Reynke de Vos

Dat erste boek

_________________________________________________________________

Dat X. capittel.

805

DO Reynke vos seer wol bedacht

Synen om alsus hadde ghebracht

Vppet honnichmarket mit quader liste,

He leep, dar he welke honre wyste;

Der nam he eyn vnde leep ok seer

810

Al nedderwert by deme suluen reuer.

He dede syne maeltyd myt deme sulften hoen

Vnde ghynck vort, dar he des hadde to don,

Na deme reuer vnde dranck ok tho.

He sprack yo vaken: «nu byn ik vro,

815

Dat ik den baren hebbe alsus

Ghebracht to des Rustevylen hus.

Ik wed, dat desse Rustevyle

Heft ok vele der scharpen byle.

Brun was eyn der vyende myn,

820

Nu hebbe ik em dat ghedreuen in.

Ik helt en, dat is war, vor mynen oem,

Men nu lycht he doet in deme boem.

Des byn ik vro in alle mynen dagen;

He wert yo nicht mer ouer my klagen.»

825

De wyle he sus ghynck, de loze wycht,

Quam he, dar Brun lach, van vnschycht,

Do he en sach lyggen alzo,

He wart wedder seer vnvro

Dar vmme, Brun noch leuendich was,

830

Vnde sprack: «o Rustevyl, du slymme dwas,

Du arme slumpe groue wycht,

Machstu solke spyse nicht,

Gud van smake vnde ok wol veth,

De mannich gud man doch gerne eth,

835

Vnde was dy so wol ghekomen tor hant?

Doch duncket my, he heft dy laten eyn pant.»

Sus sprack Reynke, do he sach,

Dat Brun sus drouich vnde blodich lach.

He wart des vro vtermaten seer

840

Vnde sprack: «Brun om, wo queme gy hir her?

Hebbe gy by Rustevyle wes vorgetten?

Ik wylt em gherne laten wetten,

Dat gy hir syd, vnvorholen.

Ik gysse, gy hebben em syn honnich ghestolen;

845

Edder is em dat ock betalet?

We heft yw sus rod vormalet?

Dyt is yw eyne leetlyke sake;

Was dat honnich ock van gudeme smake?

Ik weed des noch meer tome suluen kope.

850

Leue oem, segget yd my, eer ik lope,

In wat orden hebbe gy yw ghelouet,

Dat gy dregen vp yuweme houet

Eyn rod bereyt? efte sy gy abbet?

He heft yw seker na den oren ghesnabbet,

855

De yw de platten heft gheschoren.

Gy hebben seker yuwen top vorloren,

Dar tho dat fel van yuwen wangen;

Ok hebbe gy yuwe hantschen laten hangen.»

Do Brun al desse speyen worde

860

To syneme schaden van Reynken horde,

Nicht konde he van pynen spreken;

Ock enkonde he dat do nicht wreken.

Vp dat he der worde nicht horde meer,

Krop he wedder in dat reuer.

865

He dreff al myt deme strome nedder.

Sus quam he tor anderen syden wedder

Vnde lach dar kranck vnde seer vnvro

Vnde sprack do to syk suluen alzo:

«Al slogemen my doet, ik kan nicht ghan;

870

Doch moet ik de reyse bestan

Al hen na des konnynges hoff,

Wodoch ik byn gheschendet groff

Van Reynken, dem seer quaden ketyff,

Wente ik nauwe beholden hebbe dat lyff.

875

Dat sulue is em dar to noch leeth,

Desseme quaden deue, de my vorreth.»

He ruckede, he krop myt groter plaghe

Vnde quam to houe in deme verden daghe.