Ἰλιάδος Η

Ἕκτορος καὶ Αἴαντος μονομαχία ·

νεκρῶν ἀναίρεσις.

___________________________________________________________________________________

Ὣς εἰπὼν πυλέων ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ,

τῶι δ᾽ ἅμ᾽ Ἀλέξανδρος κί᾽ ἀδελφεός· ἐν δ᾽ ἄρα θυμῶι

ἀμφότεροι μέμασαν πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.

ὡς δὲ θεὸς ναύτηισιν ἐελδομένοισιν ἔδωκεν

5

οὖρον, ἐπεί κε κάμωσιν ἐϋξέστηις ἐλάτηισι

πόντον ἐλαύνοντες, καμάτωι δ᾽ ὑπὸ γυῖα λέλυνται,

ὣς ἄρα τὼ Τρώεσσιν ἐελδομένοισι φανήτην.

ἔνθ᾽ ἑλέτην ὁ μὲν υἱὸν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος

Ἄρνηι ναιετάοντα Μενέσθιον, ὃν κορυνήτης

10

γείνατ᾽ Ἀρηΐθοος καὶ Φυλομέδουσα βοῶπις·

Ἕκτωρ δ᾽ Ἠϊονῆα βάλ᾽ ἔγχεϊ ὀξυόεντι

αὐχέν᾽ ὑπὸ στεφάνης εὐχάλκου, λύντο δὲ γυῖα.

Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν

Ἰφίνοον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην

15

Δεξιάδην ἵππων ἐπιάλμενον ὠκειάων

ὦμον· ὁ δ᾽ ἐξ ἵππων χαμάδις πέσε, λύντο δὲ γυῖα.

τοὺς δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη

Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῆι ὑσμίνηι,

βῆ ῥα κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα

20

Ἴλιον εἰς ἱερήν· τῆι δ᾽ ἀντίος ὄρνυτ᾽ Ἀπόλλων

Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην·

ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην παρὰ φηγῶι.

τὴν πρότερος προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·

τίπτε σὺ δ᾽ αὖ μεμαυῖα Διὸς θύγατερ μεγάλοιο

25

ἦλθες ἀπ᾽ Οὐλύμποιο, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν;

ἦ ἵνα δὴ Δαναοῖσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην

δῶις; ἐπεὶ οὔ τι Τρῶας ἀπολλυμένους ἐλεαίρεις.

ἀλλ᾽ εἴ μοί τι πίθοιο τό κεν πολὺ κέρδιον εἴη·

νῦν μὲν παύσωμεν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα

30

σήμερον· ὕστερον αὖτε μαχήσοντ᾽ εἰς ὅ κε τέκμωρ

Ἰλίου εὕρωσιν, ἐπεὶ ὣς φίλον ἔπλετο θυμῶι

ὑμῖν ἀθανάτηισι, διαπραθέειν τόδε ἄστυ.

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·

ὧδ᾽ ἔστω ἑκάεργε· τὰ γὰρ φρονέουσα καὶ αὐτὴ

35

ἦλθον ἀπ᾽ Οὐλύμποιο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.

ἀλλ᾽ ἄγε πῶς μέμονας πόλεμον καταπαυσέμεν ἀνδρῶν;

τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·

Ἕκτορος ὄρσωμεν κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο,

ἤν τινά που Δαναῶν προκαλέσσεται οἰόθεν οἶος

40

ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῆι δηϊοτῆτι,

οἳ δέ κ᾽ ἀγασσάμενοι χαλκοκνήμιδες Ἀχαιοὶ

οἶον ἐπόρσειαν πολεμίζειν Ἕκτορι δίωι.

ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.

τῶν δ᾽ Ἕλενος Πριάμοιο φίλος παῖς σύνθετο θυμῶι

45

βουλήν, ἥ ῥα θεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσι·

στῆ δὲ παρ᾽ Ἕκτορ᾽ ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·

Ἕκτορ υἱὲ Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε

ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, κασίγνητος δέ τοί εἰμι·

ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς,

50

αὐτὸς δὲ προκάλεσσαι Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος

ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῆι δηϊοτῆτι·

οὐ γάρ πώ τοι μοῖρα θανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν·

ὣς γὰρ ἐγὼ ὄπ᾽ ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων.

ὣς ἔφαθ᾽, Ἕκτωρ δ᾽ αὖτε χάρη μέγα μῦθον ἀκούσας,

55

καί ῥ᾽ ἐς μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγας,

μέσσου δουρὸς ἑλών· οἳ δ᾽ ἱδρύνθησαν ἅπαντες.

κὰδ δ᾽ Ἀγαμέμνων εἷσεν ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·

κὰδ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθηναίη τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων

ἑζέσθην ὄρνισιν ἐοικότες αἰγυπιοῖσι

60

φηγῶι ἐφ᾽ ὑψηλῆι πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο

ἀνδράσι τερπόμενοι· τῶν δὲ στίχες εἵατο πυκναὶ

ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.

οἵη δὲ Ζεφύροιο ἐχεύατο πόντον ἔπι φρὶξ

ὀρνυμένοιο νέον, μελάνει δέ τε πόντος ὑπ᾽ αὐτῆς,

65

τοῖαι ἄρα στίχες εἵατ᾽ Ἀχαιῶν τε Τρώων τε

ἐν πεδίωι· Ἕκτωρ δὲ μετ᾽ ἀμφοτέροισιν ἔειπε·

κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ

ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.

ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν,

70

ἀλλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισιν

εἰς ὅ κεν ἢ ὑμεῖς Τροίην εὔπυργον ἕλητε

ἢ αὐτοὶ παρὰ νηυσὶ δαμείετε ποντοπόροισιν.

ὑμῖν δ᾽ ἐν γὰρ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν·

τῶν νῦν ὅν τινα θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει

75

δεῦρ᾽ ἴτω ἐκ πάντων πρόμος ἔμμεναι Ἕκτορι δίωι.

ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺς δ᾽ ἄμμ᾽ ἐπιμάρτυρος ἔστω·

εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνος ἕληι ταναήκεϊ χαλκῶι,

τεύχεα συλήσας φερέτω κοίλας ἐπὶ νῆας,

σῶμα δὲ οἴκαδ᾽ ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρός με

80

Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα.

εἰ δέ κ᾽ ἐγὼ τὸν ἕλω, δώηι δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων,

τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν,

καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο,

τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω,

85

ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,

σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντωι.

καί ποτέ τις εἴπηισι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων

νηῒ πολυκλήϊδι πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον·

ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνηῶτος,

90

ὅν ποτ᾽ ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ.

ὥς ποτέ τις ἐρέει· τὸ δ᾽ ἐμὸν κλέος οὔ ποτ᾽ ὀλεῖται.

ὣς ἔφαθ᾽, οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῆι·

αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δ᾽ ὑποδέχθαι·

ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε

95

νείκει ὀνειδίζων, μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῶι·

ὤ μοι ἀπειλητῆρες Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοί·

ἦ μὲν δὴ λώβη τάδε γ᾽ ἔσσεται αἰνόθεν αἰνῶς

εἰ μή τις Δαναῶν νῦν Ἕκτορος ἀντίος εἶσιν.

ἀλλ᾽ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε

100

ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι ἀκλεὲς αὔτως·

τῶιδε δ᾽ ἐγὼν αὐτὸς θωρήξομαι· αὐτὰρ ὕπερθε

νίκης πείρατ᾽ ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν.

ὣς ἄρα φωνήσας κατεδύσετο τεύχεα καλά.

ἔνθά κέ τοι Μενέλαε φάνη βιότοιο τελευτὴ

105

Ἕκτορος ἐν παλάμηισιν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,

εἰ μὴ ἀναΐξαντες ἕλον βασιλῆες Ἀχαιῶν,

αὐτός τ᾽ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων

δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν·

ἀφραίνεις Μενέλαε διοτρεφές, οὐδέ τί σε χρὴ

110

ταύτης ἀφροσύνης· ἀνὰ δὲ σχέο κηδόμενός περ,

μηδ᾽ ἔθελ᾽ ἐξ ἔριδος σεῦ ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι

Ἕκτορι Πριαμίδηι, τόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.

καὶ δ᾽ Ἀχιλεὺς τούτωι γε μάχηι ἔνι κυδιανείρηι

ἔρριγ᾽ ἀντιβολῆσαι, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.

115

ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων,

τούτωι δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί.

εἴ περ ἀδειής τ᾽ ἐστὶ καὶ εἰ μόθου ἔστ᾽ ἀκόρητος,

φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν, αἴ κε φύγηισι

δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.

120

ὣς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως

αἴσιμα παρειπών, ὁ δ᾽ ἐπείθετο· τοῦ μὲν ἔπειτα

γηθόσυνοι θεράποντες ἀπ᾽ ὤμων τεύχε᾽ ἕλοντο·

Νέστωρ δ᾽ Ἀργείοισιν ἀνίστατο καὶ μετέειπεν·

ὢ πόποι ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει.

125

ἦ κε μέγ᾽ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς

ἐσθλὸς Μυρμιδόνων βουληφόρος ἠδ᾽ ἀγορητής,

ὅς ποτέ μ᾽ εἰρόμενος μέγ᾽ ἐγήθεεν ὧι ἐνὶ οἴκωι

πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε.

τοὺς νῦν εἰ πτώσσοντας ὑφ᾽ Ἕκτορι πάντας ἀκούσαι,

130

πολλά κεν ἀθανάτοισι φίλας ἀνὰ χεῖρας ἀείραι

θυμὸν ἀπὸ μελέων δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω.

αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον

ἡβῶιμ᾽ ὡς ὅτ᾽ ἐπ᾽ ὠκυρόωι Κελάδοντι μάχοντο

ἀγρόμενοι Πύλιοί τε καὶ Ἀρκάδες ἐγχεσίμωροι

135

Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα.

τοῖσι δ᾽ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο ἰσόθεος φὼς

τεύχε᾽ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος

δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην

ἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκες

140

οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῶι,

ἀλλὰ σιδηρείηι κορύνηι ῥήγνυσκε φάλαγγας.

τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλωι, οὔ τι κράτεΐ γε,

στεινωπῶι ἐν ὁδῶι ὅθ᾽ ἄρ᾽ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον

χραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς

145

δουρὶ μέσον περόνησεν, ὁ δ᾽ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·

τεύχεα δ᾽ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.

καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·

αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα,

δῶκε δ᾽ Ἐρευθαλίωνι φίλωι θεράποντι φορῆναι·

150

τοῦ ὅ γε τεύχε᾽ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.

οἳ δὲ μάλ᾽ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη·

ἀλλ᾽ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν

θάρσεϊ ὧι· γενεῆι δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων·

καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη.

155

τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα·

πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα.

εἴθ᾽ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη·

τώ κε τάχ᾽ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ.

ὑμέων δ᾽ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν

160

οὐδ᾽ οἳ προφρονέως μέμαθ᾽ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.

ὣς νείκεσσ᾽ ὁ γέρων, οἳ δ᾽ ἐννέα πάντες ἀνέσταν.

ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,

τῶι δ᾽ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,

τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,

165

τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος

Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίωι ἀνδρειφόντηι,

τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός,

ἂν δὲ Θόας Ἀνδραιμονίδης καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·

πάντες ἄρ᾽ οἵ γ᾽ ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίωι.

170

τοῖς δ᾽ αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

κλήρωι νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε λάχηισιν·

οὗτος γὰρ δὴ ὀνήσει ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,

καὶ δ᾽ αὐτὸς ὃν θυμὸν ὀνήσεται αἴ κε φύγηισι

δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.

175

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος,

ἐν δ᾽ ἔβαλον κυνέηι Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.

λαοὶ δ᾽ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον·

ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·

Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν,

180

ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.

ὣς ἄρ᾽ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,

ἐκ δ᾽ ἔθορε κλῆρος κυνέης ὃν ἄρ᾽ ἤθελον αὐτοὶ

Αἴαντος· κῆρυξ δὲ φέρων ἀν᾽ ὅμιλον ἁπάντηι

δεῖξ᾽ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν.

185

οἳ δ᾽ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀν᾽ ὅμιλον ἁπάντηι

ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέηι βάλε φαίδιμος Αἴας,

ἤτοι ὑπέσχεθε χεῖρ᾽, ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς,

γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῶι.

190

τὸν μὲν πὰρ πόδ᾽ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε·

ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς

θυμῶι, ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον.

ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω,

τόφρ᾽ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι

195

σιγῆι ἐφ᾽ ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται,

ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης·

οὐ γάρ τίς με βίηι γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται

οὐδέ τι ἰδρείηι, ἐπεὶ οὐδ᾽ ἐμὲ νήϊδά γ᾽ οὕτως

ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.

200

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·

ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·

Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε

δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι·

εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ,

205

ἴσην ἀμφοτέροισι βίην καὶ κῦδος ὄπασσον.

ὣς ἄρ᾽ ἔφαν, Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῶι.

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ ἕσσατο τεύχεα,

σεύατ᾽ ἔπειθ᾽ οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης,

ὅς τ᾽ εἶσιν πόλεμον δὲ μετ᾽ ἀνέρας οὕς τε Κρονίων

210

θυμοβόρου ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι.

τοῖος ἄρ᾽ Αἴας ὦρτο πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν

μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι· νέρθε δὲ ποσσὶν

ἤϊε μακρὰ βιβάς, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.

τὸν δὲ καὶ Ἀργεῖοι μὲν ἐγήθεον εἰσορόωντες,

215

Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον,

Ἕκτορί τ᾽ αὐτῶι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσεν·

ἀλλ᾽ οὔ πως ἔτι εἶχεν ὑποτρέσαι οὐδ᾽ ἀναδῦναι

ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμηι.

Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον

220

χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων

σκυτοτόμων ὄχ᾽ ἄριστος Ὕληι ἔνι οἰκία ναίων,

ὅς οἱ ἐποίησεν σάκος αἰόλον ἑπταβόειον

ταύρων ζατρεφέων, ἐπὶ δ᾽ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν.

τὸ πρόσθε στέρνοιο φέρων Τελαμώνιος Αἴας

225

στῆ ῥα μάλ᾽ Ἕκτορος ἐγγύς, ἀπειλήσας δὲ προσηύδα·

Ἕκτορ νῦν μὲν δὴ σάφα εἴσεαι οἰόθεν οἶος

οἷοι καὶ Δαναοῖσιν ἀριστῆες μετέασι

καὶ μετ᾽ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα.

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι

230

κεῖτ᾽ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν·

ἡμεῖς δ᾽ εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέθεν ἀντιάσαιμεν

καὶ πολέες· ἀλλ᾽ ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο.

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·

Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν

235

μή τί μευ ἠΰτε παιδὸς ἀφαυροῦ πειρήτιζε

ἠὲ γυναικός, ἣ οὐκ οἶδεν πολεμήϊα ἔργα.

αὐτὰρ ἐγὼν εὖ οἶδα μάχας τ᾽ ἀνδροκτασίας τε·

οἶδ᾽ ἐπὶ δεξιά, οἶδ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν

ἀζαλέην, τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν·

240

οἶδα δ᾽ ἐπαΐξαι μόθον ἵππων ὠκειάων·

οἶδα δ᾽ ἐνὶ σταδίηι δηΐωι μέλπεσθαι Ἄρηϊ.

ἀλλ᾽ οὐ γάρ σ᾽ ἐθέλω βαλέειν τοιοῦτον ἐόντα

λάθρηι ὀπιπεύσας, ἀλλ᾽ ἀμφαδόν, αἴ κε τύχωμι.

ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,

245

καὶ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον

ἀκρότατον κατὰ χαλκόν, ὃς ὄγδοος ἦεν ἐπ᾽ αὐτῶι.

ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε δαΐζων χαλκὸς ἀτειρής,

ἐν τῆι δ᾽ ἑβδομάτηι ῥινῶι σχέτο· δεύτερος αὖτε

Αἴας διογενὴς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,

250

καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην.

διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,

καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·

ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα

ἔγχος· ὁ δ᾽ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.

255

τὼ δ᾽ ἐκσπασσαμένω δολίχ᾽ ἔγχεα χερσὶν ἅμ᾽ ἄμφω

σύν ῥ᾽ ἔπεσον λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν

ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν.

Πριαμίδης μὲν ἔπειτα μέσον σάκος οὔτασε δουρί,

οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμή.

260

Αἴας δ᾽ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος· ἣ δὲ διαπρὸ

ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα,

τμήδην δ᾽ αὐχέν᾽ ἐπῆλθε, μέλαν δ᾽ ἀνεκήκιεν αἷμα,

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς ἀπέληγε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ,

ἀλλ᾽ ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείηι

265

κείμενον ἐν πεδίωι μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε·

τῶι βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον

μέσσον ἐπομφάλιον· περιήχησεν δ᾽ ἄρα χαλκός.

δεύτερος αὖτ᾽ Αἴας πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας

ἧκ᾽ ἐπιδινήσας, ἐπέρεισε δὲ ἶν᾽ ἀπέλεθρον,

270

εἴσω δ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔαξε βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρωι,

βλάψε δέ οἱ φίλα γούναθ᾽· ὁ δ᾽ ὕπτιος ἐξετανύσθη

ἀσπίδι ἐγχριμφθείς· τὸν δ᾽ αἶψ᾽ ὤρθωσεν Ἀπόλλων.

καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο,

εἰ μὴ κήρυκες Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν

275

ἦλθον, ὁ μὲν Τρώων, ὁ δ᾽ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,

Ταλθύβιός τε καὶ Ἰδαῖος πεπνυμένω ἄμφω·

μέσσωι δ᾽ ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον, εἶπέ τε μῦθον

κῆρυξ Ἰδαῖος πεπνυμένα μήδεα εἰδώς·

μηκέτι παῖδε φίλω πολεμίζετε μηδὲ μάχεσθον·

280

ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεύς,

ἄμφω δ᾽ αἰχμητά· τό γε δὴ καὶ ἴδμεν ἅπαντες.

νὺξ δ᾽ ἤδη τελέθει· ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι.

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας·

Ἰδαῖ᾽ Ἕκτορα ταῦτα κελεύετε μυθήσασθαι·

285

αὐτὸς γὰρ χάρμηι προκαλέσσατο πάντας ἀρίστους.

ἀρχέτω· αὐτὰρ ἐγὼ μάλα πείσομαι ἧι περ ἂν οὗτος.

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·

Αἶαν ἐπεί τοι δῶκε θεὸς μέγεθός τε βίην τε

καὶ πινυτήν, περὶ δ᾽ ἔγχει Ἀχαιῶν φέρτατός ἐσσι,

290

νῦν μὲν παυσώμεσθα μάχης καὶ δηϊοτῆτος

σήμερον· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ᾽ εἰς ὅ κε δαίμων

ἄμμε διακρίνηι, δώηι δ᾽ ἑτέροισί γε νίκην.

νὺξ δ᾽ ἤδη τελέθει· ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι,

ὡς σύ τ᾽ ἐϋφρήνηις πάντας παρὰ νηυσὶν Ἀχαιούς,

295

σούς τε μάλιστα ἔτας καὶ ἑταίρους, οἵ τοι ἔασιν·

αὐτὰρ ἐγὼ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος

Τρῶας ἐϋφρανέω καὶ Τρωιάδας ἑλκεσιπέπλους,

αἵ τέ μοι εὐχόμεναι θεῖον δύσονται ἀγῶνα.

δῶρα δ᾽ ἄγ᾽ ἀλλήλοισι περικλυτὰ δώομεν ἄμφω,

300

ὄφρά τις ὧδ᾽ εἴπηισιν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·

ἠμὲν ἐμαρνάσθην ἔριδος πέρι θυμοβόροιο,

ἠδ᾽ αὖτ᾽ ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρθμήσαντε.

ὣς ἄρα φωνήσας δῶκε ξίφος ἀργυρόηλον

σὺν κολεῶι τε φέρων καὶ ἐϋτμήτωι τελαμῶνι·

305

Αἴας δὲ ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν.

τὼ δὲ διακρινθέντε ὁ μὲν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν

ἤϊ᾽, ὁ δ᾽ ἐς Τρώων ὅμαδον κίε· τοὶ δὲ χάρησαν,

ὡς εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προσιόντα,

Αἴαντος προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους·

310

καί ῥ᾽ ἦγον προτὶ ἄστυ ἀελπτέοντες σόον εἶναι.

Αἴαντ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ

εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον κεχαρηότα νίκηι.

οἳ δ᾽ ὅτε δὴ κλισίηισιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο,

τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων

315

ἄρσενα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.

τὸν δέρον ἀμφί θ᾽ ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα,

μίστυλλόν τ᾽ ἄρ᾽ ἐπισταμένως πεῖράν τ᾽ ὀβελοῖσιν,

ὄπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.

αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,

320

δαίνυντ᾽, οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης·

νώτοισιν δ᾽ Αἴαντα διηνεκέεσσι γέραιρεν

ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων.

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,

τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν

325

Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή·

ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν,

πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,

τῶν νῦν αἷμα κελαινὸν ἐΰρροον ἀμφὶ Σκάμανδρον

330

ἐσκέδασ᾽ ὀξὺς Ἄρης, ψυχαὶ δ᾽ Ἄϊδος δὲ κατῆλθον·

τώ σε χρὴ πόλεμον μὲν ἅμ᾽ ἠοῖ παῦσαι Ἀχαιῶν,

αὐτοὶ δ᾽ ἀγρόμενοι κυκλήσομεν ἐνθάδε νεκροὺς

βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν· ἀτὰρ κατακήομεν αὐτοὺς

τυτθὸν ἀπὸ πρὸ νεῶν, ὥς κ᾽ ὀστέα παισὶν ἕκαστος

335

οἴκαδ᾽ ἄγηι ὅτ᾽ ἂν αὖτε νεώμεθα πατρίδα γαῖαν.

τύμβον δ᾽ ἀμφὶ πυρὴν ἕνα χεύομεν ἐξαγαγόντες

ἄκριτον ἐκ πεδίου· ποτὶ δ᾽ αὐτὸν δείμομεν ὦκα

πύργους ὑψηλοὺς εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.

ἐν δ᾽ αὐτοῖσι πύλας ποιήσομεν εὖ ἀραρυίας,

340

ὄφρα δι᾽ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·

ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ὀρύξομεν ἐγγύθι τάφρον,

ἥ χ᾽ ἵππον καὶ λαὸν ἐρυκάκοι ἀμφὶς ἐοῦσα,

μή ποτ᾽ ἐπιβρίσηι πόλεμος Τρώων ἀγερώχων.

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπήινησαν βασιλῆες.

345

Τρώων αὖτ᾽ ἀγορὴ γένετ᾽ Ἰλίου ἐν πόλει ἄκρηι

δεινὴ τετρηχυῖα, παρὰ Πριάμοιο θύρηισι·

τοῖσιν δ᾽ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἦρχ᾽ ἀγορεύειν·

κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ᾽ ἐπίκουροι,

ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.

350

δεῦτ᾽ ἄγετ᾽ Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθ᾽ ἅμ᾽ αὐτῆι

δώομεν Ἀτρεΐδηισιν ἄγειν· νῦν δ᾽ ὅρκια πιστὰ

ψευσάμενοι μαχόμεσθα· τὼ οὔ νύ τι κέρδιον ἡμῖν

ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι, ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε.

ἤτοι ὅ γ᾽ ὣς εἰπὼν κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο· τοῖσι δ᾽ ἀνέστη

355

δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο,

ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Ἀντῆνορ σὺ μὲν οὐκέτ᾽ ἐμοὶ φίλα ταῦτ᾽ ἀγορεύεις·

οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι.

εἰ δ᾽ ἐτεὸν δὴ τοῦτον ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις,

360

ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί.

αὐτὰρ ἐγὼ Τρώεσσι μεθ᾽ ἱπποδάμοις ἀγορεύσω·

ἀντικρὺ δ᾽ ἀπόφημι γυναῖκα μὲν οὐκ ἀποδώσω·

κτήματα δ᾽ ὅσσ᾽ ἀγόμην ἐξ Ἄργεος ἡμέτερον δῶ

πάντ᾽ ἐθέλω δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλ᾽ ἐπιθεῖναι.

365

ἤτοι ὅ γ᾽ ὣς εἰπὼν κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο· τοῖσι δ᾽ ἀνέστη

Δαρδανίδης Πρίαμος, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος,

ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·

κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ᾽ ἐπίκουροι,

ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.

370

νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ πτόλιν ὡς τὸ πάρος περ,

καὶ φυλακῆς μνήσασθε καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος·

ἠῶθεν δ᾽ Ἰδαῖος ἴτω κοίλας ἐπὶ νῆας

εἰπέμεν Ἀτρεΐδηις Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάωι

μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε·

375

καὶ δὲ τόδ᾽ εἰπέμεναι πυκινὸν ἔπος, αἴ κ᾽ ἐθέλωσι

παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος, εἰς ὅ κε νεκροὺς

κήομεν· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ᾽ εἰς ὅ κε δαίμων

ἄμμε διακρίνηι, δώηι δ᾽ ἑτέροισί γε νίκην.

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδ᾽ ἐπίθοντο·

380

δόρπον ἔπειθ᾽ εἵλοντο κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσιν·

ἠῶθεν δ᾽ Ἰδαῖος ἔβη κοίλας ἐπὶ νῆας·

τοὺς δ᾽ εὗρ᾽ εἰν ἀγορῆι Δαναοὺς θεράποντας Ἄρηος

νηῒ πάρα πρύμνηι Ἀγαμέμνονος· αὐτὰρ ὁ τοῖσι

στὰς ἐν μέσσοισιν μετεφώνεεν ἠπύτα κῆρυξ·

385

Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν

ἠνώγει Πρίαμός τε καὶ ἄλλοι Τρῶες ἀγαυοὶ

εἰπεῖν, αἴ κέ περ ὔμμι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο,

μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε·

κτήματα μὲν ὅσ᾽ Ἀλέξανδρος κοίληις ἐνὶ νηυσὶν

390

ἠγάγετο Τροίηνδ᾽· ὡς πρὶν ὤφελλ᾽ ἀπολέσθαι·

πάντ᾽ ἐθέλει δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλ᾽ ἐπιθεῖναι·

κουριδίην δ᾽ ἄλοχον Μενελάου κυδαλίμοιο

οὔ φησιν δώσειν· ἦ μὴν Τρῶές γε κέλονται.

καὶ δὲ τόδ᾽ ἠνώγεον εἰπεῖν ἔπος αἴ κ᾽ ἐθέλητε

395

παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος εἰς ὅ κε νεκροὺς

κήομεν· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ᾽ εἰς ὅ κε δαίμων

ἄμμε διακρίνηι, δώηι δ᾽ ἑτέροισί γε νίκην.

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῆι·

ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·

400

μήτ᾽ ἄρ τις νῦν κτήματ᾽ Ἀλεξάνδροιο δεχέσθω

μήθ᾽ Ἑλένην· γνωτὸν δὲ καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστιν

ὡς ἤδη Τρώεσσιν ὀλέθρου πείρατ᾽ ἐφῆπται.

ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν

μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο·

405

καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Ἰδαῖον προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·

Ἰδαῖ᾽ ἤτοι μῦθον Ἀχαιῶν αὐτὸς ἀκούεις

ὥς τοι ὑποκρίνονται· ἐμοὶ δ᾽ ἐπιανδάνει οὕτως

ἀμφὶ δὲ νεκροῖσιν κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω·

οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων

410

γίγνετ᾽ ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα.

ὅρκια δὲ Ζεὺς ἴστω ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης.

ὣς εἰπὼν τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεθε πᾶσι θεοῖσιν,

ἄψορρον δ᾽ Ἰδαῖος ἔβη προτὶ Ἴλιον ἱρήν.

οἳ δ᾽ ἕατ᾽ εἰν ἀγορῆι Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες

415

πάντες ὁμηγερέες, ποτιδέγμενοι ὁππότ᾽ ἄρ᾽ ἔλθοι

Ἰδαῖος· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἦλθε καὶ ἀγγελίην ἀπέειπε

στὰς ἐν μέσσοισιν· τοὶ δ᾽ ὁπλίζοντο μάλ᾽ ὦκα,

ἀμφότερον νέκυάς τ᾽ ἀγέμεν ἕτεροι δὲ μεθ᾽ ὕλην·

Ἀργεῖοι δ᾽ ἑτέρωθεν ἐϋσσέλμων ἀπὸ νηῶν

420

ὀτρύνοντο νέκυς τ᾽ ἀγέμεν, ἕτεροι δὲ μεθ᾽ ὕλην.

Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας

ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο

οὐρανὸν εἰσανιών· οἳ δ᾽ ἤντεον ἀλλήλοισιν.

ἔνθα διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον·

425

ἀλλ᾽ ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον αἱματόεντα

δάκρυα θερμὰ χέοντες ἀμαξάων ἐπάειραν.

οὐδ᾽ εἴα κλαίειν Πρίαμος μέγας· οἳ δὲ σιωπῆι

νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,

ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν προτὶ Ἴλιον ἱρήν.

430

ὣς δ᾽ αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ

νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,

ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.

ἦμος δ᾽ οὔτ᾽ ἄρ πω ἠώς, ἔτι δ᾽ ἀμφιλύκη νύξ,

τῆμος ἄρ᾽ ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν,

435

τύμβον δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὴν ἕνα ποίεον ἐξαγαγόντες

ἄκριτον ἐκ πεδίου, ποτὶ δ᾽ αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν

πύργους θ᾽ ὑψηλούς, εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.

ἐν δ᾽ αὐτοῖσι πύλας ἐνεποίεον εὖ ἀραρυίας,

ὄφρα δι᾽ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·

440

ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ἐπ᾽ αὐτῶι τάφρον ὄρυξαν

εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξαν.

ὣς οἳ μὲν πονέοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί·

οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἀστεροπητῆι

θηεῦντο μέγα ἔργον Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.

445

τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·

Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν

ὅς τις ἔτ᾽ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει;

οὐχ ὁράαις ὅτι δ᾽ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ

τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον

450

ἤλασαν, οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας;

τοῦ δ᾽ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τ᾽ ἐπικίδναται ἠώς·

τοῦ δ᾽ ἐπιλήσονται τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων

ἥρωι Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντε.

τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·

455

ὢ πόποι ἐννοσίγαι᾽ εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες.

ἄλλός κέν τις τοῦτο θεῶν δείσειε νόημα,

ὃς σέο πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε·

σὸν δ᾽ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τ᾽ ἐπικίδναται ἠώς.

ἄγρει μὰν ὅτ᾽ ἂν αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ

460

οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

τεῖχος ἀναρρήξας τὸ μὲν εἰς ἅλα πᾶν καταχεῦαι,

αὖτις δ᾽ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι καλύψαι,

ὥς κέν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν.

ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,

465

δύσετο δ᾽ ἠέλιος, τετέλεστο δὲ ἔργον Ἀχαιῶν,

βουφόνεον δὲ κατὰ κλισίας καὶ δόρπον ἕλοντο.

νῆες δ᾽ ἐκ Λήμνοιο παρέσταν οἶνον ἄγουσαι

πολλαί, τὰς προέηκεν Ἰησονίδης Εὔνηος,

τόν ῥ᾽ ἔτεχ᾽ Ὑψιπύλη ὑπ᾽ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν.

470

χωρὶς δ᾽ Ἀτρεΐδηις Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάωι

δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ χίλια μέτρα.

ἔνθεν οἰνίζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,

ἄλλοι μὲν χαλκῶι, ἄλλοι δ᾽ αἴθωνι σιδήρωι,

ἄλλοι δὲ ῥινοῖς, ἄλλοι δ᾽ αὐτῆισι βόεσσιν,

475

ἄλλοι δ᾽ ἀνδραπόδεσσι· τίθεντο δὲ δαῖτα θάλειαν.

παννύχιοι μὲν ἔπειτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ

δαίνυντο, Τρῶες δὲ κατὰ πτόλιν ἠδ᾽ ἐπίκουροι·

παννύχιος δέ σφιν κακὰ μήδετο μητίετα Ζεὺς

σμερδαλέα κτυπέων· τοὺς δὲ χλωρὸν δέος ἥιρει·

480

οἶνον δ᾽ ἐκ δεπάων χαμάδις χέον, οὐδέ τις ἔτλη

πρὶν πιέειν πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.

κοιμήσαντ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.