Γνῶμαι μονόστιχοι

Μονόστιχοι Σʹ

___________________________________________________

704

Σύμβουλος ἐσθλός, μὴ κακὸς γίνου φίλοις.

705

Σοφοῦ παρ᾽ ἀνδρὸς προσδέχου συμβουλίαν.

706

Σοφία γάρ ἐστι καὶ μαθεῖν ὃ μὴ νοεῖς.

707

Σοφία σοφῶν γὰρ γίγνεται συμβουλία.

708

Στρέφει δὲ πάντα τἀν βίωι μικρὰ τύχη.

709

Σιγή ποτ᾽ ἐστὶν αἱρετωτέρα λόγου.

710

Σιγᾶν ἄμεινον ἢ λαλεῖν ἃ μὴ πρέπει.

711

Σαυτὸν φύλαττε τοῖς τρόποις ἐλεύθερον.

712

Σοφὸς γὰρ οὐδεὶς ὃς τὰ πάντα προσκοπ{τ}εῖ.

713

Σοφοῦ παρ᾽ ἀνδρὸς πρῶτος εὑρέθη λόγος.

714

Σύμβουλος οὐδείς ἐστι βελτίων χρόνου.

715

Σοφία δὲ πλούτου κτῆμα τιμιώτερον.

716

Σὺν τοῖς φίλοισιν εὐτυχεῖν ἀεὶ θέλε.

717

Σωτηρίας σημεῖον ἥμερος τρόπος.

718

Σοφοῦ παρ᾽ ἀνδρὸς χρὴ σοφόν τι μανθάνειν.

719

Σοφοὶ δὲ συγκρύπτουσιν οἰκείας βλάβας.

720

Στῦλοι γὰρ οἴκων παῖδές εἰσιν ἄρσενες.

721

Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ.

722

Συζῆν κακοῖσι μη<δὲ> πειρῶ τὸ σύνολον.

723

Σέβου τὸ θεῖον, μὴ ἐξετάζων πῶς ἔχει.

724

Σύμβουλος ἀγαθῶν, μὴ κακῶν εἶναι θέλε.