| |
Γυναικῶν κατάλογος
Ἑλένης μνηστῆρες. Ὁ δεινὸς ὄφις.
|
|
___________________________________________________
|
|
Ἑλένης μνηστῆρες.
196
Pap. Berol. 9739 col. I, ed. Wilamowitz:
]της ἀγὸς ἀνδρῶν [αἰχμ]ητάων
]ης πάντων ἀριδε[ίκετ]ος ἀνδρῶν·
]ας τε καὶ ἔγχεϊ ὀξ[υόε]ντι·
]ַου λιπαρὴν πόλι[ν ε]ἵνεκα κούρης
|
5 | ἣ εἶ]δος ἔχε χρυσῆς Ἀφ[ροδί]της·
]ν Χαρίτων ἀμαρ[ύγμ]ατ᾽ ἔχουσαν·
] Τυνδαρέου βασ[ιλῆ]ος
]ροισι δόμοις [ַַַַַ] κυανῶπις·
]ַַַַַ μεγε[ַַַַַ ַַ]ַַτַַ[
|
10 | ]κῶνσ[
]ַ[
197
Pap. Berol. 9739 col. II, ed. Wilamowitz:
τοσσαύτας δὲ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργ᾽ εἰδυίας,
πάσας χρυσείας φιάλας ἐν χερσὶν ἐχούσας·
καί νύ κε δὴ Κάστωρ τε καὶ ὁ κρατερὸς Πολυδεύκης
γαμβρὸν ποιήσαντο κατὰ κράτος, ἀλλ᾽ Ἀγαμέμνων
|
5 ___ | γαμβρὸς ἐὼν ἐμνᾶτο κασιγνήτωι Μενελάωι.
υἱὼ δ᾽ Ἀμφιαράου Ὀϊκλείδαο ἄνακτος
ἐξ Ἄργεος ἐμνῶντο μά[λ᾽ ἐγ]γύθεν· ἀλλ᾽ ἄρα καὶ τοὺς
ὦρσ]ε θεῶν [ַַַַַ ַַַַַ ַַνέ]μεσίς τ᾽ ἀ[νθρώπων
ַַַַ]ַθητ[
198
Pap. Berol. 9739 col. III, ed. Wilamowitz; Pap. Oxy. 2491 fr. 1, ed. Lobel:
|
___ | ἀλλ᾽ οὐκ ἦν ἀπάτης ἔργον παρὰ Τυνδαρίδηισιν.
ἐκ δ᾽ Ἰθάκης ἐμνᾶτο Ὀδυσσῆος ἱερὴ ἴς,
υἱὸς Λαέρταο πολύκροτα μήδεα εἰδώς.
δῶρα μὲν οὔ ποτ᾽ ἔπεμπε τανισφύρου εἵνεκα κούρης·
|
5 | ἤιδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ὅτι ξανθὸς Μενέλαος
νικήσει, κτήνωι γὰρ Ἀχαιῶν φέρτατος ἦεν·
ἀγγελίην δ᾽ αἰεὶ Λακεδαίμονάδε προΐαλλεν
|
___ | Κάστορί θ᾽ ἱπποδάμωιַ καὶ ἀεθλοφόρωι Πολυδεύκει.
Αἰ]τωλῶν δ᾽ ἐμνᾶτ[ο] Θόας [Ἀνδραίμο]νος υἱὸς
|
10 | δί]ου Ἀρητιάδαο· δί[<δ>ου] δ᾽ ἀπε[ρείσια ἕ]δνα,
πο]λλὰ μάλ᾽ ἄργυφα μ[ῆλ]α καὶ [εἰλίποδας ἕλικ]α[ς] βοῦς·
ἤθ]ελε γὰρ ַαμ[ַַַַַ ַ]σεַ[
ַַ]ַωδαι[
ַַַ]ασθη[
|
15 | ַַַ]σκα[
ַַַַ]ρο[
199
Pap. Berol. 9739 col. IV, ed. Wilamowitz:
[ἀγγελίην δ᾽ αἰεὶ Λακεδαίμονάδε προΐαλλεν]
Κάστορί θ᾽ ἱπποδάμωι καὶ ἀεθλοφόρωι Πολυδεύκει,
ἱμείρων Ἑλένης πόσις ἔμμεναι ἠυκόμοιο,
|
___ | εἶδος οὔ τι ἰδών, ἀλλ᾽ ἄλλων μῦθον ἀκούων.
ἐκ Φυλάκης δ᾽ ἐμνῶντο δύ᾽ ἀνέρες ἔξοχ᾽ ἄριστοι,
|
5 | υἱός τ᾽ Ἰφίκλοιο Ποδάρκης Φυλακίδαο
ἠύς τ᾽ Ἀκτορίδης ὑπερήνωρ Πρωτεσίλαος·
ἄμφω δ᾽ ἀγγελίην Λακεδαίμονάδε προΐαλλον
Τυνδαρέου π[οτ]ὶ δῶμα δαΐφρονος Οἰβαλίδαο,
πολλὰ δ᾽ ἔεδν[α δίδον,] μέγα γὰρ κλέος [ἔσκε γυ]ναικός,
|
10 | χαλκ[
χρυ[ς
200
Pap. Berol. 9739 col. V, ed. Wilamowitz:
ַַַַַ ַַַַַ ַ]ρεη[ μάλα δ᾽ ἤθελε - - -
|
___ | Ἀργείης Ἑλένης πόσις ἔμμεναι ἠυκόμοιο.
ἐκ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθηνέων μνᾶθ᾽ υἱὸς Π[ετεῶο Μενεσθεύς,
πολλὰ δ᾽ ἔεδνα δίδου· κειμήλια γ[ὰρ μάλα πολλὰ
|
5 | ἔκτητο, χρυσόν τε λέβητάς τ[ε τρίποδάς τε,
καλά, τά ῥ᾽ ἔνδοθι κεῦθε δόμος Πε[τεῶο ἄνακτος·
οἷς μιν θυμὸς ἀνῆκεν ἐεδνώσ[ασθαι ἄκοιτιν
πλεῖστα πορόντ᾽, ἐπεὶ ο[ὔ] τιν᾽ ἐέλπε[το φέρτερον εἶναι
πάντω]ν ἡρώων κτήνεσσί τε δω[τίναις τε.
|
10 | ַַַַַ]τείδαο δόμους κρατερὸς [
ַַַַַ ַַַַַ ַ Ἑλένη]ς ἕνεκ᾽ ἠυ[κόμοιο
203
Nicolaus Damascenus (90 F 24) in Excerptis de virtut. I. 339. 16 Büttner-Wobst:
ἀλκὴν μὲν γὰρ ἔδωκεν Ὀλύμπιος Αἰακίδηισι,
νοῦν δ᾽ Ἀμυθαονίδαις, πλοῦτον δ᾽ ἔπορ᾽ Ἀτρεΐδηισι.
204
Pap. Berol. 10560, ed. Schubart-Wilamowitz:
|
41 | μνᾶτο· πλεῖστα δὲ δῶρα μετὰ ξανθὸν Μενέλαον
μνηστήρων ἐδίδου· μάλα δ᾽ ἤθελε ὃν κατὰ θυμὸν
|
___ | Ἀργείης Ἑλένης πόσις ἔμμεναι ἠυκόμοιο.
Αἴας δ᾽ ἐκ Σαλαμῖνος ἀμώμητος πολεμιστὴς
|
45 | μνᾶτο· δίδου δ᾽ ἄρα ἕδνα ἐ[ο]ικότα, θαυματὰ ἔργα·
οἳ γὰρ ἔχον Τροιζῆνα καὶ ἀγ[χ]ίαλον Ἐπίδαυρον
νῆσόν τ᾽ Αἴγιναν Μάσητά τε κοῦρο[ι] Ἀχαιῶν
καὶ Μέγαρα σκιόεντα καὶ ὀφρυόεντα Κόρινθον,
Ἑρμιόνην Ἀσίνην τε παρὲξ ἅλα ναιεταώσας,
|
50 | τῶν ἔφατ᾽ εἰλίποδάς τε βόας κ[α]ὶ [ἴ]φια μῆλα
|
___ | συνελάσας δώσειν· ἐκέκαστο γὰρ ἔγχεϊ μακρῶι.
αὐτὰρ ἀπ᾽ Εὐβο[ί]ης Ἐλεφήνωρ ὄρχαμος ἀ[νδρ]ῶν
Χαλκωδοντιάδης, μεγαθύμων [ἀ]ρχ[ὸς] Ἀ[βά]ν[των,
μνᾶτο· πολλὰ δὲ δῶρα δίδ[ου]· μάλ[α] δ᾽ ἤθελε θυ[μῶι
|
55 ___ | Ἀργείης Ἑλένης πόσις ἔμμενα[ι ἠ]υκ[όμ]οι[ο.
ἐκ Κρήτης δ᾽ ἐμνᾶτο μέγα σθένος Ἰδομ[ενῆος
Δευκαλίδης, Μίνωος ἀγακλειτοῖο γενέ[θλης·
οὐδέ τινα μνηστῆρα μ[ε]τάγγελον ἄλλ[ον ἔπεμψεν,
ἀλλ᾽ αὐτὸς [σ]ὺν νηῒ πολυκλήϊδι μελαίνη[ι
|
60 | βῆ ὑπὲρ Ὠγυλίου πόντου διὰ κῦμα κελαιν[ὸν
Τυνδαρέου ποτὶ δῶμα δαΐφρονος, ὄφρ[α ἴδοιτο
Ἀ]ρ[γείην] Ἑλένην, μηδ᾽ ἄλλων οἶον ἀκ[ούοι
μῦθον, ὃς] ἤδη πᾶσαν ἐπὶ [χθ]όνα δῖαν ἵκαν[εν
ַַַַַ ַַַ]ַφασιη Ζηνὸς μεγαַηַַα[
|
65 | ַַַַַ ַַַַַ ַ]ַַַε· [ַ(ַ)]εταδ[ַַַַ]ַ[
]ַַα[ַַ]ַ[ַ]ַ[
]ַφ[
]ει
]λησ
|
70 | ]κα[ַ]τιν
]εδεַַַ
]δα
]εϊζ[ַַַַַ]ַַַַַַַι
]νε[ַַַַַ ַַ]ַַַַψων
|
75 | ַַַַַ ַַַַ]ι[ַַַַַ ַַ]κα[ַַ]ַ(ַ)σַַַβαθείηι
ַַַַַ ַַַַ]ρο[ַַַַַַ]κ[ַַ(ַ)]υַ(ַ) εἵνεκα κούρης
ַַַַַ ַַַַַ ַַַ]ַουτ[ַַ]ελε[ַַ]ַַַγκασַ[ַַ]
πάν]τας δὲ μνηστῆρ[ας] ἀπ[ήι]τεεν ὅρκια πιστά,
ὀ]μνύμεναί τ᾽ ἐκέλευσ[ε] και [ַַ]πַַ ἀράασθαι
|
80 | σπονδῆι, μή τιν᾽ ἔτ᾽ ἄλλον [ἄ]νευ ἕθεν ἄλλα πένεσθαι
ἀμφὶ γάμωι κούρης εὐ[ω]λ[ένο]υ· ὃς δέ κεν ἀνδρῶν
αὐτὸς ἕλοιτο βίηι, νέμεσίν τ᾽ ἀπ[ο]θεῖτο καὶ αἰδῶ,
τὸν μέτα πάντας ἄνωγεν ἀολλέας ὁρμηθῆνα[ι
ποινὴν τεισομένους. τοὶ δ᾽ ἀπτερέως ἐπίθον[το
|
85 | ἐλπόμενοι τελέειν πάντες γάμον· ἀλλ᾽ ἄ[ρα πάντας
Ἀτρε[ίδ]ης ν[ίκησε]ν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
πλεῖ[στ]α πορών. Χείρων δ᾽ ἐν Πηλίωι ὑλήεντι
Πηλείδην ἐκόμιζε πόδας ταχύν, ἔξοχον ἀνδρῶν,
παῖδ᾽ ἔτ᾽ ἐόν[τ᾽·] οὐ γάρ μιν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
|
90 | νίκησ᾽ οὐδέ τις ἄλλος ἐπιχθονίων ἀνθρώπων
μνηστεύων Ἑλένην, εἴ μιν κίχε παρθένον οὖσαν
οἴκαδε νοστήσας ἐκ Πηλίου ὠκὺς Ἀχιλλεύς.
ἀλλ᾽ ἄρα τὴν πρίν γ᾽ ἔσχεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος·
ἣ τέκεν Ἑρμιόνην καλλίσφυρ[ο]ν ἐν μεγάροισιν
|
95 | ἄελπτον. πάντες δὲ θεοὶ δίχα θυμὸν ἔθεντο
ἐξ ἔριδος· δὴ γὰρ τότε μήδετο θέσκελα ἔργα
Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, †μεῖξαι κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν
τυρβάξας,† ἤδη δὲ γένος μερόπων ἀνθρώπων
πολλὸν ἀϊστῶσαι σπεῦδε, πρ[ό]φασιν μὲν ὀλέσθαι
|
100 | ψυχὰς ἡμιθέων ַַַַַ ַַַַַ ַ]οισι βροτοῖσι
τέκνα θεῶν μι[ַַַ]ַ[ַַ]οַ[ ὀφ]θαλμοῖσιν ὁρῶντα,
ἀλλ᾽ οἳ μ[ὲ]ν μάκ[α]ρες κ[ַַַַַַַ]ν ὡς τὸ πάρος περ
χωρὶς ἀπ᾽ ἀν[θ]ρώπων[ βίοτον κα]ὶ ἤθε᾽ ἔχωσιν
το[ַַ]εַεαλ[ ἀθα]νάτω[ν τε ἰδὲ] θνητῶν ἀνθρώπων
|
105 | ַַַ[ ]καλ ἄλγος ἐπ᾽ ἄλγει
Ζεὺ[ς ]κ[ַַ]εַ ἔκερσε
ο[ ]ερζει[
ἐ]πὶ μαστῶι
]α [μη]δέ τις ἀν[δ]ρῶν
|
110 | ַַַַַ ַַַ νηῶν δὲ] μελαινάων ἐπιβαίη·
ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַβ]ίηφί τε φέρτατος εἶναι
ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַ]ε καταθνητῶν ἀνθρώπων
ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ἔ]στι καὶ ὁππόσα μέλ<λ>ει ἔσεσθαι
ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַ]α μήδεται ἠδὲ γεραίρει
|
115 | ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַ] Διὸς νεφεληγερέταο
ַַַַַ]ַι[ַ]ַαַַυ(ַ)ηַַַַַַַφράσσασθαι ἔμελλεν
οὔτε θ]εῶ[ν] μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων·
ַַַ π]ολλὰς Ἀΐδηι κεφαλὰς ἀπὸ χαλκὸν ἰάψ[ει]ν
ἀν]δρῶν ἡρώων ἐν δηϊοτῆτι πεσόντων·
|
120 | ἀλλ᾽ οὔ πώ ποτε πατρὸς ἐπηισθάνετο φρενὸ[ς] ὁρμῆ[ς·
ἀ]λλά τε κῆρ᾽ ἀλεείνοντες σφετέροισι τέκεσσι
ַ]ַַποντ᾽ ἄνθρωποι, πραπίδων δ᾽ ἐπετέρπετ᾽ ἐρωῆι
πα]τρὸς ἐρισθεν<έ>ος, μεγάλ᾽ ἀνδράσι μηδομένοιο.
Ὁ δεινὸς ὄφις.
πο)λλὰ δ᾽ ἀπὸ γλωθρῶν δενδρέων ἀμύοντα χαμᾶζε
|
125 | χεύετο καλὰ πέτηλα, ῥέεσκε δὲ καρπὸς ἔραζε
π]νείοντος Βορέαο περιζαμενὲς Διὸς αἴσηι,
ַ]ַ´λεσκεν δὲ θάλασσα, τρόμ{ε}εσκε δὲ πάντ᾽ ἀπὸ τοῖο,
τρύχεσκεν δὲ μένος βρότεον, μινύθεσκε δὲ καρπός,
ὥρηι ἐν εἰαρινῆι, ὅτε τ᾽ ἄτριχος οὔρεσι τίκτει
|
130 | γ]αί[η]ς ἐν κευθμῶνι τρίτωι ἔτεϊ τρία τέκνα.
ἦρο]σ μὲν κατ᾽ ὄρος καὶ ἀνὰ δρυμ{ν}ὰ πυκνὰ καὶ ὕλην
εἶσι]ν ἀ[λυσ]κάζων καὶ ἀπ[ε]χθαίρων πάτον ἀνδρῶν
ἄγκεα καὶ κνημοὺς κατα[
χειμῶνος δ᾽ ἐπιόντος ὑπὸ ַ[
|
135 | κεῖται πόλλ᾽ ἐπιεσσάμενος ε[
δεινὸς ὄφις κατὰ νῶτα δα[φοιν-
ἀλλά μιν ὑβριστήν τε καὶ [ἄγριον
κῆλα Διὸς δαμνᾶι φὴ λυַ[
ψυχὴ τοῦ [γ]᾽ οἴη καταλείπε[ται
|
140 | ἣ δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτόχυτον θαλαμ[
ἠβαιήν ελַ(ַ)ειρα κατὰ χθ[ονός
εἶσιν ἀμαυρωθεῖσ[ַ]ποθε[
κεῖται δεχ[
Ὧραι τεκַַ[
|
145 | τέρψηι δ᾽ ἀ[νθρώπους
αὖτις ἐπι[
γαίης τε[
ἔνθεν α[
θηλειερ[
|
150 | ἐς φῶς· ο[
φράζετα[ι
ἔρχετ[αι
ἤπια τη[
γαίη ωσ[
|
155 | πότμο[
ἰᾶσθαι[
οἳ δ᾽ ἂν ἰω[
νούσων[
ἀλλατα[
|
160 | τηλεθο[ω-
τοῖσι δε[
τριστοι[
ἐπλη[ַ]ַ[
εἶσιν δ[
|
165 | φῦλον [
δ[
desunt versus 4
|
171 | α[
υ[
θ[
φα[
|
175 | ενν[
ζώε[σκ-
νοσφ[
κηρ[
καὶ γα[
|
180 | ἀγρο[
|