Theokritos
ca. 300 - post 260 a. Chr. n.
Εἰδύλλια
X.
|
|
___________________________________________________
| |
Ἐργατίναι ἢ ΘερισταίΜίλων καὶ Βάττος (re vera Βουκαῖος)
ΜΙΛΩΝἘργατίνα Βουκαῖε, τί νῦν ὠιζυρὲ πεπόνθεις;οὔτε τὸν ὄγμον ἄγειν ὀρθὸν δύναι, ὡς τὸ πρὶν ἆγες,οὔθ᾽ ἅμα λαιοτομεῖς τῶι πλατίον, ἀλλ᾽ ἀπολείπηιὥσπερ ὄϊς ποίμνας, ἇς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψεν. | |
5 | ποῖός τις δείλαν τὺ καὶ ἐκ μέσω ἄματος ἐσσῆι,ὃς νῦν ἀρχόμενος τᾶς αὔλακος οὐκ ἀποτρώγεις;ΒΟΥΚΑΙΟΣΜίλων ὀψαμᾶτα, πέτρας ἀπόκομμ᾽ ἀτεράμνω,οὐδαμά τοι συνέβα ποθέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων;ΜΙΛΩΝοὐδαμά. τίς δὲ πόθος τῶν ἔκτοθεν ἐργάται ἀνδρί;ΒΟΥΚΑΙΟΣ |
10 | οὐδαμά νυν συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι᾽ ἔρωτα;ΜΙΛΩΝμηδέ γε συμβαίη· χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι.ΒΟΥΚΑΙΟΣἀλλ᾽ ἐγὼ, ὦ Μίλων, ἔραμαι, σχεδὸν ἑνδεκαταῖος.ΜΙΛΩΝἐκ πίθω ἀντλεῖς δῆλον· ἐγὼ δ᾽ ἔχω οὐδ᾽ ἅλις ὄξος.ΒΟΥΚΑΙΟΣτοιγὰρ καὶ πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω ἄσκαλα πάντα.ΜΙΛΩΝ |
15 | τίς δέ τυ τᾶν παίδων λυμαίνεται;ΒΟΥΚΑΙΟΣἁ Πολυβώτα,ἂ πρᾶν ἀμώντεσσι παρ᾽ Ἱπποκίωνι ποταύλει.ΜΙΛΩΝεὗρε θεὸς τὸν ἀλιτρόν· ἔχεις πάλαι ὧν ἐπεθύμεις.μάντις τοι τὰν νύκτα χροϊξεῖθ᾽ ἁ καλαμαία.ΒΟΥΚΑΙΟΣμωμᾶσθαί μ᾽ ἄρχηι τυ· τυφλὸς δ᾽ οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος, |
20 | ἀλλὰ καὶ ὡφρόντιστος Ἔρως. μὴ δὴ μέγα μυθεῦ.ΜΙΛΩΝοὐ μέγα μυθεῦμαι· τὺ μόνον κατάβαλλε τὸ λᾶιον.καί τι κόρας φιλικὸν μέλος ἀμβάλευ. ἅδιον οὕτωςἐργαξῆι· καὶ μὰν πρότερόν ποκα μουσικὸς ἦσθα.ΒΟΥΚΑΙΟΣΜῶσαι Πιερίδες, συναείσατε τὰν ῥαδινάν μοι |
25 | παῖδ᾽· ὧν γάρ χ᾽ ἅψησθε, θεαί, καλὰ πάντα ποεῖτε.Βομβύκα χαρίεσσα, Σύραν καλέοντί τυ πάντες,ἰσχνὰν ἁλιόκαυστον, ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον.καὶ τὸ ἴον μέλαν ἐστὶ καὶ ἁ γραπτὰ ὑάκινθος,ἀλλ᾽ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνοις τὰ πρᾶτα λέγονται. |
30 | ἁ αἲξ τὰν κύτισον, ὁ λύκος τὰν αἶγα διώκει,ἁ γέρανος τὤροτρον, ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι.αἴθε μοι ἦς ὅσσα Κροῖσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι,χρύσεοι ἀμφότεροι κ᾽ ἀνεκείμεθα τᾶι Ἀφροδίται,τὼς αὐλὼς μὲν ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον ἢ τύγε μᾶλον, |
35 | σχῆμα δ᾽ ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν ἀμύκλας.Βομβύκα χαρίεσσ᾽, οἱ μὲν πόδες ἀστράγαλοί τευ,ἁ φωνὰ δὲ τρύχνος· τὸν μὰν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν.ΜΙΛΩΝἧ καλὰς ἄμμε ποῶν ἐλελάθει Βοῦκος ἀοιδάς·ὡς εὖ τὰν ἰδέαν τᾶς ἁρμονίας ἐμέτρησεν. |
40 | ὤμοι τῶ πώγωνος, ὃν ἀλιθίως ἀνέφυσα.θᾶσαι δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῶ θείω Λιτυέρσα.Δάματερ πολύκαρπε πολύσταχυ, τοῦτο τὸ λᾶιονεὔεργόν τ᾽ εἴη καὶ κάρπιμον ὅττι μάλιστα.σφίγγετ᾽ ἀμαλλοδέται τὰ δράγματα, μὴ παριών τις |
45 | εἴπηι· «σύκινοι ἄνδρες, ἀπώλετο χοὗτος ὁ μισθός.»ἐς βορέαν ἄνεμον τᾶς κόρθυος ἁ τομὰ ὔμμινἢ ζέφυρον βλεπέτω· πιαίνεται ὁ στάχυς οὕτως.σῖτον ἀλοιῶντας φεύγειν τὸ μεσαμβρινὸν ὕπνον·ἐκ καλάμας ἄχυρον τελέθει τημόσδε μάλιστα. |
50 | ἄρχεσθαι δ᾽ ἀμῶντας ἐγειρομένω κορυδαλλῶ,καὶ λήγειν εὕδοντος, ἐλινῦσαι δὲ τὸ καῦμα.εὐκτὸς ὁ τῶ βατράχω, παῖδες, βίος· οὐ μελεδαίνειτὸν τὸ πιεῖν ἐγχεῦντα· πάρεστι γὰρ ἄφθονον αὐτῶι.κάλλιον ὠπιμελητὰ φιλάργυρε τὸν φακὸν ἕψειν· |
55 | μἠπιτάμηις τὰν χεῖρα καταπρίων τὸ κύμινον.ταῦτα χρὴ μοχθεῦντας ἐν ἁλίωι ἄνδρας ἀείδειν,τὸν δὲ τεὸν Βουκαῖε πρέπει λιμηρὸν ἔρωταμυθίσδεν τᾶι ματρὶ κατ᾽ εὐνὰν ὀρθρευοίσαι. |