Reynke de Vos

Dat erste boek

_________________________________________________________________

Wo Reynke deme greuinge antworde,

de en vorbodede vnde eme reeth, dat he

myt eme to houe ghynge.

Dat XV. capittel

DO Grymbart to Reynken dit hadde gesecht,

Sprack Reynke: «om, gy segget recht.

Id is best, dat ik kome dar

Vnde mynes rechtes neme war.

1315

Ik hope, de konninck wert my doen gnade:

Ik byn em nutte in syneme rade;

Dat wed he wol vnde is des wys.

Dyt hatet mannich, de by em is,

Wente de hoff mach ane my nicht staen.

1320

Al hadde ik noch meer myßghedaen,

Is, dat my dyt mach bescheen,

Dat ik en vnder de oghen mach seen,

Den konninck, vnde so myt em spreken,

He wert synen torn myt sachtmode breken.

1325

Wo wol de konnynck by syck had,

De mede ghaen in synen rad,

Dat gheyt em nicht to deme herten in;

Wente se wetten wer rad efte syn.

Alle de rad slut meyst an my.

1330

In wat houe dat yd ock sy,

Dar konnynge efte heren syck vorsamen,

Darmen subtilen raed schal ramen,

Dar mod Reynke vynden den vunt,

Wo wol my dat wert vorghunt

1335

Van mannigen, den ik des hebbe tovoren.

Des hebben vele van en ghesworen

Myn argeste van den, de dar nu syn.

Dyt sulue bedrucket dat herte myn,

Wente erer is dar mere wan teyne,

1340

Se synt mechtyger dan ik alleyne.

Dyt sulue wyl my meyst vorveren.

Nochtan is beter, dat ik myt eren

My suluen myt yw to houewert make

Vnde suluen ock spreken vor myne sake.

1345

Dan dat ik wyff vnde kynder sus lethe

In anxste vnde in vordrete;

So were alle dynck vorloren ghewyß,

Wente my de konninck to mechtich is.

Wan yd yummer wesen scholde,

1350

So moste ik doen al dat he wolde;

Vnde wan ik dan nicht beth enmach,

So en is nicht beter, dan gud vordrach.