Poeta Astensis
floruit ca. 1100
|
Avianus novus
Liber I
|
____________________________________________________________
|
|
Fabula XV[De quercu et harundine]
Scribere cur cessas, sit in hoc cum laudis honestas?si quid, Musa, latet, te recitante placet.pollice tange lyram, cur mens tua continet iram?ad placitum plebis nota referre velis. | |
5 | fluminis in fundo quercum detentat arundo,culpat et inridet, quam cecidisse videt.«dum fuit intentus tua frangere robora ventus,cedere vi nolens es modo facta dolens.»vertice sub montis fuit isti gloria frondis, |
10 | quercubus emicuit, crescere dum licuit.silvas obfuscans ramis et fronde coruscansumbra fuit pecoris, summus honor nemoris.postquam sic crevit, ventorum flamina sprevit,huic qui subiacuit, sole nec incaluit. |
15 | saepe Notum risit Boreae nec cedere scivitet quia stulta fuit, flamine pulsa ruit.excipit hanc torrens, inmensis fluctibus horrens,ut nimis elatis in mare ferret aquis.praepediunt cannae, ne rapta feratur ab amne, |
20 | indignata stetit, verba superba dedit:«unde sit iste vigor, tibi tanta potentia, miror,cum de monte cado, quod stet arundo vado.»hanc retinens fundo, stridens respondit arundoet quercum docuit, vis quod ei nocuit: |
25 | «vota tuae mentis fuerant obsistere ventis,in me si flabit, flector, et aura cadit.si flecti posses, nondum mea flumina nosses,ventos devito cannula flexa cito.si flecti nosses ventos deludere posses, |
30 | fortiter aura ferit, flector, et ipsa perit.hoc neglexisti, quare miseranda ruisti,se plectendo parum servat arundo vadum.nolens ergo mori magnis obsistere noli,qui, nisi tu cedis, sunt tibi causa necis.» |