐπιτεχνάζοιο, |
195 | κρέσσονι χειροτέρην· ἐπεὶ ἦ μάλα πάντες ἔασινἀλλήλοις φορβή τε φίλη καὶ λίχνος ὄλεθρος.ὣς οὐδὲν λιμοῖο κακώτερον οὐδὲ βαρείηςγαστέρος, ἣ κρατέει μὲν ἐν ἀνθρώποισιν ἀπηνὴςκαὶ χαλεπὴ δέσποινα συνέστιος, οὔποτε δασμῶν |
200 | ληθομένη, πολλοὺς δὲ παρασφήλασα νόοιοεἰς ἄτην ἐνέηκε καὶ αἴσχεσιν ἐγκατέδησε·γαστὴρ δὲ θήρεσσι καὶ ἑρπυστῆρσιν ἀνάσσειἠερίηις τ' ἀγέληισι, τὸ δὲ πλέον ἐν νεπόδεσσικάρτος ἔχει· κείνοις γὰρ ἀεὶ μόρος ἔπλετο γαστήρ. |
205 | Ἀνθιέων δὲ πρῶτα περίφρονα πεύθεο θήρην,οἵην ἡμετέρης ἐρικυδέος ἐντύνονταιπάτρης ἐνναετῆρες ὑπὲρ Σαρπηδόνος ἀκτῆςὅσσοι θ' Ἑρμείαο πόλιν, ναυσίκλυτον ἄστυΚωρύκιον, ναίουσι καὶ ἀμφιρύτην Ἐλεοῦσαν. |
210 | πέτρας μὲν κείνας τεκμαίρεται ἐγγύθι γαίηςἴδρις ἀνήρ, οἵηισιν ὑπ' ἀνθίαι αὐλίζονται,ἀντροφυεῖς, κευθμῶσι διαρρῶγας θαμέεσσι·δουρὶ δ' ἀναπλώσας πινάκων ἐριηχέα τεύχειδοῦπον ἐπικροτέων· πατάγωι τ' ἐπιτέρπεται ἦτορ |
215 | ἀνθιέων· καί πού τις ἀνέδραμεν αὐτίκα λίμνης,παπταίνων ἄκατόν τε καὶ ἀνέρα· τῶι δ' ἄρ' ἑτοίμαςπέρκας εὐθὺς ἵησιν ἐν οἴδμασιν ἢ κορακίνουςἀσπαλιεύς, πρώτης ὀρέγων ξεινήϊα φορβῆς.αὐτὰρ ὅ γ' ἁρπάγδην κεχαρημένος εἰλαπινάζει |
220 | δαῖτα φίλην σαίνει τε δολόφρονα θηρητῆρα.ὡς δὲ φιλοξείνοιο μετ' ἀνέρος οἰκία κέλσηικλεινὸς ἀνὴρ ἢ χειρὸς ἐν ἔργμασιν ἠὲ νόοιο,ἀσπασίως δ' ὅ μιν εἶδεν ἐφέστιον, εὖ δέ ἑ δώροιςεὖ τέ μιν εἰλαπίναις τε φιλοφροσύναις τ' ἀγαπάζει |
225 | παντοίαις· ἄμφω δὲ γεγηθότες ἀμφὶ τραπέζηιτέρπονται κρητῆρος ἀμοιβαίοις δεπάεσσιν·ὣς ὁ μὲν ἀσπαλιεὺς κεχαρημένος ἐλπωρῆισιμειδιάαι, δείπνοις δὲ νέοις ἐπιτέρπεται ἰχθύς.ἔνθεν ἔπειθ' ὁ μὲν αἰὲν ἐπημάτιος ποτὶ πέτρην |
230 | στέλλεται, οὐδ' ἀνίησιν ἑὸν πόνον οὐδ' ἀπολείπειδαῖτα φέρων· οἱ δ' αὐτίκ' ἀολλέες ἀμφαγέρονταιδαιτυμόνες κατὰ χῶρον, ἅτε κλητῆρος ἄγοντος.αἰεὶ δὲ πλεόνεσσιν ἑτοιμοτέροις τε παρίσχειφορβὴν ἁρπαλέην· οὐδέ σφισιν ἄλλα κέλευθα |
235 | οὐδ' ἄλλοι κευθμῶνες ἐνὶ φρεσίν, ἀλλὰ μένοντεςαὐτοῦ δηθύνουσιν, ἅτε σταθμοῖσι νομήωνπώεα χειμερίοισιν ἐν ἤμασιν αὐλίζονται,οὐδ' ὀλίγον σηκοῖο λιλαιόμενα προνέεσθαι.οἱ δ' ὅτ' ἐσαθρήσωσιν ἀειρομένην ἀπὸ χέρσου |
240 | σπερχομένην τ' ἐλάταις ἄκατον τρόφον, αὐτίκα πάντεςὀρθοὶ καγχαλόωντες ὑπεὶρ ἅλα δινεύοντεςἱμερόεν παίζουσι καὶ ἀντιόωσι τιθήνηι.ὡς δ' ὁπότ' ἀπτήνεσσι φέρηι βόσιν ὀρταλίχοισιμήτηρ, εἰαρινοῦ ζεφύρου πρωτάγγελος ὄρνις, |
245 | οἱ δ' ἁπαλὸν τρύζοντες ἐπιθρώσκουσι καλιῆιγηθόσυνοι περὶ μητρὶ καὶ ἱμείροντες ἐδωδῆςχεῖλος ἀναπτύσσουσιν, ἅπαν δ' ἐπὶ δῶμα λέληκενἀνδρὸς ξεινοδόκοιο λίγα κλάζουσα νεοσσοῖς·ὣς οἵ γε θρεπτῆρος ἐναντίον ἐρχομένοιο |
250 | γηθόσυνοι θρώσκουσι, χοροιτύπον ὥστ' ἀνὰ κύκλον.τοὺς δ' ἁλιεὺς βρώμηισιν ἐπασσυτέρηισι λιπαίνωνχειρί τ' ἐπιψαύων χειρός τ' ἄπο δῶρα τιταίνωνπρηΰνει φίλον ἦτορ· ἄφαρ δέ οἱ ἠΰτ' ἄνακτιπείθονται, καὶ χειρὸς ὅπη νεύσειε μύωπι |
255 | ῥίμφα διαΐσσουσιν· ὁ δ' ἄλλοτε νηὸς ὄπισθενἄλλοτε δὲ πρόσσω, ποτὲ δὲ σχεδὸν ἠπείροιοπέμπει δεξιτερήν· τοὺς δ' ὄψεαι ἠΰτε παῖδαςἀνδρὸς ἐπιφροσύνηισι παλαισμοσύνης ἀνὰ χῶροντῆι καὶ τῆι θύνοντας, ἐπίσκοπος ἔνθα κελεύει. |
260 | ἀλλ' ὅτε οἱ κομιδῆς μὲν ἅλις, θήρη δὲ μέληται,δή ῥα τόθ' ὁρμιὴν μὲν ἀναψάμενος χερὶ λαιῆιἕζεται, ἀγκίστρου δὲ βέλος κρατερόν τε θοόν τεὁπλίζει, καὶ τοὺς μὲν ἀπέτραπε χειρὶ κελεύωνπάντας ὁμῶς ἢ λᾶαν ἑλὼν ἔρριψε καθ' ὕδωρ· |
265 | οἱ δ' ἐπὶ τῶι δύνουσιν, ὀϊόμενοι βόσιν εἶναι·τῶν δ' ἕνα μοῦνον ἔλειπεν ἀπόκριτον, ὅν κ' ἐθέληισι,δύσμορον, ὑστατίοισι κεχαρμένον ἐν δείπνοισι·ἄγκιστρον μὲν ὄρεξεν ὑπεὶρ ἁλός· αὐτὰρ ὅ γ' ἄτηνκαρπαλίμως ἥρπαξεν, ὁ δ' ἔσπασεν ἀμφοτέρηισι |
270 | θερμὸς ἀνήρ, ὠκεῖαν ἑλὼν καὶ ἐπίκλοπον ἄγρην·λήθει δ' ἀνθιέων ἄλλον χορόν· ἢν γὰρ ἴδωνταιἢ σμαραγὴν ἀΐωσι δυσαγρέος ἑλκομένοιο,οὐκέτι οἱ τόσα δεῖπνα παρέσσεται, ὥς κεν ἵκοιντοαὖτις ὑποτροπάδην, ἀπὸ δ' ἔπτυσαν ἐχθήραντες |
275 | καὶ κομιδὴν καὶ χῶρον ὀλέθριον· ἀλλά τις εἴηἴφθιμος, κρατερῶς δὲ βιησάμενός μιν ἀνέλκοι,ἢ καὶ δεύτερος ἄλλος ἐφαπτέσθω καμάτοιο·ὧδε γὰρ οὐ φρονέοντες ἑὴν δολομήχανον ἄτηναὐτοὶ πιανθέντες ἐοικότα πιαίνουσιν· |
280 | αἰεὶ δ', εὖτ' ἐθέληισθα, παρέσσεται εὔστοχος ἄγρη.Ἄλλοι δ' ἰφθίμωι τε βίηι καὶ κάρτεϊ γυίωνπειθόμενοι μέγαν ἆθλον ἐπ' ἀνθίηι ὁπλίζονται,οὐ φιλίην, οὐ σῖτα πονεύμενοι, ἀλλ' ἐς ἀκωκὴνἀγκίστρου σπεύδουσι καὶ ἠνορέηι βιόωνται. |
285 | χαλκοῦ μὲν σκληροῖο τετυγμένον ἠὲ σιδήρουἄγκιστρον πέλεται, δίχα δὲ γλωχῖνες ἔχουσινἀμφίδυμοι μέγα πεῖσμα λινόστροφον· ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῶιλάβρακα ζώοντα παρήλασαν, εἴ σφι παρείη·εἰ δὲ θάνοι, τάχα οἵ τις ὑπὸ στόμα θῆκε μόλιβδον, |
290 | δελφῖν' ὃν καλέουσιν· ὁ δὲ βρίθοντι μολίβδωικλίνει τ' ἀγκλίνει τε κάρη ζώοντι ἐοικώς.θώμιξ δὲ κρατερή τε καὶ εὔπλοκος· ἀλλ' ὅτε δοῦπονἀνθίαι εἰσαΐοντες ἀναθρώξωσι θαλάσσης,ἄλλοις μὲν μέλεται κώπης πόνος, αὐτὰρ ὅ γ' ἄκρης |
295 | ἐκ πρύμνης ἁλιεὺς δόλον ἀγκύλον εἰς ἅλα πέμπει,ἦκ' ἀναδινεύων· οἱ δ' αὐτίκα πάντες ἕπονταινηΐ τε καὶ φεύγοντι δεδορκότες εἴκελον ἰχθὺνσπεύδοντες μετὰ δαῖτα παραφθαδὸν ἀΐσσουσινἀλλήλων· φαίης κεν ἐπ' ἀνέρα δήϊον ἄνδρα |
300 | γούνατ' ἐλαφρίζειν πεφοβημένον· οἱ δ' ἄρα νίκηςἐσθλῆς ἱμείρουσιν· ὁ δ' ἔξοχον ὅν κεν ἴδηταιἀσπαλιεύς, τῶι δαῖτα παρέσχεθεν· αὐτὰρ ὁ λάβρωςδῶρα χανὼν δύσδωρα μετέδραμεν· ἔνθεν ἔπειταἀλκὴν ἀμφοτέρων θηήσεαι, οἷος ἄεθλος |
305 | μαρναμένων ἀνδρός τε καὶ ἰχθύος ἑλκομένοιο·τοῦ μὲν γὰρ σθεναροί τε βραχίονες ἠδὲ μέτωπαὦμοί τ' αὐχένιοί τε παρασφύριοί τε τένοντεςἀλκῆι κυμαίνουσι καὶ ἠνορέηι τανύονται·αὐτὰρ ὅ γ' ἀσχαλόων ὀδύνης ὕπο μάρναται ἰχθύς, |
310 | ἕλκων αὖ ἐρύοντα, βιώμενος εἰς ἅλα δῦναι,ἄσχετα μαιμώων· ὁ δὲ κέκλεται ἄνδρας ἑταίρουςἐμπίπτειν ἐλάτηισι· διωκομένης δ' ἀκάτοιοἔμπαλιν ἐκ πρύμνης ὅλος ἕλκεται ἰχθύος ὁρμῆι·κλάζει δ' ὁρμιή, χειρὸς δ' ἀπολείβεται αἷμα |
315 | πριομένης· ὁ δ' ἄρ' οὔτι βαρὺν μεθίησιν ἀγῶνα.ὡς δὲ δύω μεμαῶτες ὑπέρβιοι ἀνέρες ἀλκὴνἅμματ' ἐπ' ἀλλήλοισι τιταινόμενοι βιόωνταιἑλκῦσαι, ῥιπῆισιν ὀπισθοφόροις ἐρύοντες,δηρόν τ' ἀμφότεροι καμάτων ἴσα μέτρα φέροντες |
320 | ἐμμενέως ἕλκουσι καὶ ἐμμενέως ἐρύονται·ὣς τοῖς, ἰχθυβόλωι τε καὶ ἰχθύϊ, νεῖκος ὄρωρε,τοῦ μὲν ἀπαΐξαι, τοῦ δ' ἑλκέμεν ἱμείροντος.οὐ μέν μιν λείπουσιν ἐν ἄλγεσιν ἰχθύες ἄλλοιἀνθίαι ἀλλ' ἐθέλουσιν ἀμυνέμεν, ἐν δέ οἱ αὐτῶι |
325 | νῶτα βίηι χρίμπτουσι καὶ ἐμπίπτουσιν ἕκαστος,ἄφρονες, οὐδ' ἐνόησαν ἑὸν τείροντες ἑταῖρον.πολλάκι καὶ θώμιγγα λιλαιόμενοι γενύεσσιῥῆξαι ἀμηχανόωσιν, ἐπεὶ στόμα τοῖσιν ἄοπλον.ὀψὲ δέ μιν καμάτωι τε καὶ ἄλγεσι μοχθίζοντα |
330 | πυκναῖς τ' εἰρεσίηισι βιώμενος ἔσπασεν ἀνήρ·εἰ δ' ἄρα οἱ καὶ τυτθὸν ὑπείξεται, οὔ μιν ἔπειταἑλκύσει· τοῖον γὰρ ὑπερφίαλον σθένος αὐτῶι.πολλάκι δ' ὀξύπρωρον ὑπὲρ ῥάχιν ἔτμαγε δάψαςὁρμιήν, ἀπὸ δ' ἦιξε λιπὼν κενὸν ἀγρευτῆρα. |
335 | τοῖον καὶ κάλλιχθυς ἔχει σθένος ἠδὲ γενέθληὀρκύνων ὅσσοι τε δέμας κητώδεες ἄλλοιπλάζονται· τοίοις δὲ βραχίοσιν ἀγρώσσονται.Ἄλλους δ' αὖ βρώμηισι καὶ εἰλαπίνηισι δολώσαςἀγρώσσει ἁλιεύς· ἀγαθὸς δέ οἱ ἔσσεται ἰχθὺς |
340 | κάνθαρος, ὃς πέτρηισιν ἀεὶ λεπρῆισι γέγηθε.κύρτον δὲ πλέξαιο περίδρομον ὅττι μέγιστον,τεύχων ἢ σπάρτοισιν Ἰβηρίσιν ἠὲ λύγοισι,ῥάβδους ἀμφιβαλών· λευρὴ δέ οἱ εἴσοδος ἔστωγαστήρ τ' εὐρυχανής· δέλεαρ δέ οἱ ἔνδον ἐνείης |
345 | πούλυπον ἑρπυστὴν ἢ κάραβον, ἐκ πυρὸς ἄμφωὀπταλέους· κνίσση γὰρ ἐφέλκεται ἰχθύας εἴσω.ὧδε μὲν ἐντύνας πλεκτὸν δόλον ἐγγύθι πέτρηςδόχμιον ἀγκλίνοις, ὕφαλον λόχον· αὐτίκα δ' ὀδμὴκάνθαρον ὀτρυνέει τε καὶ ἵξεται ἔνδοθι κύρτου, |
350 | οὐ μάλα θαρσαλέος πρώτην ὁδόν, ἀλλὰ τάχισταδαισάμενος παλίνορσος ἀπέδραμεν· ἔνθεν ἔπειτακυρτεὺς μὲν κείνοισιν ἀεὶ νεοτερπέα φορβὴνἐντίθεται· τοὺς δ' αἶψα δυσώνυμος ἐντὸς ἀγείρειγαστήρ, ἄλλον δ' ἄλλος ἄγει σύνδορπον ἑταῖρον. |
355 | ἤδη δ' ἀτρομέοντες ἀολλέες ἔνδοθι κύρτουἀγρόμενοι πρόπαν ἦμαρ ἐνήμενοι, ὥστε μέλαθρονκτησάμενοι, μίμνουσι, κακὴν δ' εὕροντο καλιήν.ὡς δ' ὁπότ' ὀρφανικοῖο μετ' ἠιθέοιο μέλαθρονοὔτι σαοφροσύνηισι μεμηλότες ἥλικες ἄλλοι |
360 | κλητοί τ' αὐτόμολοί τε πανήμεροι ἀγερέθωνται,κτῆσιν ἀεὶ κείροντες ἀσημάντοιο δόμοιο,οἷα νέους ἀνίησι χαλίφρονας ἄκριτος ἥβη,ἐν δὲ κακοφροσύνηισι κακὴν εὕραντο τελευτήν·ὣς τοῖς ἀγρομένοισι παρασχεδὸν ἵσταται ἄτη. |
365 | ἡνίκα γὰρ πολλοί τε καὶ εὐλιπέες τελέθωσι,δὴ τότ' ἀνὴρ κύρτοιο περὶ στόμα πῶμα καλύπτειεὖ ἀραρός· τοὺς δ' ἔνδον ἐν ἕρκεϊ πεπτηῶταςὑστάτιον κνώσσοντας ἀνείρυσεν· ὀψὲ δ' ὄλεθρονφρασσάμενοι σπαίρουσι καὶ ἐκδῦναι μεμάασι, |
370 | νήπιοι, οὐδ' ἔτι κύρτον ὁμῶς εὔοικον ἔχουσιν.Ἄδμωσιν δ' ἐπὶ κύρτον ὀπωρινὸν ὁπλίζονταιὀΐσυνον, μέσσοισι δ' ἐν οἴδμασιν ὁρμίζουσι,νέρθεν ἀναψάμενοι τρητὸν λίθον εὐναστῆρα·φελλοὶ δ' ὀχμάζουσιν ἄνω δόλον· ἐν δέ οἱ αἰεὶ |
375 | τέσσαρας ἀκταίους διεροὺς κάχληκας ἱεῖσι·τοῖς δὲ διαινομένοισι περιτρέφεται γλαγόεσσαμύξα θαλασσαίη, τῆς ἵμερος ἰχθύας ἕλκειβαιούς, οὐτιδανούς, λίχνον γένος· οἱ δ' ἀγέρονταικύρτον ἐπιπροθέοντες ἐν ἀγκοίνηις τε μένουσιν. |
380 | ἄδμωες δ' ὁρόωντες ἔσω κοίλοιο μυχοῖοἀγρομένους τάχα πάντες ἐπί σφισιν ὡρμήθησαν,δαιτὸς ἐελδόμενοι· τοὺς δ' οὐ κίχον, ἀλλ' ὑπόλισθονῥηϊδίως· οἱ δ' οὔτι καὶ ἱέμενοί περ ἔχουσιναὖτις ὑπεκδῦναι πλεκτὸν λόχον, ἀλλ' ἑτέροισι |
385 | πήματα πορσύνοντες ἐπί σφισιν εὗρον ὄλεθρον.ὡς δέ τις ἐν ξυλόχοισιν ὀρέστερος ἀγροιώτηςθηρὶ πάγην ἤρτυνεν, ἀπηνέϊ δ' ἔνδοθι θυμῶιδῆσε κυνὸς σφίγγων ἄπο μήδεα· τοῦ δ' ὀδύνηισινἠχήεις ὀρυμαγδὸς ἀπόπροθι τειρομένοιο |
390 | ἔρχεται, ἀμφὶ δέ οἱ στένεται δρίος· ἡ δ' ἀΐουσαπόρδαλις ἰάνθη τε καὶ ἔσσυται, ἴχνος ἀϋτῆςμαιομένη· τάχα δ' ἷξε καὶ ἔνθορε· τὸν μὲν ἔπειταὑψόσ' ἀναρπάζει κρυπτὸς δόλος, ἡ δ' ἐνὶ βόθρωιεἰλεῖται προπεσοῦσα, μέλει δέ οἱ οὐκέτι δαιτός, |
395 | ἀλλὰ φόβου· τῆι δ' οὔτις ὑπέκδυσίς ἐστιν ἑτοίμη·τοῖα καὶ ἄδμωες δειλοὶ πάθον, ἀντὶ δὲ φορβῆςπότμον ἐφωρμήσαντο καὶ Ἄϊδος ἕρκος ἄφυκτον.Καὶ μέν τις θρίσσηισιν ὁμῶς καὶ χαλκίσιν ἄγρηνφράσσατ' ὀπωρινήν, καὶ λαρινὸν εἷλε καὶ ἔθνη |
400 | τραχούρων, κύρτον μὲν ὑπὸ σπάρτοισιν ὑφήναςεὐπαγέως, φρυκτῶν δ' ὀρόβων ἐνεθήκατο μάζαν,οἴνωι μυδαλέην εὐώδεϊ, μίξε δὲ κούρηςδάκρυον Ἀσσυρίης Θειαντίδος, ἥν ποτέ φασιπατρὸς ἐρασσαμένην δυσμήχανον ἔργον ἀνύσσαι |
405 | ἐλθεῖν τ' ἐς φιλότητα χολωσαμένης Ἀφροδίτης·ἀλλ' ὅτε μιν καὶ δένδρον ἐπώνυμον ἐρρίζωσεναἶσα θεῶν, γοάει τε καὶ ἣν ὀλοφύρεται ἄτην,δάκρυσι δευομένη λέκτρου χάριν· ἧς ἐνιμίσγωνθεῖον ὀπὸν κύρτον μὲν ἐνορμίζει ῥοθίοισιν, |
410 | ὀδμὴ δ' αἶψα θάλασσαν ἐπέδραμε λειριόεσσα,κικλήσκουσ' ἀγέλας πολυειδέας· οἱ δ' ἐφέπονταιπνοιῆι νηδυμίηι δεδονημένοι, ὦκα δὲ κύρτοςπίμπλαται, ἀγρευτῆρι φέρων εὔθηρον ἀμοιβήν.Σάλπαι δ' ἰκμαλέοις μὲν ἀεὶ φύκεσσι μάλιστα |
415 | τέρπονται, κείνηι δὲ καὶ ἀγρώσσονται ἐδωδῆι.πλώει μὲν προτέροισιν ἐν ἤμασιν εἰς ἕνα χῶρονἀσπαλιεύς, αἰεὶ δὲ μετ' οἴδμασι λᾶας ἵησιχερμάδας, ἁψάμενος πέρι φύκια τηλεθόωντα.ἀλλ' ὅτε δὴ πέμπτη μὲν ἴδηι πόνον ἠριγένεια |
420 | σάλπαι δ' ἀγρόμεναι κεῖνον πόρον ἀμφινέμωνται,τῆμος ἐπεντύνει κύρτου δόλον· ἐν δέ οἱ εἴσωφύκεσιν εἰλομένους λᾶας βάλεν, ἀμφὶ δὲ ποίαςεἰναλίας στομίοισιν ἐδήσατο, τῆισι γάνυνταισάλπαι τ' ἠδ' ὅσσοι βοτανηφάγοι ἰχθύες ἄλλοι· |
425 | οἳ τότ' ἀγειρόμενοι ποίας φάγον, αὐτὰρ ἔπειταἐς μυχὸν ἠΐχθησαν· ὁ δ' αὐτίκα κύρτον ἀνέλκειῥίμφα μεταπλώσας· σιγῆι δέ οἱ ἄνυται ἔργον,ἀνδράσι τ' ἀφθόγγοισι καὶ ἀσμαράγοις ἐλάτηισι·σιγὴ γὰρ πάσαις μὲν ὀφέλσιμος ἔπλετο θήραις, |
430 | ἔξοχα δ' ἐν σάλπηισιν· ἐπεὶ μάλα τῆισι νόημαπτοιαλέον· πτοίη δὲ πόνον δύσθηρον ἔθηκε.Τρίγλης δ' οὔτινα, φημί, χερειοτέρηισιν ἐδωδαῖςτέρπεσθαι· πᾶσαν γὰρ ἄσιν ἁλός, ἥν κε κίχηισι,φέρβεται· ἱμείρει δὲ δυσαέος ἔξοχα δαιτός· |
435 | σώμασι δ' ἐκπάγλως ἐπιτέρπεται ἀνδρομέοισιπυθομένοις, εὖτ' ἄν τιν' ἕληι στονόεσσα θάλασσα.τῶι καί μιν δελέασσιν ἀποπνείουσιν ἀϋτμὴνῥηϊδίως ἕλκουσιν, ὅσα πνέει ἐχθρὸν ἄημα.εἴκελα δὲ τρίγληισιν ὕεσσί τε, φημί, τετύχθαι |
440 | ἤθεα, φυρομένοισιν ἀεὶ περὶ γαστέρος ὁρμήν·ἄμφω δ' αἱ μὲν ἔασι διάκριτοι ἐν νεπόδεσσιν,οἱ δ' ἐνὶ χερσαίηισιν ἀριστεύουσ' ἀγέληισιν.Οὐ μὲν δὴ μελάνουρον ἀποίσεαι οὔτ' ἐνὶ κύρτωιῥηϊδίως ἀπαφῶν οὔτ' ἐν λινοεργέϊ κύκλωι· |
445 | ἔξοχα γὰρ μελάνουρος ἐν ἰχθύσιν ἠμὲν ἄναλκιςἠδὲ σαοφρονέων, λίχνη δέ οἱ οὔποτ' ἐδωδὴθυμήρης· αἰεὶ δὲ γαληναίης μὲν ἐούσηςκέκλιται ἐν ψαμάθοισι καὶ οὐκ ἀναδύεται ἅλμης·ἀλλ' ὅτε κυμαίνουσα περισπέρχηισι θάλασσα |
450 | λάβρων ἐξ ἀνέμων, τότε δὴ μοῦνοι μελάνουροικῦμα διαΐσσουσιν ἀολλέες, οὔτε τιν' ἀνδρῶνοὔτε τιν' εἰναλίων πεφρικότες· οἱ μὲν ἅπαντεςἐς νεάτην κρηπῖδα φόβωι δύνουσι θαλάσσης,οἱ δὲ τότ' ἠϊόνας τε πολυφλοίσβους ἐφέπουσι |
455 | πέτραις τ' ἐμπελάουσιν ἀλήμονες, εἴ τιν' ἐδητὺνκοπτομένη δείξειεν ὑπὸ ῥιπῆισι θάλασσα·νήπιοι, οὐδ' ἐδάησαν ὅσον πινυτώτεροι ἄνδρες,οἳ κείνους καὶ πάμπαν ἀλευομένους ἕλον ἄγρηι.χειμερίη πλημμυρὶς ὅταν ζέηι Ἀμφιτρίτης, |
460 | ἵστατ' ἐπὶ προὔχουσαν ἀνὴρ ἁλιηγέα πέτρην,ὀξύτατον τόθι κῦμα περὶ σπιλάδεσσι μέμυκεν·εἴδατα δ' ἀγνυμένοισιν ἐπισπείρει ῥοθίοισι,τυρὸν ὁμοῦ Δήμητρι μεμιγμένον· οἱ δ' ἐπὶ φορβὴνἀσπασίην θρώσκουσιν ἐπειγόμενοι μελάνουροι. |
465 | ἀλλ' ὅτε οἱ παρέασιν ἀολλέες ἐς βόλον ἄγρης,αὐτὸς μὲν τρέπεται λοξὸν δέμας, ὄφρα οἱ ὕδωρμήτι κατασκιάοιτο καὶ ἰχθύσι τάρβος ἐνείη·ἔστι δέ οἱ λεπτός τε δόναξ μετὰ χερσὶν ἑτοῖμοςλεπτή θ' ὁρμιὴ κούφης τριχός, ἄπλοκος αὔτως· |
470 | λεπτοῖς δ' ἀγκίστροισιν ἀναπλέκεται θαμέεσσι·τοῖς ἐπέθηκε δέλετρον, ὃ καὶ πάρος ἧκε καθ' ὕδωρ,πέμπει δ' ἐς βαθὺ κῦμα κυκώμενον· οἱ δ' ὁρόωντεςαὐτίκ' ἐπιθρώσκουσι καὶ ἁρπάζουσιν ὄλεθρον.οὐδ' ἁλιεὺς εὔκηλον ἔχει χέρα, πυκνὰ δ' ἀνέλκει |
475 | ἐκ δίνης ἄγκιστρα, καὶ εἰ κενὰ πολλάκις εἴη·οὐ γὰρ βρασσομένης κεν ἐπιφράσσαιτο θαλάσσηςἀτρεκέως, εἴτ' οὖν τις ἐνίσχεται εἴτε μιν αὔτωςκύματ' ἀνακλονέουσιν· ἐπὴν δέ τις ἀμφιχάνηισι,ῥίμφα μιν ἐξείρυσσε πάρος δόλον ἐν φρεσὶ θέσθαι, |
480 | πρὶν φόβον οὐτιδανοῖσιν ἐνιπλῆξαι μελανούροις.τοίην χειμερίην πανεπίκλοπον ἤνυσεν ἄγρην.Ναὶ μὴν καὶ κεστρῆα, καὶ οὐ λίχνον περ ἐόντα,ἤπαφον, ἀγκίστροισι περὶ στεινοῖσιν ἕσαντεςεἶδαρ ὁμοῦ Δήμητρι μεμιγμένον ἠδὲ γάλακτος |
485 | πηκτοῖσι δώροισιν· ἐφυρήσαντο δὲ ποίηντοῖσιν ὁμοῦ μίνθην εὐώδεα, τήν ποτε κούρηνφασὶν ὑπουδαίην ἔμεναι, Κωκυτίδα Νύμφην·κλίνατο δ' εἰς εὐνὴν Ἀϊδωνέος· ἀλλ' ὅτε κούρηνΠερσεφόνην ἥρπαξεν ἀπ' Αἰτναίοιο πάγοιο, |
490 | δὴ τότε μιν κλάζουσαν ὑπερφιάλοις ἐπέεσσι,ζήλωι μαργαίνουσαν ἀτάσθαλα, μηνίσασαΔημήτηρ ἀμάθυνεν ἐπεμβαίνουσα πεδίλοις·φῆ γὰρ ἀγαυοτέρη τε φυὴν καὶ κάλλος ἀμείνωνΠερσεφόνης ἔμεναι κυανώπιδος, ἐς δέ μιν αὐτὴν |
495 | εὔξατο νοστήσειν Ἀϊδωνέα, τὴν δὲ μελάθρωνἐξελάσειν· τοίη οἱ ἐπὶ γλώσσης θόρεν ἄτη.ποίη δ' οὐτιδανὴ καὶ ἐπώνυμος ἔκθορε γαίης,τὴν ἐνιφυρήσαντες ἐπ' ἀγκίστροισι βάλοντο.κεστρεὺς δ' οὐ μετὰ δηρόν, ἐπεί ῥά μιν ἷξεν ἀϋτμή, |
500 | ἀντιάσας πρῶτον μὲν ἀποσταδὸν ἀγκίστροιολοξὸν ὑπ' ὀφθαλμοῖς ὁράαι δόλον, εἴκελος ἀνδρὶξείνωι, ὃς ἐν τριόδοισι πολυτρίπτοισι κυρήσαςἔστη ἐφορμαίνων, κραδίη τέ οἱ ἄλλοτε λαιήν,ἄλλοτε δεξιτερὴν ἐπιβάλλεται ἀτραπὸν ἐλθεῖν· |
505 | παπταίνει δ' ἑκάτερθε, νόος δέ οἱ ἠΰτε κῦμαεἱλεῖται, μάλα δ' ὀψὲ μιῆς ὠρέξατο βουλῆς·ὣς ἄρα καὶ κεστρῆϊ παναίολα μερμηρίζειθυμὸς ὀϊομένωι τε δόλον καὶ ἀπήμονα φορβήν·ὀψὲ δέ μιν νόος ὦρσε καὶ ἤγαγεν ἐγγύθι πότμου· |
510 | αὐτίκα δὲ τρέσσας ἀνεχάσσατο· πολλάκι δ' ἤδηεἷλε φόβος ψαύοντα καὶ ἔμπαλιν ἔτραπεν ὁρμήν.ὡς δ' ὅτε νηπίαχος κούρη πάϊς, ἐκτὸς ἐούσηςμητέρος, ἢ βρώμης λελιημένη ἠέ τευ ἄλλου,ψαῦσαι μὲν τρομέει μητρὸς χόλον, οὐδ' ἀναδῦναι |
515 | ἐλδομένη τέτληκεν· ἐφερπύζουσα δὲ λάθρηιαὖτις ὑποτρέπεται, κραδίηι δέ οἱ ἄλλοτε θάρσος,ἄλλοτε δ' ἐμπίπτει δεινὸς φόβος· ὄμματα δ' αἰὲνὀξέα παπταίνοντα ποτὶ προθύροισι τέτανται·ὣς τότ' ἐπεμβαίνων ἀνελίσσεται ἤπιος ἰχθύς. |
520 | ἀλλ' ὅτε θαρσήσας πελάσηι σχεδόν, οὐ μάλ' ἑτοίμωςψαῦσε βορῆς, οὐρῆι δὲ πάρος μάστιξεν ἐγείρωνἄγκιστρον, μή πού τις ἐνὶ χροῒ θέρμετ' ἀϋτμή·ζωοῦ γὰρ κεστρεῦσιν ἀπώμοτόν ἐστι πάσασθαι.ἔνθεν ἔπειτ' ἄκροισι διακνίζει στομάτεσσι |
525 | δαῖτα περιξύων· ἁλιεὺς δέ μιν αὐτίκα χαλκῶιπεῖρεν ἀνακρούων, ὥστε θρασὺν ἵππον ἐέργωνἡνίοχος σκληρῆισιν ἀναγκαίηισι χαλινοῦ,ἂν δ' ἔρυσε, σπαίροντα δ' ἐπὶ χθονὶ κάββαλεν ἐχθρῆι.Καὶ ξιφίην ὀλοοῖσι παρήπαφον ἀγκίστροισιν. |
530 | ἀλλ' οὐ μὲν ξιφίηι τοῖος μόρος, οὐδ' ἴσος ἄλλοις·οὐ γὰρ ἐπ' ἀγκίστροισι κατεντύνουσιν ἐδωδήν,ἀλλὰ τὸ μὲν γυμνόν τε καὶ ἄκλοπον ἠιώρηται,μηρίνθου διπλῆισιν ἀκαχμένου ἔμπαλιν αἰχμαῖς·τοῦ δ' ὅσσον τριπάλαιστον ἀναψάμενοι καθύπερθε |
535 | μαλθακὸν ἀργεννῶν νεπόδων ἕνα χείλεος ἄκρουδῆσαν ἐπισταμένως· ξιφίης δ' ὅτε θοῦρος ἵκηται,αὐτίκα δαιτρεύει δέμας ἰχθύος ἄορι λάβρωι·τοῦ δὲ δαϊζομένοιο καταρρέει ἅψεα δεσμοῦ,αὐταῖς δ' ἀγκίστροιο περιστρέφεται γενύεσσιν· |
540 | αὐτὰρ ὅ γ' οὐκ ἐδάη γναμπτὸν δόλον, ἀλλὰ βαρεῖανδαῖτα χανὼν ἀγρευτὸς ἀνέλκεται ἀνέρος ἀλκῆι.Πολλὰ δ' ἐπὶ ξιφίηι θηρήτορες ὁπλίζονται,ἔξοχα δ' οἳ Τυρσηνὸν ἁλὸς πόρον ἀγρώσσουσινἀμφί τε Μασσαλίην, ἱερὴν πόλιν, ἀμφί τε Κελτούς· |
545 | κεῖθι γὰρ ἔκπαγλοί τε καὶ ἰχθύσιν οὐδὲν ὁμοῖοιἄπλατοι ξιφίαι μεγακήτεες ἐννεμέθονται.οἱ δ' ἀκάτους αὐτοῖσιν ἐϊσκομένας ξιφίηισικαὶ δέμας ἰχθυόεν καὶ φάσγανα τεκτήναντεςἀντίον ἰθύνουσι· ὁ δ' οὐκ ἀναδύεται ἄγρην, |
550 | ἐλπόμενος μὴ νῆας ἐϋσέλμους ὁράασθαι,ἀλλ' ἑτέρους ξιφίας, ξυνὸν γένος, ὄφρα μιν ἄνδρεςπάντηι κυκλώσωνται· ὁ δ' ἐφράσαθ' ὕστερον ἄτην,αἰχμῆι τριγλώχινι πεπαρμένος, οὐδέ οἱ ἀλκὴφεύγειν ἱεμένωι περ, ἀναγκαίηι δὲ δαμῆναι. |
555 | πολλάκι μὲν καὶ νηὸς ἀμυνόμενος κενεῶναφασγάνωι ἀντετόρησε διαμπερὲς ἄλκιμος ἰχθύς,οἱ δὲ θοῶς βουπλῆγος ὑπ' εὐχάλκοιο τυπῆισινἐκ γενύων ἤραξαν ἅπαν ξίφος· ἐν δ' ἄρα νηὸςἕλκεϊ γόμφος ἄρηρεν· ὁ δ' ἕλκεται ὀρφανὸς ἀλκῆς. |
560 | ὡς δ' ὅτε δυσμενέεσσι δόλον τεύχοντες ἄρηος,ἱέμενοι πύργων τε καὶ ἄστεος ἔνδον ἱκέσθαι,ἔντεα συλήσαντες ἀρηϊφάτων ἀπὸ νεκρῶναὐτοὶ θωρήξαντο καὶ ἔδραμον ἄγχι πυλάων·οἱ δ' ὥστε σφετέροισιν ἐπειγομένοις πολιήταις |
565 | ἀγκλίνουσι θύρετρα καὶ οὐ γήθησαν ἑταίροις·ὣς ἄρα καὶ ξιφίην ἴκελον δέμας ἤπαφε νηῶν.Καὶ μὲν δὴ σκολιῆισιν ἐν ἀγκοίνηισι λίνοιοκυκλωθεὶς ξιφίης μέγα νήπιος ἀφροσύνηισινὄλλυται, ὃς θρώσκει μὲν ὑπεκδῦναι μενεαίνων, |
570 | ἐγγύθι δὲ τρομέων πλεκτὸν δόλον αὖτις ὀπίσσωχάζεται· οὐδέ οἱ ὅπλον ἐνὶ φρεσίν, οἷον ἄρηρενἐκ γενύων, δειλὸς δὲ μένει κεκαφηότι θυμῶι,ὄφρα μιν ἐξερύσωσιν ἐπ' ἠιόνας· ἔνθα δὲ δούροιςἄνδρες ἐπασσυτέροισι καταΐγδην ἐλόωντες |
575 | κρᾶτα συνηλοίησαν, ὁ δ' ὄλλυται ἄφρονι πότμωι.Ἀφροσύνη καὶ σκόμβρον ἕλεν καὶ πίονα θύννονκαὶ ῥαφίδας καὶ φῦλα πολυσπερέων συνοδόντων.σκόμβροι μὲν λεύσσοντες ἐν ἕρκεϊ πεπτηῶταςἄλλους ἠράσσαντο λίνου πολύωπον ὄλεθρον |
580 | ἐσδῦναι· τοίη τις ἐσέρχεται εἰσορόωνταςτερπωλή· παίδεσσιν ἀπειρήτοισιν ὁμοῖοι,οἵ τε πυρὸς λεύσσοντες ἀναιθομένοιο φαεινὴνμαρμαρυγὴν ἀκτῖσιν ἰαινόμενοι γελόωσιψαῦσαί θ' ἱμείρουσι καὶ ἐς φλόγα χεῖρ' ὀρέγουσι |
585 | νηπιέην· τάχα δέ σφιν ἀνάρσιον ἐξεφάνη πῦρ·ὣς οἵ γ' ἱμείρουσιν ἀνοστήτοιο λόχοιοἐσπεσέειν κευθμῶνα, κακοῦ δ' ἤντησαν ἔρωτος.ἔνθ' οἱ μὲν κέλσαντες ἐν εὐρυτέροισι βρόχοισιἔκθορον, οἱ δ' ἑρχθέντες ἐνὶ στεινοῖσι πόροισι |
590 | πικρὸν ἀνέτλησαν σφιγκτὸν μόρον ἐξανύσαντες.πολλοὺς δ' ἠϊόνεσσιν ἐφελκομένοιο λίνοιοὄψεαι ἀμφοτέρωθεν ἀρηρότας ἠΰτε γόμφοις,τοὺς μὲν ἔτι φρονέοντας ἐσελθέμεν ἄρκυν ὀλέθρου,τοὺς δ' ἤδη μεμαῶτας ὑπεκδῦναι κακότητος, |
595 | ἔνδοθεν ἰκμαλέηισιν ἐνισχομένους βροχίδεσσι.Θύννοι δ' αὖ σκόμβροις μὲν ἴσον πόνον ἀθλεύουσινἀφροσύνηι· καὶ τοῖς γὰρ ὁμοίιος ἵμερος ἄτηςἐμπίπτει δολίοιο λίνου λαγόνεσσι μιγῆναι·ἀλλ' οὐ μὲν κείνοισιν ὑπόβρυχα γαστέρος εἴσω |
600 | ἐσδύνειν, σκολιοῖσι δ' ἐπαΐσσουσιν ὀδοῦσι,σώματι μηδόμενοι πόρον ἄρκιον· ἐν δ' ἄρ' ὀδοῦσινὑγρὸν ἐρειδομένοις τέταται λίνον· οὐδέ τι μῆχοςἐκφυγέειν, δεσμῶι δὲ περιστομίωι μογέοντεςἕλκονται ποτὶ χέρσον ὑπ' ἀφραδίηισιν ἁλόντες. |
605 | Καὶ μὲν δὴ ῥαφίδων τοῖος νόος· αἳ δ' ὅτε κόλπονδικτύου ἐκπροφύγωσι, πόνου δ' ἔκτοσθε γένωνται,αὖτις ἐπιστρωφῶσι, λίνωι δ' ἐπιμηνίουσαιδήγματ' ἐνιπρίουσι· τὸ δέ σφισι δύεται εἴσωἴσχει τ' ἐμμενέως πυκινοὺς ἔντοσθεν ὀδόντας. |
610 | Αὐτὰρ τοὶ συνόδοντες ἴσοι στείχουσι λόχοισικεκριμένοι· τοῖς δ' εὖτ' ἂν ἀνὴρ ἄγκιστρον ἐφείη,οἱ μὲν ἀποτροπάδην λοξὸν φάος ἀλλήλοισιπάντες ἐπικλίνουσι καὶ οὐκ ἐθέλουσι πελάσσαι·ἀλλ' ὅτε τις προθορὼν ἑτέρης στιχὸς αἶψα δέλετρον |
615 | ἁρπάξηι, τότε καί τις ἐνὶ φρεσὶ θάρσος ἔδεκτοἀγκίστρωι τ' ἐπέλασσε καὶ ἕλκεται· οἱ δ' ὁρόωντεςἀλλήλους, περὶ δαιτὶ γεγηθότες, ἰαίνονταιἑλκόμενοι, σπεύδουσι δ' ὑποφθαδόν, ὅς κε θάνηισιπρῶτος ἁλούς, ἅτε παῖδες ἀθύρμασι καγχαλόωντες. |
620 | Θύννων δ' αὖ γενεὴ μὲν ἀπ' εὐρυπόροιο τέτυκταιὨκεανοῦ· στείχουσι δ' ἐς ἡμετέρης ἁλὸς ἔργαεἰαρινοῦ μετὰ λύσσαν ὅτ' οἰστρήσωσι γάμοιο.τοὺς δ' ἤτοι πρῶτον μὲν Ἰβηρίδος ἔνδοθεν ἅλμηςἀνέρες ἀγρώσσουσι βίηι κομόωντες Ἴβηρες· |
625 | δεύτερα δὲ Ῥοδανοῖο παρὰ στόμα θηρητῆρεςΚελτοὶ Φωκαίης τε παλαίφατοι ἐνναετῆρες·τὸ τρίτον ἀγρώσσουσιν ὅσοι Τρινακρίδι νήσωιἐνναέται πόντου τε παρ' οἴδμασι Τυρσηνοῖο.ἔνθεν ἀπειρεσίοις ἐνὶ βένθεσιν ἄλλοθεν ἄλλος |
630 | κίδνανται καὶ πᾶσαν ἐπιπλώουσι θάλασσαν.πολλὴ δ' ἔκπαγλός τε παρίσταται ἰχθυβόλοισινἄγρη, ὅτ' εἰαρινὸς θύννων στρατὸς ὁρμήσωνται.χῶρον μὲν πάμπρωτον ἐπεφράσσαντο θαλάσσηςοὔτε λίην στεινωπὸν ἐπηρεφέεσσιν ὑπ' ὄχθαις |
635 | οὔτε λίην ἀνέμοισιν ἐπίδρομον, ἀλλὰ καὶ αἴθρηικαὶ σκεπανοῖς κευθμῶσιν ἐναίσιμα μέτρα φέροντα.ἔνθ' ἤτοι πρῶτον μὲν ἐπ' ὄρθιον ὕψι κολωνὸνἴδρις ἐπαμβαίνει θυννοσκόπος, ὅστε κιούσαςπαντοίας ἀγέλας τεκμαίρεται, αἵ τε καὶ ὅσσαι, |
640 | πιφαύσκει δ' ἑτάροισι· τὰ δ' αὐτίκα δίκτυα πάνταὥστε πόλις προβέβηκεν ἐν οἴδμασιν· ἐν δὲ πυλωροὶδικτύωι, ἐν δὲ πύλαι, μύχατοί τ' αὐλῶνες ἔασιν.οἱ δὲ θοῶς σεύονται ἐπὶ στίχας, ὥστε φάλαγγεςἀνδρῶν ἐρχομένων καταφυλαδόν· οἱ μὲν ἔασιν |
645 | ὁπλότεροι, τοὶ δ' εἰσὶ γεραίτεροι, οἱ δ' ἐνὶ μέσσηιὥρηι· ἀπειρέσιοι δὲ λίνων ἔντοσθε ῥέουσιν,εἰσόκεν ἱμείρωσι καὶ ἀγρομένους ἀνέληταιδίκτυον· ἀφνειὴ δὲ καὶ ἔξοχος ἵσταται ἄγρη. |