Εἰδύλλια

XXVIII.

___________________________________________________

Ἠλακάτη

Γλαύκας ὦ φιλέριθ᾽ ἀλακάτα δῶρον Ἀθανάας

γύναιξιν, νόος οἰκωφελίας αἶσιν ἐπάβολος,

θάρσεισ᾽ ἄμμιν ὑμάρτη πόλιν εἰς Νείλεος ἀγλάαν,

ὄππα Κύπριδος ἶρον καλάμωι χλῶρον ὑπ᾽ ἀπάλωι

5

τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διός,

ὅππως ξέννον ἔμον τέρψομ᾽ ἴδων κἀντιφιλήσομαι,

Νικίαν, Χαρίτων ἰμεροφώνων ἴερον φύτον,

καὶ σὲ τὰν ἐλέφαντος πολυμόχθω γεγενημέναν

δῶρον Νικιάας εἰς ἀλόχω χέρρας ὀπάσσομεν,

10

σὺν τᾶι πόλλα μὲν ἔρρ᾽ ἐκτελέσεις ἀνδρεΐοις πέπλοις,

πόλλα δ᾽ οἶα γύναικες φορέοισ᾽ ὑδάτινα βράκη.

δὶς γὰρ ματέρες ἄρνων μαλάκοις ἐν βοτάναι πόκοις

πέξαιντ᾽ αὐτοέτει, Θευγενίδος γ᾽ ἔννεκ᾽ ἐυσφύρω·

οὔτως ἀνυσίεργος, φιλέει δ᾽ ὄσσα σαόφρονες.

15

οὐ γὰρ εἰς ἀκίρας οὐδ᾽ ἐς ἀέργω κεν ἐβολλόμαν

ὄπασσαί σε δόμοις ἀμμετέρας ἔσσαν ἀπὺ χθονός.

καὶ γάρ τοι πάτρις, ἂν ὡξ Ἐφύρας κτίσσε ποτ᾽ Ἀρχίας

νάσω Τρινακρίας μύελον, ἄνδρων δοκίμων πόλιν.

νῦν μὰν οἶκον ἔχοισ᾽ ἄνερος, ὃς πόλλ᾽ ἐδάη σόφα

20

ἀνθρώποισι νόσοις φάρμακα λύγραις ἀπαλάλκεμεν,

οἰκήσεις κατὰ Μίλλατον ἐράνναν μετ᾽ Ἰαόνων,

ὡς εὐαλάκατος Θεύγενις ἐν δαμότισιν πέληι,

καί οἱ μνᾶστιν ἄει τῶ φιλαοίδω παρέχηις ξένω·

κῆνο γάρ τις ἔρει τὦπος ἴδων σ᾽· «ἦ μεγάλα χάρις

25

δώρωι σὺν ὀλίγωι· πάντα δὲ τίματα τὰ πὰρ φίλων.»