Προμηθεύς δεσμώτης

Πάροδος (128-192)

____________________________________________________________________

Χορός

μηδὲν φοβηθῆις· φιλία

γὰρ ἥδε τάξις πτερύγων

130

θοαῖς ἁμίλλαις προσέβα

τόνδε πάγον, πατρώιας

μόγις παρειποῦσα φρένας.

κραιπνοφόροι δέ μ᾽ ἔπεμψαν αὖραι·

κτύπου γὰρ ἀχὼ χάλυβος

διῆιξεν ἄντρων μυχόν, ἐκ

δ᾽ ἔπληξέ μου τὰν θεμερῶπιν αἰδῶ·

135

σύθην δ᾽ ἀπέδιλος ὄχωι πτερωτῶι.

Προμηθεύς

αἰαῖ αἰαῖ,

τῆς πολυτέκνου Τηθύος ἔκγονα

τοῦ περὶ πᾶσάν θ᾽ εἱλισσομένου

χθόν᾽ ἀκοιμήτωι ῥεύματι παῖδες

140

πατρὸς, Ὠκεανοῦ, δέρχθητ᾽, ἐσίδεσθ᾽,

οἵωι δεσμῶι προσπορπατὸς

τῆσδε φάραγγος σκοπέλοις ἐν ἄκροις

φρουρὰν ἄζηλον ὀχήσω.

Χορός

λεύσσω, Προμηθεῦ· φοβερὰ

145

δ᾽ ἐμοῖσιν ὄσσοις ὀμίχλα

προσῆιξε πλήρης δακρύων

σὸν δέμας εἰσιδούσαι

πέτραι προσαυαινόμενον

ταῖσδ᾽ ἀδαμαντοδέτοισι λύμαις.

νέοι γὰρ οἰακονόμοι

κρατοῦσ᾽, Ὀλύμπου, νεοχμοῖς

150

δὲ δὴ νόμοις Ζεὺς ἀθέτως κρατύνει·

τὰ πρὶν δὲ πελώρια νῦν ἀιστοῖ.

Προμηθεύς

εἰ γάρ μ᾽ ὑπὸ γῆν νέρθεν θ᾽ Ἅιδου

τοῦ νεκροδέγμονος εἰς ἀπέραντον

155

Τάρταρον ἧκεν δεσμοῖς ἀλύτοις

ἀγρίως πελάσας, ὡς μήτε θεὸς

μήτε τις ἄλλος τοῖσδ᾽ ἐπεγήθει.

νῦν δ᾽ αἰθέριον κίνυγμ᾽ ὁ τάλας

ἐχθροῖς ἐπίχαρτα πέπονθα.

Χορός

τίς ὧδε τλησικάρδιος

160

θεῶν, ὅτωι τάδ᾽ ἐπιχαρῆ;

τίς οὐ ξυνασχαλᾶι κακοῖς

τεοῖσι δίχα γε Διός; ὁ δ᾽ ἐπικότως ἀεὶ

θέμενος ἄγναμπτον νόον

δάμναται οὐρανίαν

165

γένναν οὐδὲ λήξει,

πρὶν ἂν ἢ κορέσηι κέαρ ἢ παλάμαι τινὶ

τὰν δυσάλωτον ἕληι τις ἀρχάν.

Προμηθεύς

ἦ μὴν ἔτ᾽ ἐμοῦ καίπερ κρατεραῖς

ἐν γυιοπέδαις αἰκιζομένου

χρείαν ἕξει μακάρων πρύτανις,

170

δεῖξαι τὸ νέον βούλευμ᾽, ὑφ᾽ ὅτου

σκῆπτρον τιμάς τ᾽ ἀποσυλᾶται·

καί μ᾽ οὔτι μελιγλώσσοις πειθοῦς

ἐπαοιδαῖσιν θέλξει, στερεάς τ᾽

οὔποτ᾽ ἀπειλὰς πτήξας τόδ᾽ ἐγὼ

175

καταμηνύσω, πρὶν ἂν ἐξ ἀγρίων

δεσμῶν χαλάσηι ποινάς τε τίνειν

τῆσδ᾽ αἰκείας ἐθελήσηι.

Χορός

σὺ μὲν θρασύς τε καὶ πικραῖς

δύαισιν οὐδὲν ἐπιχαλᾶις,

180

ἄγαν δ᾽ ἐλευθεροστομεῖς.

ἐμὰς δὲ φρένας ἠρέθισε διάτορος φόβος·

δέδια δ᾽ ἀμφὶ σαῖς τύχαις,

πᾶι ποτε τῶνδε πόνων

χρή σε τέρμα κέλσαντ᾽

185

ἐσιδεῖν· ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ

ἀπαράμυθον ἔχει Κρόνου παῖς.

Προμηθεύς

οἶδ᾽ ὅτι τραχὺς καὶ παρ᾽ ἑαυτῶι

τὸ δίκαιον ἔχων· ἔμπας ὀΐω,

μαλακογνώμων

ἔσται ποθ᾽, ὅταν ταύτηι ῥαισθῆι·

190

τὴν δ᾽ ἀτέραμνον στορέσας ὀργὴν

εἰς ἀρθμὸν ἐμοὶ καὶ φιλότητα

σπεύδων σπεύδοντί ποθ᾽ ἥξει.