Ὕμνοι

Hymnus III

______________________________________________________________________________

Εἰς Ἄρτεμιν

Ἄρτεμιν – οὐ γὰρ ἐλαφρὸν ἀειδόντεσσι λαθέσθαι –

ὑμνέομεν, τῆι τόξα λαγωβολίαι τε μέλονται

καὶ χορὸς ἀμφιλαφὴς καὶ ἐν οὔρεσιν ἑψιάασθαι,

ἄρχμενοι ὡς ὅτε πατρὸς ἐφεζομένη γονάτεσσι

5

παῖς ἔτι κουρίζουσα τάδε προσέειπε γονῆα·

«δός μοι παρθενίην αἰώνιον, ἄππα, φυλάσσειν,

καὶ πολυωνυμίην, ἵνα μή μοι Φοῖβος ἐρίζηι,

δὸς δ᾽ ἰοὺς καὶ τόξα ἔα πάτερ, οὔ σε φαρέτρην

οὐδ᾽ αἰτέω μέγα τόξον· ἐμοὶ Κύκλωπες ὀϊστούς

10

αὐτίκα τεχνήσονται, ἐμοὶ δ᾽ εὐκαμπὲς ἄεμμα·

ἀλλὰ φαεσφορίην τε καὶ ἐς γόνυ μέχρι χιτῶνα

ζώννυσθαι λεγνωτόν, ἵν᾽ ἄγρια θηρία καίνω.

δὸς δέ μοι ἑξήκοντα χορίτιδας Ὠκεανίνας,

πάσας εἰνέτεας, πάσας ἔτι παῖδας ἀμίτρους.

15

δὸς δέ μοι ἀμφιπόλους Ἀμνισίδας εἴκοσι νύμφας,

αἵ τε μοι ἐνδρομίδας τε καὶ ὁππότε μηκέτι λύγκας

μήτ᾽ ἐλάφους βάλλοιμι, θοοὺς κύνας εὖ κομέοιεν.

δὸς δέ μοι οὔρεα πάντα· πόλιν δέ μοι ἥντινα νεῖμον

ἥντινα λῆις· σπαρνὸν γὰρ ὅτ᾽ Ἄρτεμις ἄστυ κάτεισιν·

20

οὔρεσιν οἰκήσω, πόλεσιν δ᾽ ἐπιμείξομαι ἀνδρῶν

μοῦνον ὅτ᾽ ὀξείηισιν ὑπ᾽ ὠδίνεσσι γυναῖκες

τειρόμεναι καλέωσι βοηθόον, ἧισί με Μοῖραι

γεινομένην τὸ πρῶτον ἐπεκλήρωσαν ἀρήγειν,

ὅττι με καὶ τίκτουσα καὶ οὐκ ἤλγησε φέρουσα

25

μήτηρ, ἀλλ᾽ ἀμογητὶ φίλων ἀπεθήκατο γυίων.»

ὣς ἡ παῖς εἰποῦσα γενειάδος ἤθελε πατρός

ἅψασθαι, πολλὰς δὲ μάτην ἐτανύσσατο χεῖρας

μέχρις ἵνα ψαύσειε. πατὴρ δ᾽ ἐπένευσε γελάσσας,

φῆ δὲ καταρρέζων· ᾽ὅτε μοι τοιαῦτα θέαιναι

30

τίκτοιεν, τυτθόν κεν ἐγὼ ζηλήμονος Ἥρης

χωομένης ἀλέγοιμι. φέρευ, τέκος, ὅσσ᾽ ἐθελημός

αἰτίζεις, καὶ δ᾽ ἄλλα πατὴρ ἔτι μείζονα δώσει.

τρὶς δέκα τοι πτολίεθρα καὶ οὐχ ἕνα πύργον ὀπάσσω,

τρὶς δέκα τοι πτολίεθρα, τὰ μὴ θεὸν ἄλλον ἀέξειν

35

εἴσεται, ἀλλὰ μόνην σὲ καὶ Ἀρτέμιδος καλέεσθαι·

πολλὰς δὲ ξυνῆι πόλιας διαμετρήσασθαι

μεσσόγεως νήσους τε· καὶ ἐν πάσηισιν ἔσονται

Ἀρτέμιδος βωμοί τε καὶ ἄλσεα. καὶ μὲν ἀγυιαῖς

ἔσσηι καὶ λιμένεσσιν ἐπίσκοπος.᾽ ὣς ὁ μὲν εἰπών

40

μῦθον ἐπεκρήηνε καρήατι. βαῖνε δὲ κούρη

Λευκὸν ἔπι Κρηταῖον ὄρος κεκομημένον ὕληι,

ἔνθεν ἐπ᾽ Ὠκεανόν· πολέας δ᾽ ἐπελέξατο νύμφας,

πάσας εἰνέτεας, πάσας ἔτι παῖδας ἀμίτρους·

χαῖρε δὲ Καίρατος ποταμὸς μέγα, χαῖρε δὲ Τηθύς,

45

οὕνεκα θυγατέρας Λητωΐδι πέμπον ἀμορβούς.

αὖθι δὲ Κύκλωπας μετεκίαθε· τοὺς μὲν ἔτετμε

νήσωι ἐνὶ Λιπάρηι – Λιπάρη νέον, ἀλλὰ τότ᾽ ἔσκεν

οὔνομά οἱ Μελιγουνίς – ἐπ᾽ ἄκμοσιν Ἡφαίστοιο

ἑσταότας περὶ μύδρον· ἐπείγετο γὰρ μέγα ἔργον·

50

ἱππείην τετύκοντο Ποσειδάωνι ποτίστρην.

αἱ νύμφαι δ᾽ ἔδδεισαν, ὅπως ἴδον αἰνὰ πέλωρα

πρηόσιν Ὀσσαίοισιν ἐοικότα, πᾶσι δ᾽ ὑπ᾽ ὀφρύν

φάεα μουνόγληνα σάκει ἴσα τετραβοείωι

δεινὸν ὑπογλαύσσοντα, καὶ ὁππότε δοῦπον ἄκουσαν

55

ἄκμονος ἠχήσαντος ἐπὶ μέγα πουλύ τ᾽ ἄημα

φυσάων αὐτῶν τε βαρὺν στόνον· αὖε γὰρ Αἴτνη,

αὖε δὲ Τρινακρίη Σικανῶν ἕδος, αὖε δὲ γείτων

Ἰταλίη, μεγάλην δὲ βοὴν ἐπὶ Κύρνος ἀΰτει,

εὖθ᾽ οἵγε ῥαιστῆρας ἀειράμενοι ὑπὲρ ὤμων

60

ἢ χαλκὸν ζείοντα καμινόθεν ἠὲ σίδηρον

ἀμβολαδὶς τετύποντες ἐπὶ μέγα μυχθίσσειαν.

τῶι σφέας οὐκ ἐτάλασσαν ἀκηδέες Ὠκεανῖναι

οὔτ᾽ ἄντην ἰδέειν οὔτε κτύπον οὔασι δέχθαι.

οὐ νέμεσις· κείνους γε καὶ αἱ μάλα μηκέτι τυτθαί

65

οὐδέποτ᾽ ἀφρικτὶ μακάρων ὁρόωσι θύγατρες.

ἀλλ᾽ ὅτε κουράων τις ἀπειθέα μητέρι τεύχοι,

μήτηρ μὲν Κύκλωπας ἑῆι ἐπὶ παιδὶ καλιστρεῖ,

Ἄργην ἢ Στερόπην· ὁ δὲ δώματος ἐκ μυχάτοιο

ἔρχεται Ἑρμείης σποδιῆι κεχριμένος αἰθῆι·

70

αὐτίκα τὴν κούρην μορμύσσεται, ἡ δὲ τεκούσης

δύνει ἔσω κόλπους θεμένη ἐπὶ φάεσι χεῖρας.

κοῦρα, σὺ δὲ προτέρω περ, ἔτι τριέτηρος ἐοῦσα,

εὖτ᾽ ἔμολεν Λητώ σε μετ᾽ ἀγκαλίδεσσι φέρουσα,

Ἡφαίστου καλέοντος ὅπως ὀπτήρια δοίη,

75

Βρόντεώ σε στιβαροῖσιν ἐφεσσαμένου γονάτεσσι,

στήθεος ἐκ μεγάλου λασίης ἐδράξαο χαίτης,

ὤλοψας δὲ βίηφι· τὸ δ᾽ ἄτριχον εἰσέτι καὶ νῦν

μεσσάτιον στέρνοιο μένει μέρος, ὡς ὅτε κόρσηι

φωτὸς ἐνιδρυθεῖσα κόμην ἐπενείματ᾽ ἀλώπηξ.

80

τῶι μάλα θαρσαλέη σφε τάδε προσελέξαο τῆμος·

᾽Κύκλωπες, κἠμοί τι Κυδώνιον εἰ δ᾽ ἄγε τόξον

ἠδ᾽ ἰοὺς κοίλην τε κατακληῗδα βελέμνων

τεύξατε· καὶ γὰρ ἐγὼ Λητωιὰς ὥσπερ Ἀπόλλων.

αἰ δέ κ᾽ ἐγὼ τόξοις μονιὸν δάκος ἤ τι πέλωρον

85

θηρίον ἀγρεύσω, τὸ δέ κεν Κύκλωπες ἔδοιεν.᾽

ἔννεπες· οἱ δ᾽ ἐτέλεσσαν· ἄφαρ δ᾽ ὡπλίσσαο, δαῖμον.

αἶψα δ᾽ ἐπὶ σκύλακας πάλιν ἤιες· ἵκεο δ᾽ αὖλιν

Ἀρκαδικὴν ἔπι Πανός. ὁ δὲ κρέα λυγκὸς ἔταμνε

Μαιναλίης, ἵνα οἱ τοκάδες κύνες εἶδαρ ἔδοιεν.

90

τὶν δ᾽ ὁ γενειήτης δύο μὲν κύνας ἥμισυ πηγούς,

τρεῖς δὲ παρουαίους, ἕνα δ᾽ αἰόλον, οἵ ῥα λέοντας

αὐτοὺς αὖ ἐρύοντες, ὅτε δράξαιντο δεράων,

εἷλκον ἔτι ζώοντας ἐπ᾽ αὐλίον, ἑπτὰ δ᾽ ἔδωκε

θάσσονας αὐράων Κυνοσουρίδας, αἵ ῥα διῶξαι

95

ὤκισται νεβρούς τε καὶ οὐ μύοντα λαγωόν

καὶ κοίτην ἐλάφοιο καὶ ὕστριχος ἔνθα καλιαί

σημῆναι καὶ ζορκὸς ἐπ᾽ ἴχνιον ἡγήσασθαι.

ἔνθεν ἀπερχομένη – μετὰ καὶ κύνες ἐσσεύοντο –

εὗρες ἐπὶ προμολῆισ᾽ ὄρεος τοῦ Παρρασίοιο

100

σκαιρούσας ἐλάφους, μέγα τι χρέος· αἱ μὲν ἐπ᾽ ὄχθηις

αἰὲν ἐβουκολέοντο μελαμψήφιδος Ἀναύρου,

μάσσονες ἢ ταῦροι, κεράων δ᾽ ἀπελάμπετο χρυσός·

ἐξαπίνης δ᾽ ἔταφές τε καὶ ὃν ποτὶ θυμὸν ἔειπες·

᾽τοῦτό κεν Ἀρτέμιδος πρωτάγριον ἄξιον εἴη.᾽

105

πέντ᾽ ἔσαν αἱ πᾶσαι· πίσυρας δ᾽ ἕλες ὦκα θέουσα

νόσφι κυνοδρομίης, ἵνα τοι θοὸν ἅρμα φέρωσι.

τὴν δὲ μίαν Κελάδοντος ὑπὲρ ποταμοῖο φυγοῦσαν

Ἥρης ἐννεσίηισιν, ἀέθλιον Ἡρακλῆι

ὕστερον ὄφρα γένοιτο, πάγος Κερύνειος ἔδεκτο.

110

Ἄρτεμι Παρθενίη Τιτυοκτόνε, χρύσεα μέν τοι

ἔντεα καὶ ζώνη, χρύσεον δ᾽ ἐζεύξαο δίφρον,

ἐν δ᾽ ἐβάλευ χρύσεια, θεή, κεμάδεσσι χαλινά.

ποῦ δέ σε τὸ πρῶτον κερόεις ὄχος ἤρξατ᾽ ἀείρειν;

Αἵμωι ἐπὶ Θρήικι, τόθεν βορέαο κατᾶιξ

115

ἔρχεται ἀχλαίνοισι δυσαέα κρυμὸν ἄγουσα.

ποῦ δ᾽ ἔταμες πεύκην, ἀπὸ δὲ φλογὸς ἥψαο ποίης;

Μυσῶι ἐν Οὐλύμπωι, φάεος δ᾽ ἐνέηκας ἀυτμήν

ἀσβέστου, τό ῥα πατρὸς ἀποστάζουσι κεραυνοί.

ποσσάκι δ᾽ ἀργυρέοιο, θεή, πειρήσαο τόξου;

120

πρῶτον ἐπὶ πτελέην, τὸ δὲ δεύτερον ἧκας ἐπὶ δρῦν,

τὸ τρίτον αὖτ᾽ ἐπὶ θῆρα. τὸ τέτρατον οὐκέτ᾽ ἐπὶ δρῦν,

ἀλλά † μιν εἰς ἀδίκων ἔβαλες πόλιν, οἵ τε περὶ σφέας

οἵ τε περὶ ξείνους ἀλιτήμονα πολλὰ τέλεσκον.

σχέτλιοι, οἷς τύνη χαλεπὴν ἐμμάξεαι ὀργήν·

125

κτήνεά φιν λοιμὸς καταβόσκεται, ἔργα δὲ πάχνη,

κείρονται δὲ γέροντες ἐφ᾽ υἱάσιν, αἱ δὲ γυναῖκες

ἢ βληταὶ θνήισκουσι λεχωΐδες ἠὲ φυγοῦσαι

τίκτουσιν τῶν οὐδὲν ἐπὶ σφυρὸν ὀρθὸν ἀνέστη.

οἷς δέ κεν εὐμειδής τε καὶ ἵλαος αὐγάσσηαι,

130

κείνοις εὖ μὲν ἄρουρα φέρει στάχυν, εὖ δὲ γενέθλη

τετραπόδων, εὖ δ᾽ οἶκος ἀέξεται· οὐδ᾽ ἐπὶ σῆμα

ἔρχονται πλὴν εὖτε πολυχρόνιόν τι φέρωσιν·

οὐδὲ διχοστασίη τρώει γένος, ἥ τε καὶ εὖ περ

οἴκους ἑστηῶτας ἐσίνατο· ταὶ δὲ θυωρόν

135

εἰνάτερες γαλόωι τε μίαν πέρι δίφρα τίθενται.

πότνια, τῶν εἴη μὲν ἐμοὶ φίλος ὅστις ἀληθής,

εἴην δ᾽ αὐτός, ἄνασσα, μέλοι δέ μοι αἰὲν ἀοιδή·

τῆι ἔνι μὲν Λητοῦς γάμος ἔσσεται, ἐν δὲ σὺ πολλή,

ἐν δὲ καὶ Ἀπόλλων, ἐν δ᾽ οἵ σεο πάντες ἄεθλοι,

140

ἐν δὲ κύνες καὶ τόξα καὶ ἄντυγες, αἵ τε σε ῥεῖα

θηητὴν φορέουσιν ὅτ᾽ ἐς Διὸς οἶκον ἐλαύνεις.

ἔνθα τοι ἀντιόωντες ἐνὶ προμολῆισι δέχονται

ὅπλα μὲν Ἑρμείης Ἀκακήσιος, αὐτὰρ Ἀπόλλων

θηρίον ὅττι φέρηισθα – πάροιθέ γε, πρίν περ ἱκέσθαι

145

καρτερὸν Ἀλκεΐδην· νῦν δ᾽ οὐκέτι Φοῖβος ἄεθλον

τοῦτον ἔχει, τοῖος γὰρ ἀεὶ Τιρύνθιος ἄκμων

ἕστηκε πρὸ πυλέων ποτιδέγμενος, εἴ τι φέρουσα

νεῖαι πῖον ἔδεσμα· θεοὶ δ᾽ ἐπὶ πάντες ἐκείνωι

ἄλληκτον γελόωσι, μάλιστα δὲ πενθερὴ αὐτή,

150

ταῦρον ὅτ᾽ ἐκ δίφροιο μάλα μέγαν ἢ ὅγε χλούνην

κάπρον ὀπισθιδίοιο φέροι ποδὸς ἀσπαίροντα·

κερδαλέωι μύθωι σε, θεή, μάλα τῶιδε πινύσκει·

«βάλλε κακοὺς ἐπὶ θῆρας, ἵνα θνητοί σε βοηθόν

ὡς ἐμὲ κικλήσκωσιν. ἔα πρόκας ἠδὲ λαγωούς

155

οὔρεα βόσκεσθαι· τί δέ κεν πρόκες ἠδὲ λαγωοί

ῥέξειαν; σύες ἔργα, σύες φυτὰ λυμαίνονται.

καὶ βόες ἀνθρώποισι κακὸν μέγα· βάλλ᾽ ἐπὶ καὶ τούς.»

ὣς ἔνεπεν, ταχινὸς δὲ μέγαν περὶ θῆρα πονεῖτο.

οὐ γὰρ ὅγε Φρυγίηι περ ὑπὸ δρυὶ γυῖα θεωθείς

160

παύσατ᾽ ἀδηφαγίης· ἔτι οἱ πάρα νηδὺς ἐκείνη,

τῆι ποτ᾽ ἀροτριόωντι συνήντετο Θειοδάμαντι.

σοὶ δ᾽ Ἀμνισιάδες μὲν ὑπὸ ζεύγληφι λυθείσας

ψήχουσιν κεμάδας, παρὰ δέ σφισι πουλὺ νέμεσθαι

Ἥρης ἐκ λειμῶνος ἀμησάμεναι φορέουσιν

165

ὠκύθοον τριπέτηλον, ὃ καὶ Διὸς ἵπποι ἔδουσιν·

ἐν καὶ χρυσείας ὑποληνίδας ἐπλήσαντο

ὕδατος, ὄφρ᾽ ἐλάφοισι ποτὸν θυμάρμενον εἴη.

αὐτὴ δ᾽ ἐς πατρὸς δόμον ἔρχεαι· οἱ δέ σ᾽ ἐφ᾽ ἕδρην

πάντες ὁμῶς καλέουσι· σὺ δ᾽ Ἀπόλλωνι παρίζεις.

170

ἡνίκα δ᾽ αἱ νύμφαι σε χορῶι ἔνι κυκλώσονται

ἀγχόθι πηγάων Αἰγυπτίου Ἰνωποῖο

ἢ Πιτάνηι – καὶ γὰρ Πιτάνη σέθεν – ἢ ἐνὶ Λίμναις,

ἢ ἵνα, δαῖμον, Ἀλὰς Ἀραφηνίδας οἰκήσουσα

ἦλθες ἀπὸ Σκυθίης, ἀπὸ δ᾽ εἴπαο τέθμια Ταύρων,

175

μὴ νειὸν τημοῦτος ἐμαὶ βόες εἵνεκα μισθοῦ

τετράγυον τέμνοιεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίωι ἀροτῆρι·

ἦ γάρ κεν γυιαί τε καὶ αὐχένα κεκμηυῖαι

κόπρον ἔπι προγένοιντο, καὶ εἰ Στυμφαιίδες εἶεν

εἰναετιζόμεναι κεραελκέες, αἳ μέγ᾽ ἄρισται

180

τέμνειν ὦλκα βαθεῖαν· ἐπεὶ θεὸς οὔποτ᾽ ἐκεῖνον

ἦλθε παρ᾽ Ἠέλιος καλὸν χορόν, ἀλλὰ θεῆται

δίφρον ἐπιστήσας, τὰ δὲ φάεα μηκύνονται.

τίς δέ νύ τοι νήσων, ποῖον δ᾽ ὄρος εὔαδε πλεῖστον,

τίς δὲ λιμήν, ποίη δὲ πόλις; τίνα δ᾽ ἔξοχα νυμφέων

185

φίλαο καὶ ποίας ἡρωίδας ἔσχες ἑταίρας;

εἰπέ, θεή, σὺ μὲν ἄμμιν, ἐγὼ δ᾽ ἑτέροισιν ἀείσω.

νήσων μὲν Δολίχη, πολίων δέ τοι εὔαδε Πέργη,

Τηΰγετον δ᾽ ὀρέων, λιμένες γε μὲν Εὐρίποιο.

ἔξοχα δ᾽ ἀλλάων Γορτυνίδα φίλαο νύμφην,

190

ἐλλοφόνον Βριτόμαρτιν ἐύσκοπον· ἧς ποτε Μίνως

πτοιηθεὶς ὑπ᾽ ἔρωτι κατέδραμεν οὔρεα Κρήτης.

ἡ δ᾽ ὁτὲ μὲν λασίηισιν ὑπὸ δρυσὶ κρύπτετο νύμφη,

ἄλλοτε δ᾽ εἱαμενῆισιν· ὁ δ᾽ ἐννέα μῆνας ἐφοίτα

παίπαλά τε κρημνούς τε καὶ οὐκ ἀνέπαυσε διωκτύν,

195

μέσφ᾽ ὅτε μαρπτομένη καὶ δὴ σχεδὸν ἥλατο πόντον

πρηόνος ἐξ ὑπάτοιο καὶ ἔνθορεν εἰς ἁλιήων

δίκτυα, τά σφ᾽ ἐσάωσαν· ὅθεν μετέπειτα Κύδωνες

νύμφην μὲν Δίκτυναν, ὄρος δ᾽ ὅθεν ἥλατο νύμφη

Δικταῖον καλέουσιν, ἀνεστήσαντο δὲ βωμούς

200

ἱερά τε ῥέζουσι· τὸ δὲ στέφος ἤματι κείνωι

ἢ πίτυς ἢ σχῖνος, μύρτοιο δὲ χεῖρες ἄθικτοι·

δὴ τότε γὰρ πέπλοισιν ἐνέσχετο μύρσινος ὄζος

τῆς κούρης, ὅτ᾽ ἔφευγεν· ὅθεν μέγα χώσατο μύρτωι.

Οὖπι ἄνασσ᾽ εὐῶπι φαεσφόρε, καὶ δέ σε κείνης

205

Κρηταέες καλέουσιν ἐπωνυμίην ἀπὸ νύμφης.

καὶ μὴν Κυρήνην ἑταρίσσαο, τῆι ποτ᾽ ἔδωκας

αὐτὴ θηρητῆρε δύω κύνε, τοῖς ἔνι κούρη

Ὑψηὶς παρὰ τύμβον Ἰώλκιον ἔμμορ᾽ ἀέθλου.

καὶ Κεφάλου ξανθὴν ἄλοχον Δηϊονίδαο,

210

πότνια, σὴν ὁμόθηρον ἐθήκαο· καὶ δέ σέ φασι

καλὴν Ἀντίκλειαν ἴσον φαέεσσι φιλῆσαι.

αἱ πρῶται θοὰ τόξα καὶ ἀμφ᾽ ὤμοισι φαρέτρας

ἰοδόκους ἐφόρησαν· † ἀσύλλωτοι δέ φιν ὦμοι

δεξιτεροὶ καὶ γυμνὸς ἀεὶ παρεφαίνετο μαζός.

215

ἤινησας δ᾽ ἔτι πάγχυ ποδορρώρην Ἀταλάντην

κούρην Ἰασίοιο συοκτόνον Ἀρκασίδαο,

καί ἑ κυνηλασίην τε καὶ εὐστοχίην ἐδίδαξας.

οὔ μιν ἐπίκλητοι Καλυδωνίου ἀγρευτῆρες

μέμφονται κάπροιο· τὰ γὰρ σημήια νίκης

220

Ἀρκαδίην εἰσῆλθεν, ἔχει δ᾽ ἔτι θηρὸς ὀδόντας·

οὐδὲ μὲν Ὑλαῖόν τε καὶ ἄφρονα Ῥοῖκον ἔολπα

οὐδέ περ ἐχθαίροντας ἐν Ἄϊδι μωμήσασθαι

τοξότιν· οὐ γάρ σφιν λαγόνες συνεπιψεύσονται,

τάων Μαιναλίη νᾶεν φόνωι ἀκρώρεια.

225

πότνια πουλυμέλαθρε, πολύπτολι, χαῖρε, Χιτώνη

Μιλήτωι ἐπίδημε· σὲ γὰρ ποιήσατο Νηλεύς

ἡγεμόνην, ὅτε νηυσὶν ἀνήγετο Κεκροπίηθεν.

Χησιὰς Ἰμβρασίη πρωτόθρονε, σοὶ δ᾽ Ἀγαμέμνων

πηδάλιον νηὸς σφετέρης ἐγκάτθετο νηῶι

230

μείλιον ἀπλοΐης, ὅτε οἱ κατέδησας ἀήτας,

Τευκρῶν ἡνίκα νῆες Ἀχαιίδες ἄστεα κήδειν

ἔπλεον ἀμφ᾽ Ἑλένηι Ῥαμνουσίδι θυμωθεῖσαι.

ἦ μέν τοι Προῖτός γε δύω ἐκαθίσσατο νηούς,

ἄλλον μὲν Κορίης, ὅτι οἱ συνελέξαο κούρας

235

οὔρεα πλαζομένας Ἀζήνια, τὸν δ᾽ ἐνὶ Λούσοις

Ἡμέρηι, οὕνεκα θυμὸν ἀπ᾽ ἄγριον εἵλεο παίδων.

σοὶ καὶ Ἀμαζονίδες πολέμου ἐπιθυμήτειραι

ἔν κοτε παρραλίηι Ἐφέσωι βρέτας ἱδρύσαντο

φηγῶι ὑπὸ πρέμνωι, τέλεσεν δέ τοι ἱερὸν Ἱππώ·

240

αὐταὶ δ᾽, Οὖπι ἄνασσα, περὶ πρύλιν ὠρχήσαντο

πρῶτα μὲν ἐν σακέεσσιν ἐνόπλιον, αὖθι δὲ κύκλωι

στησάμεναι χορὸν εὐρύν· ὑπήεισαν δὲ λίγειαι

λεπταλέον σύριγγες, ἵνα ῥήσσωσιν ὁμαρτῆι

– οὐ γάρ πω νέβρεια δι᾽ ὀστέα τετρήναντο,

245

ἔργον Ἀθηναίης ἐλάφωι κακόν – ἔδραμε δ᾽ ἠχώ

Σάρδιας ἔς τε νομὸν Βερεκύνθιον. αἱ δὲ πόδεσσιν

οὖλα κατεκροτάλιζον, ἐπεψόφεον δὲ φαρέτραι.

κεῖνο δέ τοι μετέπειτα περὶ βρέτας εὐρὺ θέμειλον

δωμήθη, τοῦ δ᾽ οὔτι θεώτερον ὄψεται ἠώς

250

οὐδ᾽ ἀφνειότερον· ῥέα κεν Πυθῶνα παρέλθοι.

τῶι ῥα καὶ ἠλαίνων ἀλαπαξέμεν ἠπείλησε

Λύγδαμις ὑβριστής· ἐπὶ δὲ στρατὸν ἱππημολγῶν

ἤγαγε Κιμμερίων ψαμάθωι ἴσον, οἵ ῥα παρ᾽ αὐτόν

κεκλιμένοι ναίουσι βοὸς πόρον Ἰναχιώνης.

255

ἆ δειλὸς βασιλέων, ὅσον ἤλιτεν· οὐ γὰρ ἔμελλεν

οὔτ᾽ αὐτὸς Σκυθίηνδε παλιμπετὲς οὔτε τις ἄλλος

ὅσσων ἐν λειμῶνι Καϋστρίωι ἔσταν ἅμαξαι

νοστήσειν· Ἐφέσου γὰρ ἀεὶ τεὰ τόξα πρόκειται.

πότνια Μουνιχίη λιμενοσκόπε, χαῖρε, Φεραίη.

260

μή τις ἀτιμήσηι τὴν Ἄρτεμιν – οὐδὲ γὰρ Οἰνεῖ

βωμὸν ἀτιμάσσαντι καλοὶ πόλιν ἦλθον ἀγῶνες –

μηδ᾽ ἐλαφηβολίην μηδ᾽ εὐστοχίην ἐριδαίνειν

– οὐδὲ γὰρ Ἀτρεΐδης ὀλίγωι ἐπὶ κόμπασε μισθῶι –

μηδέ τινα μνᾶσθαι τὴν παρθένον – οὐδὲ γὰρ Ὦτος,

265

οὐδὲ μὲν Ὠαρίων ἀγαθὸν γάμον ἐμνήστευσαν –

μηδὲ χορὸν φεύγειν ἐνιαύσιον – οὐδὲ γὰρ Ἱππώ

ἀκλαυτὶ περὶ βωμὸν ἀπείπατο κυκλώσασθαι.

χαῖρε μέγα, κρείουσα, καὶ εὐάντησον ἀοιδῆι.