Enchiridion Sexti
ca. 190 p. Chr. n.
Σέξτου γνώμαι
Appendix 3
|
|
________________________________________________________
|
|
588 | γαστρὸς καὶ τῶν ὑπὸ γαστέρα μὴ κρατῶν οὐδὲ εἷς πιστός. |
589 | σοφὸς ἀνὴρ καὶ σιγῶν θεὸν τιμᾶι. |
590 | καθαρὰν τὴν ψυχὴν ἔχων ἀνοσίων ἔργων λέγε περὶ θεοῦ καὶ ἄκουε. |
591 | ψυχὴν ἀγαθὴν καὶ πιστὴν ἐν ἐννοίαις θεοῦ οὖσαν κακοὶ δαίμονες οὐκ ἐμποδίζουσιν. |
592 | φίλον ἡγοῦ τὸ ὅμοιον τῶι ὁμοίωι. |
593 | μόνον οἰκεῖον ἡγοῦ τὸ ἀγαθόν. |
594 | μηδὲν ἴδιον κτῆμα νομιζέσθω φιλοσόφου. |
595 | ἄριστον μὲν τὸ μὴ ἁμαρτάνειν, ἁμαρτόντα δὲ ἄμεινον μηνύειν ἢ κρύπτειν. |
596 | νομιζέσθω σοι ἁμάρτημα εἶναι καὶ τὸ διανοηθῆναι ἁμαρτεῖν. |
597 | πᾶν ὃ ἂν διανοηθῆις ὥστε ποιῆσαι, πεποίηκας αὐτὸ τῆι ψυχῆι. |
598 | οὐκ ἐκφεύξηι ἁμαρτίαν ἀναλώμασι. |
599 | πολύθεος ἄνθρωπος ἄθεος. |
600 | ὧν ἂν ἐπιθυμήσηις, τούτων νόμιζε δοῦλος εἶναι. |
601 | αἰσχρὸν νόμιζε τὸ διανοηθῆναι τὸ αἰσχρόν. |
602 | μὴ πλείονα κτῶ ὧν τὸ σῶμα ἐπιζητεῖ. |
603 | οὐ γέγονας ἐντρυφήσων τῆι τοῦ κόσμου παρασκευῆι. |
604 | ἄνθρωπος δουλεύων ἡδονῆι δουλεύει κακῶι δαίμονι. |
605 | κακοὺς ἀνθρώπους μένει ὁπόσα οὐ προσδοκήσουσι. |
606 | δικαιοσύνην ἔργωι μᾶλλον ἢ λόγωι ἄσκει. |
607 | τὰ δίκαια ποίει καὶ πρὸς τοὺς ἀδικεῖν σε πειρωμένους. |
608 | μηδένα ἀδικῶν οὐδένα φοβηθήσηι. |
609 | ὑπὸ τῶν πλησίον ἀνέχου ψευδόμενος. |
610 | σπουδὴ πλειόνων ἐπιμεμφὴς γίνεται. |