Εἰδύλλια

XVIII.

___________________________________________________

Ἑλένης ἐπιθάλαμιος

Ἔν ποκ᾽ ἄρα Σπάρται ξανθότριχι πὰρ Μενελάωι

παρθενικαὶ θάλλοντα κόμαις ὑάκινθον ἔχοισαι

πρόσθε νεογράπτω θαλάμω χορὸν ἐστάσαντο,

δώδεκα ταὶ πρᾶται πόλιος, μέγα χρῆμα Λακαινᾶν,

5

ἁνίκα Τυνδαρίδα κατεκλάιζετο τὰν ἀγαπατάν

μναστεύσας Ἑλέναν, ὁ νεώτερος Ἀτρέος υἱῶν.

ἄειδον δ᾽ ἄρα πᾶσαι ἐς ἓν μέλος ἐγκροτέοισαι

ποσσὶ περιπλέκτοις, ὑπὸ δ᾽ ἴαχε δῶμ᾽ ὑμεναίωι.

Οὕτω δὴ πρώιζα κατέδραθες ὦ φίλε γαμβρέ;

10

ἧρά τις ἐσσὶ λίαν βαρυγώνατος, ἧρα φίλυπνος,

ἧρα πολύν τιν᾽ ἔπινες, ὅτ᾽ εἰς εὐνὰν κατεβάλλευ;

εὕδειν μὰν σπεύδοντα καθ᾽ ὥραν αὐτὸν ἐχρῆν τυ,

παῖδα δ᾽ ἐᾶν σὺν παισὶ φιλοστόργωι παρὰ ματρί

παίσδειν ἐς βαθὺν ὄρθρον, ἐπεὶ καὶ ἔνας καὶ ἐς ἀῶ

15

κἠς ἔτος ἐξ ἔτεος, Μενέλαε, τεὰ νυὸς ἅδε.

ὄλβιε γάμβρ᾽, ἀγαθός τις ἐπέπταρεν ἐρχομένωι τοι

ἐς Σπάρταν, ἅπερ ὧλλοι ἀριστέες, ὡς ἀνύσαιο·

μῶνος ἐν ἡμιθέοις Κρονίδαν Δία πενθερὸν ἑξεῖς.

Ζανός τοι θυγάτηρ ὑπὸ τὰν μίαν ἵκετο χλαῖναν,

20

οἵα Ἀχαιιάδα γαῖαν πατεῖ οὐδεμί᾽ ἄλλα·

ἦ μέγα κά τι τέκοιτ᾽, εἰ ματέρι τίκτοι ὁμοῖον.

ἄμμες δ᾽ αἱ πᾶσαι συνομάλικες, αἷς δρόμος ωὑτός

χρισαμέναις ἀνδριστὶ παρ᾽ Εὐρώταο λοετροῖς,

τετράκις ἑξήκοντα κόραι, θῆλυς νεολαία,

25

†τᾶν οὐδ᾽ ἧν †τις ἄμωμος, ἐπεί χ᾽ Ἑλέναι παρισωθῆι.

ἀὼς ἀντέλλοισα καλὸν διέφανε πρόσωπον,

πότνια νὺξ ἅτε λευκὸν ἔαρ χειμῶνος ἀνέντος·

ὧδε καὶ ἁ χρυσέα Ἑλένα διεφαίνετ᾽ ἐν ἁμῖν.

πιείραι μέγα λᾶιον ἀνέδραμε κόσμος ἀρούραι

30

ἢ κάπωι κυπάρισσος ἢ ἅρματι Θεσσαλὸς ἵππος·

ὧδε καὶ ἁ ῥοδόχρως Ἑλένα Λακεδαίμονι κόσμος.

οὔτε τις ἐκ ταλάρω πανίσδεται ἔργα τοιαῦτα,

οὔτ᾽ ἐνὶ δαιδαλέωι πυκινώτερον ἄτριον ἱστῶι

κερκίδι συμπλέξασα μακρῶν ἔταμ᾽ ἐκ κελεόντων·

35

οὐ μὰν οὐδὲ λύραν τις ἐπίσταται ὧδε κροτῆσαι

Ἄρτεμιν ἀείδοισα καὶ εὐρύστερνον Ἀθάναν,

ὡς Ἑλένα, τᾶς πάντες ἐπ᾽ ὄμμασιν ἵμεροι ἐντί.

ὦ καλά, ὦ χαρίεσσα κόρα, τὺ μὲν οἰκέτις ἤδη,

ἄμμες δ᾽ ἐς Δρόμον ἦρι καὶ ἐς λειμώνια φύλλα

40

ἑρψοῦμες, στεφάνως δρεψεύμεναι ἁδὺ πνέοντας,

πολλὰ τεοῦς Ἑλένα μεμναμέναι ὡς γαλαθηναί

ἄρνες γειναμένας ὄιος μαστὸν ποθέοισαι.

πράται τοι στέφανον λωτῶ χαμαὶ αὐξομένοιο

πλέξασαι σκιερὰν καταθήσομεν ἐς πλατάνιστον,

45

πράται δ᾽ ἀργυρέας ἐξ ὄλπιδος ὑγρὸν ἄλειφαρ

λαζύμεναι σταξεῦμες ὑπὸ σκιερὰν πλατάνιστον·

γράμματα δ᾽ ἐν φλοιῶι γεγράψεται, ὡς παριών τις

ἀννείμηι, Δωριστί· «σέβευ μ᾽· Ἑλένας φυτὸν ἐμμί.»

χαίροις ὦ νύμφα χαίροις, εὐπένθερε γαμβρέ.

50

Λατὼ μὲν δοίη, Λατὼ κουροτρόφος, ὔμμιν

εὐτεκνίαν, Κύπρις δέ, θεὰ Κύπρις, ἶσον ἔρασθαι

ἀλλάλων, Ζεὺς δέ, Κρονίδας Ζεύς, ἄφθιτον ὄλβον,

ὡς ἐξ εὐπατριδᾶν εἰς εὐπατρίδας πάλιν ἔνθηι.

εὕδετ᾽ ἐς ἀλλάλων στέρνον φιλότητα πνέοντες

55

καὶ πόθον, ἔγρεσθαι δὲ πρὸς ἀῶ μἠπιλάθησθε.

νεύμεθα κἄμμες ἐς ὄρθρον, ἐπεί κα πρᾶτος ἀοιδός

ἐξ εὐνᾶς κελαδήσηι ἀνασχὼν εὔτριχα δειράν.

Ὑμὴν ὦ Ὑμέναιε, γάμωι ἐπὶ τῶιδε χαρείης.»