Ecerinis

1313/14

________________________________________________________________

Actus iii.

Scena i.

Ecerinus. Albricus.

Ecerinus.

Matris relatu, vera quem prodit fides,

Ditis cruenti semine egressi sumus,

Hoc digni patre; tale nos decuit genus.

Sic fata forsan expetunt, quae non Deus

285

Prohibere curans, esse sic ultro sinit;

Nam quisque liber arbiter in actus suos.

Delicta poscunt gentium ultrices manus:

Ergo, ministri scismatis mundo dati,

Quid plus inanes ducimus frustra moras?

290

Capiamus urbes undique et late loca.

Verona Vicentia Padua nutu meo

Iam subiacent: progrediar ulterius cito.

Promissa Lombardia me dominum vocat:

Habere puto. Meos nec ibi sistam gradus.

295

Italia michi debetur. Haud equidem satis

Nec illa, Ad ortus signa referantur mea,

Meus unde cecidit Lucifer quondam pater,

Ubi vendicabo forsitan caelum potens.

Numquam Typheus aut Encheladus olim Iovi

300

Tantum intulere proelium aut ullus gigas.

Convertam ad austrum signa, qua medius dies

Flagrat tepenti sidere.

Albricus.

Inferus annuat pater.

Ecerinus.

Propere annuet.

Et tu quid audes, frater?

Albricus.

Edissero statim.

305

Tarvisium tyrannidi paret meae:

Feltro subacto, ad Iulii pergam Forum

Subigamque totas Arcthici gentes poli.

Hoc quoque parum est. Non desinam. Restat michi

Vincenda triplex Gallia et sero videns

310

Pars occidentis usque quo oceanus diem

Absorbet.

Ecerinus.

O mi frater, o magno sate

Plutone, tantis ausibus vires ferat,

Tellure rupta spiritus nocuos pater

Nobis faventes commodet; functi quibus

315

Corpora trahamus et animas Orcho simul.

I, dire frater, infimi proles dei,

Et bella mecum, pace sublata, move

Sub fraudis astu; finge te iratum michi:

Dolosa species haec ad interitum trahet

320

Hinc inde multos transfugas. Absit fides

Pietasque nostris actibus semper procul.