Carmen miserabile super destructione

regni Hungariae per Tartaros

Capitulum XXXVII

___________________________________________________________________________

De destructione Nove-ville et

monasterii de Egres.

Quid plura? Versus Orodinum et Chanadinum procedere inceperunt, in medio eorum Nova-villa dimissa, nomen cuius Perg fuerat, in qua homines 70 villarum fuerant congregati, et dimisso monasterio Egres Cisterciensis ordinis, in quo tamquam munito castro se milites et multe domine receperant. Nec Tartari loca illa aggredi voluerunt, quousque circumcirca esset terra totaliter desolata. Sed interdum aliqui accedebant et ab Hungaris militibus per magnum terre spacium fugabantur, ita quod credebant firmiter se intactos propter suam potentiam remanere. Tandem post totius terre illius desolationem Ruthenorum, Comanorum, Hungarorum captivorum, paucorum etiam Tartarorum multitudine adunata, villam magnam undique circumdantes, ad pugnam captivos Hungaros premiserunt, et illis interemptis totaliter, Rutheni, Ismahelite, Comani postmodum pugnaverunt. Tartari vero retro post omnes stantes ridebant de casu et ruina illorum, et retrocedentes a pugna, suorum dabant quamplurimos voragini gladiorum, ita quod, ipsis diebus et noctibus pugnantibus per unam septimanam et fossatis impletis, ceperunt villam. Milites igitur et dominas, que multe erant extra in campo, in una parte et rusticos in alia posuerunt, ac pecunia, armis, vestibus et aliis bonis receptis ab eis, et quibusdam dominabus puellis reservatis ad vitam et ad lusum eorum deductis, cum securibus et gladiis omnes crudeliter interfecerunt. Illi quidem solum modo remanserant, qui inter mortuos repentino casu decidentes, alieno sanguine cruentati, se occultare valuerunt. O dolor, o crudelitas et rabies immanis populi immensa! Nam qui tante gentis cladem sana mente consideraret, hunc locum agrum sanguinis debite dicere posset. Tandem post paucos dies dictum claustrum sive monasterium Egres obsederunt, et appositis eidem multis machinis, cum in ipso existentes nequirent resistere, ad manus et fidem ipsorum se, ut vita potirentur, reddiderunt. Sed de ipsis quod et de aliis factum est, exceptis quibusdam monachis, quos abire libenter permiserunt, et ad abusum eorum retentis quibusdam dominabus et pulcherrimis puellis. Quid amplius? Si describerentur singulariter pugne singule et crudelitates nimie, que fiebant, legentium corda perterrerent et terribili sonitu tinnire facerent aures. Si huiusmodi rumores horribiles essent diffusi per orbem mundi, principes aliter cogitarent. Ecce per estatem illam usque ad confinia Austrie, Bohemie, Moravie, Polonie, Slesie et Comanie usque ad Danubium communiter omnia destruxerunt.