Vir nemoris

Liber II

___________________________________________________

et rerum nouitas moliri plurima cogunt.

Tale premit fatum nobis. Intendite mentem,

ut sit digna rei et patrii sententia amoris.›

Dixerat, et patriae pietas patriique penates

ciuibus adflabant uias et uerba loquenti.

625

Hic omnes statuunt nullo discrimine bellum.

Incenduntque animos dictis: ‹Mercede coemptos

undique et implexos uariarum indagine fraudum

Gallia subripuit. Pretium hostis fecit auarus,

et ceu uile pecus, uili nos uendidit auro.

[126 ^v]

630

Ergo cruor uenalis erit, cruor altus auorum

in nostris feruens uenis? Cyrnea propago,

Corsi, ciuiles animae stabulantur inertes?

Aut exstincta iacet gelido sub puluere patrum

prisca uirum uirtus? Numquam uis maior inultor

635

contundet ciues. Iuuat hoc iurare per umbras

heroum illustres: hostili sanguine mixtus

noster sanguis humum perfundet et abluet herbas.

fluminaque inficiet. Gallus gryphesque rapaces

ungues et cristam perdent et blanda putrescent

[24]

640

lilia fusa solo. Si te fata ultima tangent,

libertas (talem, indigetes, auertite casum!),

nos pariter pulchra cum libertate cademus

et patrii nostro pinguescent puluere montes

excipietque ulnis exstinctos Corsica natos,

645

ossaque fota sinu, queis postumus exeat ultor!›

Pluribus hinc uerbis hortuntur ad arma uicissim

impelluntque ardens patrio iam pectus amore

libertas et honos. Heu! Quisnam credet? Amicis

rex iterum loquitur uerbis. Neque noxia nobis

650

arma iterum spondet neque bella iniusta parare,

sed mentem iactat consueta resumere pacis

munia quae posito firment noua foedera bello

et rixis finem ponant referantque quietem.

Talia iactantur nobis, cum missa latenter

655

Martis opus mandata cient. Est nuntius idem

et belli et pacis, mellito pellicit ore,

――――――

126^v, 631 cyrnea propago correxi: cyrneïa T² V // 637 habluet err. V // 639 ungues et existam err. V // et blanda conieci: inuisa T² V // 646 hortentur err. V // 653 penant err. V.