Lectio XI

Grammatica

Morphologia:

Futurum II

―――――――――――――――――――――

1. Ambulaturus sum; ambulabisne mecum?

2. Cur fletura es, puella? Te non vituperabo.

3. Iaculum vibrans bestiam necaturus erat.

4. Dormituri sumus; nemo intret! –

5. Nunc epistulam scripturus sum, vesperi eam scripsero (vesperi scripta erit).

6. Iam nox ventura est; si venerit, dormiemus; si dormiverimus, in agros meabimiis.

7. Duo poetae carmina sua recitaturi sunt; qui vicerit, eum corona donabimus;

eum, qui victus erit, laudabimus.

8. Amicos domi exspecto; si venerint, laetitia mea magna erit.

―――――――

De raptu Sabinarum

Romulus, cum novam urbem muris firmaturus esset, centum senatores creavit et exercitum armavit. Iam res publica Romana tam valida erat, ut omnibus finitimis gentibus par esset. Sed deerant mulieres. Tum Romulus ad vicinas gentes legatos misit easque oravit, ut societatem conciliarent et conubia cum novo populo coniungerent. Nusquam legati benigne auditi sunt; nam gentes finitimae vires novi populi valde timebant. Itaque penuria mulierum duratura erat. Tum Romulus ira inflammatus: «Quod» inquit, «finitimae gentes preces nostras repudiant, vim et fraudem adhibiturus et nobis mulieres comparaturus sum. Rogando nihil impetravimus; iam non est tempus rogandi, sed agendi.»

Paulo post ludos paravit Neptuno deo iram suam dissimulans et ad eos ludos finitimas gentes invitavit. Cum dies spectaculi indictus esset, multi homines in urbem convenerunt, maxime proximi. Etiam Sabinorum omnis multitudo cum liberis ac coniugibus aderat. Hospitaliter per domos invitati sunt et moenia novaque aedificia diligenter spectabant. Cum autem tempus spectaculi venisset et omnium oculi in id versi essent, subito signum datum est et iuventus Romana discurrit, ut virgines Sabinas raptaret. Sed parentes virginum vehementer territi fugae se mandaverunt et lacrimis atque precibus finitimas gentes ad bellum concitaverunt. Iam arx Romana a Sabinis occupata erat et Romani in summum periculum venturi erant. Tum illae Sabinae, quae iam uxores erant Romanorum, exclamaverunt «Nos sumus causa belli, causa vulnerum et viris nostris et parentibus» atque duces Sabinorum et Romanorum ad pacem et societatem adduxerunt.

―――――――

Vocabularium

vesperī

domī

Sabīnus

centum

par

vīcīnus

societās, -ātis f.

conūbium, -iī

coniungere, coniungo, coniūnxi, coniūnctus

conūbium coniungere

nusquam

penūria, -ae f.

dūrāre

agere

Neptūnus

dissimulāre

spectāculum, -ī

hospitālis, -e

versus, -a, -um

discurrere, discurro, discurrī, discursus

parentes, -um m.

concitāre

Dictionarium latine-anglice

John Locke: A Short Latin Grammar