Vir nemoris

Liber I

___________________________________________________

Diuersa huc illuc animos sententia flectit,

in partesque rapit uarias. Furor anxius urget,

atque illustris amor, discrimen inane refrenat.

[12]

380

Non secus ac uulpes, si forte indagine cingit

uenator geminum foueae graueolentis hiatum,

praetentans sudibus latebras. Venabula nati

nequicquam effugiunt, frustra gannire laborant.

Ipsa adrecta adstat longe. Celer undique saltu

385

circuit et tumido rictu furibunda minatur.

Haud aliter sociis caecus furor ora coartat,

nec patitur constare loco. Iam fluctuat aestu

pectus in ancipiti tumidum, uomit inde querelas.

Fit gemitus repetitque iugis epicedion Echo.

[107 ^v]

390

At mihi deficiunt, exhausto lumine, guttae,

plurima uoluenti luctantque in pectore curae.

Stat cordi excidium patriae, casusque meorum

euersaeque domus, simul et fumantia tecta,

et neptis studium et sociorum cura remordet.

395

Tum uero circum montis fastigia lustro,

explorans iter aut loca tuta ubi sistere detur.

Nulla uia, incerti ast aditus et compita passim

se obiciunt scabrumque secant caput aspera saxa.

Soluitur interea fumus rupesque uolutans

400

irrepit seque in latebrosis sedibus infert.

Sensim se ostendit cliuus subiectaque uallis

panditur, apparet manifesto in lumine tellus.

Obtutu haeremus cupido et lustramus hiantes.

Ecce autem uariis passim partita maniplis

405

agmina multiplici uestigant ordine montem,

rupibus intendunt et culmina scandere certant,

et circum distenta urgent. Nos undique saepti,

difficiles aditus, posito custode, tuemur.

In nos uis maior. Pro nobis, inter utrosque

410

stant iuga compositusque loci fauor omnium egenis

adridet miseris. Dat ineuitabile fatum

――――――

107^v, 390 lacrimae ingeminantque dolorem T² V luctant in corde dolores T³ // 392 ineorum err. V.