Προμηθεύς δεσμώτης

Ἐπεισόδια γʹ (561-886)

____________________________________________________________________

Ἰώ

τίς γῆ; τί γένος; τίνα φῶ λεύσσειν

τόνδε χαλινοῖς ἐν πετρίνοισιν

χειμαζόμενον; τίνος ἀμπλακίας

ποινὰς ὀλέκηι; σήμηνον ὅποι

565

γῆς ἡ μογερὰ πεπλάνημαι.

ἆ ἆ, ἒ ἔ·

χρίει τις αὖ με τὰν τάλαιναν οἶστρος,

εἴδωλον Ἄργου γηγενοῦς·

ἄλευ᾽, ἆ δᾶ, φοβοῦμαι

τὸν μυριωπὸν εἰσιδοῦσα βούταν·

570

ὁ δὲ πορεύεται δόλιον ὄμμ᾽ ἔχων,

ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κεύθει,

ἀλλά με τὰν τάλαιναν

ἐξ ἐνέρων περῶν κυνηγετεῖ πλανᾶι

τε νῆστιν ἀνὰ τὰν παραλίαν ψάμμον.

ὑπὸ δὲ κηρόπλαστος ὀτοβεῖ δόναξ

575

ἀχέτας ὑπνοδόταν νόμον.

ἰὼ ἰὼ πόποι, ποῖ μ᾽ ἄγουσι τη-

λέπλαγκτοι πλάναι;

τί ποτέ μ᾽, ὦ Κρόνιε παῖ, τί ποτε ταῖσδ᾽

ἐνέζευξας εὑρὼν ἁμαρτοῦσαν ἐν πημοναῖσιν,

ἓ ἕ,

580

οἰστρηλάτωι δὲ δείματι

δειλαίαν παράκοπον ὧδε τείρεις;

πυρί <με> φλέξον ἢ χθονὶ κάλυψον ἤ

ποντίοις δάκεσι

δὸς βοράν, μηδέ μοι φθονήσηις

εὐγμάτων, ἄναξ.

585

ἄδην με πολύπλανοι πλάναι

γεγυμνάκασιν, οὐδ᾽ ἔχω μαθεῖν ὅπαι

πημονὰς ἀλύξω.

Χορός

κλύεις φθέγμα τᾶς βούκερω παρθένου;

Προμηθεύς

πῶς δ᾽ οὐ κλύω τῆς οἰστροδινήτου κόρης

590

τῆς Ἰναχείας, ἣ Διὸς θάλπει κέαρ

ἔρωτι καὶ νῦν τοὺς ὑπερμήκεις δρόμους

Ἥραι στυγητὸς πρὸς βίαν γυμνάζεται.

Ἰώ

πόθεν ἐμοῦ σὺ πατρὸς ὄνομ᾽ ἀπύεις;

εἰπέ μοι τᾶι μογερᾶι, τίς ὤν,

595

τίς ἄρα μ᾽, ὦ τάλας, ταλαίπωρον ὧδ᾽

ἔτυμα προσθροεῖς

θεόσυτόν τε νόσον ὠνόμασας, ἃ

μαραίνει με χρίουσα κέντροιςι φοιταλέοισιν;

ἓ ἕ·

600

σκιρτημάτων δὲ νήστισιν

αἰκείαις λαβρόσυτος ἦλθον Ἥρας

ἐπικότοισι μήδεσι δαμεῖσα. δυσ-

δαιμόνων δὲ τίνες,

οἵ ἓ ἕ, οἷ᾽ ἐγὼ μογοῦσιν;

ἀλλά μοι τορῶς

605

τέκμηρον ὅ τι μ᾽ ἐπαμμένει

παθεῖν· τί μῆχαρ ἢ τί φάρμακον νόσου;

δεῖξον, εἴπερ οἶσθα.

Χορός

θρόει, φράζε τᾶι δυσπλάνωι παρθένωι.

Προμηθεύς

λέξω τορῶς σοι πᾶν ὅπερ χρήιζεις μαθεῖν,

610

οὐκ ἐμπλέκων αἰνίγματ᾽, ἀλλ᾽ ἁπλῶι λόγωι,

ὥσπερ δίκαιον πρὸς φίλους οἴγειν στόμα·

πυρὸς βροτοῖς δοτῆρ᾽ ὁρᾶις Προμηθέα.

Ἰώ

ὦ κοινὸν ὠφέλημα θνητοῖσιν φανείς,

τλῆμον Προμηθεῦ, τοῦ δίκην πάσχεις τάδε;

Προμηθεύς

615

ἁρμοῖ πέπαυμαι τοὺς ἐμοὺς θρηνῶν πόνους.

Ἰώ

οὔκουν πόροις ἂν τήνδε δωρεὰν ἐμοί;

Προμηθεύς

λέγ᾽ ἥντιν᾽ αἰτῆι· πᾶν γὰρ ἂν πύθοιό μου.

Ἰώ

σήμηνον ὅστις ἐν φάραγγί σ᾽ ὤχμασεν.

Προμηθεύς

βούλευμα μὲν τὸ Δῖον, Ἡφαίστου δὲ χείρ.

Ἰώ

620

ποινὰς δὲ ποίων ἀμπλακημάτων τίνεις;

Προμηθεύς

τοσοῦτον ἀρκῶ σοι σαφηνίσαι μόνον.

Ἰώ

καὶ πρός γε τούτοις τέρμα τῆς ἐμῆς πλάνης

δεῖξον, τίς ἔσται τῆι ταλαιπώρωι χρόνος.

Προμηθεύς

τὸ μὴ μαθεῖν σοι κρεῖσσον ἢ μαθεῖν τάδε.

Ἰώ

625

μή τοι με κρύψηις τοῦθ᾽, ὅπερ μέλλω παθεῖν.

Προμηθεύς

ἀλλ᾽ οὐ μεγαίρω τοῦδέ σοι δωρήματος.

Ἰώ

τί δῆτα μέλλεις μὴ οὐ γεγωνίσκειν τὸ πᾶν;

Προμηθεύς

φθόνος μὲν οὐδείς, σὰς δ᾽ ὀκνῶ θράξαι φρένας.

Ἰώ

μή μου προκήδου μᾶσσον ὡς ἐμοὶ γλυκύ.

Προμηθεύς

630

ἐπεὶ προθυμῆι, χρὴ λέγειν· ἄκουε δή.

Χορός

μήπω γε, μοῖραν δ᾽ ἡδονῆς κἀμοὶ πόρε·

τὴν τῆσδε πρῶτον ἱστορήσωμεν νόσον

αὐτῆς λεγούσης τὰς πολυφθόρους τύχας,

τὰ λοιπὰ δ᾽ ἄθλων σοῦ διδαχθήτω πάρα.

Προμηθεύς

635

σὸν ἔργον, Ἰοῖ, ταῖσδ᾽ ὑπουργῆσαι χάριν,

ἄλλως τε πάντως καὶ κασιγνήταις πατρός·

ὡς τἀποκλαῦσαι κἀποδύρασθαι τύχας

ἐνταῦθ᾽, ὅπου μέλλοι τις οἴσεσθαι δάκρυ

πρὸς τῶν κλυόντων, ἀξίαν τριβὴν ἔχει.

Ἰώ

640

οὐκ οἶδ᾽ ὅπως ὑμῖν ἀπιστῆσαί με χρή,

σαφεῖ δὲ μύθωι πᾶν ὅπερ προσχρήιζετε

πεύσεσθε· καίτοι καὶ λέγουσ᾽ αἰσχύνομαι

θεόσσυτον χειμῶνα καὶ διαφθορὰν

μορφῆς, ὅθεν μοι σχετλίαι προσέπτατο.

645

αἰεὶ γὰρ ὄψεις ἔννυχοι πωλεύμεναι

ἐς παρθενῶνας τοὺς ἐμοὺς παρηγόρουν

λείοισι μύθοις· ὦ μέγ᾽ εὔδαιμον κόρη,

τί παρθενεύηι δαρόν, ἐξόν σοι γάμου

τυχεῖν μεγίστου; Ζεὺς γὰρ ἱμέρου βέλει

650

πρὸς σοῦ τέθαλπται καὶ συναίρεσθαι Κύπριν

θέλει· σὺ δ᾽, ὦ παῖ, μὴ ᾽πολακτίσηις λέχος

τὸ Ζηνός, ἀλλ᾽ ἔξελθε πρὸς Λέρνης βαθὺν

λειμῶνα, ποίμνας βουστάσεις τε πρὸς πατρός,

ὡς ἂν τὸ Δῖον ὄμμα λωφήσηι πόθου.

655

τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασιν

ξυνειχόμην δύστηνος, ἔστε δὴ πατρὶ

ἔτλην γεγωνεῖν νυκτίφοιτ᾽ ὀνείρατα.

ὁ δ᾽ ἔς τε Πυθὼ κἀπὶ Δωδώνης πυκνοὺς

θεοπρόπους ἴαλλεν, ὡς μάθοι, τί χρὴ

660

δρῶντ᾽ ἢ λέγοντα δαίμοσιν πράσσειν φίλα.

ἧκον δ᾽ ἀναγγέλλοντες αἰολοστόμους

χρησμοὺς, ἀσήμους δυσκρίτως τ᾽ εἰρημένους.

τέλος δ᾽ ἐναργὴς βάξις ἦλθεν Ἰνάχωι

σαφῶς ἐπισκήπτουσα καὶ μυθουμένη

665

ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας ὠθεῖν ἐμέ,

ἄφετον ἀλᾶσθαι γῆς ἐπ᾽ ἐσχάτοις ὅροις·

κεἰ μὴ θέλοι, πυρωπὸν ἐκ Διὸς μολεῖν

κεραυνόν, ὃς πᾶν ἐξαϊστώσοι γένος.

τοιοῖσδε πεισθεὶς Λοξίου μαντεύμασιν

670

ἐξήλασέν με κἀπέκληισε δωμάτων

ἄκουσαν ἄκων· ἀλλ᾽ ἐπηνάγκαζέ νιν

Διὸς χαλινὸς πρὸς βίαν πράσσειν τάδε.

εὐθὺς δὲ μορφὴ καὶ φρένες διάστροφοι

ἦσαν, κεραστὶς δ᾽, ὡς ὁρᾶτ᾽, ὀξυστόμωι

675

μύωπι χρισθεῖσ᾽ ἐμμανεῖ σκιρτήματι

ἦισσον πρὸς εὔποτόν τε Κερχνείας ῥέος

Λέρνης τε κρήνην· βουκόλος δὲ γηγενὴς

ἄκρατος ὀργὴν Ἄργος ὡμάρτει πυκνοῖς

ὄσσοις δεδορκὼς τοὺς ἐμοὺς κατὰ στίβους.

680

ἀπροσδόκητος δ᾽ αὐτὸν ἀφνίδιος μόρος

τοῦ ζῆν ἀπεστέρησεν, οἰστροπλὴξ δ᾽ ἐγὼ

μάστιγι θείαι γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνομαι.

κλύεις τὰ πραχθέντ᾽· εἰ δ᾽ ἔχεις εἰπεῖν ὅ τι

λοιπὸν πόνων, σήμαινε μηδέ μ᾽ οἰκτίσας

685

ξύνθαλπε μύθοις ψευδέσιν· νόσημα γὰρ

αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους.

Χορός

ἔα ἔα, ἄπεχε, φεῦ·

οὔποτ᾽ οὔποτ᾽ ηὔχουν ὧδε ξένους

μολεῖσθαι λόγους ἐς ἀκοὰν ἐμάν,

690

οὐδ᾽ ὧδε δυσθέατα καὶ δύσοιστα

πήματα, λύματα, δείματ᾽ ἀμ-

φήκει κέντρωι ψύχειν ψυχὰν ἐμάν.

ἰὼ ἰὼ μοῖρα μοῖρα,

695

πέφρικ᾽ εἰσιδοῦσα πρᾶξιν Ἰοῦς.

Προμηθεύς

πρώι γε στενάζεις καὶ φόβου πλέα τις εἶ·

ἐπίσχες, ἔστ᾽ ἂν καὶ τὰ λοιπὰ προσμάθηις.

Χορός

λέγ᾽, ἐκδίδασκε· τοῖς νοσοῦσί τοι γλυκὺ

τὸ λοιπὸν ἄλγος προὐξεπίστασθαι τορῶς.

Προμηθεύς

700

τὴν πρίν γε χρείαν ἠνύσασθ᾽ ἐμοῦ πάρα

κούφως· μαθεῖν γὰρ τῆσδε πρῶτ᾽ ἐχρήιζετε

τὸν ἀμφ᾽ ἑαυτῆς ἆθλον ἐξηγουμένης·

τὰ λοιπὰ νῦν ἀκούσαθ᾽, οἷα χρὴ πάθη

τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε τὴν νεάνιδα.

705

σύ τ᾽, Ἰνάχειον σπέρμα, τοὺς ἐμοὺς λόγους

θυμῶι βάλ᾽, ὡς ἂν τέρματ᾽ ἐκμάθηις ὁδοῦ.

πρῶτον μὲν ἐνθένδ᾽ ἡλίου πρὸς ἀντολὰς

στρέψασα σαυτὴν στεῖχ᾽ ἀνηρότους γύας·

Σκύθας δ᾽ ἀφίξηι νομάδας, οἳ πλεκτὰς στέγας

710

πεδάρσιοι ναίουσ᾽ ἐπ᾽ εὐκύκλοις ὄχοις

ἑκηβόλοις τόξοισιν ἐξηρτυμένοι·

οἷς μὴ πελάζειν, ἀλλὰ γυῖ᾽ ἁλιστόνοις

χρίμπτουσα ῥαχίαισιν ἐκπερᾶν χθόνα.

λαιᾶς δὲ χειρὸς οἱ σιδηροτέκτονες

715

οἰκοῦσι Χάλυβες, οὓς φυλάξασθαί σε χρή,

ἀνήμεροι γὰρ οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοις.

ἥξεις δ᾽ Ὑβριστὴν ποταμὸν οὐ ψευδώνυμον·

ὃν μὴ περάσηις, οὐ γὰρ εὔβατος περᾶν,

πρὶν ἂν πρὸς αὐτὸν Καύκασον μόληις, ὀρῶν

720

ὕψιστον, ἔνθα ποταμὸς ἐκφυσᾶι μένος

κροτάφων ἀπ᾽ αὐτῶν. ἀστρογείτονας δὲ χρὴ

κορυφὰς ὑπερβάλλουσαν ἐς μεσημβρινὴν

βῆναι κέλευθον, ἔνθ᾽ Ἀμαζόνων στρατὸν

ἥξεις στυγάνορ᾽, αἳ Θεμίσκυράν ποτε

725

κατοικιοῦσιν ἀμφὶ Θερμώδονθ᾽, ἵνα

τραχεῖα πόντου Σαλμυδησσία γνάθος,

ἐχθρόξενος ναύταισι, μητρυιὰ νεῶν·

αὗταί σ᾽ ὁδηγήσουσι καὶ μάλ᾽ ἀσμένως.

ἰσθμὸν δ᾽ ἐπ᾽ αὐταῖς στενοπόροις λίμνης πύλαις

730

Κιμμερικὸν ἥξεις, ὃν θρασυσπλάγχνως σε χρὴ

λιποῦσαν αὐλῶν᾽ ἐκπερᾶν Μαιωτικόν·

ἔσται δὲ θνητοῖς εἰσαεὶ λόγος μέγας

τῆς σῆς πορείας, Βόσπορος δ᾽ ἐπώνυμος

κεκλήσεται. λιποῦσα δ᾽ Εὐρώπης πέδον

735

ἤπειρον ἥξεις Ἀσιάδ᾽. ἆρ᾽ ὑμῖν δοκεῖ

ὁ τῶν θεῶν τύραννος ἐς τὰ πάνθ᾽ ὁμῶς

βίαιος εἶναι; τῆιδε γὰρ θνητῆι θεὸς

χρήιζων μιγῆναι τάσδ᾽ ἐπέρριψεν πλάνας.

πικροῦ δ᾽ ἔκυρσας, ὦ κόρη, τῶν σῶν γάμων

740

μνηστῆρος· οὓς γὰρ νῦν ἀκήκοας λόγους

εἶναι δόκει σοι μηδέπω ᾽ν προοιμίοις.

Ἰώ

ἰώ μοί μοι, ἒ ἔ.

Προμηθεύς

σὺ δ᾽ αὖ κέκραγας κἀναμυχθίζηι· τί που

δράσεις, ὅταν τὰ λοιπὰ πυνθάνηι κακά;

Χορός

745

ἦ γάρ τι λοιπὸν τῆιδε πημάτων ἐρεῖς;

Προμηθεύς

δυσχείμερόν γε πέλαγος ἀτηρᾶς δύης.

Ἰώ

τί δῆτ᾽ ἐμοὶ ζῆν κέρδος, ἀλλ᾽ οὐκ ἐν τάχει

ἔρριψ᾽ ἐμαυτὴν τῆσδ᾽ ἀπὸ στύφλου πέτρας,

ὅπως πέδοι σκήψασα τῶν πάντων πόνων

750

ἀπηλλάγην; κρεῖσσον γὰρ εἰσάπαξ θανεῖν

ἢ τὰς ἁπάσας ἡμέρας πάσχειν κακῶς.

Προμηθεύς

ἦ δυσπετῶς ἂν τοὺς ἐμοὺς ἄθλους φέροις,

ὅτωι θανεῖν μέν ἐστιν οὐ πεπρωμένον·

αὕτη γὰρ ἦν ἂν πημάτων ἀπαλλαγή.

755

νῦν δ᾽ οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον

μόχθων, πρὶν ἂν Ζεὺς ἐκπέσηι τυραννίδος.

Ἰώ

ἦ γάρ ποτ᾽ ἔστιν ἐκπεσεῖν ἀρχῆς Δία;

Προμηθεύς

ἥδοι᾽ ἄν, οἶμαι, τήνδ᾽ ἰδοῦσα συμφοράν.

Ἰώ

πῶς δ᾽ οὐκ ἄν, ἥτις ἐκ Διὸς πάσχω κακῶς;

Προμηθεύς

760

ὡς τοίνυν ὄντων τῶνδέ σοι μαθεῖν πάρα.

Ἰώ

πρὸς τοῦ τύραννα σκῆπτρα συληθήσεται;

Προμηθεύς

πρὸς αὐτὸς αὑτοῦ κενοφρόνων βουλευμάτων.

Ἰώ

ποίωι τρόπωι; σήμηνον, εἰ μή τις βλάβη.

Προμηθεύς

γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ὧι ποτ᾽ ἀσχαλᾶι.

Ἰώ

765

θέορτον ἢ βρότειον; εἰ ῥητόν, φράσον.

Προμηθεύς

τί δ᾽ ὅντιν᾽; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσθαι τόδε.

Ἰώ

ἦ πρὸς δάμαρτος ἐξανίσταται θρόνων;

Προμηθεύς

ἣ τέξεταί γε παῖδα φέρτερον πατρός.

Ἰώ

οὐδ᾽ ἔστιν αὐτῶι τῆσδ᾽ ἀποστροφὴ τύχης;

Προμηθεύς

770

οὐ δῆτα, πλὴν ἔγωγ᾽ ἂν ἐκ δεσμῶν λυθείς.

Ἰώ

τίς οὖν ὁ λύσων ἐστὶν ἄκοντος Διός;

Προμηθεύς

τῶν σῶν τιν᾽ αὐτὸν ἐγγόνων εἶναι χρεών.

Ἰώ

πῶς εἶπας; ἦ ᾽μὸς παῖς σ᾽ ἀπαλλάξει κακῶν;

Προμηθεύς

τρίτος γε γένναν πρὸς δέκ᾽ ἄλλαισιν γοναῖς.

Ἰώ

775

ἥδ᾽ οὐκέτ᾽ εὐξύμβλητος ἡ χρησμωιδία.

Προμηθεύς

καὶ μηδὲ σαυτῆς ἐκμαθεῖν ζήτει πόνους.

Ἰώ

μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ᾽ ἀποστέρει.

Προμηθεύς

δυοῖν λόγοιν σε θατέρωι δωρήσομαι.

Ἰώ

ποίοιν; πρόδειξον αἵρεσίν τ᾽ ἐμοὶ δίδου.

Προμηθεύς

780

δίδωμ᾽· ἑλοῦ γάρ, ἢ πόνων τὰ λοιπά σοι

φράσω σαφηνῶς ἢ τὸν ἐκλύσοντ᾽ ἐμέ.

Χορός

τούτων σὺ τὴν μὲν τῆιδε, τὴν δ᾽ ἐμοὶ χάριν

θέσθαι θέλησον μηδ᾽ ἀτιμάσηις λόγου.

καὶ τῆιδε μὲν γέγωνε τὴν λοιπὴν πλάνην,

785

ἐμοὶ δὲ τὸν λύσοντα· τοῦτο γὰρ ποθῶ.

Προμηθεύς

ἐπεὶ προθυμεῖσθ᾽, οὐκ ἐναντιώσομαι

τὸ μὴ οὐ γεγωνεῖν πᾶν ὅσον προσχρήιζετε.

σοὶ πρῶτον, Ἰοῖ, πολύδονον πλάνην φράσω,

ἣν ἐγγράφου σὺ μνήμοσιν δέλτοις φρενῶν.

790

ὅταν περάσηις ῥεῖθρον ἠπείροιν ὅρον,

πρὸς ἀντολὰς φλογῶπας ἡλίου στίβει

πόντου παρεῖσα φλοῖσβον, ἔστ᾽ ἂν ἐξίκηι

πρὸς Γοργόνεια πεδία Κισθήνης, ἵνα

αἱ Φορκίδες ναίουσι δηναιαὶ κόραι

795

τρεῖς κυκνόμορφοι κοινὸν ὄμμ᾽ ἐκτημέναι

μονόδοντες, ἃς οὔθ᾽ ἥλιος προσδέρκεται

ἀκτῖσιν οὔθ᾽ ἡ νύκτερος μήνη ποτέ·

πέλας δ᾽ ἀδελφαὶ τῶνδε τρεῖς κατάπτεροι

δρακοντόμαλλοι Γοργόνες βροτοστυγεῖς,

800

ἃς θνητὸς οὐδεὶς εἰσιδὼν ἕξει πνοάς.

τοιοῦτο μέν σοι τοῦτο φρούριον λέγω·

ἄλλην δ᾽ ἄκουσον δυσχερῆ θεωρίαν.

ὀξυστόμους γὰρ Ζηνὸς ἀκραγεῖς κύνας

γρῦπας φύλαξαι τόν τε μουνῶπα στρατὸν

805

Ἀριμασπὸν ἱπποβάμον᾽, οἳ χρυσόρρυτον

οἰκοῦσιν ἀμφὶ νᾶμα Πλούτωνος πόρου·

τούτοις σὺ μὴ πέλαζε. τηλουρὸν δὲ γῆν

ἥξεις κελαινὸν φῦλον, οἳ πρὸς ἡλίου

ναίουσι πηγαῖς, ἔνθα ποταμὸς Αἰθίοψ·

810

τούτου παρ᾽ ὄχθας ἕρφ᾽, ἕως ἂν ἐξίκηι

καταβασμόν, ἔνθα Βιβλίνων ὀρῶν ἄπο

ἵησι σεπτὸν Νεῖλος εὔποτον ῥέος.

οὗτός σ᾽ ὁδώσει τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα

Νειλῶτιν, οὗ δὴ τὴν μακρὰν ἀποικίαν,

815

Ἰοῖ, πέπρωται σοί τε καὶ τέκνοις κτίσαι.

τῶνδ᾽ εἴ τί σοι ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον,

ἐπανδίπλαζε καὶ σαφῶς ἐκμάνθανε·

σχολὴ δὲ πλείων ἢ θέλω πάρεστί μοι.

Χορός

εἰ μέν τι τῆιδε λοιπὸν ἢ παρειμένον

820

ἔχεις γεγωνεῖν τῆς πολυφθόρου πλάνης,

λέγ᾽· εἰ δὲ πάντ᾽ εἴρηκας, ἡμῖν αὖ χάριν

δὸς ἥντιν᾽ αἰτούμεσθα, μέμνησαι δέ που.

Προμηθεύς

τὸ πᾶν πορείας ἥδε τέρμ᾽ ἀκήκοεν.

ὅπως δ᾽ ἂν εἰδῆι μὴ μάτην κλύουσά μου,

825

ἃ πρὶν μολεῖν δεῦρ᾽ ἐκμεμόχθηκεν φράσω,

τεκμήριον τοῦτ᾽ αὐτὸ δοὺς μύθων ἐμῶν.

ὄχλον μὲν οὖν τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων,

πρὸς αὐτὸ δ᾽ εἶμι τέρμα σῶν πλανημάτων.

ἐπεὶ γὰρ ἦλθες πρὸς Μολοσσὰ γάπεδα

830

τὴν αἰπύνωτόν τ᾽ ἀμφὶ Δωδώνην, ἵνα

μαντεῖα θᾶκός τ᾽ ἐστὶ Θεσπρωτοῦ Διός

τέρας τ᾽ ἄπιστον, αἱ προσήγοροι δρύες,

ὑφ᾽ ὧν σὺ λαμπρῶς κοὐδὲν αἰνικτηρίως

προσηγορεύθης ἡ Διὸς κλεινὴ δάμαρ

835

μέλλουσ᾽ ἔσεσθαι· τῶνδε προσσαίνει σέ τι;

ἐντεῦθεν οἰστρήσασα τὴν παρακτίαν

κέλευθον ἦιξας πρὸς μέγαν κόλπον ῾Ρέας,

ἀφ᾽ οὗ παλιμπλάγκτοισι χειμάζηι δρόμοις·

χρόνον δὲ τὸν μέλλοντα πόντιος μυχός,

840

σαφῶς ἐπίστασ᾽, Ἰόνιος κεκλήσεται,

τῆς σῆς πορείας μνῆμα τοῖς πᾶσιν βροτοῖς.

σημεῖά σοι τάδ᾽ ἐστὶ τῆς ἐμῆς φρενός,

ὡς δέρκεται πλέον τι τοῦ πεφασμένου.

τὰ λοιπὰ δ᾽ ὑμῖν τῆιδέ τ᾽ ἐς κοινὸν φράσω

845

ἐς ταὐτὸν ἐλθὼν τῶν πάλαι λόγων ἴχνος.

ἔστιν πόλις Κάνωβος ἐσχάτη χθονός,

Νείλου πρὸς αὐτῶι στόματι καὶ προσχώματι·

ἐνταῦθα δή σε Ζεὺς τίθησιν ἔμφρονα

ἐπαφῶν ἀταρβεῖ χειρὶ καὶ θιγὼν μόνον.

850

ἐπώνυμον δὲ τῶν Διὸς γεννημάτων

τέξεις κελαινὸν Ἔπαφον, ὃς καρπώσεται

ὅσην πλατύρρους Νεῖλος ἀρδεύει χθόνα.

πέμπτη δ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ γέννα πεντηκοντάπαις

πάλιν πρὸς Ἄργος οὐχ ἑκοῦσ᾽ ἐλεύσεται

855

θηλύσπορος, φεύγουσα συγγενῆ γάμον

ἀνεψιῶν· οἳ δ᾽ ἐπτοημένοι φρένας,

κίρκοι πελειῶν οὐ μακρὰν λελειμμένοι

ἥξουσι θηρεύοντες οὐ θηρασίμους

γάμους, φθόνον δὲ σωμάτων ἕξει θεός.

860

Πελασγία δὲ δέξεται θηλυκτόνωι

Ἄρει δαμέντων νυκτιφρουρήτωι θράσει·

γυνὴ γὰρ ἄνδρ᾽ ἕκαστον αἰῶνος στερεῖ

δίθηκτον ἐν σφαγαῖσι βάψασα ξίφος.

τοιάδ᾽ ἐπ᾽ ἐχθροὺς τοὺς ἐμοὺς ἔλθοι Κύπρις.

865

μίαν δὲ παίδων ἵμερος θέλξει τὸ μὴ

κτεῖναι σύνευνον, ἀλλ᾽ ἀπαμβλυνθήσεται

γνώμην· δυοῖν δὲ θάτερον βουλήσεται,

κλύειν ἄναλκις μᾶλλον ἢ μιαιφόνος.

αὕτη κατ᾽ Ἄργος βασιλικὸν τέξει γένος·

870

μακροῦ λόγου δεῖ ταῦτ᾽ ἐπεξελθεῖν τορῶς.

σπορᾶς γε μὴν ἐκ τῆσδε φύσεται θρασὺς,

τόξοισι κλεινός, ὃς πόνων ἐκ τῶνδ᾽ ἐμὲ

λύσει. τοιόνδε χρησμὸν ἡ παλαιγενὴς

μήτηρ ἐμοὶ διῆλθε Τιτανὶς Θέμις·

875

ὅπως δὲ χὤπηι, ταῦτα δεῖ μακροῦ λόγου

εἰπεῖν, σύ τ᾽ οὐδὲν ἐκμαθοῦσα κερδανεῖς.

Ἰώ

ἐλελελελελελεῦ·

ὑπό μ᾽ αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῖς

μανίαι θάλπουσ᾽, οἴστρου δ᾽ ἄρδις

880

χρίει μ᾽ ἄπυρος,

κραδία δὲ φόβωι φρένα λακτίζει,

τροχοδινεῖται δ᾽ ὄμμαθ᾽ ἑλίγδην,

ἔξω δὲ δρόμου φέρομαι λύσσης

πνεύματι μάργωι γλώσσης ἀκρατής,

885

θολεροὶ δὲ λόγοι παίουσ᾽ εἰκῆι

στυγνῆς πρὸς κύμασιν ἄτης.