Menandros
344/43 - 292/91 a. Chr. n.
Γνῶμαι μονόστιχοι
Μονόστιχοι Νʹ
|
|
___________________________________________________
| |
513 | Νόμωι τὰ πάντα γίγνεται καὶ κρίνεται. |
514 | Νόμιζε κοινὰ πάντα δυστυχήματα. |
515 | Νικᾶι λογισμὸς τὴν παροῦσαν συμφοράν. |
516 | Νοεῖν γάρ ἐστι κρεῖττον καὶ σιγὴν ἔχειν. |
517 | Νύμφη δ᾽ ἄπροικος οὐκ ἔχει παρρησίαν. |
518 | Νόμοις ἕπεσθαι τοῖσιν ἐγχώροις καλόν. |
519 | Νέος πεφυκὼς πολλὰ χρηστὰ μάνθανε. |
520 | Νέμεσιν φυλάσσου, μηδὲν ὑπέρογκον ποίει. |
521 | Νέωι δὲ σιγᾶν μᾶλλον ἢ λαλεῖν πρέπει. |
522 | Νικᾶι γὰρ αἰεὶ διαβολὴ τὰ κρείττονα. |
523 | Νόμιζ᾽ ἀδελφοὺς τοὺς ἀληθινοὺς φίλους. |
524 | Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε. |
525 | Νόμος γονεῦσι<ν> ἰσοθέους τιμὰς νέμειν. |
526 | Νόμιζε σαυτῶι τοὺς γονεῖς εἶναι θεούς. |
527 | Νόμοις ἕπεσθαι πάντα δεῖ τὸν σώφρονα. |
528 | Νίκησον ὀργὴν τῶι λογίζεσθαι καλῶς. |
529 | Νόμιζε γήμας δοῦλος εἶναι διὰ βίου. |
530 | Νόσον δὲ κρεῖττόν ἐστιν ἢ λύπην φέρειν. |
531 | Νοῦς ἐστιν ὁ θεός· τοῦτον {τὸν ν}οὖν ἔχειν καλόν. |
532 | Νὺξ μὲν ἀναπαύει, ἡμέρα δ᾽ ἔργον ποιεῖ. |
533 | Νικᾶι παλαιὰς χάριτας ἡ νέα χάρις. |
534 | Νόμιζε πάντα κοινὰ τῶν φίλων βάρη. |
535 | Νέον †πῦρ ἐστιν ἡμῶν τοῦ βίου τὰ χρήματα. |
536 | Νέος {ἐ}ἂν πονήσηις, γῆρας ἕξεις εὐθαλές. |
537 | Νόμοις ἕπεσθαι τοῖς βροτοῖς κλέος μέγα. |
538 | Νόμου <δὲ> χωρὶς οὐδὲν {γίνεται} ἐν βίωι καλόν. |
539 | Νόμος πονηρὸς ἀνομίαν †παρεμφαίνει. |
540 | Νοῦς ἐστι πάντων ἡγεμὼν τῶν χρησίμων. |
541 | Νόμιζε πλουτεῖν, ἂν φίλους πολλοὺς ἔχηις. |