Homeri
Ilias (ca. 730)
Ἰλιάδος Μ
Τειχομαχία.
|
|
___________________________________________________________________________________
|
|
Ὧς ὁ μὲν ἐν κλισίηισι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸςἰᾶτ᾽ Εὐρύπυλον βεβλημένον· οἳ δὲ μάχοντοἈργεῖοι καὶ Τρῶες ὁμιλαδόν· οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλετάφρος ἔτι σχήσειν Δαναῶν καὶ τεῖχος ὕπερθεν | |
5 | εὐρύ, τὸ ποιήσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρονἤλασαν· οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας·ὄφρά σφιν νῆάς τε θοὰς καὶ ληΐδα πολλὴνἐντὸς ἔχον ῥύοιτο· θεῶν δ᾽ ἀέκητι τέτυκτοἀθανάτων· τὸ καὶ οὔ τι πολὺν χρόνον ἔμπεδον ἦεν. |
10 | ὄφρα μὲν Ἕκτωρ ζωὸς ἔην καὶ μήνι᾽ Ἀχιλλεὺςκαὶ Πριάμοιο ἄνακτος ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν,τόφρα δὲ καὶ μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν ἔμπεδον ἦεν.αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μὲν Τρώων θάνον ὅσσοι ἄριστοι,πολλοὶ δ᾽ Ἀργείων οἳ μὲν δάμεν, οἳ δὲ λίποντο, |
15 | πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτωι ἐνιαυτῶι,Ἀργεῖοι δ᾽ ἐν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδ᾽ ἔβησαν,δὴ τότε μητιόωντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλωντεῖχος ἀμαλδῦναι ποταμῶν μένος εἰσαγαγόντες.ὅσσοι ἀπ᾽ Ἰδαίων ὀρέων ἅλα δὲ προρέουσι, |
20 | Ῥῆσός θ᾽ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε Ῥοδίος τεΓρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδροςκαὶ Σιμόεις, ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ τρυφάλειαικάππεσον ἐν κονίηισι καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν·τῶν πάντων ὁμόσε στόματ᾽ ἔτραπε Φοῖβος Ἀπόλλων, |
25 | ἐννῆμαρ δ᾽ ἐς τεῖχος ἵει ῥόον· ὗε δ᾽ ἄρα Ζεὺςσυνεχές, ὄφρά κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη.αὐτὸς δ᾽ ἐννοσίγαιος ἔχων χείρεσσι τρίαινανἡγεῖτ᾽, ἐκ δ᾽ ἄρα πάντα θεμείλια κύμασι πέμπεφιτρῶν καὶ λάων, τὰ θέσαν μογέοντες Ἀχαιοί, |
30 | λεῖα δ᾽ ἐποίησεν παρ᾽ ἀγάρροον Ἑλλήσποντον,αὖτις δ᾽ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι κάλυψετεῖχος ἀμαλδύνας· ποταμοὺς δ᾽ ἔτρεψε νέεσθαικὰρ ῥόον, ἧι περ πρόσθεν ἵεν καλλίρροον ὕδωρ.
ὣς ἄρ᾽ ἔμελλον ὄπισθε Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων |
35 | θησέμεναι· τότε δ᾽ ἀμφὶ μάχη ἐνοπή τε δεδήειτεῖχος ἐΰδμητον, κανάχιζε δὲ δούρατα πύργωνβαλλόμεν᾽· Ἀργεῖοι δὲ Διὸς μάστιγι δαμέντεςνηυσὶν ἔπι γλαφυρῆισιν ἐελμένοι ἰσχανόωντοἝκτορα δειδιότες, κρατερὸν μήστωρα φόβοιο· |
40 | αὐτὰρ ὅ γ᾽ ὡς τὸ πρόσθεν ἐμάρνατο ἶσος ἀέλληι·ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἔν τε κύνεσσι καὶ ἀνδράσι θηρευτῆισικάπριος ἠὲ λέων στρέφεται σθένεϊ βλεμεαίνων·οἳ δέ τε πυργηδὸν σφέας αὐτοὺς ἀρτύναντεςἀντίον ἵστανται καὶ ἀκοντίζουσι θαμειὰς |
45 | αἰχμὰς ἐκ χειρῶν· τοῦ δ᾽ οὔ ποτε κυδάλιμον κῆρταρβεῖ οὐδὲ φοβεῖται, ἀγηνορίη δέ μιν ἔκτα·ταρφέα τε στρέφεται στίχας ἀνδρῶν πειρητίζων·ὅππηι τ᾽ ἰθύσηι τῆι εἴκουσι στίχες ἀνδρῶν·ὣς Ἕκτωρ ἀν᾽ ὅμιλον ἰὼν ἐλλίσσεθ᾽ ἑταίρους |
50 | τάφρον ἐποτρύνων διαβαινέμεν· οὐδέ οἱ ἵπποιτόλμων ὠκύποδες, μάλα δὲ χρεμέτιζον ἐπ᾽ ἄκρωιχείλει ἐφεσταότες· ἀπὸ γὰρ δειδίσσετο τάφροςεὐρεῖ᾽, οὔτ᾽ ἄρ᾽ ὑπερθορέειν σχεδὸν οὔτε περῆσαιῥηϊδίη· κρημνοὶ γὰρ ἐπηρεφέες περὶ πᾶσαν |
55 | ἕστασαν ἀμφοτέρωθεν, ὕπερθεν δὲ σκολόπεσσινὀξέσιν ἠρήρει, τοὺς ἵστασαν υἷες Ἀχαιῶνπυκνοὺς καὶ μεγάλους δηΐων ἀνδρῶν ἀλεωρήν.ἔνθ᾽ οὔ κεν ῥέα ἵππος ἐΰτροχον ἅρμα τιταίνωνἐσβαίη, πεζοὶ δὲ μενοίνεον εἰ τελέουσι. |
60 | δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς·Ἕκτορ τ᾽ ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδ᾽ ἐπικούρωνἀφραδέως διὰ τάφρον ἐλαύνομεν ὠκέας ἵππους·ἣ δὲ μάλ᾽ ἀργαλέη περάαν· σκόλοπες γὰρ ἐν αὐτῆιὀξέες ἑστᾶσιν, ποτὶ δ᾽ αὐτοὺς τεῖχος Ἀχαιῶν, |
65 | ἔνθ᾽ οὔ πως ἔστιν καταβήμεναι οὐδὲ μάχεσθαιἱππεῦσι· στεῖνος γάρ, ὅθι τρώσεσθαι ὀΐω.εἰ μὲν γὰρ τοὺς πάγχυ κακὰ φρονέων ἀλαπάζειΖεὺς ὑψιβρεμέτης, Τρώεσσι δὲ ἵετ᾽ ἀρήγειν,ἦ τ᾽ ἂν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι καὶ αὐτίκα τοῦτο γενέσθαι, |
70 | νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ᾽ Ἄργεος ἐνθάδ᾽ Ἀχαιούς·εἰ δέ χ᾽ ὑποστρέψωσι, παλίωξις δὲ γένηταιἐκ νηῶν καὶ τάφρωι ἐνιπλήξωμεν ὀρυκτῆι,οὐκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ὀΐω οὐδ᾽ ἄγγελον ἀπονέεσθαιἄψορρον προτὶ ἄστυ ἑλιχθέντων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. |
75 | ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·ἵππους μὲν θεράποντες ἐρυκόντων ἐπὶ τάφρωι,αὐτοὶ δὲ πρυλέες σὺν τεύχεσι θωρηχθέντεςἝκτορι πάντες ἑπώμεθ᾽ ἀολλέες· αὐτὰρ Ἀχαιοὶοὐ μενέουσ᾽ εἰ δή σφιν ὀλέθρου πείρατ᾽ ἐφῆπται. |
80 | ὣς φάτο Πουλυδάμας, ἅδε δ᾽ Ἕκτορι μῦθος ἀπήμων,αὐτίκα δ᾽ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε.οὐδὲ μὲν ἄλλοι Τρῶες ἐφ᾽ ἵππων ἠγερέθοντο,ἀλλ᾽ ἀπὸ πάντες ὄρουσαν, ἐπεὶ ἴδον Ἕκτορα δῖον.ἡνιόχωι μὲν ἔπειτα ἑῶι ἐπέτελλεν ἕκαστος |
85 | ἵππους εὖ κατὰ κόσμον ἐρυκέμεν αὖθ᾽ ἐπὶ τάφρωι·οἳ δὲ διαστάντες σφέας αὐτοὺς ἀρτύναντεςπένταχα κοσμηθέντες ἅμ᾽ ἡγεμόνεσσιν ἕποντο.οἳ μὲν ἅμ᾽ Ἕκτορ᾽ ἴσαν καὶ ἀμύμονι Πουλυδάμαντι,οἳ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ἔσαν, μέμασαν δὲ μάλιστα |
90 | τεῖχος ῥηξάμενοι κοίληις ἐπὶ νηυσὶ μάχεσθαι.καί σφιν Κεβριόνης τρίτος εἵπετο· πὰρ δ᾽ ἄρ᾽ ὄχεσφινἄλλον Κεβριόναο χερείονα κάλλιπεν Ἕκτωρ.τῶν δ᾽ ἑτέρων Πάρις ἦρχε καὶ Ἀλκάθοος καὶ Ἀγήνωρ,τῶν δὲ τρίτων Ἕλενος καὶ Δηΐφοβος θεοειδὴς |
95 | υἷε δύω Πριάμοιο· τρίτος δ᾽ ἦν Ἄσιος ἥρωςἌσιος Ὑρτακίδης, ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποιαἴθωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος.τῶν δὲ τετάρτων ἦρχεν ἐῢς πάϊς ἈγχίσαοΑἰνείας, ἅμα τῶι γε δύω Ἀντήνορος υἷε |
100 | Ἀρχέλοχός τ᾽ Ἀκάμας τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.Σαρπηδὼν δ᾽ ἡγήσατ᾽ ἀγακλειτῶν ἐπικούρων,πρὸς δ᾽ ἕλετο Γλαῦκον καὶ ἀρήϊον Ἀστεροπαῖον·οἳ γάρ οἱ εἴσαντο διακριδὸν εἶναι ἄριστοιτῶν ἄλλων μετά γ᾽ αὐτόν· ὁ δ᾽ ἔπρεπε καὶ διὰ πάντων. |
105 | οἳ δ᾽ ἐπεὶ ἀλλήλους ἄραρον τυκτῆισι βόεσσιβάν ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν λελιημένοι, οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντοσχήσεσθ᾽, ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνηισιν πεσέεσθαι.
ἔνθ᾽ ἄλλοι Τρῶες τηλεκλειτοί τ᾽ ἐπίκουροιβουλῆι Πουλυδάμαντος ἀμωμήτοιο πίθοντο· |
110 | ἀλλ᾽ οὐχ Ὑρτακίδης ἔθελ᾽ Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶναὖθι λιπεῖν ἵππους τε καὶ ἡνίοχον θεράποντα,ἀλλὰ σὺν αὐτοῖσιν πέλασεν νήεσσι θοῆισινήπιος, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλε κακὰς ὑπὸ κῆρας ἀλύξαςἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν ἀγαλλόμενος παρὰ νηῶν |
115 | ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·πρόσθεν γάρ μιν μοῖρα δυσώνυμος ἀμφεκάλυψενἔγχεϊ Ἰδομενῆος ἀγαυοῦ Δευκαλίδαο.εἴσατο γὰρ νηῶν ἐπ᾽ ἀριστερά, τῆι περ Ἀχαιοὶἐκ πεδίου νίσοντο σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφι· |
120 | τῆι ῥ᾽ ἵππους τε καὶ ἅρμα διήλασεν, οὐδὲ πύληισινεὗρ᾽ ἐπικεκλιμένας σανίδας καὶ μακρὸν ὀχῆα,ἀλλ᾽ ἀναπεπταμένας ἔχον ἀνέρες, εἴ τιν᾽ ἑταίρωνἐκ πολέμου φεύγοντα σαώσειαν μετὰ νῆας.τῆι ῥ᾽ ἰθὺς φρονέων ἵππους ἔχε, τοὶ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο |
125 | ὀξέα κεκλήγοντες· ἔφαντο γὰρ οὐκ ἔτ᾽ Ἀχαιοὺςσχήσεσθ᾽, ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνηισιν πεσέεσθαινήπιοι, ἐν δὲ πύληισι δύ᾽ ἀνέρας εὗρον ἀρίστουςυἷας ὑπερθύμους Λαπιθάων αἰχμητάων,τὸν μὲν Πειριθόου υἷα κρατερὸν Πολυποίτην, |
130 | τὸν δὲ Λεοντῆα βροτολοιγῶι ἶσον Ἄρηϊ.τὼ μὲν ἄρα προπάροιθε πυλάων ὑψηλάωνἕστασαν ὡς ὅτε τε δρύες οὔρεσιν ὑψικάρηνοι,αἵ τ᾽ ἄνεμον μίμνουσι καὶ ὑετὸν ἤματα πάνταῥίζηισιν μεγάληισι διηνεκέεσσ᾽ ἀραρυῖαι· |
135 | ὣς ἄρα τὼ χείρεσσι πεποιθότες ἠδὲ βίηφιμίμνον ἐπερχόμενον μέγαν Ἄσιον οὐδὲ φέβοντο.οἳ δ᾽ ἰθὺς πρὸς τεῖχος ἐΰδμητον βόας αὔαςὑψόσ᾽ ἀνασχόμενοι ἔκιον μεγάλωι ἀλαλητῶιἌσιον ἀμφὶ ἄνακτα καὶ Ἰαμενὸν καὶ Ὀρέστην |
140 | Ἀσιάδην τ᾽ Ἀδάμαντα Θόωνά τε Οἰνόμαόν τε.οἳ δ᾽ ἤτοι εἷος μὲν ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺςὄρνυον ἔνδον ἐόντες ἀμύνεσθαι περὶ νηῶν·αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τεῖχος ἐπεσσυμένους ἐνόησανΤρῶας, ἀτὰρ Δαναῶν γένετο ἰαχή τε φόβος τε, |
145 | ἐκ δὲ τὼ ἀΐξαντε πυλάων πρόσθε μαχέσθηνἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε, τώ τ᾽ ἐν ὄρεσσινἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν δέχαται κολοσυρτὸν ἰόντα,δοχμώ τ᾽ ἀΐσσοντε περὶ σφίσιν ἄγνυτον ὕληνπρυμνὴν ἐκτάμνοντες, ὑπαὶ δέ τε κόμπος ὀδόντων |
150 | γίγνεται εἰς ὅ κέ τίς τε βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕληται·ὣς τῶν κόμπει χαλκὸς ἐπὶ στήθεσσι φαεινὸςἄντην βαλλομένων· μάλα γὰρ κρατερῶς ἐμάχοντολαοῖσιν καθύπερθε πεποιθότες ἠδὲ βίηφιν.οἳ δ᾽ ἄρα χερμαδίοισιν ἐϋδμήτων ἀπὸ πύργων |
155 | βάλλον ἀμυνόμενοι σφῶν τ᾽ αὐτῶν καὶ κλισιάωννηῶν τ᾽ ὠκυπόρων· νιφάδες δ᾽ ὡς πῖπτον ἔραζε,ἅς τ᾽ ἄνεμος ζαὴς νέφεα σκιόεντα δονήσαςταρφειὰς κατέχευεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρηι·ὣς τῶν ἐκ χειρῶν βέλεα ῥέον ἠμὲν Ἀχαιῶν |
160 | ἠδὲ καὶ ἐκ Τρώων· κόρυθες δ᾽ ἀμφ᾽ αὖον ἀΰτευνβαλλομένων μυλάκεσσι καὶ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι.δή ῥα τότ᾽ ὤιμωξεν καὶ ὣ πεπλήγετο μηρὼἌσιος Ὑρτακίδης, καὶ ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα·Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά νυ καὶ σὺ φιλοψευδὴς ἐτέτυξο |
165 | πάγχυ μάλ᾽· οὐ γὰρ ἔγωγ᾽ ἐφάμην ἥρωας Ἀχαιοὺςσχήσειν ἡμέτερόν γε μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους.οἳ δ᾽, ὥς τε σφῆκες μέσον αἰόλοι ἠὲ μέλισσαιοἰκία ποιήσωνται ὁδῶι ἔπι παιπαλοέσσηι,οὐδ᾽ ἀπολείπουσιν κοῖλον δόμον, ἀλλὰ μένοντες |
170 | ἄνδρας θηρητῆρας ἀμύνονται περὶ τέκνων,ὣς οἵ γ᾽ οὐκ ἐθέλουσι πυλάων καὶ δύ᾽ ἐόντεχάσσασθαι πρίν γ᾽ ἠὲ κατακτάμεν ἠὲ ἁλῶναι.ὣς ἔφατ᾽, οὐδὲ Διὸς πεῖθε φρένα ταῦτ᾽ ἀγορεύων·Ἕκτορι γάρ οἱ θυμὸς ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι. |
175 | ἄλλοι δ᾽ ἀμφ᾽ ἄλληισι μάχην ἐμάχοντο πύληισιν·ἀργαλέον δέ με ταῦτα θεὸν ὣς πάντ᾽ ἀγορεῦσαι·πάντηι γὰρ περὶ τεῖχος ὀρώρει θεσπιδαὲς πῦρλάϊνον· Ἀργεῖοι δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἀνάγκηινηῶν ἠμύνοντο· θεοὶ δ᾽ ἀκαχήατο θυμὸν |
180 | πάντες ὅσοι Δαναοῖσι μάχης ἐπιτάρροθοι ἦσαν.σὺν δ᾽ ἔβαλον Λαπίθαι πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα.
ἔνθ᾽ αὖ Πειριθόου υἱὸς κρατερὸς Πολυποίτηςδουρὶ βάλεν Δάμασον κυνέης διὰ χαλκοπαρήιου·οὐδ᾽ ἄρα χαλκείη κόρυς ἔσχεθεν, ἀλλὰ διὰ πρὸ |
185 | αἰχμὴ χαλκείη ῥῆξ᾽ ὀστέον, ἐγκέφαλος δὲἔνδον ἅπας πεπάλακτο· δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα·αὐτὰρ ἔπειτα Πύλωνα καὶ Ὄρμενον ἐξενάριξεν.υἱὸν δ᾽ Ἀντιμάχοιο Λεοντεὺς ὄζος ἌρηοςἹππόμαχον βάλε δουρὶ κατὰ ζωστῆρα τυχήσας. |
190 | αὖτις δ᾽ ἐκ κολεοῖο ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺἈντιφάτην μὲν πρῶτον ἐπαΐξας δι᾽ ὁμίλουπλῆξ᾽ αὐτοσχεδίην· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·αὐτὰρ ἔπειτα Μένωνα καὶ Ἰαμενὸν καὶ Ὀρέστηνπάντας ἐπασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρηι.
|
195 | ὄφρ᾽ οἳ τοὺς ἐνάριζον ἀπ᾽ ἔντεα μαρμαίροντα,τόφρ᾽ οἳ Πουλυδάμαντι καὶ Ἕκτορι κοῦροι ἕποντο,οἳ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ἔσαν, μέμασαν δὲ μάλιστατεῖχός τε ῥήξειν καὶ ἐνιπρήσειν πυρὶ νῆας,οἵ ῥ᾽ ἔτι μερμήριζον ἐφεσταότες παρὰ τάφρωι. |
200 | ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλθε περησέμεναι μεμαῶσιναἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ᾽ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργωνφοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρονζωὸν ἔτ᾽ ἀσπαίροντα, καὶ οὔ πω λήθετο χάρμης,κόψε γὰρ αὐτὸν ἔχοντα κατὰ στῆθος παρὰ δειρὴν |
205 | ἰδνωθεὶς ὀπίσω· ὁ δ᾽ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζεἀλγήσας ὀδύνηισι, μέσωι δ᾽ ἐνὶ κάββαλ᾽ ὁμίλωι,αὐτὸς δὲ κλάγξας πέτετο πνοιῆις ἀνέμοιο.Τρῶες δ᾽ ἐρρίγησαν ὅπως ἴδον αἰόλον ὄφινκείμενον ἐν μέσσοισι Διὸς τέρας αἰγιόχοιο. |
210 | δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς·Ἕκτορ ἀεὶ μέν πώς μοι ἐπιπλήσσεις ἀγορῆισινἐσθλὰ φραζομένωι, ἐπεὶ οὐδὲ μὲν οὐδὲ ἔοικεδῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν, οὔτ᾽ ἐνὶ βουλῆιοὔτέ ποτ᾽ ἐν πολέμωι, σὸν δὲ κράτος αἰὲν ἀέξειν· |
215 | νῦν αὖτ᾽ ἐξερέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα.μὴ ἴομεν Δαναοῖσι μαχησόμενοι περὶ νηῶν.ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀΐομαι, εἰ ἐτεόν γεΤρωσὶν ὅδ᾽ ὄρνις ἦλθε περησέμεναι μεμαῶσιναἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ᾽ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων |
220 | φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρονζωόν· ἄφαρ δ᾽ ἀφέηκε πάρος φίλα οἰκί᾽ ἱκέσθαι,οὐδ᾽ ἐτέλεσσε φέρων δόμεναι τεκέεσσιν ἑοῖσιν.ὣς ἡμεῖς, εἴ πέρ τε πύλας καὶ τεῖχος Ἀχαιῶνῥηξόμεθα σθένεϊ μεγάλωι, εἴξωσι δ᾽ Ἀχαιοί, |
225 | οὐ κόσμωι παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεθ᾽ αὐτὰ κέλευθα·πολλοὺς γὰρ Τρώων καταλείψομεν, οὕς κεν Ἀχαιοὶχαλκῶι δηιώσωσιν ἀμυνόμενοι περὶ νηῶν.ὧδέ χ᾽ ὑποκρίναιτο θεοπρόπος, ὃς σάφα θυμῶιεἰδείη τεράων καί οἱ πειθοίατο λαοί.
|
230 | τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·Πουλυδάμα, σὺ μὲν οὐκ ἔτ᾽ ἐμοὶ φίλα ταῦτ᾽ ἀγορεύεις·οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι.εἰ δ᾽ ἐτεὸν δὴ τοῦτον ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις,ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί, |
235 | ὃς κέλεαι Ζηνὸς μὲν ἐριγδούποιο λαθέσθαιβουλέων, ἅς τέ μοι αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε·τύνη δ᾽ οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύειςπείθεσθαι, τῶν οὔ τι μετατρέπομ᾽ οὐδ᾽ ἀλεγίζωεἴτ᾽ ἐπὶ δεξί᾽ ἴωσι πρὸς ἠῶ τ᾽ ἠέλιόν τε, |
240 | εἴτ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τοί γε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα.ἡμεῖς δὲ μεγάλοιο Διὸς πειθώμεθα βουλῆι,ὃς πᾶσι θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἀνάσσει.εἷς οἰωνὸς ἄριστος ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης.τίπτε σὺ δείδοικας πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα; |
245 | εἴ περ γάρ τ᾽ ἄλλοι γε περὶ κτεινώμεθα πάντεςνηυσὶν ἐπ᾽ Ἀργείων, σοὶ δ᾽ οὐ δέος ἔστ᾽ ἀπολέσθαι·οὐ γάρ τοι κραδίη μενεδήϊος οὐδὲ μαχήμων.εἰ δὲ σὺ δηϊοτῆτος ἀφέξεαι, ἠέ τιν᾽ ἄλλονπαρφάμενος ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις πολέμοιο, |
250 | αὐτίκ᾽ ἐμῶι ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσεις.
ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο, τοὶ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντοἠχῆι θεσπεσίηι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς τερπικέραυνοςὦρσεν ἀπ᾽ Ἰδαίων ὀρέων ἀνέμοιο θύελλαν,ἥ ῥ᾽ ἰθὺς νηῶν κονίην φέρεν· αὐτὰρ Ἀχαιῶν |
255 | θέλγε νόον, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζε.τοῦ περ δὴ τεράεσσι πεποιθότες ἠδὲ βίηφιῥήγνυσθαι μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν πειρήτιζον.κρόσσας μὲν πύργων ἔρυον, καὶ ἔρειπον ἐπάλξεις,στήλας τε προβλῆτας ἐμόχλεον, ἃς ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ |
260 | πρώτας ἐν γαίηι θέσαν ἔμμεναι ἔχματα πύργων.τὰς οἵ γ᾽ αὐέρυον, ἔλποντο δὲ τεῖχος Ἀχαιῶνῥήξειν· οὐδέ νύ πω Δαναοὶ χάζοντο κελεύθου,ἀλλ᾽ οἵ γε ῥινοῖσι βοῶν φράξαντες ἐπάλξειςβάλλον ἀπ᾽ αὐτάων δηΐους ὑπὸ τεῖχος ἰόντας.
|
265 | ἀμφοτέρω δ᾽ Αἴαντε κελευτιόωντ᾽ ἐπὶ πύργωνπάντοσε φοιτήτην μένος ὀτρύνοντες Ἀχαιῶν.ἄλλον μειλιχίοις, ἄλλον στερεοῖς ἐπέεσσινείκεον, ὅν τινα πάγχυ μάχης μεθιέντα ἴδοιεν·ὦ φίλοι Ἀργείων ὅς τ᾽ ἔξοχος ὅς τε μεσήεις |
270 | ὅς τε χερειότερος, ἐπεὶ οὔ πω πάντες ὁμοῖοιἀνέρες ἐν πολέμωι, νῦν ἔπλετο ἔργον ἅπασι·καὶ δ᾽ αὐτοὶ τόδε που γιγνώσκετε. μή τις ὀπίσσωτετράφθω ποτὶ νῆας ὁμοκλητῆρος ἀκούσας,ἀλλὰ πρόσω ἵεσθε καὶ ἀλλήλοισι κέλεσθε, |
275 | αἴ κε Ζεὺς δώηισιν Ὀλύμπιος ἀστεροπητὴςνεῖκος ἀπωσαμένους δηΐους προτὶ ἄστυ δίεσθαι.ὣς τώ γε προβοῶντε μάχην ὄτρυνον Ἀχαιῶν.τῶν δ᾽, ὥς τε νιφάδες χιόνος πίπτωσι θαμειαὶἤματι χειμερίωι, ὅτε τ᾽ ὤρετο μητίετα Ζεὺς |
280 | νιφέμεν ἀνθρώποισι πιφαυσκόμενος τὰ ἃ κῆλα·κοιμήσας δ᾽ ἀνέμους χέει ἔμπεδον, ὄφρα καλύψηιὑψηλῶν ὀρέων κορυφὰς καὶ πρώονας ἄκρουςκαὶ πεδία λωτοῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα,καί τ᾽ ἐφ᾽ ἁλὸς πολιῆς κέχυται λιμέσιν τε καὶ ἀκταῖς, |
285 | κῦμα δέ μιν προσπλάζον ἐρύκεται· ἄλλά τε πάνταεἴλυται καθύπερθ᾽, ὅτ᾽ ἐπιβρίσηι Διὸς ὄμβρος·ὣς τῶν ἀμφοτέρωσε λίθοι πωτῶντο θαμειαί,αἱ μὲν ἄρ᾽ ἐς Τρῶας, αἱ δ᾽ ἐκ Τρώων ἐς Ἀχαιούς,βαλλομένων· τὸ δὲ τεῖχος ὕπερ πᾶν δοῦπος ὀρώρει. |
290 | οὐδ᾽ ἄν πω τότε γε Τρῶες καὶ φαίδιμος Ἕκτωρτείχεος ἐρρήξαντο πύλας καὶ μακρὸν ὀχῆα,εἰ μὴ ἄρ᾽ υἱὸν ἑὸν Σαρπηδόνα μητίετα Ζεὺςὦρσεν ἐπ᾽ Ἀργείοισι λέονθ᾽ ὣς βουσὶν ἕλιξιν.αὐτίκα δ᾽ ἀσπίδα μὲν πρόσθ᾽ ἔσχετο πάντοσ᾽ ἐΐσην |
295 | καλὴν χαλκείην ἐξήλατον, ἣν ἄρα χαλκεὺςἤλασεν, ἔντοσθεν δὲ βοείας ῥάψε θαμειὰςχρυσείηις ῥάβδοισι διηνεκέσιν περὶ κύκλον.τὴν ἄρ᾽ ὅ γε πρόσθε σχόμενος δύο δοῦρε τινάσσωνβῆ ῥ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ὅς τ᾽ ἐπιδευὴς |
300 | δηρὸν ἔηι κρειῶν, κέλεται δέ ἑ θυμὸς ἀγήνωρμήλων πειρήσοντα καὶ ἐς πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν·εἴ περ γάρ χ᾽ εὕρηισι παρ᾽ αὐτόφι βώτορας ἄνδραςσὺν κυσὶ καὶ δούρεσσι φυλάσσοντας περὶ μῆλα,οὔ ῥά τ᾽ ἀπείρητος μέμονε σταθμοῖο δίεσθαι, |
305 | ἀλλ᾽ ὅ γ᾽ ἄρ᾽ ἢ ἥρπαξε μετάλμενος, ἠὲ καὶ αὐτὸςἔβλητ᾽ ἐν πρώτοισι θοῆς ἀπὸ χειρὸς ἄκοντι·ὥς ῥα τότ᾽ ἀντίθεον Σαρπηδόνα θυμὸς ἀνῆκετεῖχος ἐπαΐξαι διά τε ῥήξασθαι ἐπάλξεις.αὐτίκα δὲ Γλαῦκον προσέφη παῖδ᾽ Ἱππολόχοιο· |
310 | Γλαῦκε τί ἢ δὴ νῶϊ τετιμήμεσθα μάλισταἕδρηι τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσινἐν Λυκίηι, πάντες δὲ θεοὺς ὣς εἰσορόωσι,καὶ τέμενος νεμόμεσθα μέγα Ξάνθοιο παρ᾽ ὄχθαςκαλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης πυροφόροιο; |
315 | τὼ νῦν χρὴ Λυκίοισι μέτα πρώτοισιν ἐόνταςἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι,ὄφρά τις ὧδ᾽ εἴπηι Λυκίων πύκα θωρηκτάων·οὐ μὰν ἀκλεέες Λυκίην κάτα κοιρανέουσινἡμέτεροι βασιλῆες, ἔδουσί τε πίονα μῆλα |
320 | οἶνόν τ᾽ ἔξαιτον μελιηδέα· ἀλλ᾽ ἄρα καὶ ἲςἐσθλή, ἐπεὶ Λυκίοισι μέτα πρώτοισι μάχονται.ὦ πέπον εἰ μὲν γὰρ πόλεμον περὶ τόνδε φυγόντεαἰεὶ δὴ μέλλοιμεν ἀγήρω τ᾽ ἀθανάτω τεἔσσεσθ᾽, οὔτέ κεν αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μαχοίμην |
325 | οὔτέ κε σὲ στέλλοιμι μάχην ἐς κυδιάνειραν·νῦν δ᾽ ἔμπης γὰρ κῆρες ἐφεστᾶσιν θανάτοιομυρίαι, ἃς οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν οὐδ᾽ ὑπαλύξαι,ἴομεν ἠέ τωι εὖχος ὀρέξομεν ἠέ τις ἡμῖν.
ὣς ἔφατ᾽, οὐδὲ Γλαῦκος ἀπετράπετ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε· |
330 | τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην Λυκίων μέγα ἔθνος ἄγοντε.τοὺς δὲ ἰδὼν ῥίγησ᾽ υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς·τοῦ γὰρ δὴ πρὸς πύργον ἴσαν κακότητα φέροντες.πάπτηνεν δ᾽ ἀνὰ πύργον Ἀχαιῶν εἴ τιν᾽ ἴδοιτοἡγεμόνων, ὅς τίς οἱ ἀρὴν ἑτάροισιν ἀμύναι· |
335 | ἐς δ᾽ ἐνόησ᾽ Αἴαντε δύω πολέμου ἀκορήτωἑσταότας, Τεῦκρόν τε νέον κλισίηθεν ἰόνταἐγγύθεν· ἀλλ᾽ οὔ πώς οἱ ἔην βώσαντι γεγωνεῖν·τόσσος γὰρ κτύπος ἦεν, ἀϋτὴ δ᾽ οὐρανὸν ἷκε,βαλλομένων σακέων τε καὶ ἱπποκόμων τρυφαλειῶν |
340 | καὶ πυλέων· πᾶσαι γὰρ ἐπώχατο, τοὶ δὲ κατ᾽ αὐτὰςἱστάμενοι πειρῶντο βίηι ῥήξαντες ἐσελθεῖν.αἶψα δ᾽ ἐπ᾽ Αἴαντα προΐει κήρυκα Θοώτην·ἔρχεο δῖε Θοῶτα, θέων Αἴαντα κάλεσσον,ἀμφοτέρω μὲν μᾶλλον· ὁ γάρ κ᾽ ὄχ᾽ ἄριστον ἁπάντων |
345 | εἴη, ἐπεὶ τάχα τῆιδε τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος.ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί, οἳ τὸ πάρος περζαχρηεῖς τελέθουσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας.εἰ δέ σφιν καὶ κεῖθι πόνος καὶ νεῖκος ὄρωρεν,ἀλλά περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας, |
350 | καί οἱ Τεῦκρος ἅμα σπέσθω τόξων ἐῢ εἰδώς.
ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσας,βῆ δὲ θέειν παρὰ τεῖχος Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,στῆ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι κιών, εἶθαρ δὲ προσηύδα·Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων |
355 | ἠνώγει Πετεῶο διοτρεφέος φίλος υἱὸςκεῖσ᾽ ἴμεν, ὄφρα πόνοιο μίνυνθά περ ἀντιάσητονἀμφοτέρω μὲν μᾶλλον· ὁ γάρ κ᾽ ὄχ᾽ ἄριστον ἁπάντωνεἴη, ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος·ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί, οἳ τὸ πάρος περ |
360 | ζαχρηεῖς τελέθουσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας.εἰ δὲ καὶ ἐνθάδε περ πόλεμος καὶ νεῖκος ὄρωρεν,ἀλλά περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας,καί οἱ Τεῦκρος ἅμα σπέσθω τόξων ἐῢ εἰδώς.
ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε μέγας Τελαμώνιος Αἴας. |
365 | αὐτίκ᾽ Ὀϊλιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·Αἶαν σφῶϊ μὲν αὖθι, σὺ καὶ κρατερὸς Λυκομήδης,ἑσταότες Δαναοὺς ὀτρύνετον ἶφι μάχεσθαι·αὐτὰρ ἐγὼ κεῖσ᾽ εἶμι καὶ ἀντιόω πολέμοιο·αἶψα δ᾽ ἐλεύσομαι αὖτις, ἐπὴν εὖ τοῖς ἐπαμύνω.
|
370 | ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη Τελαμώνιος Αἴας,καί οἱ Τεῦκρος ἅμ᾽ ἦιε κασίγνητος καὶ ὄπατρος·τοῖς δ᾽ ἅμα Πανδίων Τεύκρου φέρε καμπύλα τόξα.εὖτε Μενεσθῆος μεγαθύμου πύργον ἵκοντοτείχεος ἐντὸς ἰόντες, ἐπειγομένοισι δ᾽ ἵκοντο, |
375 | οἳ δ᾽ ἐπ᾽ ἐπάλξεις βαῖνον ἐρεμνῆι λαίλαπι ἶσοιἴφθιμοι Λυκίων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες·σὺν δ᾽ ἐβάλοντο μάχεσθαι ἐναντίον, ὦρτο δ᾽ ἀϋτή.
Αἴας δὲ πρῶτος Τελαμώνιος ἄνδρα κατέκταΣαρπήδοντος ἑταῖρον Ἐπικλῆα μεγάθυμον |
380 | μαρμάρωι ὀκριόεντι βαλών, ὅ ῥα τείχεος ἐντὸςκεῖτο μέγας παρ᾽ ἔπαλξιν ὑπέρτατος· οὐδέ κέ μιν ῥέαχείρεσσ᾽ ἀμφοτέρηις ἔχοι ἀνὴρ οὐδὲ μάλ᾽ ἡβῶν,οἷοι νῦν βροτοί εἰσ᾽· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ὑψόθεν ἔμβαλ᾽ ἀείρας,θλάσσε δὲ τετράφαλον κυνέην, σὺν δ᾽ ὀστέ᾽ ἄραξε |
385 | πάντ᾽ ἄμυδις κεφαλῆς· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἀρνευτῆρι ἐοικὼςκάππεσ᾽ ἀφ᾽ ὑψηλοῦ πύργου, λίπε δ᾽ ὀστέα θυμός.Τεῦκρος δὲ Γλαῦκον κρατερὸν παῖδ᾽ Ἱππολόχοιοἰῶι ἐπεσσύμενον βάλε τείχεος ὑψηλοῖο,ἧι ῥ᾽ ἴδε γυμνωθέντα βραχίονα, παῦσε δὲ χάρμης. |
390 | ἂψ δ᾽ ἀπὸ τείχεος ἆλτο λαθών, ἵνα μή τις Ἀχαιῶνβλήμενον ἀθρήσειε καὶ εὐχετόωιτ᾽ ἐπέεσσι.Σαρπήδοντι δ᾽ ἄχος γένετο Γλαύκου ἀπιόντοςαὐτίκ᾽ ἐπεί τ᾽ ἐνόησεν· ὅμως δ᾽ οὐ λήθετο χάρμης,ἀλλ᾽ ὅ γε Θεστορίδην Ἀλκμάονα δουρὶ τυχήσας |
395 | νύξ᾽, ἐκ δ᾽ ἔσπασεν ἔγχος· ὁ δ᾽ ἑσπόμενος πέσε δουρὶπρηνής, ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεα ποικίλα χαλκῶι,Σαρπηδὼν δ᾽ ἄρ᾽ ἔπαλξιν ἑλὼν χερσὶ στιβαρῆισινἕλχ᾽, ἣ δ᾽ ἕσπετο πᾶσα διαμπερές, αὐτὰρ ὕπερθετεῖχος ἐγυμνώθη, πολέεσσι δὲ θῆκε κέλευθον.
|
400 | τὸν δ᾽ Αἴας καὶ Τεῦκρος ὁμαρτήσανθ᾽ ὁ μὲν ἰῶιβεβλήκει τελαμῶνα περὶ στήθεσσι φαεινὸνἀσπίδος ἀμφιβρότης· ἀλλὰ Ζεὺς κῆρας ἄμυνεπαιδὸς ἑοῦ, μὴ νηυσὶν ἔπι πρύμνηισι δαμείη·Αἴας δ᾽ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος, οὐδὲ διὰ πρὸ |
405 | ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα.χώρησεν δ᾽ ἄρα τυτθὸν ἐπάλξιος· οὐδ᾽ ὅ γε πάμπανχάζετ᾽, ἐπεί οἱ θυμὸς ἐέλπετο κῦδος ἀρέσθαι.κέκλετο δ᾽ ἀντιθέοισιν ἑλιξάμενος Λυκίοισιν·ὦ Λύκιοι τί τ᾽ ἄρ᾽ ὧδε μεθίετε θούριδος ἀλκῆς; |
410 | ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμωι περ ἐόντιμούνωι ῥηξαμένωι θέσθαι παρὰ νηυσὶ κέλευθον·ἀλλ᾽ ἐφομαρτεῖτε· πλεόνων δέ τι ἔργον ἄμεινον.
ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴνμᾶλλον ἐπέβρισαν βουληφόρον ἀμφὶ ἄνακτα. |
415 | Ἀργεῖοι δ᾽ ἑτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγαςτείχεος ἔντοσθεν, μέγα δέ σφισι φαίνετο ἔργον·οὔτε γὰρ ἴφθιμοι Λύκιοι Δαναῶν ἐδύναντοτεῖχος ῥηξάμενοι θέσθαι παρὰ νηυσὶ κέλευθον,οὔτέ ποτ᾽ αἰχμηταὶ Δαναοὶ Λυκίους ἐδύναντο |
420 | τείχεος ἂψ ὤσασθαι, ἐπεὶ τὰ πρῶτα πέλασθεν.ἀλλ᾽ ὥς τ᾽ ἀμφ᾽ οὔροισι δύ᾽ ἀνέρε δηριάασθονμέτρ᾽ ἐν χερσὶν ἔχοντες ἐπιξύνωι ἐν ἀρούρηι,ὥ τ᾽ ὀλίγωι ἐνὶ χώρωι ἐρίζητον περὶ ἴσης,ὣς ἄρα τοὺς διέεργον ἐπάλξιες· οἳ δ᾽ ὑπὲρ αὐτέων |
425 | δήιουν ἀλλήλων ἀμφὶ στήθεσσι βοείαςἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα.πολλοὶ δ᾽ οὐτάζοντο κατὰ χρόα νηλέϊ χαλκῶι,ἠμὲν ὅτεωι στρεφθέντι μετάφρενα γυμνωθείημαρναμένων, πολλοὶ δὲ διαμπερὲς ἀσπίδος αὐτῆς. |
430 | πάντηι δὴ πύργοι καὶ ἐπάλξιες αἵματι φωτῶνἐρράδατ᾽ ἀμφοτέρωθεν ἀπὸ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν.ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς ἐδύναντο φόβον ποιῆσαι Ἀχαιῶν,ἀλλ᾽ ἔχον ὥς τε τάλαντα γυνὴ χερνῆτις ἀληθής,ἥ τε σταθμὸν ἔχουσα καὶ εἴριον ἀμφὶς ἀνέλκει |
435 | ἰσάζουσ᾽, ἵνα παισὶν ἀεικέα μισθὸν ἄρηται·ὣς μὲν τῶν ἐπὶ ἶσα μάχη τέτατο πτόλεμός τε,πρίν γ᾽ ὅτε δὴ Ζεὺς κῦδος ὑπέρτερον Ἕκτορι δῶκεΠριαμίδηι, ὃς πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν.ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Τρώεσσι γεγωνώς· |
440 | ὄρνυσθ᾽ ἱππόδαμοι Τρῶες, ῥήγνυσθε δὲ τεῖχοςἈργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ.
ὣς φάτ᾽ ἐποτρύνων, οἳ δ᾽ οὔασι πάντες ἄκουον,ἴθυσαν δ᾽ ἐπὶ τεῖχος ἀολλέες· οἳ μὲν ἔπειτακροσσάων ἐπέβαινον ἀκαχμένα δούρατ᾽ ἔχοντες, |
445 | Ἕκτωρ δ᾽ ἁρπάξας λᾶαν φέρεν, ὅς ῥα πυλάωνἑστήκει πρόσθε πρυμνὸς παχύς, αὐτὰρ ὕπερθενὀξὺς ἔην· τὸν δ᾽ οὔ κε δύ᾽ ἀνέρε δήμου ἀρίστωῥηϊδίως ἐπ᾽ ἄμαξαν ἀπ᾽ οὔδεος ὀχλίσσειαν,οἷοι νῦν βροτοί εἰσ᾽· ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος. |
450 | τόν οἱ ἐλαφρὸν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω.ὡς δ᾽ ὅτε ποιμὴν ῥεῖα φέρει πόκον ἄρσενος οἰὸςχειρὶ λαβὼν ἑτέρηι, ὀλίγον τέ μιν ἄχθος ἐπείγει,ὣς Ἕκτωρ ἰθὺς σανίδων φέρε λᾶαν ἀείρας,αἵ ῥα πύλας εἴρυντο πύκα στιβαρῶς ἀραρυίας |
455 | δικλίδας ὑψηλάς· δοιοὶ δ᾽ ἔντοσθεν ὀχῆεςεἶχον ἐπημοιβοί, μία δὲ κληῒς ἐπαρήρει.στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἐρεισάμενος βάλε μέσσαςεὖ διαβάς, ἵνα μή οἱ ἀφαυρότερον βέλος εἴη,ῥῆξε δ᾽ ἀπ᾽ ἀμφοτέρους θαιρούς· πέσε δὲ λίθος εἴσω |
460 | βριθοσύνηι, μέγα δ᾽ ἀμφὶ πύλαι μύκον, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὀχῆεςἐσχεθέτην, σανίδες δὲ διέτμαγεν ἄλλυδις ἄλληλᾶος ὑπὸ ῥιπῆς· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἔσθορε φαίδιμος Ἕκτωρνυκτὶ θοῆι ἀτάλαντος ὑπώπια· λάμπε δὲ χαλκῶισμερδαλέωι, τὸν ἕεστο περὶ χροΐ, δοιὰ δὲ χερσὶ |
465 | δοῦρ᾽ ἔχεν· οὔ κέν τίς μιν ἐρύκακεν ἀντιβολήσαςνόσφι θεῶν ὅτ᾽ ἐσᾶλτο πύλας· πυρὶ δ᾽ ὄσσε δεδήει.κέκλετο δὲ Τρώεσσιν ἑλιξάμενος καθ᾽ ὅμιλοντεῖχος ὑπερβαίνειν· τοὶ δ᾽ ὀτρύνοντι πίθοντο.αὐτίκα δ᾽ οἳ μὲν τεῖχος ὑπέρβασαν, οἳ δὲ κατ᾽ αὐτὰς |
470 | ποιητὰς ἐσέχυντο πύλας· Δαναοὶ δὲ φόβηθεννῆας ἀνὰ γλαφυράς, ὅμαδος δ᾽ ἀλίαστος ἐτύχθη. |