Aurelius Ambrosius
ca. 339 - 397
|
De officiis ministrorumlibri III
388/389
Textus:Early Latin Hymns,ed. A. S. Walpole, Cambridge 1922;Hymni latini antiquissimi LXXV,ed. W. Bulst, Heidelberg 1956;Hymnen und Sequenzen,ed. A. Schwerd, München 1954
|
____________________________________________________________________________
|
|
Scripsit Augustinus in enarrationibus in psalmos (72,1): «Hymni laudes sunt Dei cum cantico: hymni cantus sunt continentes laudem Dei; si sit laus, et non sit Dei, non est hymnus; si sit laus, et Dei laus, et non cantetur, non est hymnus; oportet ergo, ut, si sit hymnus, habeat haec tria: et laudem, et Dei, et canticum.»
Scripsit Ambrosius in sermone contra Auxentium (c. 34): «Hymnorum quoque meorum carminibus deceptum populum ferunt, plane nec hoc abnuo. Grande carmen istud est quo nihil potentius; quid enim potentius quam confessio trinitatis, quae cottidie totius populi ore celebratur? Certatim omnes student fidem fateri, patrem et filium et spiritum sanctum norunt versibus praedicare. Facti sunt igitur omnes magistri, qui vix poterant esse discipuli.»
Melodia hymnorum (reconstructio)
|