Oppianos
floruit 180 p. Chr. n.
Ἁλιευτικὰ
Βιβλίον βʹ
|
|
___________________________________________________
|
|
Ὧδε μὲν ἰχθύβοτοί τε νομαὶ καὶ φῦλα θαλάσσηςπλάζονται· τοιῶιδε γάμωι, τοιῆιδε γενέθληιτέρπονται· τὰ δέ πού τις ἐπιχθονίοισιν ἅπανταἀθανάτων σήμηνε· τί γὰρ μερόπεσσιν ἀνυστὸν | |
5 | νόσφι θεῶν; οὐδ' ὅσσον ὑπὲκ ποδὸς ἴχνος ἀεῖραι,οὐδ' ὅσον ἀμπετάσαι βλεφάρων περιφαέα κύκλα·ἀλλ' αὐτοὶ κρατέουσι καὶ ἰθύνουσιν ἕκαστα,τηλόθεν ἐγγὺς ἐόντες· ἀναγκαίη δ' ἀτίνακτοςπείθεσθαι· τὴν δ' οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλκὴ |
10 | τρηχείαις γενύεσσιν ὑπερφιάλως ἐρύσανταἐκφυγέειν, ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν·ἀλλ' αἰεὶ μάκαρες πανυπέρτατοι ἡνία πάντηκλίνουσ', ἧι κ' ἐθέλωσιν, ὁ δ' ἕσπεται ὅστε σαόφρων,πρὶν χαλεπῆι μάστιγι καὶ οὐκ ἐθέλων ἐλάηται. |
15 | κεῖνοι καὶ τέχνας πολυκερδέας ἀνθρώποισινδῶκαν ἔχειν καὶ πᾶσαν ἐπιφροσύνην ἐνέηκαν.ἄλλος δ' ἀλλοίοισιν ἐπώνυμος ἔπλετο δαίμωνἔργοις, οἷσιν ἕκαστος ἐπίσκοπον ἤρατο τιμήν.Δηὼ μὲν ζεύγλης τε βοῶν ἀρότοιό τε γαίης |
20 | πυρῶν τ' εὐκάρποιο φέρει γέρας ἀμητοῖο.δοῦρα δὲ τεκτήνασθαι ἀναστῆσαί τε μέλαθρα,φάρεά τ' ἀσκῆσαι μήλων εὐανθέϊ καρπῶιΠαλλὰς ἐπιχθονίους ἐδιδάξατο· δῶρα δ' Ἄρηοςφάσγανα χάλκειοί τε περὶ μελέεσσι χιτῶνες |
25 | καὶ κόρυθες καὶ δοῦρα καὶ οἷς ἐπιτέρπετ' Ἐνυώ.δῶρα δὲ Μουσάων τε καὶ Ἀπόλλωνος ἀοιδαί.Ἑρμείης δ' ἀγορήν τε καὶ ἀλκήεντας ἀέθλουςὤπασεν. Ἡφαίστωι δὲ μέλει ῥαιστήριος ἱδρώς.καὶ τάδε τις πόντοιο νοήματα καὶ τέλος ἄγρης |
30 | πληθύν θ' ὑγροπόρων θεὸς ὤπασε τεκμήρασθαιἀνδράσιν, ὃς καὶ πρῶτα μεσορραγέας κενεῶναςγαίης ἀγρομένοισιν ἐνιπλήσας ποταμοῖσιπευκεδανὴν ἀνέχευε καὶ ἐξέστεψε θάλασσαν,ὀφρύσι καὶ ῥηγμῖσι περίδρομον ἀμφιπεδήσας, |
35 | εἴτε μιν εὐρυμέδοντα Ποσειδάωνα καλέσσαι,εἴτ' ἄρα καὶ Νηρῆα παλαίφατον, εἴτ' ἄρα Φόρκυνβέλτερον, εἴτε τιν' ἄλλον ἁλὸς θεὸν ἰθυντῆρα.ἀλλ' οἱ μὲν μάλα πάντες, ὅσοι τ' Οὔλυμπον ἔχουσιδαίμονες οἵ τε θάλασσαν ὅσοι τ' ἐΰδωρον ἄρουραν |
40 | ἠέρα τ' ἐνναίουσι, πανίλαον ἦτορ ἔχοιενσοί τε, μάκαρ σκηπτοῦχε, καὶ ἀγλαόπαιδι γενέθληικαὶ λαοῖς σύμπασι καὶ ἡμετέρηισιν ἀοιδαῖς.Ἰχθύσι δ' οὔτε δίκη μεταρίθμιος οὔτε τις αἰδώς,οὐ φιλότης· πάντες γὰρ ἀνάρσιοι ἀλλήλοισι |
45 | δυσμενέες πλώουσιν· ὁ δὲ κρατερώτερος αἰεὶδαίνυτ' ἀφαυροτέρους, ἄλλωι δ' ἐπινήχεται ἄλλοςπότμον ἄγων, ἕτερος δ' ἑτέρωι πόρσυνεν ἐδωδήν.οἱ μὲν γὰρ γενύεσσι καὶ ἠνορέηι βιόωνταιχειροτέρους· τοῖς δ' ἰὸν ἔχει στόμα· τοῖσι δ' ἄκανθαι |
50 | τύμμασι λευγαλέοισιν ἀμυνέμεναι πεφύασι,πικραί τ' ὀξεῖαί τε χόλου πυρόεντος ἀκωκαί.ὅσσοις δ' οὔτε βίην θεὸς ὤπασεν οὔτε τι κέντρονθήγεται ἐκ μελέων, τοῖς δ' ἐκ φρενὸς ὅπλον ἔφυσεβουλὴν κερδαλέην, πολυμήχανον, οἵ τε δόλοισι |
55 | πολλάκι καὶ κρατερὸν καὶ ὑπέρτερον ὤλεσαν ἰχθύν.Οἷον καὶ νάρκηι τερενόχροϊ φάρμακον ἀλκῆςἕσπεται αὐτοδίδακτον ἐν οἰκείοισι μέλεσσιν.ἡ μὲν γὰρ μαλακή τε δέμας καὶ πᾶσ' ἀμενηνὴνωθής τε βραδυτῆτι βαρύνεται, οὐδέ κε φαίης |
60 | νηχομένην ὁράαν· μάλα γὰρ δύσφραστα κέλευθαεἱλεῖται πολιοῖο δι' ὕδατος ἑρπύζουσα·ἀλλά οἱ ἐν λαγόνεσσιν ἀναλκείης δόλος ἀλκή·κερκίδες ἐμπεφύασι παρὰ πλευραῖς ἑκάτερθενἀμφίδυμοι· τῶν εἴ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας, |
65 | αὐτίκα οἱ μελέων σθένος ἔσβεσεν, ἐν δέ οἱ αἷμαπήγνυται, οὐδ' ἔτι γυῖα φέρειν δύνατ', ἀλλά οἱ ἀλκὴἦκα μαραινομένοιο παρίεται ἄφρονι νάρκηι.ἡ δ' εὖ γινώσκουσα θεοῦ γέρας οἷον ἔδεκτο,ὕπτιον ἀγκλίνασα μένει δέμας ἐν ψαμάθοισι· |
70 | κεῖται δ' ἀστεμφὴς οἵη νέκυς· ὃς δέ κεν ἰχθὺςἐγχρίμψηι λαγόνεσσιν, ὁ μὲν λύτο, κάππεσε δ' αὕτωςἀδρανίης βαθὺν ὕπνον, ἀμηχανίηισι πεδηθείς·ἡ δὲ θοῶς ἀνόρουσε καὶ οὐ κραιπνή περ ἐοῦσα,γηθοσύνη, ζωὸν δὲ κατεσθίει ἶσα θανόντι. |
75 | πολλάκι καὶ κατὰ λαῖτμα μετ' ἰχθύσιν ἀντιάσασανηχομένοις κραιπνὴν μὲν ἐπειγομένων σβέσεν ὁρμὴνἐγγὺς ἐπιψαύσασα καὶ ἐσσυμένους ἐπέδησεν·ἔσταν δ' αὐαλέοι καὶ ἀμήχανοι, οὔτε κελεύθωνδύσμοροι οὔτε φυγῆς μεμνημένοι· ἡ δὲ μένουσα |
80 | οὐδὲν ἀμυνομένους καταδαίνυται οὐδ' ἀΐοντας.οἷον δ' ὀρφναίοισιν ἐν εἰδώλοισιν ὀνείρωνἀνδρὸς ἀτυζομένοιο καὶ ἱεμένοιο φέβεσθαιθρώσκει μὲν κραδίη, τὰ δὲ γούνατα παλλομένοιοἀστεμφὴς ἅτε δεσμὸς ἐπειγομένοιο βαρύνει, |
85 | τοίην γυιοπέδην τεχνάζεται ἰχθύσι νάρκη.Βάτραχος αὖ νωθὴς μὲν ὁμῶς καὶ μαλθακὸς ἰχθύς,αἴσχιστος δ' ἰδέειν· στόμα δ' οἴγεται εὐρὺ μάλιστα·ἀλλ' ἄρα καὶ τῶι μῆτις ἀνεύρατο γαστέρι φορβήν.αὐτὸς μὲν πηλοῖο κατ' εὐρώεντος ἐλυσθεὶς |
90 | κέκλιται ἀτρεμέων, ὀλίγην δ' ἀνὰ σάρκα τιταίνει,ἥ ῥά οἱ ἐκ γένυος νεάτης ὑπένερθε πέφυκελεπτή τ' ἀργεννή τε, κακὴ δέ οἱ ἐστὶν ἀϋτμή·τὴν θαμὰ δινεύει, δόλον ἰχθύσι βαιοτέροισιν·οἵ ῥά μιν εἰσορόωντες ἐφορμώωσι λαβέσθαι. |
95 | αὐτὰρ ὁ τὴν ἂψ αὖτις ἐφέλκεται ἀτρέμας εἴσω,ἦκα μάλ' ἀσπαίρουσαν ὑπὸ στόμα, τοὶ δ' ἐφέπονταιοὐδὲν ὀϊόμενοι κρυπτὸν δόλον, ὄφρα λάθωσιβατράχου εὐρείηισιν ἔσω γενύεσσι μιγέντες.ὡς δ' ὅτε τις κούφοισι πάγην ὄρνισι τιτύσκων, |
100 | πυροὺς τοὺς μὲν ἔρηνε δόλου προπάροιθε πυλάων,ἄλλους δ' ἔνδον ἔθηκεν, ὑπεστήριξε δὲ τέχνην·τοὺς δὲ λιλαιομένους ἕλκει πόθος ὀξὺς ἐδωδῆς,εἴσω δὲ προγένοντο, καὶ οὐκέτι νόστος ἑτοῖμοςἐκδῦναι, δαιτὸς δὲ κακὴν εὕραντο τελευτήν· |
105 | ὣς κείνους ἀμενηνὸς ἐπέσπασεν ἠπεροπεύσαςβάτραχος, οὐδ' ἐνόησαν ἑὸν σπεύδοντες ὄλεθρον.τοῖα καὶ ἀγκυλόμητιν ἐπέκλυον ἐντύνασθαικερδώ· ὅτ' οἰωνῶν ἀγέλην πλήθουσαν ἴδηται,δοχμίη ἀγκλινθεῖσα, τανυσσαμένη θοὰ κῶλα, |
110 | ὄμματ' ἐπιμύει, σὺν δὲ στόμα πάμπαν ἐρείδει·φαίης κ' εἰσορόων ἤ μιν βαθὺν ὕπνον ἰαύειν,ἠὲ καὶ ἀτρεκέως κεῖσθαι νέκυν· ὧδε γὰρ ἄπνουςαἰόλα βουλεύουσα παραβλήδην τετάνυσται·οἱ δέ μιν εἰσορόωντες ἀολλέες ἰθὺς ἵενται |
115 | ὄρνιθες, λάχνην δὲ διαψαίρουσι πόδεσσιν,ἠΰτε κερτομέοντες· ἐπὴν δέ οἱ ἐγγὺς ὀδόντωνἔλθωσιν, τότ' ἔπειτα δόλου πετάσασα θύρετρα,ἐξαπίνης συνέμαρψε καὶ ἔσπασεν εὐρὺ χανοῦσαἄγρην κερδαλέην, ὅσσην ἕλεν οἰμήσασα. |
120 | Καὶ μὲν δὴ δολόμητις ἐπίκλοπον εὕρατο θήρηνσηπίη· ἐκ γάρ οἱ κεφαλῆς πεφύασιν ἀραιοὶἀκρέμονες προτενεῖς, ὥστε πλόκοι, οἷσι καὶ αὐτὴὥστε περ ὁρμιῆισιν ἐφέλκεται ἰχθύας ἄγρηι,πρηνὴς ἐν ψαμάθοισιν ὑπ' ὀστράκωι εἰλυθεῖσα. |
125 | κείναις δὲ πλοκαμῖσι καὶ ἡνίκα κύματα θύειχείματι πετράων ἀντίσχεται, ἠΰτε τις νηῦςπείσματ' ἐπ' ἀκταίηισιν ἀναψαμένη σπιλάδεσσι.Καρῖδες δ' ὀλίγαι μὲν ἰδεῖν, ἴση δὲ καὶ ἀλκὴγυίοις, ἀλλὰ δόλοισι καὶ ἄλκιμον ὤλεσαν ἰχθύν, |
130 | λάβρακα, σφετέρηισιν ἐπικλέα λαβροσύνηισιν.οἱ μὲν γὰρ σπεύδουσι καὶ ἰθύουσι λαβέσθαικαρίδων, ταῖς δ' οὔτε φυγεῖν σθένος οὔτε μάχεσθαι,ὀλλύμεναι δ' ὀλέκουσι καὶ οὓς πέφνουσι φονῆας.εὖτε γὰρ ἀμφιχανόντες ἔσω μάρψωσιν ὀδόντων, |
135 | αἵδε θαμὰ θρώσκουσι καὶ ἐς μεσάτην ὑπερώιηνὀξὺ κέρας χρίμπτουσι, τό τε σφίσι τέλλεται ἄκρηςἐκ κεφαλῆς· λάβραξ δὲ φίλης κεκορημένος ἄγρηςνύγματος οὐκ ἀλέγει· τὸ δέ μιν νέμεταί τε καὶ ἕρπει,εἰσόκε τρυχόμενόν μιν ἕληι μόρος ἐξ ὀδυνάων· |
140 | ὀψὲ δὲ γινώσκει νέκυος δεδαϊγμένος αἰχμῆι.Ἔστι δέ τις πηλοῖσιν ἐφέστιος ὠμοφάγος βοῦς,εὐρύτατος πάντεσσι μετ' ἰχθύσιν· ἦ γάρ οἱ εὖροςπολλάκις ἑνδεκάπηχυ δυωδεκάπηχύ τ' ἐτύχθη·οὐτιδανὸς δὲ βίην καί οἱ δέμας ἄμμορον ἀλκῆς, |
145 | μαλθακόν· ἐν δέ οἱ εἰσὶν ἀείδελοι ἔνδον ὀδόντεςβαιοί τ' οὐ κρατεροί τε· βίηι δέ κεν οὔτι δαμάσσαι,ἀλλὰ δόλωι καὶ φῶτας ἐπίφρονας εἷλε πεδήσας·δαιτὶ γὰρ ἀνδρομέηι ἐπιτέρπεται, ἔξοχα δ' αὐτῶιἀνθρώπων κρέα τερπνὰ καὶ εὐάντητος ἐδωδή. |
150 | εὖτέ τιν' ἀθρήσηι νεάτην ὑπὸ βύσσαν ἰόνταἀνθρώπων, ὅσσοισιν ὑποβρύχιος πόνος ἅλμηςμέμβλεται, αὐτὰρ ὁ κοῦφος ὑπὲρ κεφαλῆφιν ἀερθεὶςνήχεται ἀστεμφής, μεγάρων ὀρόφοισιν ἐοικώς,ἄτροπος ἀμφιταθείς, σὺν δ' ἔρχεται, ἧι κεν ἴηισι |
155 | δειλὸς ἀνήρ, μίμνοντι δ' ἐφίσταται ἠΰτε πῶμα.ὡς δὲ πάϊς δολόεντα μόρον λίχνοισι μύεσσινἔστησεν· τὸν δ' οὔτι πάγης λόχον ὁρμαίνονταγαστὴρ ἔνδον ἔλασσε, θοῶς δέ οἱ ἄγγος ὕπερθεκοῖλον ἐπεσμαράγησεν, ὁ δ' οὐκέτι πολλὰ μενοινῶν |
160 | ἐκφυγέειν δύναται στιβαρὸν σκέπας, ὄφρα ἑ κοῦροςμάρψηι τε κτείνηι τε, γέλων δ' ἐπιθήσεται ἄγρηι·ὣς ὅ γ' ὑπὲρ κεφαλῆς βροτέης ὀλοφώϊος ἰχθὺςπέπτατ' ἐρητύων ἀναδύμεναι, εἰσόκ' ἀϋτμὴφῶτα λίπηι, ψυχὴν δὲ μετεκπνεύσηι ῥοθίοισιν· |
165 | ἔνθα ἑ τεθνηῶτα δυσώνυμος ἀμφιέπει βοῦςδαινύμενος, τέχνηισιν ἑλὼν δυσμήχανον ἄγρην.Καὶ μέν τις μνιαροῖσιν ἐπὶ πλαταμῶσι νοήσαςκαρκίνον αἰνήσει καὶ ἀγάσσεται εἵνεκα τέχνηςκερδαλέης· καὶ τῶι γὰρ ἐπιφροσύνην πόρε δαίμων |
170 | ὄστρεα φέρβεσθαι, γλυκερὴν καὶ ἄμοχθον ἐδωδήν.ὄστρεα μὲν κληῗδας ἀναπτύξαντα θυρέτρωνἰλὺν λιχμάζουσι καὶ ὕδατος ἰσχανόωνταπέπταται, ἀγκοίνηισιν ἐφήμενα πετραίηισι·καρκίνος αὖ ψηφῖδα παρὰ ῥηγμῖνος ἀείρας |
175 | λέχριος ὀξείηισι φέρει χηλῆισι μεμαρπώς,λάθρη δ' ἐμπελάει, μέσσωι δ' ἐνεθήκατο λᾶανὀστρέωι· ἔνθεν ἔπειτα παρήμενος εἰλαπινάζειδαῖτα φίλην· τὸ δ' ἄρ' οὔτι καὶ ἱέμενόν περ ἐρεῖσαιἀμφιδύμους πλάστιγγας ἔχει σθένος, ἀλλ' ὑπ' ἀνάγκης |
180 | οἴγεται, ὄφρα θάνηι τε καὶ ἀγρευτῆρα κορέσσηι.Τῶι δ' ἴσα τεχνάζουσι καὶ ἀστέρες ἑρπυστῆρεςεἰνάλιοι· καὶ τοῖς γὰρ ἐπ' ὄστρεα μῆτις ὀπηδεῖ·ἀλλ' οὐ λᾶαν ἄγουσι συνέμπορον οὐδ' ἐπίκουρονκεῖνοι, τρηχὺ δὲ κῶλον ἐνηρείσαντο μέσοισι |
185 | πεπταμένοις· τὰ μὲν ὧδε πιέζεται, οἱ δὲ νέμονται.Ὄστρακον αὖ βυθίας μὲν ἔχει πλάκας, ἐν δέ οἱ ἰχθὺςπίννη ναιετάει κεκλημένος· ἡ μὲν ἄναλκιςοὔτε τι μητίσασθαι ἐπίσταται οὔτε τι ῥέξαι,ἀλλ' ἄρα οἱ ξυνόν τε δόμον ξυνήν τε καλύπτρην |
190 | καρκίνος ἐνναίει, φέρβει δέ μιν ἠδὲ φυλάσσει·τῶι καὶ πιννοφύλαξ κικλήσκεται· ἀλλ' ὅτε κόχλουἰχθὺς ἔνδον ἵκηται, ὁ δ' οὐ φρονέουσαν ἀμύξαςδήγματι κερδαλέωι πίννην ἕλεν· ἡ δ' ὀδύνηισινὄστρακα συμπλατάγησε καὶ ἔνδον ἐφράσσατο ἄγρην |
195 | αὑτῆι τ' ἠδ' ἑτάρωι, ξυνόν θ' ἅμα δεῖπνον ἕλοντο.ὣς ἄρα καὶ πλωτῆρσιν ἐν ὑγροπόροισιν ἔασιτοὶ μὲν κερδαλέοι, τοὶ δ' ἄφρονες, οἷα καὶ ἡμῖνἀνδράσιν, οὐδέ τι πᾶσιν ἐναίσιμόν ἐστι νόημα.Φράζεο δ' ἀφραδίηι προφερέστατον ἡμεροκοίτην |
200 | ἰχθύν, ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν ἅλμη.τοῦ δ' ἤτοι κεφαλῆς μὲν ἄνω τέτραπται ὕπερθενὄμματα, καὶ στόμα λάβρον ἐν ὀφθαλμοῖσι μέσοισιν·αἰεὶ δ' ἐν ψαμάθοισι πανημέριος τετάνυσταιεὕδων, νυκτὶ δὲ μοῦνον ἀνέγρεται ἠδ' ἀλάληται· |
205 | τοὔνεκα κέκληται καὶ νυκτερίς· ἀλλά μιν ἄτηγαστρὸς ἀτεκμάρτοιο κακὴ λάχεν· οὐ γὰρ ἐδωδῆςἢ κόρον ἠέ τι μέτρον ἐπίσταται, ἀλλ' ἀτέλεστονλυσσομανῆ βούβρωστιν ἀναιδέϊ γαστρὶ φυλάσσει·οὐδέ ποτ' ἂν λήξειεν ἐδητύος ἐγγὺς ἐούσης, |
210 | εἰσόκεν οἱ νηδύς τε μέση διὰ πᾶσα ῥαγείη,αὐτός τε προταθεὶς πέσηι ὕπτιος, ἠέ τις ἄλλοςπέφνηι μιν νεπόδων πυμάτης ἔμφορτον ἐδωδῆς.σῆμα δέ τοι τόδε γαστρὸς ἀειμάργοιο πιφαύσκω·εἰ γάρ τίς μιν ἑλὼν θήρης ἀποπειρήσαιτο |
215 | χειρὶ βορὴν ὀρέγων, ὁ δὲ δέξεται, εἰσόκεν αὐτοῦλαβροτάτου στόματος νηήσεται ἄχρις ἐδωδή.κλῦτε, γοναὶ μερόπων, οἷον τέλος ἀφραδίηισιλαιμάργοις, ὅσον ἄλγος ἀδηφαγίηισιν ὀπηδεῖ·τῶι τις ἀεργίην δυστερπέα τῆλε διώκοι |
220 | καὶ κραδίης καὶ χειρός, ἔχοι δέ τι μέτρον ἐδωδῆς·μηδ' ἐπὶ πανθοίνοισι νόον τέρποιτο τραπέζαις·πολλοὶ γὰρ τοῖοι καὶ ἐν ἀνδράσιν, οἷσι λέλυνταιἡνία, γαστρὶ δὲ πάντας ἐπιτρωπῶσι κάλωας·ἀλλά τις εἰσορόων φεύγοι τέλος ἡμεροκοίτου. |
225 | Ἔστι καὶ ὀξυκόμοισι νόος καὶ μῆτις ἐχίνοις,οἵ τ' ἀνέμων ἴσασι βίας ζαμενεῖς τε θυέλλαςὀρνυμένας, νώτοισι δ' ἀνοχλίζουσιν ἕκαστοςλᾶαν, ὅσον βαρύθοντα περὶ σφετέρηισιν ἀκάνθαιςῥηϊδίως φορέοιεν, ἵν' ἀντία κύματος ὁρμῆι |
230 | βριθόμενοι μίμνωσι· τὸ γὰρ τρομέουσι μάλιστα,μὴ σφὰς ἐπ' ἠιόνεσσι κυκώμενον οἶδμα κυλίσηι.Πουλυπόδων δ' οὔπω τιν' ὀΐομαι ἔμμεν' ἄπυστοντέχνης, οἳ πέτρηισιν ὁμοίϊοι ἰνδάλλονται,τήν κε ποτιπτύξωσι περὶ σπείρηις τε βάλωνται. |
235 | ἄνδρας δ' ἀγρευτῆρας ὁμῶς καὶ κρέσσονας ἰχθῦςῥηϊδίως ἀπάτηισι παραπλάγξαντες ἄλυξαν.ἀλλ' ὅτε χειρότερός τις ἐπισχεδὸν ἀντιβολήσηι,αὐτίκα πουλύποδές τε καὶ ἰχθύες ἐξεφάνησαν,μορφῆς πετραίης ἐξάλμενοι, ἐκ δὲ δόλοιο |
240 | φορβήν τ' ἐφράσσαντο καὶ ἐξήλυξαν ὄλεθρον.χείματι δ' οὔποτε φασὶν ἐπιστείχειν ἁλὸς ὕδωρπουλύποδας· ζαμενεῖς γὰρ ὑποτρομέουσιν ἀέλλας·ἀλλ' οἵ γε γλαφυρῆισιν ἐνιζόμενοι θαλάμηισιπτήξαντες δαίνυνται ἑοὺς πόδας, ἠΰτε σάρκας |
245 | ἀλλοτρίας· οἱ δ' αὖτις ἑοὺς κορέσαντες ἄνακταςφύονται· τόδε πού σφι Ποσειδάων ἐπένευσε.τοῖον καὶ βλοσυρῆισιν ἀειμάργοισι νόημαἄρκτοις· χειμερίην γὰρ ἀλυσκάζουσαι ὁμοκλήν,δῦσαι φωλειοῖο μυχὸν κατὰ πετρήεντα |
250 | ὃν πόδα λιχμάζουσιν, ἐδητύος ἔργον ἄπαστον,μαιόμεναι δαίτην ἀνεμώλιον, οὐδ' ἐθέλουσιπροβλώσκειν, εὐκραὲς ἕως ἔαρ ἡβήσειεν.Ἔξοχα δ' ἀλλήλοισιν ἀνάρσιον ἔχθος ἔχουσικάραβος ἀϊκτὴρ μύραινά τε πουλύποδές τε, |
255 | ἀλλήλους δ' ὀλέκουσιν ἀμοιβαίοισι φόνοισιν.αἰεὶ δ' ἰχθυόεσσα μετὰ σφίσιν ἵστατ' ἐνυὼκαὶ μόθος, ἄλλου δ' ἄλλος ἑὴν ἐνεπλήσατο νηδύν.ἡ μὲν ὑπὲκ πέτρης ἁλιμυρέος ὁρμηθεῖσαφοιταλέη μύραινα διέσσυται οἴδματα πόντου, |
260 | φορβὴν μαιομένη, τάχα δ' εἴσιδε πούλυπον ἀκτῆςἄκρα διερπύζοντα καὶ ἀσπασίην ἐπὶ θήρηνἔσσυτο γηθομένη· τὸν δ' οὐ λάθεν ἐγγὺς ἐοῦσα·ἀλλ' ἤτοι πρῶτον μὲν ἀτυζόμενος δεδόνηταιἐς φόβον, οὐδ' ἄρα μῆχος ἔχει μύραιναν ἀλύξαι |
265 | ἕρπων νηχομένην τε καὶ ἄσχετα μαιμώωσαν.αἶψα δέ μιν κατέμαρψε γένυν τ' ἐνέρεισε δαφοινήν·πούλυπος αὖτ' ἀέκων ὀλοῆς ὑπὸ μάρνατ' ἀνάγκης,ἀμφὶ δέ οἱ μελέεσσιν ἑλίσσεται, ἄλλοτε ἄλλαςπαντοίας στροφάλιγγας ὑπὸ σκολιοῖσιν ἱμᾶσι |
270 | τεχνάζων, εἴ πώς μιν ἐρητύσειε βρόχοισινἀμφιβαλών· ἀλλ' οὔτι κακῶν ἄκος οὔτ' ἀλεωρή·ῥεῖα γὰρ ἀμφιπεσόντος ὀλισθηροῖς μελέεσσινὀτραλέη μύραινα διαρρέει οἷάπερ ὕδωρ·αὐτὰρ ὅ γ' ἄλλοτε νῶτα παναίολα, ἄλλοτε δειρὴν |
275 | οὐρήν τ' ἀκροτάτην περιβάλλεται, ἄλλοτε δ' αὖτεἐμπίπτει στόματός τε πύλαις γενύων τε μυχοῖσιν.ὡς δὲ παλαισμοσύνης γυιαλκέος ἴδμονες ἄνδρεςδηρὸν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἑὴν ἀναφαίνετον ἀλκήν,ἤδη δ' ἐκ μελέων λιαρὸς καὶ ἀθέσφατος ἱδρὼς |
280 | χεύεται ἀμφοτέροισι· τὰ δ' αἰόλα κέρδεα τέχνηςπλάζονται, χεῖρές τε περὶ χροῒ κυμαίνονται·ὣς καὶ πουλύποδος κοτυληδόνες οὐ κατὰ κόσμονπλαζόμεναι κενεῆισι παλαισμοσύναις μογέουσιν.ἡ δέ μιν ὀξυτόμοισιν ὑπὸ ῥιπῆισιν ὀδόντων |
285 | δαρδάπτει· μελέων δὲ τὰ μὲν κατεδέξατο γαστήρ,ἄλλα δ' ἔτ' ἐν γενύεσσι θοοὶ τρίβουσιν ὀδόντες,ἄλλα δέ τ' ἀσπαίρει καὶ ἑλίσσεται ἡμιδάϊκτα,εἰσέτι παιφάσσοντα καὶ ἐκφυγέειν ἐθέλοντα.ὡς δ' ὅτ' ἀνὰ ξυλόχους ὀφίων στίβον ἐξερεείνων |
290 | βριθόκερως ἔλαφος ῥινήλατον ἴχνος ἀνεῦρε,χειὴν δ' εἰσαφίκανε καὶ ἑρπετὸν εἴρυσεν ἔξωδάπτει τ' ἐμμενέως· ὁ δ' ἑλίσσεται ἀμφί τε γοῦνα,δειρήν τε στέρνον τε· τὰ δ' ἡμίβρωτα κέχυνταιἅψεα, πολλὰ δ' ὀδόντες ὑπὸ στόμα δαιτρεύουσιν· |
295 | ὣς καὶ πουλύποδος δνοπαλίζεται αἰόλα γυῖαδυσμόρου· οὐδέ ἑ μῆτις ἐπιφροσύνης ἐσάωσεπετραίης· εἰ γάρ ποτ' ἀλευόμενος περὶ πέτρηνπλέξηται, χροιήν τε πανείκελον ἀμφιέσηται,ἀλλ' οὐ μυραίνης ἔλαθεν κέαρ, ἀλλά ἑ μούνη |
300 | φράζεται, ἄπρηκτον δὲ πέλει κείνοιο νόημα.ἔνθα μιν οἰκτείρειας ἀκοσμοτάτοιο μόροιο,ὡς ὁ μὲν ἐν πέτρηισιν ὑφέζεται, ἡ δέ οἱ ἄγχιἠΰτ' ἐπεγγελόωσα παρίσταται· ὧδέ κε φαίηςμυθεῖσθαι μύραιναν ἀπηνέα κερτομέουσαν· |
305 | τί πτώσσεις δολομῆτα; τίν' ἔλπεαι ἠπεροπεύειν;ἦ τάχα καὶ πέτρης πειρήσομαι, ἤν σε καὶ εἴσωδέξηται σπιλὰς ἥδε καὶ ἠμύσασα καλύψηι.αὐτίκα δ' ἀγκύλον ἕρκος ἐνιπλήξασα λαφύσσει,χοιράδος αὖ ἐρύουσα περίτρομον· αὐτὰρ ὅ γ' οὔτι, |
310 | οὐδὲ δαϊζόμενος, λείπει πάγον οὐδ' ἀνίησιν,ἀλλ' ἔχεται πέτρης εἱλιγμένος, εἰσόκεν αὐταὶλείπωνται μοῦναι κοτυληδόνες ἐμπεφυυῖαι.ὡς δ' ὅτε περθομένης δηΐων ὑπὸ χερσὶ πόληος,ἑλκομένων παίδων τε δορυκτήτων τε γυναικῶν, |
315 | κοῦρον ἀνὴρ δειρῆι τε καὶ ἀγκάσιν ἐμπεφυῶταγειναμένης ἐρύσηι πολέμου νόμωι, αὐτὰρ ὁ χεῖραςπλέγδην οὐκ ἀνίησιν ἀπ' αὐχένος, οὐδέ ἑ μήτηρκωκυτῶι προΐησιν, ὁμοῦ δέ οἱ ἕλκεται αὐτή·ὣς καὶ πουλύποδος δειλὸν δέμας ἑλκομένοιο |
320 | λισσάδι μυδαλέηι περιφύεται, οὐδ' ἀνίησι.Κάραβος αὖ μύραιναν ἀπηνέα περ μάλ' ἐοῦσανἐσθίει, αὐτοφόνοισιν ἀγηνορίηισι δαμεῖσαν.ἦ γὰρ ὁ μὲν πέτρης σχεδὸν ἵσταται, ἧι ἔνι ναίειὀτραλέη μύραινα· δύω δ' ἀνὰ κέντρα τιτήνας |
325 | δήϊα φυσιόων προκαλίζεται ἐς μόθον ἐλθεῖν,ἶσος ἀριστῆϊ προμάχωι στρατοῦ, ὅς ῥά τε χειρῶνἠνορέηι πολέμου τε δαημοσύνηισι πεποιθὼςἔντεσι καρτύνας βριαρὸν δέμας, ὀξέα πάλλωνἔγχεα, δυσμενέων προκαλίζεται ὅς κ' ἐθέληισιν |
330 | ἀντιάαν· τάχα δ' ἄλλον ἀριστήων ὀροθύνει·ὣς ὅ γε μυραίνης θήγει φρένας, οὐδ' ἐπὶ μῶλονδηθύνει, θαλάμης δὲ διαΐξασα κελαινή,αὐχένα γυρώσασα, χόλωι μέγα παιφάσσουσαἀντιάαι· τὸν δ' οὔτι περισπέρχουσά περ αἰνῶς |
335 | βλάπτει τρηχὺν ἐόντα, γένυν δ' ἀνεμώλιον αὔτωςἐγχρίμπτει, στερεοῖσι δ' ἐτώσια μαίνετ' ὀδοῦσιν·οἱ δὲ πάλιν γενύεσσιν ἀπηνέος ὡς ἀπὸ πέτρηςπαλλόμενοι κάμνουσι καὶ ἀμβλύνονται ἐρωῆς.τῆς δὲ μέγα φλεγέθει καὶ ὀρίνεται ἄγριον ἦτορ, |
340 | εἰσόκε μιν χηλῆισιν ἐπαΐξας δολιχῆισινκάραβος αὐχενίοιο λάβηι μέσσοιο τένοντος·ἴσχει δ' ἐμπεφυὼς χαλκείηι ὥστε πυράγρηι,νωλεμές, οὐδ' ἀνίησι καὶ ἐσσυμένην περ ἀλύξαι·ἡ δὲ βίηι μογέουσα καὶ ἀσχαλόωσ' ὀδύνηισι, |
345 | πάντηι δινεύει σκολιὸν δέμας, αἶψα δὲ νῶτακαράβου ὀξυβελῆ περιβάλλεται ἀμφιχυθεῖσα,ἐν δ' ἐπάγη σκώλοισι καὶ ὀξείηισιν ἀκωκαῖςὀστράκου, ὠτειλαῖς δὲ περιπλήθουσα θαμειαῖςὄλλυται αὐτοδάϊκτος, ὑπ' ἀφραδίηισι θανοῦσα. |
350 | ὡς δ' ὅτε θηροφόνων τις ἀνὴρ δεδαημένος ἔργων,λαῶν ἀμφιδόμοισιν ἐναγρομένων ἀγορῆισι,πόρδαλιν οἰστρηθεῖσαν ἐνὶ ῥοίζοισιν ἱμάσθληςἐγχείηι δέχεται ταναήκεϊ δοχμὸς ὑποστάς·ἡ δὲ καὶ εἰσορόωσα γένυν θηκτοῖο σιδήρου |
355 | ἄγρια κυμαίνουσα κορύσσεται, ἐν δ' ἄρα λαιμῶιἠΰτε δουροδόκηι χαλκήλατον ἔσπασεν αἰχμήν·ὣς ἄρα καὶ μύραιναν ἕλεν χόλος ἀφραδίηισιδύσμορον, αὐτοτύποισιν ὑπ' ὠτειλῆισι δαμεῖσαν.τοίην που τραφερῆς γαίης ἔπι δῆριν ἔθεντο |
360 | ἄμφω ἐνὶ ξυλόχοισιν ὄφις καὶ τρηχὺς ἐχῖνοςἀντόμενοι· καὶ τοῖς γὰρ ἀνάρσιος αἶσα μέμηλεν.ἤτοι ὁ μὲν προϊδὼν ὀλοφώϊον ἑρπυστῆρα,φραξάμενος πυκινῆισιν ὑπὸ προβλῆσιν ἀκάνθαιςεἱλεῖται σφαιρηδόν, ὑφ' ἕρκεϊ γυῖα φυλάσσων, |
365 | ἔνδοθεν ἑρπύζων· ὁ δέ οἱ σχεδὸν αὐτίκα θύνωνπρῶτα μὲν ἰοτόκοισιν ἐπισπέρχει γενύεσσιν,ἀλλ' αὔτως μογέει κενεὸν πόνον· οὐ γὰρ ἱκάνειχρωτὸς ἔσω μαλεροῖσι καὶ ἱέμενός περ ὀδοῦσι·τοίη μιν λάχνη δυσπαίπαλος ἀμφιβέβηκεν· |
370 | αὐτὰρ ὁ κυκλοτερὴς ὁλοότροχος αἰόλα γυῖαδινεύων, πυκινῆισι κυλινδόμενος στροφάλιγξιν,ἐμπίπτει σπείρηισι καὶ οὐτάζει βελέεσσιχαίτης ὀξυτόμοισιν· ὁ δ' ἄλλοθεν εἴβεται ἄλλοςἰχὼρ αἱματόεις, τὸν δ' ἕλκεα πόλλ' ἀνιάζει. |
375 | ἔνθα μιν ἀμφιβαλὼν περιηγέϊ πάντοθεν ὁλκῶιὑγρὸς ὄφις χαλεποῖσι περιπλέγδην ὑπὸ δεσμοῖςἴσχει τ' ἐμπρίει τε χόλωι τ' ἐνερείδεται ἀλκήν.τοῦ δ' εἴσω τάχα πᾶσαι ὀλισθαίνουσιν ἄκανθαιὀξέα πεφρικυῖαι· ὁ δ' ἐν σκολόπεσσι πεπηγὼς |
380 | οὔτε βίην ἀνίησι καὶ οὐκ ἐθέλων πεπέδηται,ἀλλὰ μένει γόμφοισιν ἅτε κρατεροῖσιν ἀρηρώς,ὄφρα θάνηι, σὺν δ' αὐτὸν ἀπέφθισε θῆρα πιέζωνπολλάκις, ἀλλήλοις δὲ μόρος καὶ πῆμα γένοντο·πολλάκι δ' ἐξήλυξε καὶ ἔκφυγε δεινὸς ἐχῖνος, |
385 | ἐκδὺς ἑρπυστῆρος ἀλυκτοπέδης τε κελαινῆς,εἰσέτι τεθνηῶτος ἔχων περὶ σάρκας ἀκάνθαις.τοίη καὶ μύραινα κακόφρονι δάμναται ἄτηι,καράβωι ἁρπαλέη τε καὶ εὐάντητος ἐδωδή.Κάραβον αὖ καὶ τρηχὺν ὁμῶς καὶ κραιπνὸν ἐόντα |
390 | δαίνυτ' ἀφαυρότερός περ ἐὼν καὶ νωθρὸς ἐρωὴνπούλυπος· ἡνίκα γάρ μιν ὑπὸ σπιλάδεσσι νοήσηιαὔτως ἀτρεμέοντα καὶ ἥμενον, αὐτὰρ ὁ λάθρηνῶτον ἐπαΐξας περιβάλλεται αἰόλα δεσμά,ἰφθίμων δολιχῆισι ποδῶν σειρῆισι πιέζων, |
395 | σὺν δέ οἱ ἀκραίηις κοτυληδόσι θερμὸν ἐρείδειαὐλὸν ἐπισφίγγων στόματος μέσον, οὐδ' ἀνίησιπνοιὴν ἠερίην οὔτ' ἔνδοθεν οὔθ' ἑτέρωθεν·καὶ γὰρ καὶ νεπόδεσσι παλίρροος ἕλκεται ἀήρ·ἀλλ' ἔχει ἀμφιπεσών· ὁ δὲ νήχεται, ἄλλοτε μίμνει, |
400 | ἄλλοτε δ' ἀσπαίρει, ποτὲ δὲ προβλῆσιν ὑπ' ἄκραιςῥήγνυται· αὐτὰρ ὅ γ' οὔτι βίης μεθίησιν ἄεθλον,ὄφρα ἑ τεθνηῶτα λίπηι ψυχή τε καὶ ἀλκή.δὴ τότε μιν προπεσόντα παρήμενος ἐν ψαμάθοισιδαίνυται, ἠΰτε κοῦρος ὑπὲκ μαζοῖο τιθήνης |
405 | χείλεσιν αὖ ἐρύει λαρὸν γλάγος· ὣς ὅ γε σάρκαςλάπτων ὀξυπόροιο κατέσπασεν ἄγγεος ἔξωμυζήσας, γλυκερῆς δὲ βορῆς ἐνεπλήσατο νηδύν.ὡς δέ τις ἡμερόκοιτος ἀνὴρ ληΐστορι τέχνηιὁρμαίνων ἀΐδηλα, δίκης σέβας οὔποτ' ἀέξων, |
410 | ἑσπέριος στεινῆισι καταπτήξας ἐν ἀγυιαῖς,ἄνδρα παραστείχοντα μετ' εἰλαπίνην ἐλόχησε·καί ῥ' ὁ μὲν οἰνοβαρὴς ἕρπει πάρος, ὑγρὸν ἀείδων,οὐ μάλα νηφάλιον κλάζων μέλος· αὐτὰρ ὁ λάθρηἐξόπιθε προὔτυψε καὶ αὐχένα χερσὶ δαφοιναῖς |
415 | εἷλεν ἐπιβρίσας, κλῖνέν τέ μιν ἄγριον ὕπνονοὐ τηλοῦ θανάτοιο καὶ εἵματα πάντ' ἐναρίξαςὤιχετο, δυσκερδῆ τε φέρων καὶ ἀνέστιον ἄγρην·τοιάδε καὶ πινυτοῖσι νοήματα πουλυπόδεσσιν.Οἵδε μὲν ἀντίβιοι καὶ ἀνάρσιοι ἔξοχ' ἔασιν |
420 | εἰναλίων· μοῦνοι δὲ μετ' ἰχθύσιν αἰολοφύλοιςποινητῆρες ἔασι καὶ ἀλλήλων ὀλετῆρες.Ἄλλοι δ' ἰοφόροι νεπόδων, στομάτεσσι δ' ἀεικὴςἰὸς ἐνιτρέφεται στυγερός τ' ἐπὶ δήγμασιν ἕρπει.τοῖον καὶ σκολόπενδρα, δυσώνυμον ἑρπετὸν ἅλμης, |
425 | ἶσον ἐπιχθονίωι δέμας ἑρπετῶι· ἀλλὰ τό γ' ἄτηνκύντερον· εἰ γάρ οἱ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας,αὐτίκα οἱ κνῆστις μὲν ἐπὶ χροῒ θερμὸν ἔρευθοςφοινίσσει, σμώδιξ δὲ διατρέχει ἠΰτε ποίης,τὴν κνίδα κικλήσκουσιν, ἐπωνυμίην ὀδυνάων. |
430 | ἐχθρὴ δὲ σκολόπενδρα πανέξοχον ἀσπαλιεῦσιἐμπελάαν· εἰ γάρ ποτ' ἐπιψαύσειε δελέτρου,οὐκ ἄν τις νεπόδων κείνου πέλας ἀγκίστροιοἔλθοι· τοῖον γάρ οἱ ἀπεχθέα μίσγεται ἰόν.Τοίη καὶ βαλιῆισιν ἰουλίσι τέτροφεν ἄτη |
435 | ἂν στόμα· τὰς δὲ μάλιστα βυθῶν διφήτορες ἄνδρεςδύπται σπογγοτόμοι τε δυηπαθέες στυγέουσιν·εὖτε γὰρ ἀθρήσωσιν ἐρευνητῆρα θαλάσσηςσπερχόμενον ποτὶ βυσσὸν ὑποβρυχίοισι πόνοισιν,αἳ δ' ἀπὸ πετράων μάλα μυρίαι ὁρμηθεῖσαι |
440 | ἄνδρα περιπροθέουσι καὶ ἀθρόαι ἀμφιχέονταικαί μιν ὁδοῦ βλάπτουσι πονεύμενον, ἄλλοθεν ἄλλαικνίζουσαι στομάτεσσιν ἀναιδέσιν· αὐτὰρ ὁ κάμνειὕδατι καὶ στυγερῆισιν ἰουλίσιν ἀντιβολήσας,χερσὶ δ', ὅσον σθένος ἐστίν, ἐπειγομένοις τε πόδεσσι |
445 | σεύει ἀμυνόμενος διερὸν στρατόν· αἱ δ' ἐφέπονταιἀστεμφεῖς, μυίαις ἐναλίγκιοι, αἵ ῥά τ' ἐπ' ἔργοιςἀνέρας ἀμητῆρας ὀπωρινὸν μογέονταςπάντοσ' ἀνιηραὶ θέρεος στίχες ἀμφιπέτονται.οἱ δ' ἅμα μὲν καμάτωι τε καὶ ἀκρήτοισι βολῆισιν |
450 | ἠέρος ἱδρώουσιν, ἀνιάζουσί τε μυίαιςἐκπάγλως· αἱ δ' οὐδὲν ἀναιδείης χαλόωσι,πρὶν θανέειν ἢ ξουθὸν ἀπ' ἀνέρος αἷμα πάσασθαι.τόσσος ἔρως καὶ τοῖσιν ἐν ἰχθύσιν αἵματος ἀνδρῶν.Οὐ μὴν θὴν ἀβληχρὸν ἔχει δάκος εὖτε χαράξηι |
455 | πούλυπος ἑρπυστὴρ ἢ σηπίη, ἀλλὰ καὶ αὐτοῖςἐντρέφεται βαιὸς μὲν ἀτὰρ βλαπτήριος ἰχώρ.κέντρα δὲ πευκήεντα μετ' ἰχθύσιν ὡπλίσσαντοκωβιός, ὃς ψαμάθοισι, καὶ ὃς πέτρηισι γέγηθεσκορπίος, ὠκεῖαί τε χελιδόνες ἠδὲ δράκοντες |
460 | καὶ κύνες οἳ κέντροισιν ἐπώνυμοι ἀργαλέοισι,πάντες ἀταρτηροῖς ὑπὸ νύγμασιν ἰὸν ἱέντες.Τρυγόνι δὲ ξιφίηι τε θεὸς κρατερώτατα δῶραγυίοις ἐγκατέθηκεν, ὑπέρβιον ὅπλον ἑκάστωικαρτύνας· καὶ τῶι μὲν ὑπὲρ γένυν ἐστήριξεν |
465 | ὄρθιον, αὐτόρριζον, ἀκάχμενον, οὔτι σιδήρουφάσγανον, ἀλλ' ἀδάμαντος ἰσόσθενες ὄβριμον ἆορ.οὐ κείνου κρυόεσσαν ἐπιβρίσαντος ἀκωκὴνοὐδὲ μάλα στερεὴ τλαίη λίθος οὐτηθεῖσα·τοίη οἱ ζαμενής τε πέλει πυρόεσσά τ' ἐρωή. |
470 | Τρυγόνι δ' ἐκ νεάτης ἀνατέλλεται ἄγριον οὐρῆςκέντρον ὁμοῦ χαλεπόν τε βίηι καὶ ὀλέθριον ἰῶι.οὐδέ κεν οὐ ξιφίαι, οὐ τρυγόνες ἐν γενύεσσιφορβὴν πρόσθε πάσαιντο, πάρος βελέεσσι δαφοινοῖςοὐτῆσαι ζωόν τε καὶ ἄπνοον ὅττι παρείη. |
475 | ἀλλ' ἤτοι ξιφίην μὲν ἐπὴν προλίπηισιν ἀϋτμή,αὐτίκα οἱ κἀκεῖνο συνέφθιτο καρτερὸν ἆορ,αὐτῶι δ' ὅπλον ἄνακτι συνέσβετο, καδδὲ λέλειπταιὀστέον οὐδενόσωρον, ἀμήχανον ὅσσον ἰδέσθαιφάσγανον· οὐδέ κεν ἄν τι καὶ ἱέμενος τελέσειας. |
480 | τρυγονίου δ' οὔπω τι κακώτερον ἔπλετο πῆματρώματος, οὐδ' ὅσα χεῖρες ἀρήϊα τεχνήσαντοχαλκήων, οὐδ' ὅσσα φερεπτερύγων ἐπ' ὀϊστῶνΠέρσαι φαρμακτῆρες ὀλέθρια μητίσαντο·τρυγόνι γὰρ ζωῆι τε βέλος ῥίγιστον ὀπηδεῖ |
485 | ζαφλεγές, οἷόν πού τις ἀνὴρ πέφρικεν ἀκούων,ζώει τε φθιμένης καὶ ἀτειρέα ῥύεται ἀλκὴνἄτροπον· οὐδ' ἄρα μοῦνον ἐνὶ ζώιοις ἀΐδηλονἄτην, ὅσσα βάληισιν, ἐρεύγεται, ἀλλὰ καὶ ἔρνοςκαὶ πέτρην ἐκάκωσε, καὶ εἴ ποθι κεῖνο πελάσσηι. |
490 | εἰ γάρ τίς κ' ἐριθηλὲς ἀεξόμενον φυτὸν ὥραις,θαλλοῖς τ' εὐφυέεσσι καὶ εὐκάρποισι γονῆισι,νέρθεν ὑπὸ ῥίζηισιν ἀναιδέϊ τύμματι κείνωιοὐτήσηι, τόδ' ἔπειτα κακῆι βεβολημένον ἄτηιλήγει μὲν πετάλων, κατὰ δὲ ῥέει ἠΰτε νούσωι· |
495 | πρῶτον ἀπ' ἀγλαΐης δὲ μαραίνεται, οὐδέ τι τηλοῦαὖόν τ' οὐτιδανόν τε καὶ ἄχλοον ὄψεαι ἔρνος.Κεῖνό ποτ' αἰγανέηι δολιχήρεϊ κωπηέσσηιΚίρκη Τηλεγόνωι πολυφάρμακος ὤπασε μήτηρ,αἰχμάζειν δηΐοις ἅλιον μόρον· αὐτὰρ ὁ νήσωι |
500 | αἰγιβότωι προσέκελσε, καὶ οὐ μάθε πώεα πέρθωνπατρὸς ἑοῦ, γεραρῶι δὲ βοηδρομέοντι τοκῆϊαὐτῶι, τὸν μάστευε, κακὴν ἐνεμάξατο κῆρα.ἔνθα τὸν αἰολόμητιν Ὀδυσσέα, μυρία πόντουἄλγεα μετρήσαντα πολυκμήτοισιν ἀέθλοις, |
505 | τρυγὼν ἀλγινόεσσα μιῆι κατενήρατο ῥιπῆι.Θύννωι δὲ ξιφίηι τε συνέμπορον αἰὲν ὀπηδεῖπῆμα· τὸ δ' οὔποτ' ἔχουσιν ἀπότροπον οὔτε μεθέσθαιοὔτε φυγεῖν, πτερύγεσσιν ἐνήμενον ἄγριον οἶστρον,ὅς σφισι, καυστηροῖο κυνὸς νέον ἱσταμένοιο, |
510 | κέντρου πευκεδανοῖο θοὴν ἐνερείδεται ἀλκήν,ὀξὺ μάλ' ἐγχρίμπτων, χαλεπὴν δ' ἐπὶ λύσσαν ὀρίνει,θωρήξας ὀδύνηισιν· ἐπισπέρχει δ' ἀέκονταςφοιταλέηι μάστιγι χορευέμεν· οἱ δὲ κελαινῶιτύμματι παιφάσσουσι μεμηνότες, ἄλλοτε δ' ἄλληι |
515 | κῦμα καθιππεύουσιν, ἀνήνυτον ἄλγος ἔχοντες.πολλάκι καὶ νήεσσιν ἐϋκραίροις ἐνόρουσανῥιπῆι ἐλαυνόμενοι δυσκραέϊ· πολλάκι δ' ἅλμηςἔκθορον ἐς γαῖάν τε κατέδραμον ἀσπαίροντεςκαὶ μόρον ἠμείψαντο πολυκμήτων ὀδυνάων· |
520 | τοῖον γὰρ δάκος αἰνὸν ἐπιρρέπει οὐδ' ἀνίησι.καὶ γάρ τοι καὶ βουσὶν ἀνάρσιος εὖτε πελάσσηιοἶστρος, ἐνιχρίμψηι δὲ βέλος λαγόνεσσιν ἀραιαῖς,οὔτε τι βουφόρβων μέλεται σέβας οὔτε νομοῖο,οὔτ' ἀγέλης ποίην δὲ καὶ αὔλια πάντα λιπόντες |
525 | σεύονται λύσσηι τεθοωμένοι· οὐδέ τις αὐτοῖςοὐ ποταμῶν, οὐ πόντος ἀνέμβατος, οὐδὲ χαράδραιῥωγάδες, οὐ πέτρη τις ἀφοίτητος κατερύκειῥιπὴν ταυρείην, ὅτ' ἐπιζέσηι ὀξὺ κελεύωνβουτύπος, ὀτρηρῆισιν ἐπισπέρχων ὀδύνηισι· |
530 | πάντηι δὲ βρυχή, πάντηι δέ οἱ ἅλματα χηλῆςεἱλεῖται· τοίη μιν ἄγει δριμεῖα θύελλα.καὶ τὸ μὲν ἰχθύσιν ἄλγος ὁμοίϊον ἠδὲ βόεσσι.Δελφῖνες δ' ἀγέληισιν ἁλὸς μέγα κοιρανέουσιν,ἔξοχον ἠνορέηι τε καὶ ἀγλαΐηι κομόωντες |
535 | ῥιπῆι τ' ὠκυάλωι· διὰ γὰρ βέλος ὥστε θάλασσανἵπτανται· φλογόεν δὲ σέλας πέμπουσιν ὀπωπαῖςὀξύτατον· καί πού τιν' ὑποπτήσσοντα χαράδραιςκαί τιν' ὑπὸ ψαμάθοις εἰλυμένον ἔδρακον ἰχθύν.ὅσσον γὰρ κούφοισι μετ' οἰωνοῖσιν ἄνακτες |
540 | αἰετοὶ ἢ θήρεσσι μετ' ὠμηστῆισι λέοντες,ὅσσον ἀριστεύουσιν ἐν ἑρπυστῆρσι δράκοντες,τόσσον καὶ δελφῖνες ἐν ἰχθύσιν ἡγεμονῆες.τοῖς δ' οὔτ' ἐρχομένοις πελάσαι σχεδὸν οὔτε τις ἄντηνὄσσε βαλεῖν τέτληκεν, ὑποπτώσσουσι δ' ἄνακτος |
545 | τηλόθεν ἅλματα δεινὰ καὶ ἄσθματα φυσιόωντος.οἱ δ' ὁπότ' ἰθύσωσι λιλαιόμενοι μετὰ φορβήν,πάντ' ἄμυδις κλονέουσιν ἀθέσφατα πώεα λίμνης,παμφύγδην ἐλόωντες· ἐνέπλησαν δὲ φόβοιοπάντα πόρον· σκιεροὶ δὲ μυχοὶ χθαμαλαί τε χαράδραι |
550 | στείνονται λιμένες τε καὶ ἠϊόνων ἐπιωγαὶπάντοθεν εἰλομένων· ὁ δὲ δαίνυται ὅν κ' ἐθέληισι,κρινάμενος τὸν ἄριστον ἀπειρεσίων παρεόντων.Ἀλλ' ἔμπης καὶ τοῖσιν ἀνάρσιοι ἀντιφέρονταιἰχθύες, οὓς ἀμίας κικλήσκομεν· οὐδ' ἀλέγουσι |
555 | δελφίνων, μοῦναι δὲ κατ' ἀντία δηριόωνται.ταῖς μὲν ἀφαυρότερον θύννων δέμας, ἀμφὶ δὲ σάρκεςἀβληχραί, θαμέες δὲ διὰ στόμα λάβρον ὀδόντεςὀξέα πεφρίκασι· τὸ καὶ μέγα θάρσος ἔχουσιν,οὐδὲ καταπτώσσουσιν ὑπέρβιον ἡγητῆρα. |
560 | εὖτε γὰρ ἀθρήσωσιν ἀπόσσυτον οἶον ἀπ' ἄλλωνδελφίνων ἀγέλης, αἱ δ' ἀθρόαι ἄλλοθεν ἄλλαι,ἠΰθ' ὑπ' ἀγγελίης στρατὸς ἄσπετος, εἰς ἕν' ἰοῦσαιστέλλονται ποτὶ μῶλον ἀθαμβέες, ὥστ' ἐπὶ πύργονδυσμενέων θύνοντες ἀρήϊοι ἀσπιστῆρες. |
565 | δελφὶς δ' ἠϋγένειος ὑπαντιόωντος ὁμίλουπρῶτα μὲν οὐκ ἀλέγει, μετὰ δ' ἔσσυται, ἄλλοτε ἄλληνἁρπάγδην ἐρύων, μενοεικέα δαῖτα κιχήσας.ἀλλ' ὅτε μιν πολέμοιο περιστέψωσι φάλαγγεςπάντοθεν, ἀμφὶ δέ μιν στῖφος μέγα κυκλώσωνται, |
570 | δὴ τότε οἱ καὶ μόχθος ὑπὸ φρένα δύεται ἤδη·ἔγνω δ' αἰπὺν ὄλεθρον ἀπειρεσίοις ἔνι μοῦνοςἑρχθεὶς δυσμενέεσσι· πόνος δ' ἀναφαίνεται ἀλκῆς.αἱ μὲν γὰρ λυσσηδὸν ἀολλέες ἀμφιχυθεῖσαιδελφῖνος μελέεσσι βίην ἐνέρεισαν ὀδόντων· |
575 | πάντηι δὲ πρίουσι καὶ ἄτροποι ἐμπεφύασι,πολλαὶ μὲν κεφαλῆς δεδραγμέναι, αἱ δὲ γενείωνγλαυκῶν, αἱ δ' αὐτῆισιν ἐνὶ πτερύγεσσιν ἔχονται,πολλαὶ δ' ἐν λαγόνεσσι γένυν πήξαντο δαφοινήν,ἄλλαι δ' ἀκροτάτην οὐρὴν ἕλον, αἱ δ' ὑπένερθε |
580 | νηδύν, αἱ δ' ἄρ' ὕπερθεν ὑπὲρ νώτοιο νέμονται,ἄλλαι δ' ἐκ λοφιῆς, αἱ δ' αὐχένος ἠιώρηνται.αὐτὰρ ὁ παντοίοισι περιπληθὴς καμάτοισιπόντον ἐπαιγίζει, σφακέλωι δέ οἱ ἔνδον ὀρεχθεῖμαινομένη κραδίη, φλεγέθει δέ οἱ ἦτορ ἀνίηι, |
585 | πάντηι δὲ θρώσκει καὶ ἑλίσσεται ἄκριτα θύων,παφλάζων ὀδύνηισι· κυβιστητῆρι δ' ἐοικὼςἄλλοτε μὲν βαθὺ κῦμα διατρέχει ἠΰτε λαίλαψ,ἄλλοτε δ' ἐς νεάτην φέρεται βρύχα, πολλάκι δ' ἅλμηςἀφρὸν ὑπερθρώσκων ἀναπάλλεται, εἴ ἑ μεθείη |
590 | ἐσμὸς ὑπερφιάλων νεπόδων θρασύς· αἱ δ' ἀλίαστοιοὔτι βίης μεθιᾶσιν, ὁμῶς δέ οἱ ἐμπεφύασι,καί οἱ δυομένωι τε μίαν δύνουσι κέλευθον,αὖτις δ' ἀνθρώσκοντι σὺν ἔξαλοι ἀΐσσουσινἑλκόμεναι· φαίης κε νέον τέρας Ἐννοσιγαίωι |
595 | τίκτεσθαι δελφῖσι μεμιγμένον ἠδ' ἀμίηισιν·ὧδε γὰρ ἀργαλέηι ξυνοχῆι πεπέδηται ὀδόντων.ὡς δ' ὅταν ἰητὴρ πολυμήχανος, ἕλκος ἀφύσσωνοἰδαλέον, τῶι πολλὸν ἀνάρσιον ἔνδοθεν αἷμαἐντρέφεται, διεράς τε γονάς, κυανόχροα λίμνης |
600 | ἑρπετά, τειρομένοιο κατὰ χροὸς ἐστήριξε,δαίνυσθαι μέλαν αἷμα· τὰ δ' αὐτίκα γυρωθέντακυρτοῦται καὶ λύθρον ἐφέλκεται οὐδ' ἀνίησιν,εἰσόκεν αἱμοβαρῆ ζωρὸν πότον αὖ ἐρύσανταἐκ χροὸς αὐτοκύλιστα πέσηι μεθύουσιν ὁμοῖα· |
605 | ὣς ἀμίαις οὐ πρόσθε χαλᾶι μένος, εἰσόκε σάρκακείνην, ἥν ποτ' ἔμαρψαν, ὑπὸ στόμα δαιτρεύσωνται.ἀλλ' ὅτε μιν προλίπωσιν, ἀναπνεύσηι δὲ πόνοιοδελφίς, δὴ τότε λύσσαν ἐσόψεαι ἡγητῆροςχωομένου· κρυερὴ δ' ἀμίαις ἀναφαίνεται ἄτη. |
610 | αἱ μὲν γὰρ φεύγουσιν, ὁ δ' ἐξόπιθεν κεραΐζων,εἰδόμενος πρηστῆρι δυσηχέϊ, πάντ' ἀμαθύνει,δάπτων ἐμμενέως, κατὰ δ' αἵματι πόντον ἐρεύθειαἰχμάζων γενύεσσι, παθὼν δ' ἀπετίσατο λώβην.ὧδε καὶ ἐν ξυλόχοισιν ἔχει φάτις ἀγρευτήρων |
615 | θῶας ὑπερφιάλους ἔλαφον πέρι ποιπνύεσθαιἀγρομένους· οἱ μὲν γὰρ ἐπαΐγδην γενύεσσισάρκας ἀφαρπάζουσι καὶ ἀρτιχύτοιο φόνοιοθερμὸν ἔαρ λάπτουσιν· ὁ δ' αἱμάσσων ὀδύνηισι,βεβρυχὼς ὀλοῆισι περίπλεος ὠτειλῆισιν, |
620 | ἄλλοτ' ἐπ' ἀλλοίων ὀρέων διαπάλλεται ἄκρας·οἱ δέ μιν οὐ λείπουσιν, ἀεὶ δέ οἱ ἐγγὺς ἕπονταιὠμησταί, ζωὸν δὲ διαρταμέοντες ὀδοῦσιῥινὸν ἀποσχίζουσι, πάρος θανάτοιο κυρῆσαι,δαῖτα κελαινοτάτην τε καὶ ἀλγίστην πονέοντες. |
625 | ἀλλ' ἤ τοι θῶες μὲν ἀναιδέες οὔτιν' ἔτισανποινήν, ἐκ δ' ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν,θαρσαλέαι δ' ἀμίαι τάχα κύντερα δηρίσαντο.Δελφίνων κἀκεῖνο πανέξοχον ἔργον ἀκούωνἠγασάμην· τοῖς εὖτ' ἂν ὀλέθριος ἐγγὺς ἵκηται |
630 | νοῦσος ἀταρτηρή, τοὺς δ' οὐ λάθεν, ἀλλ' ἐδάησαντέρμα βίου· πέλαγος δὲ καὶ εὐρέα βένθεα λίμνηςφεύγοντες κούφοισιν ἐπ' αἰγιαλοῖσιν ἔκελσαν·ἔνθα δ' ἀποπνείουσι καὶ ἐν χθονὶ μοῖραν ἕλοντο,ὄφρα τις ἢ μερόπων ἱερὸν τρόχιν Ἐννοσιγαίου |
635 | κείμενον αἰδέσσαιτο χυτῆι τ' ἐπὶ θινὶ καλύψαι,μνησάμενος φιλότητος ἐνηέος, ἠὲ καὶ αὐτὴβρασσομένη ψαμάθοισι δέμας κρύψειε θάλασσα,μηδέ τις εἰναλίων ἐσίδοι νέκυν ἡγητῆρα,μηδέ τις οἰχομένωι περ ἐνὶ χροῒ λωβήσαιτο |
640 | δυσμενέων· ἀρετὴ δὲ καὶ ὀλλυμένοισιν ὀπηδεῖκαὶ κράτος, οὐδ' ἤισχυναν ἑὸν κλέος οὐδὲ θανόντες.Κεστρέα δ' ἐν πάντεσσιν ἁλὸς νεπόδεσσιν ἀκούωφέρβειν πρηΰτατόν τε δικαιότατόν τε νόημα·μοῦνοι γὰρ κεστρῆες ἐνηέες οὔθ' ὁμόφυλον |
645 | οὔτέ τιν' ἀλλοίης γενεῆς ἄπο πημαίνουσιν·οὐδέ ποτε ψαύουσιν ὑπὸ στόμα σαρκὸς ἐδωδῆς,οὐδὲ φόνου λάπτουσιν, ἀπημοσύνηι δὲ νέμονται,αἵματος ἄχραντοι καὶ ἀκηδέες, ἁγνὰ γένεθλα·φέρβονται δ' ἢ χλωρὸν ἁλὸς μνίον ἠὲ καὶ αὐτὴν |
650 | ἰλύν, ἀλλήλων τε δέμας περιλιχμάζουσι.τοὔνεκα καί τιν' ἔχουσι μετ' ἰχθύσι τίμιον αἰδῶ·οὐ γάρ τις κείνων νεαρὸν τόκον οἷα καὶ ἄλλωνσίνεται, ὠμοφάγων δὲ βίην ἀπέχουσιν ὀδόντων.ὣς αἰεὶ μετὰ πᾶσι Δίκης πρεσβήϊα κεῖται |
655 | αἰδοίης, πάντηι δὲ γεράσμιον ἤρατο τιμήν.οἱ δ' ἄλλοι μάλα πάντες ὀλέθριοι ἀλλήλοισινἔρχονται· τὸ καὶ οὔποτ' ἐσόψεαι ὑπνώονταςἔλλοπας, ἀλλ' ἄρα τοῖσι καὶ ὄμματα καὶ νόος αἰὲνἐγρήσσει πανάϋπνος· ἐπεὶ τρομέουσι μὲν αἰεὶ |
660 | φέρτερον ἀντιόωντα, χερειότερον δ' ὀλέκουσι.μοῦνον δ' οὔποτε φασὶν ἀνὰ κνέφας ἀσπαλιῆεςεἰς ἄγρην πεσέειν ἁπαλὸν σκάρον, ἀλλά που ὕπνονἐννύχιον κοίλοισιν ὑπὸ κευθμῶσιν ἰαύειν.Οὐ μέντοι τό γε θαῦμα Δίκην ἀπάτερθε θαλάσσης |
665 | ναιετάειν· οὐ γάρ τι πάλαι πρέσβειρα θεάωνοὐδὲ μετὰ θνητοῖσιν ἔχε θρόνον, ἀλλὰ κυδοιμοὶδυσκέλαδοι καὶ θοῦρος Ἄρευς φθισήνορος ἄτημαῖά τ' ἐρικλαύστων πολέμων Ἔρις ἀλγεσίδωροςἔφλεγον ἡμερίων δειλὸν γένος· οὐδέ τι θηρῶν |
670 | κεκριμένοι πολέες μερόπων ἔσαν, ἀλλὰ λεόντωναἰνότεροι πύργους τ' εὐτείχεας ἠδὲ μέλαθρανηούς τ' ἀθανάτων εὐώδεας αἵματι φωτῶνκαπνῶι τ' αἰθαλόεντι κατείνυον Ἡφαίστοιο,εἰσόκε ῥαιομένην γενεὴν ὤικτειρε Κρονίων, |
675 | ὑμῖν δ' Αἰνεάδηισιν ἐπέτραπε γαῖαν ἀνάψας.ἀλλ' ἔτι καὶ προτέροισιν ἐν Αὐσονίων βασιλεῦσιθῦνεν Ἄρης, Κελτούς τε καὶ αὐχήεντας Ἴβηραςθωρήσσων Λιβύης τε πολὺν πόρον ἔργα τε ῬήνουἼστρον τ' Εὐφρήτην τε· τί μοι τάδε δούρατος ἔργα |
680 | μεμνῆσθαι; νῦν γάρ σε, Δίκη θρέπτειρα πολήων,γινώσκω μερόπεσσι συνέστιον ἠδὲ σύνοικον,ἐξ οὗ μοι κραίνουσι μέγαν θρόνον ἐμβεβαῶτεςἄμφω θεσπέσιός τε πατὴρ καὶ φαίδιμος ὄρπηξ·ἐκ τῶν μοι γλυκὺς ὅρμος ἀνακτορίης πεπέτασται. |
685 | τούς μοι καὶ ῥύοισθε καὶ ἔμπεδον ἰθύνοιτεπολλαῖς ἐν δεκάδεσσιν ἑλισσομένων ἐνιαυτῶν,Ζεῦ τε καὶ Οὐρανίδαι, Ζηνὸς χορός, εἴ τις ἀμοιβὴεὐσεβίης· σκήπτρωι δὲ τελεσφόρον ὄλβον ἄγοιτε. |