Μήδεια

627-662

____________________________________________________________________

Στάσιμον βʹ

{στρ.} Χο. ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν

ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν

οὐδ᾽ ἀρετὰν παρέδωκαν

630

ἀνδράσιν· εἰ δ᾽ ἅλις ἔλθοι

Κύπρις, οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως.

μήποτ᾽, ὦ δέσποιν᾽, ἐπ᾽ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης

ἱμέρωι χρίσασ᾽ ἄφυκτον οἰστόν.

635

{ἀντ.} στέργοι δέ με σωφροσύνα,

δώρημα κάλλιστον θεῶν·

μηδέ ποτ᾽ ἀμφιλόγους ὀρ-

γὰς ἀκόρεστά τε νείκη

θυμὸν ἐκπλήξασ᾽ ἑτέροις ἐπὶ λέκτροις

640

προσβάλοι δεινὰ Κύπρις, ἀπτολέμους δ᾽ εὐνὰς σεβίζουσ᾽

ὀξύφρων κρίνοι λέχη γυναικῶν.

{στρ.} ὦ πατρίς, ὦ δώματα, μὴ

δῆτ᾽ ἄπολις γενοίμαν

645

τὸν ἀμηχανίας ἔχουσα

δυσπέρατον αἰῶν᾽,

οἰκτρότατον ἀχέων.

θανάτωι θανάτωι πάρος δαμείην

ἁμέραν τάνδ᾽ ἐξανύσασα· μό-

650

χθων δ᾽ οὐκ ἄλλος ὕπερθεν ἢ

γᾶς πατρίας στέρεσθαι.

{ἀντ.} εἴδομεν, οὐκ ἐξ ἑτέρων

μῦθον ἔχω φράσασθαι·

655

σὲ γὰρ οὐ πόλις, οὐ φίλων τις

ὤικτισεν παθοῦσαν

δεινότατα παθέων.

ἀχάριστος ὄλοιθ᾽, ὅτωι πάρεστιν

660

μὴ φίλους τιμᾶν καθαρᾶν ἀνοί-

ξαντα κλῆιδα φρενῶν· ἐμοὶ

μὲν φίλος οὔποτ᾽ ἔσται.