Γνῶμαι μονόστιχοι

Μονόστιχοι Οʹ

___________________________________________________

560

Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτὸν φιλεῖ.

561

Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν.

562

Οὐκ ἔσθ᾽ ὑγιείας κρεῖττον οὐδὲν ἐν βίωι.

563

Οὐκ ἔστι λύπης χεῖρον ἀνθρώποις κακόν.

564

Οὐδεὶς μετ᾽ ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται.

565

Οὐκ ἔστι σοφίας κτῆμα τιμιώτερον.

566

Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ᾽ εἰκῆ λαλεῖν.

567

Ὀργῆς χάριν τὰ κρυπτὰ μὴ ἐκφάνηις φίλου.

568

Ὁ γράμματ᾽ εἰδὼς καὶ περισσὸν νοῦν ἔχει.

569

Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῶι περιφέρει τὴν οὐσίαν.

570

Οὐκ ἔστιν εὑρεῖν βίον ἄλυπον οὐδενός.

571

Ὁ πολὺς ἄκρατος ὀλίγ᾽ ἀναγκάζει φρονεῖν.

572

Ὁμιλίας δὲ τὰς γεραιτέρας φίλει.

573

Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται.

574

Ὁ παρ᾽ ἡλικίαν νοῦς μῖσος †ἐργάζεται.

575

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου.

576

Οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν, ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει.

577

Οἷς μὲν δίδωσιν, οἷς δ᾽ ἀφαιρεῖται τύχη.

578

Ὀργὴ δὲ πολλὰ δρᾶν ἀναγκάζει κακά.

579

Ὁ μηδὲν εἰδὼς οὐδὲν ἐξαμαρτάνει.

580

Οὐ δεῖ σε χαίρειν τοῖς <δε>δυστυχηκόσι.

581

Ὅτ᾽ εὐτυχεῖς μάλιστα, μὴ φρόνει μέγα.

582

Ὅπλον μέγιστόν ἐστιν ἡ ἀρετὴ βροτοῖς.

583

Ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν, ἀποθνήισκει νέος.

584

Ὅμοια πόρνη δάκρυ<α> καὶ ῥήτωρ ἔχει.

585

Οἴνωι γὰρ ἐμποδίζεται τὸ συμφέρον.

586

Ὁ γραμμάτων ἄπειρος οὐ βλέπει βλέπων.

587

Ὁ λόγος ἰατρὸς {ἐστι} τοῦ κατὰ ψυχὴν πάθους.

588

Ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστωι θεός.

589

Οὐ χρὴ φέρειν τὰ πρόσθεν ἐν μνήμηι κακά.

590

Οὐκ ἔστι πενίας μεῖζον οὐδὲν ἐν βίωι.

591

Ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά.

592

Ὅρκον δὲ φεῦγε, κἂν δικαίως ὀμνύηις.

593

Ὀχληρός ἐστ᾽ ἄνθρωπος ἐν νέοις γέρων.

594

Οὐδὲν πέπονθας δεινόν, ἂν μὴ προσποιῆι.

595

Ὅπου βία πάρεστιν, οὐ σθένει νόμος.

596

Οὐκ ἔστιν, ὅστις πάντ᾽ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ.

597

Οὐδὲν σιωπῆς ἔστι χρησιμώτερον.

598

Ὁ χρηστὸς ὡς ἔοικε καὶ χρηστοὺς ποιεῖ.

599

Οὐ πανταχῆ δ᾽ ὁ φρόνιμος ἁρμόττειν δοκεῖ.

600

Ὀργὴ φιλούντων ὀλίγον ἰσχύει χρόνον.

601

Οὐπώποτ᾽ ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν.

602

Οἴμοι, τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ.

603

Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος.

604

Ὀργὴν ἑταίρου καὶ φίλου πειρῶ φέρειν.

605

Ὀξὺς θεῶν ὀφθαλμὸς εἰς τὰ πάνθ᾽ ὁρᾶν.

606

Ὄντας δὲ θνητοὺς θνητὰ καὶ φρονεῖν χρεών.

607

Οὐκ ἄξιον τὸ κλέμμα τῆς ἀγρυπνίας.

608

Οὐδεὶς τὸ μέλλον ἀσφαλῶς βουλεύεται.

609

Οὐδὲν γυναικὸς χεῖρον οὐδὲ τῆς καλῆς.

610

Οὐδεὶς πυρέσσων χρῆμα δοὺς ἐπαύσατο.

611

Οὐκ ἔστιν, ὅστις τὴν τύχην οὐ μέμφεται.

612

Ὅπλον μέγιστον ἐν βροτοῖς τὰ χρήματα.

613

Ὁ χρόνος ἐπιμελὴς γίγνεται πάντων κριτής.

614

Ὀργίλος ἂν οὐδεὶς εὐτυχήσει᾽ ἐν βίωι.

615

Οὐδεὶς πονηρὸν πρᾶγμα χρηστὸς ὢν ποιεῖ.

616

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἀγριώτερον φθόνου.

617

Οὐ παντὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἐνέγκαι συμφοράν.

618

Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν.

619

Ὅμοιον αὑτοῦ πᾶς τὸν οἰκέτην ποιεῖ.

620

Ὁ τῶν γεωργῶν ἡδονὴν ἔχει βίος.

621

Ὅπλον μέγιστόν ἐστιν ἀνθρώποις λόγος.

622

Ὅπου γυναῖκές εἰσι, πάντ᾽ ἐκεῖ κακά.

623

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν σεμνὸν ὡς παρρησία.

624

Οὐ τῆι σχολῆι δεῖ, τῶι βίωι δ᾽ εὐσχημονεῖν.

625

Ὁ βίος ἀδήλους τὰς μεταπτώσεις ἔχει.

626

Οὐδεὶς ποιῶν πονηρὰ λανθάνει θεόν.