BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Homeri

Ilias (ca. 730)

 

Ἰλιάδος Β

 

 

ὄνειρος διάπειρα · Βοιώτεια ἢ κατάλογος νεῶν

 

___________________________________________________________________________________

 

 

 

λλοι μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ

εὗδον παννύχιοι, Δία δ᾽ οὐκ ἔχε νήδυμος ὕπνος,

ἀλλ᾽ ὅ γε μερμήριζε κατὰ φρένα ὡς Ἀχιλῆα

τιμήσηι, ὀλέσηι δὲ πολέας ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.

5

ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή,

πέμψαι ἐπ᾽ Ἀτρεΐδηι Ἀγαμέμνονι οὖλον ὄνειρον·

καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

βάσκ᾽ ἴθι οὖλε ὄνειρε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν·

ἐλθὼν ἐς κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο

10

πάντα μάλ᾽ ἀτρεκέως ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω·

θωρῆξαί ἑ κέλευε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς

πανσυδίηι· νῦν γάρ κεν ἕλοι πόλιν εὐρυάγυιαν

Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες

ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας

15

Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε᾽ ἐφῆπται.

 

ὣς φάτο, βῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὄνειρος ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσε·

καρπαλίμως δ᾽ ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,

βῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα· τὸν δὲ κίχανεν

εὕδοντ᾽ ἐν κλισίηι, περὶ δ᾽ ἀμβρόσιος κέχυθ᾽ ὕπνος.

20

στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς Νηληΐωι υἷι ἐοικώς

Νέστορι, τόν ῥα μάλιστα γερόντων τῖ᾽ Ἀγαμέμνων·

τῶι μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε θεῖος ὄνειρος·

εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο·

οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα

25

ὧι λαοί τ᾽ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε·

νῦν δ᾽ ἐμέθεν ξύνες ὦκα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,

ὃς σεῦ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ᾽ ἐλεαίρει.

θωρῆξαί σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς

πανσυδίηι· νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν

30

Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες

ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας

Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε᾽ ἐφῆπται

ἐκ Διός· ἀλλὰ σὺ σῆισιν ἔχε φρεσί, μηδέ σε λήθη

αἱρείτω εὖτ᾽ ἄν σε μελίφρων ὕπνος ἀνήηι.

 

35

ὣς ἄρα φωνήσας ἀπεβήσετο, τὸν δὲ λίπ᾽ αὐτοῦ

τὰ φρονέοντ᾽ ἀνὰ θυμὸν ἅ ῥ᾽ οὐ τελέεσθαι ἔμελλον·

φῆ γὰρ ὅ γ᾽ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνωι

νήπιος, οὐδὲ τὰ ἤιδη ἅ ῥα Ζεὺς μήδετο ἔργα·

θήσειν γὰρ ἔτ᾽ ἔμελλεν ἐπ᾽ ἄλγεά τε στοναχάς τε

40

Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι διὰ κρατερὰς ὑσμίνας.

ἔγρετο δ᾽ ἐξ ὕπνου, θείη δέ μιν ἀμφέχυτ᾽ ὀμφή·

ἕζετο δ᾽ ὀρθωθείς, μαλακὸν δ᾽ ἔνδυνε χιτῶνα

καλὸν νηγάτεον, περὶ δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος·

ποσσὶ δ᾽ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,

45

ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον·

εἵλετο δὲ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεὶ

σὺν τῶι ἔβη κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·

 

ἠὼς μέν ῥα θεὰ προσεβήσετο μακρὸν Ὄλυμπον

Ζηνὶ φόως ἐρέουσα καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισιν·

50

αὐτὰρ ὁ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε

κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς·

οἳ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ᾽ ἠγείροντο μάλ᾽ ὦκα·

 

βουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἷζε γερόντων

Νεστορέηι παρὰ νηῒ Πυλοιγενέος βασιλῆος·

55

τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν·

κλῦτε φίλοι· θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος

ἀμβροσίην διὰ νύκτα· μάλιστα δὲ Νέστορι δίωι

εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τ᾽ ἄγχιστα ἐώικει·

στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κεφαλῆς καί με πρὸς μῦθον ἔειπεν·

60

εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο·

οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα,

ὧι λαοί τ᾽ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε·

νῦν δ᾽ ἐμέθεν ξύνες ὦκα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,

ὃς σεῦ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ᾽ ἐλεαίρει·

65

θωρῆξαί σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς

πανσυδίηι· νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν

Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες

ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας

Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε᾽ ἐφῆπται

70

ἐκ Διός· ἀλλὰ σὺ σῆισιν ἔχε φρεσίν· ὣς ὁ μὲν εἰπὼν

ὤιχετ᾽ ἀποπτάμενος, ἐμὲ δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκεν.

ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν·

πρῶτα δ᾽ ἐγὼν ἔπεσιν πειρήσομαι, ἣ θέμις ἐστί,

καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήϊσι κελεύσω·

75

ὑμεῖς δ᾽ ἄλλοθεν ἄλλος ἐρητύειν ἐπέεσσιν.

 

ἤτοι ὅ γ᾽ ὣς εἰπὼν κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο, τοῖσι δ᾽ ἀνέστη

Νέστωρ, ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος,

ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες

80

εἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε

ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·

νῦν δ᾽ ἴδεν ὃς μέγ᾽ ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι·

ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν.

 

ὣς ἄρα φωνήσας βουλῆς ἐξῆρχε νέεσθαι,

85

οἳ δ᾽ ἐπανέστησαν πείθοντό τε ποιμένι λαῶν

σκηπτοῦχοι βασιλῆες· ἐπεσσεύοντο δὲ λαοί.

ἠΰτε ἔθνεα εἶσι μελισσάων ἁδινάων

πέτρης ἐκ γλαφυρῆς αἰεὶ νέον ἐρχομενάων,

βοτρυδὸν δὲ πέτονται ἐπ᾽ ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν·

90

αἳ μέν τ᾽ ἔνθα ἅλις πεποτήαται, αἳ δέ τε ἔνθα·

ὣς τῶν ἔθνεα πολλὰ νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων

ἠϊόνος προπάροιθε βαθείης ἐστιχόωντο

ἰλαδὸν εἰς ἀγορήν· μετὰ δέ σφισιν ὄσσα δεδήει

ὀτρύνουσ᾽ ἰέναι Διὸς ἄγγελος· οἳ δ᾽ ἀγέροντο.

95

τετρήχει δ᾽ ἀγορή, ὑπὸ δὲ στεναχίζετο γαῖα

λαῶν ἱζόντων, ὅμαδος δ᾽ ἦν· ἐννέα δέ σφεας

κήρυκες βοόωντες ἐρήτυον, εἴ ποτ᾽ ἀϋτῆς

σχοίατ᾽, ἀκούσειαν δὲ διοτρεφέων βασιλήων.

σπουδῆι δ᾽ ἕζετο λαός, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας

100

παυσάμενοι κλαγγῆς· ἀνὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων

ἔστη σκῆπτρον ἔχων τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.

Ἥφαιστος μὲν δῶκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι,

αὐτὰρ ἄρα Ζεὺς δῶκε διακτόρωι ἀργεϊφόντηι·

Ἑρμείας δὲ ἄναξ δῶκεν Πέλοπι πληξίππωι,

105

αὐτὰρ ὁ αὖτε Πέλοψ δῶκ᾽ Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν,

Ἀτρεὺς δὲ θνήισκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστηι,

αὐτὰρ ὁ αὖτε Θυέστ᾽ Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι,

πολλῆισιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.

τῶι ὅ γ᾽ ἐρεισάμενος ἔπε᾽ Ἀργείοισι μετηύδα·

110

ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος

Ζεύς με μέγα Κρονίδης ἄτηι ἐνέδησε βαρείηι,

σχέτλιος, ὃς πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν

Ἴλιον ἐκπέρσαντ᾽ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι,

νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο, καί με κελεύει

115

δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν.

οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι,

ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα

ἠδ᾽ ἔτι καὶ λύσει· τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον.

αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ᾽ ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι

120

μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν

ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι

ἀνδράσι παυροτέροισι, τέλος δ᾽ οὔ πώ τι πέφανται·

εἴ περ γάρ κ᾽ ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶές τε

ὅρκια πιστὰ ταμόντες ἀριθμηθήμεναι ἄμφω,

125

Τρῶας μὲν λέξασθαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν,

ἡμεῖς δ᾽ ἐς δεκάδας διακοσμηθεῖμεν Ἀχαιοί,

Τρώων δ᾽ ἄνδρα ἕκαστοι ἑλοίμεθα οἰνοχοεύειν,

πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο.

τόσσον ἐγώ φημι πλέας ἔμμεναι υἷας Ἀχαιῶν

130

Τρώων, οἳ ναίουσι κατὰ πτόλιν· ἀλλ᾽ ἐπίκουροι

πολλέων ἐκ πολίων ἐγχέσπαλοι ἄνδρες ἔασιν,

οἵ με μέγα πλάζουσι καὶ οὐκ εἰῶσ᾽ ἐθέλοντα

Ἰλίου ἐκπέρσαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον.

ἐννέα δὴ βεβάασι Διὸς μεγάλου ἐνιαυτοί,

135

καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν καὶ σπάρτα λέλυνται·

αἳ δέ που ἡμέτεραί τ᾽ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα

εἵατ᾽ ἐνὶ μεγάροις ποτιδέγμεναι· ἄμμι δὲ ἔργον

αὔτως ἀκράαντον οὗ εἵνεκα δεῦρ᾽ ἱκόμεσθα.

ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·

140

φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·

οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.

 

ὣς φάτο, τοῖσι δὲ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε

πᾶσι μετὰ πληθὺν ὅσοι οὐ βουλῆς ἐπάκουσαν·

κινήθη δ᾽ ἀγορὴ φὴ κύματα μακρὰ θαλάσσης

145

πόντου Ἰκαρίοιο, τὰ μέν τ᾽ Εὖρός τε Νότος τε

ὤρορ᾽ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων.

ὡς δ᾽ ὅτε κινήσηι Ζέφυρος βαθὺ λήϊον ἐλθὼν

λάβρος ἐπαιγίζων, ἐπί τ᾽ ἠμύει ἀσταχύεσσιν,

ὣς τῶν πᾶσ᾽ ἀγορὴ κινήθη· τοὶ δ᾽ ἀλαλητῶι

150

νῆας ἔπ᾽ ἐσσεύοντο, ποδῶν δ᾽ ὑπένερθε κονίη

ἵστατ᾽ ἀειρομένη· τοὶ δ᾽ ἀλλήλοισι κέλευον

ἅπτεσθαι νηῶν ἠδ᾽ ἑλκέμεν εἰς ἅλα δῖαν,

οὐρούς τ᾽ ἐξεκάθαιρον· ἀϋτὴ δ᾽ οὐρανὸν ἷκεν

οἴκαδε ἱεμένων· ὑπὸ δ᾽ ἥιρεον ἕρματα νηῶν.

 

155

ἔνθά κεν Ἀργείοισιν ὑπέρμορα νόστος ἐτύχθη

εἰ μὴ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν·

ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη,

οὕτω δὴ οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

Ἀργεῖοι φεύξονται ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης,

160

κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμωι καὶ Τρωσὶ λίποιεν

Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν

ἐν Τροίηι ἀπόλοντο φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης·

ἀλλ᾽ ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·

σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον,

165

μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ᾽ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.

 

ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,

βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα·

καρπαλίμως δ᾽ ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.

εὗρεν ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον

170

ἑσταότ᾽· οὐδ᾽ ὅ γε νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης

ἅπτετ᾽, ἐπεί μιν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἵκανεν·

ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσέφη γλαυκῶπις Ἀθήνη·

διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,

οὕτω δὴ οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

175

φεύξεσθ᾽ ἐν νήεσσι πολυκλήϊσι πεσόντες,

κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμωι καὶ Τρωσὶ λίποιτε

Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν

ἐν Τροίηι ἀπόλοντο φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης;

ἀλλ᾽ ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν, μηδ᾽ ἔτ᾽ ἐρώει,

180

σοῖς δ᾽ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον,

μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ᾽ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.

 

ὣς φάθ᾽, ὁ δὲ ξυνέηκε θεᾶς ὄπα φωνησάσης,

βῆ δὲ θέειν, ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε· τὴν δὲ κόμισσε

κῆρυξ Εὐρυβάτης Ἰθακήσιος ὅς οἱ ὀπήδει·

185

αὐτὸς δ᾽ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίος ἐλθὼν

δέξατό οἱ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεί·

σὺν τῶι ἔβη κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.

 

ὅν τινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη

τὸν δ᾽ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς·

190

δαιμόνι᾽ οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς δειδίσσεσθαι,

ἀλλ᾽ αὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς·

οὐ γάρ πω σάφα οἶσθ᾽ οἷος νόος Ἀτρεΐωνος·

νῦν μὲν πειρᾶται, τάχα δ᾽ ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν.

ἐν βουλῆι δ᾽ οὐ πάντες ἀκούσαμεν οἷον ἔειπε.

195

μή τι χολωσάμενος ῥέξηι κακὸν υἷας Ἀχαιῶν·

θυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέων βασιλήων,

τιμὴ δ᾽ ἐκ Διός ἐστι, φιλεῖ δέ ἑ μητίετα Ζεύς.

 

ὃν δ᾽ αὖ δήμου τ᾽ ἄνδρα ἴδοι βοόωντά τ᾽ ἐφεύροι,

τὸν σκήπτρωι ἐλάσασκεν ὁμοκλήσασκέ τε μύθωι·

200

δαιμόνι᾽ ἀτρέμας ἧσο καὶ ἄλλων μῦθον ἄκουε,

οἳ σέο φέρτεροί εἰσι, σὺ δ᾽ ἀπτόλεμος καὶ ἄναλκις

οὔτέ ποτ᾽ ἐν πολέμωι ἐναρίθμιος οὔτ᾽ ἐνὶ βουλῆι·

οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ᾽ Ἀχαιοί·

οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη· εἷς κοίρανος ἔστω,

205

εἷς βασιλεύς, ὧι δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω

σκῆπτρόν τ᾽ ἠδὲ θέμιστας, ἵνά σφισι βουλεύηισι.

ὣς ὅ γε κοιρανέων δίεπε στρατόν· οἳ δ᾽ ἀγορὴν δὲ

αὖτις ἐπεσσεύοντο νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων

ἠχῆι, ὡς ὅτε κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης

210

αἰγιαλῶι μεγάλωι βρέμεται, σμαραγεῖ δέ τε πόντος.

 

ἄλλοι μέν ῥ᾽ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας·

Θερσίτης δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολώια,

ὃς ἔπεα φρεσὶν ἧισιν ἄκοσμά τε πολλά τε ἤιδη

μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,

215

ἀλλ᾽ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν

ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·

φολκὸς ἔην, χωλὸς δ᾽ ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω

κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε

φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ᾽ ἐπενήνοθε λάχνη.

220

ἔχθιστος δ᾽ Ἀχιλῆϊ μάλιστ᾽ ἦν ἠδ᾽ Ὀδυσῆϊ·

τὼ γὰρ νεικείεσκε· τότ᾽ αὖτ᾽ Ἀγαμέμνονι δίωι

ὀξέα κεκλήγων λέγ᾽ ὀνείδεα· τῶι δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ

ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ θυμῶι.

αὐτὰρ ὁ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθωι·

225

Ἀτρεΐδη τέο δ᾽ αὖτ᾽ ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις;

πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι, πολλαὶ δὲ γυναῖκες

εἰσὶν ἐνὶ κλισίηις ἐξαίρετοι, ἅς τοι Ἀχαιοὶ

πρωτίστωι δίδομεν εὖτ᾽ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.

ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει

230

Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα,

ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,

ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,

ἥν τ᾽ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν

ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.

235

ὦ πέπονες κάκ᾽ ἐλέγχε᾽ Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοὶ

οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δ᾽ ἐῶμεν

αὐτοῦ ἐνὶ Τροίηι γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται

ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·

ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ᾽ ἀμείνονα φῶτα

240

ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας.

ἀλλὰ μάλ᾽ οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·

ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·

 

ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,

Θερσίτης· τῶι δ᾽ ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,

245

καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῶι ἠνίπαπε μύθωι·

Θερσῖτ᾽ ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,

ἴσχεο, μηδ᾽ ἔθελ᾽ οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·

οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον

ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμ᾽ Ἀτρεΐδηις ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.

250

τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμ᾽ ἔχων ἀγορεύοις,

καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.

οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,

ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.

τὼ νῦν Ἀτρεΐδηι Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν

255

ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν

ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.

ἀλλ᾽ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·

εἴ κ᾽ ἔτι σ᾽ ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,

μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,

260

μηδ᾽ ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην,

εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,

χλαῖνάν τ᾽ ἠδὲ χιτῶνα, τά τ᾽ αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,

αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω

πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῆισιν.

 

265

ὣς ἄρ᾽ ἔφη, σκήπτρωι δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω

πλῆξεν· ὁ δ᾽ ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·

σμῶδιξ δ᾽ αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη

σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο τάρβησέν τε,

ἀλγήσας δ᾽ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.

270

οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ᾽ αὐτῶι ἡδὺ γέλασσαν·

ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

ὢ πόποι ἦ δὴ μυρί᾽ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργε

βουλάς τ᾽ ἐξάρχων ἀγαθὰς πόλεμόν τε κορύσσων·

νῦν δὲ τόδε μέγ᾽ ἄριστον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν,

275

ὃς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχ᾽ ἀγοράων.

οὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ

νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν.

 

ὣς φάσαν ἣ πληθύς· ἀνὰ δ᾽ ὁ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς

ἔστη σκῆπτρον ἔχων· παρὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη

280

εἰδομένη κήρυκι σιωπᾶν λαὸν ἀνώγει,

ὡς ἅμα θ᾽ οἳ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν

μῦθον ἀκούσειαν καὶ ἐπιφρασσαίατο βουλήν·

ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Ἀτρεΐδη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ

285

πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν,

οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέσταν

ἐνθάδ᾽ ἔτι στείχοντες ἀπ᾽ Ἄργεος ἱπποβότοιο

Ἴλιον ἐκπέρσαντ᾽ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι.

ὥς τε γὰρ ἢ παῖδες νεαροὶ χῆραί τε γυναῖκες

290

ἀλλήλοισιν ὀδύρονται οἶκον δὲ νέεσθαι.

ἦ μὴν καὶ πόνος ἐστὶν ἀνιηθέντα νέεσθαι·

καὶ γάρ τίς θ᾽ ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο

ἀσχαλάαι σὺν νηῒ πολυζύγωι, ὅν περ ἄελλαι

χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα·

295

ἡμῖν δ᾽ εἴνατός ἐστι περιτροπέων ἐνιαυτὸς

ἐνθάδε μιμνόντεσσι· τὼ οὐ νεμεσίζομ᾽ Ἀχαιοὺς

ἀσχαλάαν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης

αἰσχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι.

τλῆτε φίλοι, καὶ μείνατ᾽ ἐπὶ χρόνον ὄφρα δαῶμεν

300

ἢ ἐτεὸν Κάλχας μαντεύεται ἦε καὶ οὐκί.

εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντες

μάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι·

χθιζά τε καὶ πρωΐζ᾽ ὅτ᾽ ἐς Αὐλίδα νῆες Ἀχαιῶν

ἠγερέθοντο κακὰ Πριάμωι καὶ Τρωσὶ φέρουσαι,

305

ἡμεῖς δ᾽ ἀμφὶ περὶ κρήνην ἱεροὺς κατὰ βωμοὺς

ἕρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας

καλῆι ὑπὸ πλατανίστωι ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ·

ἔνθ᾽ ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινὸς

σμερδαλέος, τόν ῥ᾽ αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόως δέ,

310

βωμοῦ ὑπαΐξας πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν.

ἔνθα δ᾽ ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα,

ὄζωι ἐπ᾽ ἀκροτάτωι πετάλοις ὑποπεπτηῶτες

ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα·

ἔνθ᾽ ὅ γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας·

315

μήτηρ δ᾽ ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα·

τὴν δ᾽ ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν ἀμφιαχυῖαν.

αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν,

τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε·

λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·

320

ἡμεῖς δ᾽ ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη.

ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθ᾽ ἑκατόμβας,

Κάλχας δ᾽ αὐτίκ᾽ ἔπειτα θεοπροπέων ἀγόρευε·

τίπτ᾽ ἄνεωι ἐγένεσθε κάρη κομόωντες Ἀχαιοί;

ἡμῖν μὲν τόδ᾽ ἔφηνε τέρας μέγα μητίετα Ζεὺς

325

ὄψιμον ὀψιτέλεστον, ὅου κλέος οὔ ποτ᾽ ὀλεῖται.

ὡς οὗτος κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτὴν

ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα,

ὣς ἡμεῖς τοσσαῦτ᾽ ἔτεα πτολεμίξομεν αὖθι,

τῶι δεκάτωι δὲ πόλιν αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.

330

κεῖνος τὼς ἀγόρευε· τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.

ἀλλ᾽ ἄγε μίμνετε πάντες ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ

αὐτοῦ εἰς ὅ κεν ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἕλωμεν.

 

ὣς ἔφατ᾽, Ἀργεῖοι δὲ μέγ᾽ ἴαχον, ἀμφὶ δὲ νῆες

σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν,

335

μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο·

τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

ὦ πόποι ἦ δὴ παισὶν ἐοικότες ἀγοράασθε

νηπιάχοις οἷς οὔ τι μέλει πολεμήϊα ἔργα.

πῆι δὴ συνθεσίαι τε καὶ ὅρκια βήσεται ἥμιν;

340

ἐν πυρὶ δὴ βουλαί τε γενοίατο μήδεά τ᾽ ἀνδρῶν

σπονδαί τ᾽ ἄκρητοι καὶ δεξιαί, ἧις ἐπέπιθμεν·

αὔτως γὰρ ἐπέεσσ᾽ ἐριδαίνομεν, οὐδέ τι μῆχος

εὑρέμεναι δυνάμεσθα, πολὺν χρόνον ἐνθάδ᾽ ἐόντες.

Ἀτρεΐδη σὺ δ᾽ ἔθ᾽ ὡς πρὶν ἔχων ἀστεμφέα βουλὴν

345

ἄρχευ᾽ Ἀργείοισι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας,

τούσδε δ᾽ ἔα φθινύθειν ἕνα καὶ δύο, τοί κεν Ἀχαιῶν

νόσφιν βουλεύωσ᾽· ἄνυσις δ᾽ οὐκ ἔσσεται αὐτῶν·

πρὶν Ἄργος δ᾽ ἰέναι πρὶν καὶ Διὸς αἰγιόχοιο

γνώμεναι εἴ τε ψεῦδος ὑπόσχεσις εἴ τε καὶ οὐκί.

350

φημὶ γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα

ἤματι τῶι ὅτε νηυσὶν ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον

Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες

ἀστράπτων ἐπιδέξι᾽ ἐναίσιμα σήματα φαίνων.

τὼ μή τις πρὶν ἐπειγέσθω οἶκον δὲ νέεσθαι

355

πρίν τινα πὰρ Τρώων ἀλόχωι κατακοιμηθῆναι,

τίσασθαι δ᾽ Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε.

εἰ δέ τις ἐκπάγλως ἐθέλει οἶκον δὲ νέεσθαι

ἁπτέσθω ἧς νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης,

ὄφρα πρόσθ᾽ ἄλλων θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπηι.

360

ἀλλὰ ἄναξ αὐτός τ᾽ εὖ μήδεο πείθεό τ᾽ ἄλλωι·

οὔ τοι ἀπόβλητον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπω·

κρῖν᾽ ἄνδρας κατὰ φῦλα κατὰ φρήτρας Ἀγάμεμνον,

ὡς φρήτρη φρήτρηφιν ἀρήγηι, φῦλα δὲ φύλοις.

εἰ δέ κεν ὣς ἕρξηις καί τοι πείθωνται Ἀχαιοί,

365

γνώσηι ἔπειθ᾽ ὅς θ᾽ ἡγεμόνων κακὸς ὅς τέ νυ λαῶν

ἠδ᾽ ὅς κ᾽ ἐσθλὸς ἔηισι· κατὰ σφέας γὰρ μαχέονται.

γνώσεαι δ᾽ εἰ καὶ θεσπεσίηι πόλιν οὐκ ἀλαπάξεις,

ἦ ἀνδρῶν κακότητι καὶ ἀφραδίηι πολέμοιο.

 

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·

370

ἦ μὰν αὖτ᾽ ἀγορῆι νικᾶις γέρον υἷας Ἀχαιῶν.

αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον

τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν·

τώ κε τάχ᾽ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος

χερσὶν ὑφ᾽ ἡμετέρηισιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.

375

ἀλλά μοι αἰγίοχος Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε᾽ ἔδωκεν,

ὅς με μετ᾽ ἀπρήκτους ἔριδας καὶ νείκεα βάλλει.

καὶ γὰρ ἐγὼν Ἀχιλεύς τε μαχεσσάμεθ᾽ εἵνεκα κούρης

ἀντιβίοις ἐπέεσσιν, ἐγὼ δ᾽ ἦρχον χαλεπαίνων·

εἰ δέ ποτ᾽ ἔς γε μίαν βουλεύσομεν, οὐκέτ᾽ ἔπειτα

 

380

Τρωσὶν ἀνάβλησις κακοῦ ἔσσεται οὐδ᾽ ἠβαιόν.

νῦν δ᾽ ἔρχεσθ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα.

εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω, εὖ δ᾽ ἀσπίδα θέσθω,

εὖ δέ τις ἵπποισιν δεῖπνον δότω ὠκυπόδεσσιν,

εὖ δέ τις ἅρματος ἀμφὶς ἰδὼν πολέμοιο μεδέσθω,

385

ὥς κε πανημέριοι στυγερῶι κρινώμεθ᾽ Ἄρηϊ.

οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ᾽ ἠβαιὸν

εἰ μὴ νὺξ ἐλθοῦσα διακρινέει μένος ἀνδρῶν.

ἱδρώσει μέν τευ τελαμὼν ἀμφὶ στήθεσφιν

ἀσπίδος ἀμφιβρότης, περὶ δ᾽ ἔγχεϊ χεῖρα καμεῖται·

390

ἱδρώσει δέ τευ ἵππος ἐΰξοον ἅρμα τιταίνων.

ὃν δέ κ᾽ ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης ἐθέλοντα νοήσω

μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν, οὔ οἱ ἔπειτα

ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς.

 

ὣς ἔφατ᾽, Ἀργεῖοι δὲ μέγ᾽ ἴαχον ὡς ὅτε κῦμα

395

ἀκτῆι ἐφ᾽ ὑψηλῆι, ὅτε κινήσηι Νότος ἐλθών,

προβλῆτι σκοπέλωι· τὸν δ᾽ οὔ ποτε κύματα λείπει

παντοίων ἀνέμων, ὅτ᾽ ἂν ἔνθ᾽ ἢ ἔνθα γένωνται.

ἀνστάντες δ᾽ ὀρέοντο κεδασθέντες κατὰ νῆας,

κάπνισσάν τε κατὰ κλισίας, καὶ δεῖπνον ἕλοντο.

400

ἄλλος δ᾽ ἄλλωι ἔρεζε θεῶν αἰειγενετάων

εὐχόμενος θάνατόν τε φυγεῖν καὶ μῶλον Ἄρηος.

αὐτὰρ ὁ βοῦν ἱέρευσε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων

πίονα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι,

κίκλησκεν δὲ γέροντας ἀριστῆας Παναχαιῶν,

405

Νέστορα μὲν πρώτιστα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα,

αὐτὰρ ἔπειτ᾽ Αἴαντε δύω καὶ Τυδέος υἱόν,

ἕκτον δ᾽ αὖτ᾽ Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον.

αὐτόματος δέ οἱ ἦλθε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·

ἤιδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο.

410

βοῦν δὲ περιστήσαντο καὶ οὐλοχύτας ἀνέλοντο·

τοῖσιν δ᾽ εὐχόμενος μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων·

Ζεῦ κύδιστε μέγιστε κελαινεφὲς αἰθέρι ναίων

μὴ πρὶν ἐπ᾽ ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφας ἐλθεῖν

πρίν με κατὰ πρηνὲς βαλέειν Πριάμοιο μέλαθρον

415

αἰθαλόεν, πρῆσαι δὲ πυρὸς δηΐοιο θύρετρα,

Ἑκτόρεον δὲ χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαΐξαι

χαλκῶι ῥωγαλέον· πολέες δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὸν ἑταῖροι

πρηνέες ἐν κονίηισιν ὀδὰξ λαζοίατο γαῖαν.

 

ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἄρα πώ οἱ ἐπεκραίαινε Κρονίων,

420

ἀλλ᾽ ὅ γε δέκτο μὲν ἱρά, πόνον δ᾽ ἀμέγαρτον ὄφελλεν.

αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο,

αὐέρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν,

μηρούς τ᾽ ἐξέταμον κατά τε κνίσηι ἐκάλυψαν

δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ᾽ αὐτῶν δ᾽ ὠμοθέτησαν.

425

καὶ τὰ μὲν ἂρ σχίζηισιν ἀφύλλοισιν κατέκαιον,

σπλάγχνα δ᾽ ἄρ᾽ ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο.

αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρε κάη καὶ σπλάγχνα πάσαντο,

μίστυλλόν τ᾽ ἄρα τἆλλα καὶ ἀμφ᾽ ὀβελοῖσιν ἔπειραν,

ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.

430

αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα

δαίνυντ᾽, οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,

τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον,

435

μηκέτι νῦν δήθ᾽ αὖθι λεγώμεθα, μηδ᾽ ἔτι δηρὸν

ἀμβαλλώμεθα ἔργον ὁ δὴ θεὸς ἐγγυαλίζει.

ἀλλ᾽ ἄγε κήρυκες μὲν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων

λαὸν κηρύσσοντες ἀγειρόντων κατὰ νῆας,

ἡμεῖς δ᾽ ἀθρόοι ὧδε κατὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν

440

ἴομεν ὄφρα κε θᾶσσον ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.

 

ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων.

αὐτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε

κηρύσσειν πόλεμον δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς·

οἳ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ᾽ ἠγείροντο μάλ᾽ ὦκα.

445

οἳ δ᾽ ἀμφ᾽ Ἀτρεΐωνα διοτρεφέες βασιλῆες

θῦνον κρίνοντες, μετὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη

αἰγίδ᾽ ἔχουσ᾽ ἐρίτιμον ἀγήρων ἀθανάτην τε,

τῆς ἑκατὸν θύσανοι παγχρύσεοι ἠερέθονται,

πάντες ἐϋπλεκέες, ἑκατόμβοιος δὲ ἕκαστος·

450

σὺν τῆι παιφάσσουσα διέσσυτο λαὸν Ἀχαιῶν

ὀτρύνουσ᾽ ἰέναι· ἐν δὲ σθένος ὦρσεν ἑκάστωι

καρδίηι ἄλληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.

τοῖσι δ᾽ ἄφαρ πόλεμος γλυκίων γένετ᾽ ἠὲ νέεσθαι

ἐν νηυσὶ γλαφυρῆισι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.

 

455

ἠΰτε πῦρ ἀΐδηλον ἐπιφλέγει ἄσπετον ὕλην

οὔρεος ἐν κορυφῆις, ἕκαθεν δέ τε φαίνεται αὐγή,

ὣς τῶν ἐρχομένων ἀπὸ χαλκοῦ θεσπεσίοιο

αἴγλη παμφανόωσα δι᾽ αἰθέρος οὐρανὸν ἷκε.

 

τῶν δ᾽ ὥς τ᾽ ὀρνίθων πετεηνῶν ἔθνεα πολλὰ

460

χηνῶν ἢ γεράνων ἢ κύκνων δουλιχοδείρων

Ἀσίω ἐν λειμῶνι Καϋστρίου ἀμφὶ ῥέεθρα

ἔνθα καὶ ἔνθα ποτῶνται ἀγαλλόμενα πτερύγεσσι

κλαγγηδὸν προκαθιζόντων, σμαραγεῖ δέ τε λειμών,

ὣς τῶν ἔθνεα πολλὰ νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων

465

ἐς πεδίον προχέοντο Σκαμάνδριον· αὐτὰρ ὑπὸ χθὼν

σμερδαλέον κονάβιζε ποδῶν αὐτῶν τε καὶ ἵππων.

ἔσταν δ᾽ ἐν λειμῶνι Σκαμανδρίωι ἀνθεμόεντι

μυρίοι, ὅσσά τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρηι.

 

ἠΰτε μυιάων ἁδινάων ἔθνεα πολλὰ

470

αἵ τε κατὰ σταθμὸν ποιμνήϊον ἠλάσκουσιν

ὥρηι ἐν εἰαρινῆι ὅτε τε γλάγος ἄγγεα δεύει,

τόσσοι ἐπὶ Τρώεσσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ

ἐν πεδίωι ἵσταντο διαρραῖσαι μεμαῶτες.

 

τοὺς δ᾽ ὥς τ᾽ αἰπόλια πλατέ᾽ αἰγῶν αἰπόλοι ἄνδρες

475

ῥεῖα διακρίνωσιν ἐπεί κε νομῶι μιγέωσιν,

ὣς τοὺς ἡγεμόνες διεκόσμεον ἔνθα καὶ ἔνθα

ὑσμίνην δ᾽ ἰέναι, μετὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων

ὄμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος Διὶ τερπικεραύνωι,

Ἄρεϊ δὲ ζώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι.

480

ἠΰτε βοῦς ἀγέληφι μέγ᾽ ἔξοχος ἔπλετο πάντων

ταῦρος· ὁ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένηισι·

τοῖον ἄρ᾽ Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνωι

ἐκπρεπέ᾽ ἐν πολλοῖσι καὶ ἔξοχον ἡρώεσσιν.

 

ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχουσαι·

485

ὑμεῖς γὰρ θεαί ἐστε πάρεστέ τε ἴστέ τε πάντα,

ἡμεῖς δὲ κλέος οἶον ἀκούομεν οὐδέ τι ἴδμεν·

οἵ τινες ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν·

πληθὺν δ᾽ οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ᾽ ὀνομήνω,

οὐδ᾽ εἴ μοι δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ᾽ εἶεν,

490

φωνὴ δ᾽ ἄρρηκτος, χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη,

εἰ μὴ Ὀλυμπιάδες Μοῦσαι Διὸς αἰγιόχοιο

θυγατέρες μνησαίαθ᾽ ὅσοι ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον·

ἀρχοὺς αὖ νηῶν ἐρέω νῆάς τε προπάσας.

 

Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεως καὶ Λήϊτος ἦρχον

495

Ἀρκεσίλαός τε Προθοήνωρ τε Κλονίος τε,

οἵ θ᾽ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν

Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ᾽ Ἐτεωνόν,

Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν,

οἵ τ᾽ ἀμφ᾽ Ἅρμ᾽ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράς,

500

οἵ τ᾽ Ἐλεῶν᾽ εἶχον ἠδ᾽ Ὕλην καὶ Πετεῶνα,

Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ᾽ ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,

Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην,

οἵ τε Κορώνειαν καὶ ποιήενθ᾽ Ἁλίαρτον,

οἵ τε Πλάταιαν ἔχον ἠδ᾽ οἳ Γλισᾶντ᾽ ἐνέμοντο,

505

οἵ θ᾽ Ὑποθήβας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,

Ὀγχηστόν θ᾽ ἱερὸν Ποσιδήϊον ἀγλαὸν ἄλσος,

οἵ τε πολυστάφυλον Ἄρνην ἔχον, οἵ τε Μίδειαν

Νῖσάν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ᾽ ἐσχατόωσαν·

τῶν μὲν πεντήκοντα νέες κίον, ἐν δὲ ἑκάστηι

510

κοῦροι Βοιωτῶν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι βαῖνον.

 

οἳ δ᾽ Ἀσπληδόνα ναῖον ἰδ᾽ Ὀρχομενὸν Μινύειον,

τῶν ἦρχ᾽ Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος

οὓς τέκεν Ἀστυόχη δόμωι Ἄκτορος Ἀζεΐδαο,

παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα

515

Ἄρηϊ κρατερῶι· ὁ δέ οἱ παρελέξατο λάθρηι·

τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

 

αὐτὰρ Φωκήων Σχεδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον

υἷες Ἰφίτου μεγαθύμου Ναυβολίδαο,

οἳ Κυπάρισσον ἔχον Πυθῶνά τε πετρήεσσαν

520

Κρῖσάν τε ζαθέην καὶ Δαυλίδα καὶ Πανοπῆα,

οἵ τ᾽ Ἀνεμώρειαν καὶ Ὑάμπολιν ἀμφενέμοντο,

οἵ τ᾽ ἄρα πὰρ ποταμὸν Κηφισὸν δῖον ἔναιον,

οἵ τε Λίλαιαν ἔχον πηγῆις ἔπι Κηφισοῖο·

τοῖς δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

525

οἳ μὲν Φωκήων στίχας ἵστασαν ἀμφιέποντες,

Βοιωτῶν δ᾽ ἔμπλην ἐπ᾽ ἀριστερὰ θωρήσσοντο.

 

Λοκρῶν δ᾽ ἡγεμόνευεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας

μείων, οὔ τι τόσος γε ὅσος Τελαμώνιος Αἴας

ἀλλὰ πολὺ μείων· ὀλίγος μὲν ἔην λινοθώρηξ,

530

ἐγχείηι δ᾽ ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς·

οἳ Κῦνόν τ᾽ ἐνέμοντ᾽ Ὀπόεντά τε Καλλίαρόν τε

Βῆσσάν τε Σκάρφην τε καὶ Αὐγειὰς ἐρατεινὰς

Τάρφην τε Θρόνιον τε Βοαγρίου ἀμφὶ ῥέεθρα·

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο

535

Λοκρῶν, οἳ ναίουσι πέρην ἱερῆς Εὐβοίης.

 

οἳ δ᾽ Εὔβοιαν ἔχον μένεα πνείοντες Ἄβαντες

Χαλκίδα τ᾽ Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν θ᾽ Ἱστίαιαν

Κήρινθόν τ᾽ ἔφαλον Δίου τ᾽ αἰπὺ πτολίεθρον,

οἵ τε Κάρυστον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Στύρα ναιετάασκον,

540

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευ᾽ Ἐλεφήνωρ ὄζος Ἄρηος

Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων.

τῶι δ᾽ ἅμ᾽ Ἄβαντες ἕποντο θοοὶ ὄπιθεν κομόωντες

αἰχμηταὶ μεμαῶτες ὀρεκτῆισιν μελίηισι

θώρηκας ῥήξειν δηΐων ἀμφὶ στήθεσσι·

545

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

οἳ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον

δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ᾽ Ἀθήνη

θρέψε Διὸς θυγάτηρ, τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα,

κὰδ δ᾽ ἐν Ἀθήνηις εἷσεν ἑῶι ἐν πίονι νηῶι·

550

ἔνθα δέ μιν ταύροισι καὶ ἀρνειοῖς ἱλάονται

κοῦροι Ἀθηναίων περιτελλομένων ἐνιαυτῶν·

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευ᾽ υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς.

τῶι δ᾽ οὔ πώ τις ὁμοῖος ἐπιχθόνιος γένετ᾽ ἀνὴρ

κοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας·

555

Νέστωρ οἶος ἔριζεν· ὁ γὰρ προγενέστερος ἦεν·

τῶι δ᾽ ἅμα πεντήκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

Αἴας δ᾽ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας,

στῆσε δ᾽ ἄγων ἵν᾽ Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες.

 

οἳ δ᾽ Ἄργός τ᾽ εἶχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν

560

Ἑρμιόνην Ἀσίνην τε, βαθὺν κατὰ κόλπον ἐχούσας,

Τροιζῆν᾽ Ἠϊόνας τε καὶ ἀμπελόεντ᾽ Ἐπίδαυρον,

οἵ τ᾽ ἔχον Αἴγιναν Μάσητά τε κοῦροι Ἀχαιῶν,

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης

καὶ Σθένελος, Καπανῆος ἀγακλειτοῦ φίλος υἱός·

565

τοῖσι δ᾽ ἅμ᾽ Εὐρύαλος τρίτατος κίεν ἰσόθεος φὼς

Μηκιστέος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος·

συμπάντων δ᾽ ἡγεῖτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·

τοῖσι δ᾽ ἅμ᾽ ὀγδώκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

οἳ δὲ Μυκήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον

570

ἀφνειόν τε Κόρινθον ἐϋκτιμένας τε Κλεωνάς,

Ὀρνειάς τ᾽ ἐνέμοντο Ἀραιθυρέην τ᾽ ἐρατεινὴν

καὶ Σικυῶν᾽, ὅθ᾽ ἄρ᾽ Ἄδρηστος πρῶτ᾽ ἐμβασίλευεν,

οἵ θ᾽ Ὑπερησίην τε καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν

Πελλήνην τ᾽ εἶχον ἠδ᾽ Αἴγιον ἀμφενέμοντο

575

Αἰγιαλόν τ᾽ ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ᾽ Ἑλίκην εὐρεῖαν,

τῶν ἑκατὸν νηῶν ἦρχε κρείων Ἀγαμέμνων

Ἀτρεΐδης· ἅμα τῶι γε πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι

λαοὶ ἕποντ᾽· ἐν δ᾽ αὐτὸς ἐδύσετο νώροπα χαλκὸν

κυδιόων, πᾶσιν δὲ μετέπρεπεν ἡρώεσσιν

580

οὕνεκ᾽ ἄριστος ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς.

 

οἳ δ᾽ εἶχον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν,

Φᾶρίν τε Σπάρτην τε πολυτρήρωνά τε Μέσσην,

Βρυσειάς τ᾽ ἐνέμοντο καὶ Αὐγειὰς ἐρατεινάς,

οἵ τ᾽ ἄρ᾽ Ἀμύκλας εἶχον Ἕλος τ᾽ ἔφαλον πτολίεθρον,

585

οἵ τε Λάαν εἶχον ἠδ᾽ Οἴτυλον ἀμφενέμοντο,

τῶν οἱ ἀδελφεὸς ἦρχε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος

ἑξήκοντα νεῶν· ἀπάτερθε δὲ θωρήσσοντο·

ἐν δ᾽ αὐτὸς κίεν ἧισι προθυμίηισι πεποιθὼς

ὀτρύνων πόλεμον δέ· μάλιστα δὲ ἵετο θυμῶι

590

τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε.

 

οἳ δὲ Πύλον τ᾽ ἐνέμοντο καὶ Ἀρήνην ἐρατεινὴν

καὶ Θρύον Ἀλφειοῖο πόρον καὶ ἐΰκτιτον Αἰπὺ

καὶ Κυπαρισσήεντα καὶ Ἀμφιγένειαν ἔναιον

καὶ Πτελεὸν καὶ Ἕλος καὶ Δώριον, ἔνθά τε Μοῦσαι

595

ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν Θρήϊκα παῦσαν ἀοιδῆς

Οἰχαλίηθεν ἰόντα παρ᾽ Εὐρύτου Οἰχαλιῆος·

στεῦτο γὰρ εὐχόμενος νικησέμεν εἴ περ ἂν αὐταὶ

Μοῦσαι ἀείδοιεν κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο·

αἳ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν, αὐτὰρ ἀοιδὴν

600

θεσπεσίην ἀφέλοντο καὶ ἐκλέλαθον κιθαριστύν·

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·

τῶι δ᾽ ἐνενήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

 

οἳ δ᾽ ἔχον Ἀρκαδίην ὑπὸ Κυλλήνης ὄρος αἰπὺ

Αἰπύτιον παρὰ τύμβον ἵν᾽ ἀνέρες ἀγχιμαχηταί,

605

οἳ Φενεόν τ᾽ ἐνέμοντο καὶ Ὀρχομενὸν πολύμηλον

Ῥίπην τε Στρατίην τε καὶ ἠνεμόεσσαν Ἐνίσπην

καὶ Τεγέην εἶχον καὶ Μαντινέην ἐρατεινὴν

Στύμφηλόν τ᾽ εἶχον καὶ Παρρασίην ἐνέμοντο,

τῶν ἦρχ᾽ Ἀγκαίοιο πάϊς κρείων Ἀγαπήνωρ

610

ἑξήκοντα νεῶν· πολέες δ᾽ ἐν νηῒ ἑκάστηι

Ἀρκάδες ἄνδρες ἔβαινον ἐπιστάμενοι πολεμίζειν.

αὐτὸς γάρ σφιν δῶκεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων

νῆας ἐϋσσέλμους περάαν ἐπὶ οἴνοπα πόντον

Ἀτρεΐδης, ἐπεὶ οὔ σφι θαλάσσια ἔργα μεμήλει.

 

615

οἳ δ᾽ ἄρα Βουπράσιόν τε καὶ Ἤλιδα δῖαν ἔναιον

ὅσσον ἐφ᾽ Ὑρμίνη καὶ Μύρσινος ἐσχατόωσα

πέτρη τ᾽ Ὠλενίη καὶ Ἀλήσιον ἐντὸς ἐέργει,

τῶν αὖ τέσσαρες ἀρχοὶ ἔσαν, δέκα δ᾽ ἀνδρὶ ἑκάστωι

νῆες ἕποντο θοαί, πολέες δ᾽ ἔμβαινον Ἐπειοί.

620

τῶν μὲν ἄρ᾽ Ἀμφίμαχος καὶ Θάλπιος ἡγησάσθην

υἷες ὁ μὲν Κτεάτου, ὁ δ᾽ ἄρ᾽ Εὐρύτου, Ἀκτορίωνε·

τῶν δ᾽ Ἀμαρυγκεΐδης ἦρχε κρατερὸς Διώρης·

τῶν δὲ τετάρτων ἦρχε Πολύξεινος θεοειδὴς

υἱὸς Ἀγασθένεος Αὐγηϊάδαο ἄνακτος.

 

625

οἳ δ᾽ ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων θ᾽ ἱεράων

νήσων, αἳ ναίουσι πέρην ἁλὸς Ἤλιδος ἄντα,

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευε Μέγης ἀτάλαντος Ἄρηϊ

Φυλεΐδης, ὃν τίκτε Διῒ φίλος ἱππότα Φυλεύς,

ὅς ποτε Δουλίχιον δ᾽ ἀπενάσσατο πατρὶ χολωθείς·

630

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους,

οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον

καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν,

οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο,

635

οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχον ἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο·

τῶν μὲν Ὀδυσσεὺς ἦρχε Διὶ μῆτιν ἀτάλαντος·

τῶι δ᾽ ἅμα νῆες ἕποντο δυώδεκα μιλτοπάρηιοι.

 

Αἰτωλῶν δ᾽ ἡγεῖτο Θόας Ἀνδραίμονος υἱός,

οἳ Πλευρῶν᾽ ἐνέμοντο καὶ Ὤλενον ἠδὲ Πυλήνην

640

Χαλκίδα τ᾽ ἀγχίαλον Καλυδῶνά τε πετρήεσσαν·

οὐ γὰρ ἔτ᾽ Οἰνῆος μεγαλήτορος υἱέες ἦσαν,

οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ αὐτὸς ἔην, θάνε δὲ ξανθὸς Μελέαγρος·

τῶι δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐτέταλτο ἀνασσέμεν Αἰτωλοῖσι·

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

645

Κρητῶν δ᾽ Ἰδομενεὺς δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευεν,

οἳ Κνωσόν τ᾽ εἶχον Γόρτυνά τε τειχιόεσσαν,

Λύκτον Μίλητόν τε καὶ ἀργινόεντα Λύκαστον

Φαιστόν τε Ῥύτιόν τε, πόλεις εὖ ναιετοώσας,

ἄλλοι θ᾽ οἳ Κρήτην ἑκατόμπολιν ἀμφενέμοντο.

650

τῶν μὲν ἄρ᾽ Ἰδομενεὺς δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευε

Μηριόνης τ᾽ ἀτάλαντος Ἐνυαλίωι ἀνδρειφόντηι·

τοῖσι δ᾽ ἅμ᾽ ὀγδώκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

Τληπόλεμος δ᾽ Ἡρακλεΐδης ἠΰς τε μέγας τε

ἐκ Ῥόδου ἐννέα νῆας ἄγεν Ῥοδίων ἀγερώχων,

655

οἳ Ῥόδον ἀμφενέμοντο διὰ τρίχα κοσμηθέντες

Λίνδον Ἰηλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμειρον.

τῶν μὲν Τληπόλεμος δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευεν,

ὃν τέκεν Ἀστυόχεια βίηι Ἡρακληείηι,

τὴν ἄγετ᾽ ἐξ Ἐφύρης ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος

660

πέρσας ἄστεα πολλὰ διοτρεφέων αἰζηῶν.

Τληπόλεμος δ᾽ ἐπεὶ οὖν τράφ᾽ ἐνὶ μεγάρωι εὐπήκτωι,

αὐτίκα πατρὸς ἑοῖο φίλον μήτρωα κατέκτα

ἤδη γηράσκοντα Λικύμνιον ὄζον Ἄρηος·

αἶψα δὲ νῆας ἔπηξε, πολὺν δ᾽ ὅ γε λαὸν ἀγείρας

665

βῆ φεύγων ἐπὶ πόντον· ἀπείλησαν γάρ οἱ ἄλλοι

υἱέες υἱωνοί τε βίης Ἡρακληείης.

αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἐς Ῥόδον ἷξεν ἀλώμενος ἄλγεα πάσχων·

τριχθὰ δὲ ὤικηθεν καταφυλαδόν, ἠδὲ φίληθεν

ἐκ Διός, ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει,

670

καί σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων.

 

Νιρεὺς αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐΐσας

Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό τ᾽ ἄνακτος

Νιρεύς, ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε

τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα·

675

ἀλλ᾽ ἀλαπαδνὸς ἔην, παῦρος δέ οἱ εἵπετο λαός.

 

οἳ δ᾽ ἄρα Νίσυρόν τ᾽ εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε

καὶ Κῶν Εὐρυπύλοιο πόλιν νήσους τε Καλύδνας,

τῶν αὖ Φείδιππός τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην

Θεσσαλοῦ υἷε δύω Ἡρακλεΐδαο ἄνακτος·

680

τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

 

νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,

οἵ τ᾽ Ἄλον οἵ τ᾽ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,

οἵ τ᾽ εἶχον Φθίην ἠδ᾽ Ἑλλάδα καλλιγύναικα,

Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,

685

τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.

ἀλλ᾽ οἵ γ᾽ οὐ πολέμοιο δυσηχέος ἐμνώοντο·

οὐ γὰρ ἔην ὅς τίς σφιν ἐπὶ στίχας ἡγήσαιτο·

κεῖτο γὰρ ἐν νήεσσι ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς

κούρης χωόμενος Βρισηΐδος ἠϋκόμοιο,

690

τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο πολλὰ μογήσας

Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήβης,

κὰδ δὲ Μύνητ᾽ ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον ἐγχεσιμώρους,

υἱέας Εὐηνοῖο Σεληπιάδαο ἄνακτος·

 

695

οἳ δ᾽ εἶχον Φυλάκην καὶ Πύρασον ἀνθεμόεντα

Δήμητρος τέμενος, Ἴτωνά τε μητέρα μήλων,

ἀγχίαλόν τ᾽ Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην,

τῶν αὖ Πρωτεσίλαος ἀρήϊος ἡγεμόνευε

ζωὸς ἐών· τότε δ᾽ ἤδη ἔχεν κάτα γαῖα μέλαινα.

700

τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκηι ἐλέλειπτο

καὶ δόμος ἡμιτελής· τὸν δ᾽ ἔκτανε Δάρδανος ἀνὴρ

νηὸς ἀποθρώισκοντα πολὺ πρώτιστον Ἀχαιῶν.

οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·

ἀλλά σφεας κόσμησε Ποδάρκης ὄζος Ἄρηος

705

Ἰφίκλου υἱὸς πολυμήλου Φυλακίδαο

αὐτοκασίγνητος μεγαθύμου Πρωτεσιλάου

ὁπλότερος γενεῆι· ὁ δ᾽ ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων

ἥρως Πρωτεσίλαος ἀρήϊος· οὐδέ τι λαοὶ

δεύονθ᾽ ἡγεμόνος, πόθεόν γε μὲν ἐσθλὸν ἐόντα·

710

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

οἳ δὲ Φερὰς ἐνέμοντο παραὶ Βοιβηΐδα λίμνην

Βοίβην καὶ Γλαφύρας καὶ ἐϋκτιμένην Ἰαωλκόν,

τῶν ἦρχ᾽ Ἀδμήτοιο φίλος πάϊς ἕνδεκα νηῶν

Εὔμηλος, τὸν ὑπ᾽ Ἀδμήτωι τέκε δῖα γυναικῶν

715

Ἄλκηστις Πελίαο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστη.

 

οἳ δ᾽ ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο

καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,

τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς

ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ᾽ ἐν ἑκάστηι πεντήκοντα

720

ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι.

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν νήσωι κεῖτο κρατέρ᾽ ἄλγεα πάσχων

Λήμνωι ἐν ἠγαθέηι, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν

ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῶι ὀλοόφρονος ὕδρου·

ἔνθ᾽ ὅ γε κεῖτ᾽ ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον

725

Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.

οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·

ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,

τόν ῥ᾽ ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ᾽ Ὀϊλῆϊ πτολιπόρθωι.

 

οἳ δ᾽ εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,

730

οἵ τ᾽ ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,

τῶν αὖθ᾽ ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε

ἰητῆρ᾽ ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·

τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

 

οἳ δ᾽ ἔχον Ὀρμένιον, οἵ τε κρήνην Ὑπέρειαν,

735

οἵ τ᾽ ἔχον Ἀστέριον Τιτάνοιό τε λευκὰ κάρηνα,

τῶν ἦρχ᾽ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός·

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

οἳ δ᾽ Ἄργισσαν ἔχον καὶ Γυρτώνην ἐνέμοντο,

Ὄρθην Ἠλώνην τε πόλιν τ᾽ Ὀλοοσσόνα λευκήν,

740

τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης

υἱὸς Πειριθόοιο τὸν ἀθάνατος τέκετο Ζεύς·

τόν ῥ᾽ ὑπὸ Πειριθόωι τέκετο κλυτὸς Ἱπποδάμεια

ἤματι τῶι ὅτε Φῆρας ἐτίσατο λαχνήεντας,

τοὺς δ᾽ ἐκ Πηλίου ὦσε καὶ Αἰθίκεσσι πέλασσεν·

745

οὐκ οἶος, ἅμα τῶι γε Λεοντεὺς ὄζος Ἄρηος

υἱὸς ὑπερθύμοιο Κορώνου Καινεΐδαο·

τοῖς δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

Γουνεὺς δ᾽ ἐκ Κύφου ἦγε δύω καὶ εἴκοσι νῆας·

τῶι δ᾽ Ἐνιῆνες ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοὶ

750

οἳ περὶ Δωδώνην δυσχείμερον οἰκί᾽ ἔθεντο,

οἵ τ᾽ ἀμφ᾽ ἱμερτὸν Τιταρησσὸν ἔργα νέμοντο

ὅς ῥ᾽ ἐς Πηνειὸν προΐει καλλίρροον ὕδωρ,

οὐδ᾽ ὅ γε Πηνειῶι συμμίσγεται ἀργυροδίνηι,

ἀλλά τέ μιν καθύπερθεν ἐπιρρέει ἠΰτ᾽ ἔλαιον·

755

ὅρκου γὰρ δεινοῦ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ.

 

Μαγνήτων δ᾽ ἦρχε Πρόθοος Τενθρηδόνος υἱός,

οἳ περὶ Πηνειὸν καὶ Πήλιον εἰνοσίφυλλον

ναίεσκον· τῶν μὲν Πρόθοος θοὸς ἡγεμόνευε,

τῶι δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.

 

760

οὗτοι ἄρ᾽ ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν·

τίς τὰρ τῶν ὄχ᾽ ἄριστος ἔην σύ μοι ἔννεπε Μοῦσα

αὐτῶν ἠδ᾽ ἵππων, οἳ ἅμ᾽ Ἀτρεΐδηισιν ἕποντο.

 

ἵπποι μὲν μέγ᾽ ἄρισται ἔσαν Φηρητιάδαο,

τὰς Εὔμηλος ἔλαυνε ποδώκεας ὄρνιθας ὣς

765

ὄτριχας οἰέτεας σταφύλῆι ἐπὶ νῶτον ἐΐσας·

τὰς ἐν Πηρείηι θρέψ᾽ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων

ἄμφω θηλείας, φόβον Ἄρηος φορεούσας.

ἀνδρῶν αὖ μέγ᾽ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας

ὄφρ᾽ Ἀχιλεὺς μήνιεν· ὁ γὰρ πολὺ φέρτατος ἦεν,

770

ἵπποι θ᾽ οἳ φορέεσκον ἀμύμονα Πηλεΐωνα.

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι

κεῖτ᾽ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν

Ἀτρεΐδηι· λαοὶ δὲ παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης

δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέηισιν ἱέντες

775

τόξοισίν θ᾽· ἵπποι δὲ παρ᾽ ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος

λωτὸν ἐρεπτόμενοι ἐλεόθρεπτόν τε σέλινον

ἕστασαν· ἅρματα δ᾽ εὖ πεπυκασμένα κεῖτο ἀνάκτων

ἐν κλισίηις· οἳ δ᾽ ἀρχὸν ἀρηΐφιλον ποθέοντες

φοίτων ἔνθα καὶ ἔνθα κατὰ στρατὸν οὐδὲ μάχοντο.

780

οἳ δ᾽ ἄρ᾽ ἴσαν ὡς εἴ τε πυρὶ χθὼν πᾶσα νέμοιτο·

γαῖα δ᾽ ὑπεστενάχιζε Διὶ ὣς τερπικεραύνωι

χωομένωι ὅτε τ᾽ ἀμφὶ Τυφωέϊ γαῖαν ἱμάσσηι

εἰν Ἀρίμοις, ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐνάς·

ὣς ἄρα τῶν ὑπὸ ποσσὶ μέγα στεναχίζετο γαῖα

785

ἐρχομένων· μάλα δ᾽ ὦκα διέπρησσον πεδίοιο.

 

Τρωσὶν δ᾽ ἄγγελος ἦλθε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις

πὰρ Διὸς αἰγιόχοιο σὺν ἀγγελίηι ἀλεγεινῆι·

οἳ δ᾽ ἀγορὰς ἀγόρευον ἐπὶ Πριάμοιο θύρηισι

πάντες ὁμηγερέες ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες·

790

ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·

εἴσατο δὲ φθογγὴν υἷϊ Πριάμοιο Πολίτηι,

ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείηισι πεποιθὼς

τύμβωι ἐπ᾽ ἀκροτάτωι Αἰσυήταο γέροντος,

δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί·

795

τῶι μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·

ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι φίλοι ἄκριτοί εἰσιν,

ὥς ποτ᾽ ἐπ᾽ εἰρήνης· πόλεμος δ᾽ ἀλίαστος ὄρωρεν.

ἤδη μὲν μάλα πολλὰ μάχας εἰσήλυθον ἀνδρῶν,

ἀλλ᾽ οὔ πω τοιόνδε τοσόνδέ τε λαὸν ὄπωπα·

800

λίην γὰρ φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάθοισιν

ἔρχονται πεδίοιο μαχησόμενοι προτὶ ἄστυ.

Ἕκτορ σοὶ δὲ μάλιστ᾽ ἐπιτέλλομαι, ὧδε δὲ ῥέξαι·

πολλοὶ γὰρ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμου ἐπίκουροι,

ἄλλη δ᾽ ἄλλων γλῶσσα πολυσπερέων ἀνθρώπων·

805

τοῖσιν ἕκαστος ἀνὴρ σημαινέτω οἷσί περ ἄρχει,

τῶν δ᾽ ἐξηγείσθω κοσμησάμενος πολιήτας.

 

ὣς ἔφαθ᾽, Ἕκτωρ δ᾽ οὔ τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν,

αἶψα δ᾽ ἔλυσ᾽ ἀγορήν· ἐπὶ τεύχεα δ᾽ ἐσσεύοντο·

πᾶσαι δ᾽ ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δ᾽ ἔσσυτο λαὸς

810

πεζοί θ᾽ ἱππῆές τε· πολὺς δ᾽ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.

 

ἔστι δέ τις προπάροιθε πόλιος αἰπεῖα κολώνη

ἐν πεδίωι ἀπάνευθε περίδρομος ἔνθα καὶ ἔνθα,

τὴν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν,

ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης·

815

ἔνθα τότε Τρῶές τε διέκριθεν ἠδ᾽ ἐπίκουροι.

 

Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ

Πριαμίδης· ἅμα τῶι γε πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι

λαοὶ θωρήσσοντο μεμαότες ἐγχείηισι.

 

Δαρδανίων αὖτ᾽ ἦρχεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο

820

Αἰνείας, τὸν ὑπ᾽ Ἀγχίσηι τέκε δῖ᾽ Ἀφροδίτη

Ἴδης ἐν κνημοῖσι θεὰ βροτῶι εὐνηθεῖσα,

οὐκ οἶος, ἅμα τῶι γε δύω Ἀντήνορος υἷε

Ἀρχέλοχός τ᾽ Ἀκάμας τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.

 

οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης

825

ἀφνειοὶ πίνοντες ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο

Τρῶες, τῶν αὖτ᾽ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς

Πάνδαρος, ὧι καὶ τόξον Ἀπόλλων αὐτὸς ἔδωκεν.

 

οἳ δ᾽ Ἀδρήστειάν τ᾽ εἶχον καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ

καὶ Πιτύειαν ἔχον καὶ Τηρείης ὄρος αἰπύ,

830

τῶν ἦρχ᾽ Ἄδρηστός τε καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ

υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου, ὃς περὶ πάντων

ἤιδεε μαντοσύνας, οὐδὲ οὓς παῖδας ἔασκε

στείχειν ἐς πόλεμον φθισήνορα· τὼ δέ οἱ οὔ τι

πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος θανάτοιο.

 

835

οἳ δ᾽ ἄρα Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο

καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην,

τῶν αὖθ᾽ Ὑρτακίδης ἦρχ᾽ Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν,

Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι

αἴθωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος.

 

840

Ἱππόθοος δ᾽ ἄγε φῦλα Πελασγῶν ἐγχεσιμώρων

τῶν οἳ Λάρισαν ἐριβώλακα ναιετάασκον·

τῶν ἦρχ᾽ Ἱππόθοός τε Πύλαιός τ᾽ ὄζος Ἄρηος,

υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο.

 

αὐτὰρ Θρήϊκας ἦγ᾽ Ἀκάμας καὶ Πείροος ἥρως

845

ὅσσους Ἑλλήσποντος ἀγάρροος ἐντὸς ἐέργει.

 

Εὔφημος δ᾽ ἀρχὸς Κικόνων ἦν αἰχμητάων

υἱὸς Τροιζήνοιο διοτρεφέος Κεάδαο.

 

αὐτὰρ Πυραίχμης ἄγε Παίονας ἀγκυλοτόξους

τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνος ἀπ᾽ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος,

850

Ἀξιοῦ οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν.

 

Παφλαγόνων δ᾽ ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ

ἐξ Ἐνετῶν, ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων,

οἵ ῥα Κύτωρον ἔχον καὶ Σήσαμον ἀμφενέμοντο

ἀμφί τε Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματ᾽ ἔναιον

855

Κρῶμνάν τ᾽ Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους.

 

αὐτὰρ Ἁλιζώνων Ὀδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον

τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης, ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.

 

Μυσῶν δὲ Χρόμις ἦρχε καὶ Ἔννομος οἰωνιστής·

ἀλλ᾽ οὐκ οἰωνοῖσιν ἐρύσατο κῆρα μέλαιναν,

860

ἀλλ᾽ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο

ἐν ποταμῶι, ὅθι περ Τρῶας κεράϊζε καὶ ἄλλους.

 

Φόρκυς αὖ Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος θεοειδὴς

τῆλ᾽ ἐξ Ἀσκανίης· μέμασαν δ᾽ ὑσμῖνι μάχεσθαι.

 

Μήιοσιν αὖ Μέσθλης τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην

865

υἷε Ταλαιμένεος τὼ Γυγαίη τέκε λίμνη,

οἳ καὶ Μήιονας ἦγον ὑπὸ Τμώλωι γεγαῶτας.

 

Νάστης αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων,

οἳ Μίλητον ἔχον Φθιρῶν τ᾽ ὄρος ἀκριτόφυλλον

Μαιάνδρου τε ῥοὰς Μυκάλης τ᾽ αἰπεινὰ κάρηνα·

870

τῶν μὲν ἄρ᾽ Ἀμφίμαχος καὶ Νάστης ἡγησάσθην,

Νάστης Ἀμφίμαχός τε Νομίονος ἀγλαὰ τέκνα,

ὃς καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δ᾽ ἴεν ἠΰτε κούρη

νήπιος, οὐδέ τί οἱ τό γ᾽ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον,

ἀλλ᾽ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο

875

ἐν ποταμῶι, χρυσὸν δ᾽ Ἀχιλεὺς ἐκόμισσε δαΐφρων.

 

Σαρπηδὼν δ᾽ ἦρχεν Λυκίων καὶ Γλαῦκος ἀμύμων

τηλόθεν ἐκ Λυκίης, Ξάνθου ἄπο δινήεντος.