Amphitruo

Actus III

______________________________________________________________________________

Scaena IV.

Mercvrivs.

984

Mercurius Concédite atque abscédite omnes, dé via decédite,

985

nec quísquam tam audax fúat homo, qui óbviam obsistát mihi.

nam mihi quidem hercle qui minus liceat deo minitarier

populo, ni decedat mihi, quam servolo in comoediis?

ille návem salvam nuntiat aut irati adventum senis:

ego sum Iovi dicto audiens, eius iussu nunc huc me adfero.

990

quam ob rem mihi magis par est via decedere et concedere.

pater vocat me, eum sequor, eius dicto imperio sum audiens;

ut filium bonum patri esse oportet, itidem ego sum patri.

amanti subparasitor, hortor, adsto, admoneo, gaudeo.

si quid patri volup est, voluptas ea mi multo maxumast.

995

amat: sapit; recte facit, animo quando obsequitur suo,

quod omnis homines facere oportet, dum id modo fiat bono.

nunc Amphitruonem volt deludi meus pater: faxo probe

iam hic deludetur, spectatores, vobis inspectantibus.

capiam coronam mi in caput, adsimulabo me esse ebrium;

1000

atque illuc sursum escendero: inde optume aspellam virum

de supero, cum huc accesserit; faciam ut sit madidus sobrius.

deinde illi actutum sufferet suos servos poenas Sosia:

eum fécisse ille hodie arguet quae ego feceró hic. quid mea?

meo me aéquomst morigerum patri, eius studio servire addecet.

1005

sed eccum Amphitruonem, advenit; iam ille hic deludetur probe,

siquidém vos voltis auscultando operam dare.

ibo intro, ornatum capiam qui potis decet;

dein susum ascendam in tectum, ut illum hinc prohibeam.