Γυναικῶν κατάλογος

Ἀπόγονοι τοῦ Αἰόλου

___________________________________________________

Αἴολος δὲ βασιλεύων τῶν περὶ τὴν Θεσσαλίαν τόπων τοὺς ἐνοικοῦντας Αἰολεῖς προσηγόρευσε, καὶ γήμας Ἐναρέτην τὴν Δηιμάχου. παῖδας μὲν ἐγέννησεν ἑπτά, Κρηθέα Σίσυφον Ἀθάμαντα Σαλμωνέα Δηιόνα Μάγνητα Περιήρην, θυγατέρας δὲ πέντε, Κανάκην Ἀλκυόνην Πεισιδίκην Καλύκην Περιμήδην. Περιμήδης καὶ Ἀχελώιου Ἱπποδάμας καὶ Ὀρέστης, ἐγένοντο δὲ Ἱπποδάμαντι παῖδες Ἀντίμαχος καὶ Εὐρύτη. Εὐρύτης δὲ καὶ Πορθάονος ἐγένοντο παῖδες Οἰνεὺς, Ἄγριος, Ἀλκάθοος, Μέλας, Πύλος. ἐγένετο δὲ Οἰνεῖ Τυδεύς. Καλύκης δὲ καὶ Ἀεθλίου παῖς Ἐνδυμίων ἐγένετο, Ἐνδυμίωνος δὲ Αἰτωλός, Αἰτωλοῦ δὲ Πλευρὼν καὶ Καλυδών, Πλευρῶνος δὲ Ἀγήνωρ. Ἀλκυόνην δὲ Κῆυξ ἔγημεν Ἑωσφόρου παῖς. οὗτοι δὲ δι᾽ ὑπερηφάνειαν ἀπώλοντο· ὁ μὲν γὰρ τὴν γυναῖκα ἔλεγεν Ἥραν, ἡ δὲ τὸν ἄνδρα Δία, Ζεὺς δὲ αὐτοὺς ἀπωρνέωσε, καὶ τὴν μὲν ἀλκυόνα ἐποίησε τὸν δὲ κήυκα. Πεισιδίκης δὲ καὶ Μυρμιδόνος Ἄντιφος καὶ Ἄκτωρ.

10 (25-27: M.-W. 10)

Pap. Turner, fr. 1-3, col. I-II, 25-75:

25

Αἰολί)δαι δ᾽ ἐγ(ένοντο θεμιστ)οπόλοι βασιλῆες

Κρηθ)εὺς ἠδ᾽ (Ἀθάμας καὶ Σίσυφ)ος αἰολόμητις

Σαλμ)ωνεύς (τ᾽ ἄδικος καὶ ὑπ)έρθυμος Περιήρης.

Δηϊών]τε μέγ[ας ַַַַַַַַ] τ᾽ ἀριδείκετος ἀνδρῶν

οἳ πατρὸς ὑψηλοῖς ἐν δώμ]ασιν ἡβρώοντες

30

τ]έκοντό τε κύδιμα τέκνα·

αὖτις δ᾽ Αἰναρέτη τέκην Αἰόλωι] εὐνη[θ]εῖσ[α

ἠϋκόμους κούρας πολυήρ]ατον εἶδος ἐχούσας,

Πεισιδίκην τε καὶ Ἀλκυόνη]ν Χ[αρ]ίτεσσιν ὁμοίας

καὶ Καλύκην Κανάκην τε καὶ ε]ὐειδέ[α] Περιμήδην·

35

τῆι δ᾽ Ἀχελῶιος ἐυρρείτης] μίχθη φιλότητι

ἐν ὑψη]λοῖσι δόμοισι

]ος βασιλῆος.

[ὃς                                        ] ναιετάασκεν

ἀφ[ν]ειὸς μήλο[ισι

40

γλ [

κούρη τ [

τοῦ κουρ..αι[

42a

ἣ [δ᾽] ὑποκυσ[αμένη

καὶ τὴν μὲ[ν

ἥρωϊ πτο[λιπόρθωι                                         ]..[

45

αὐτὰρ ὅ γ᾽ Ἱπ[ποδάμας πολυή]ρ[α]τον εἶδος ἔχουσαν

ἠγάγετַַַ[                   ποτὶ δώμα]τα ἠχήεντα·

ἣ δ᾽ ὑποκυσα[μένη μεγαλήτο]ρα ποιμένα λαῶν

Ἀντίμαχον [τέκε παῖδα φίλον μακ]άρεσσι θεοῖσιν

Εὐρείτην θ᾽ ἑλικοβ[λέφαρο]ν Χαρίτεσσιν ὁμοίην

50

τὴν ἔχε Πορθάων [Πλευρω]νίου υἱέος υἱός·

ἣ οἱ παῖδας ἐγείνα[τ᾽ ἀνύ]μονας ἐν μεγάροισιν

Οἰνέα τ᾽ [Ἀλ]κάθοόν τ[ε καὶ Ἄγ]ριον ἱπποκορύστην

καὶ Μέλαν᾽] ἱππόδα[μον δειν]ῆς ἀκόρητον ἀϋτῆς·

ὁπλό]τατος δὲ Πύλ[ος γέν]ετ᾽ ἐν μεγάρωι εὐπήκτωι,

55

τοὺς μέν] ῥ᾽ Οἰνέος υἱὸς ἀγακλυτὸς ἱππότα Τυδεὺς

κτεῖ]νεν ταναήκεϊ χαλκῶι

[ὅττι βίην καὶ κὰρ]τος ἀπηύρων Οἰνέα δῖον.

[αὐτὰρ Ἀεθλίοο κρα]τερὸν μένος ἀντιθέοιο

ε[ὐειδέα Καλύκην θα]λερὴν ποιήσατ᾽ ἄκοιτιν·

60

ἣ [δ᾽ ἔκετ᾽ Ἐνδυμίωνα] φίλον μακάρεσσι θεοῖσι·

[τὸν δὲ Ζεὺς τίμησ]ε περισσὰ δὲ δῶρα ἔδωκεν

(ἳν δ᾽ αὐτῶι) θανάτου ταμίης καὶ γήραος ἦεν·

[τοῦ δ᾽ ἦν Αἰωλός· το]ῦ δ᾽ αὖ Καλυδὼν γένεθ᾽ υἱὸς

Π[λευρών τ᾽ αἰχμητ]ής ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν

65

[ὃς                                           ]ַ Ἀγήνορα γείνατο παῖδα·

ε[                                                   ἐυ]πλόκαμος Πολυκάστη

α[                                            τὴν δ]᾽ Ἠλέκτωρ θέτ᾽ ἄκοιτιν

η[                                                        ] κρατερός τε μ[έ]γας τε

ει[                                           βριή]πιος οὔλιος Ἄρης

70

τὴ[ν                                           π]ένθος ἔχεσκε·

δ[                                          θαλερ]ὴν θέτ᾽ ἄκοιτιν

τ[                                                     ]ἀθανάτοισιν []

α[                                              θν]ητῶν ἀνθρώπων·

ὃς [                                              ]ַַε[ַַ] Δηϊδάμεια

75

τ[                                                 ]ַַ[ַַַ]ַַַַַ[

ν[

desunt versus fere VI

]ַַַַπαυσα[

]ַχαλκον ἐνέι ַַ[

85

]ηισιν ἀγαλλόμενος ַַ[

] ἀνὰ δώματα ἠχήεντ[

]μενοι καὶ μαψιδίηι φιλότη[τι

]ַνόου βεβλαμμέν[οι ἐσθλοῦ

Ζ[εὺς δὲ ἰδῶν νεμ]έσησεν ἀπ᾽ αἰγλήεντος Ὀλύμπ[ου

90

καὶ τὴν μὲν ποί[ησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε

ἀλκυόν᾽ ἥ τ[

ἀνθρώπων [

ναίει καί ῥ᾽ ἁλίοι[

Κήϋξ δ᾽ οὔτε π[

95

παύεται αΐσσω[ν

ἵεται Ἀλκυόνη[ς

ἀλλὰ Διὸς κρυπ[τὸς πέλεται νόος, οὐδέ τις ἀνδρῶν

φράζεσθαι δύ[ναται

τὴν δ᾽ αὖ Μυρμι[δόν

100

Πεισιδίκην ὤπυ[ιε

ἣ δ᾽ ἔτεκ᾽ Ἄντιφ[ον

ἥ δὲ Ποσειδάω[ν

Αἰολὶς ἠ[ΰκ]ομ[ος

δὶς τέκε [

105

πρῶτον [

γε[ί]νατο δ[

τῆς γεδ[

vestigia versum VI

Ἄκτωρ Πεισιδίκης παῖς ἔγημεν Μολίνην (Μολιόνην)·

δίδυμοι δὲ ἦσαν αὐτοῖς Εὔρυτος καὶ Κτέατος.

11 (M.-W. 17a)

Pap. Michigan inv. 6234 fr. 1:

]ַַπρον[

]ַ[ 

]καλλιπά[ρ]ηον

]ַϊερον, ὧι ποτ[ε] νύμφη[

5

χαρίε]σσα μίγη φιλό[τη]τι καὶ ε[ὐνῆι· 

]ην περιτελλομένων ἐνιαυ[τῶν

]ַַν πολυήρατον εἶδος ἔχουσ[αν.

]ἐκόμισσε πατήρ, ὀΐων τε καὶ αἰγ[ῶν

]ַַν ἔδουσάν τε κ[ρ]έα μιַ[

10

τι]ς ἰδεῖν δύνατο θνητῶν ἀνθρ[ώπων 

]ַαροις ַַַνην κικλήσκεσκον[ 

Ἄ]κτωρ [θαλ]ερὴν ποιήσατ᾽ ἄκοι[τιν 

]εος γαιηόχου ἐννοσιγαίου· 

ἣ δ᾽ ἄρ᾽ ἐνὶ μεγ]άροις διδυμάονε γείνατο τέκ[νω 

15

Ἄκτορι κυσαμ]ένη καὶ ἐρικτύπωι ἐννοσιγαί[ωι, 

ἀπλήτω, Κτέα]τόν τε καὶ Εὔρυτον, οἷσι πόδες [μ]ένַ[ 

ἦν τέτορες, κ]εφαλαὶ δὲ δύω ἰδὲ χεῖρες εεισ[ַַ]ν 

ὤ]μων δַφυ[ַַ]καπισχι[ַַַַַ]μεν[ 

]ντο θεοί αַ[ַַַַ]ַַַιηκ[ַַַַַ]αι

Οἰνεὺς ὁ Πορθάονος ἔγημεν Περίβοιαν τὴν Ἱππονόου. Ἡσίοδος δὲ λέγει

ταύτην δὲ ἐφθαρμένην ὑπὸ Ἱπποστράτου τοῦ Ἀμαρυγκέως Ἱππόνουν τὸν πατέρα ἐξ Ὠλένου τῆς Ἀχαΐας πέμψαι πρὸς Οἰνέα πόρρω τῆς Ἑλλάδος ὄντα, ἐντειλάμενον ἀποκτεῖναι.

13 (M.-W. 12)

Schol. Pind. Ol. X. 46sq. (i. 322. 8 Drachmann):

τὴν δ᾽ Ἀμαρυγκείδης Ἱππόστρατος ὄζος Ἄρηος 

Φυκτέος ἀγλαὸς υἱὸς Ἐπειῶν ὄρχαμος ἀνδρῶν 

14 (M.-W. 13)

Strabo VIII. 3. 11, p. 342:

ὤικεε δ᾽ Ὠλενίην πέτρην ποταμοῖο παρ᾽ ὄχθας 

εὐρεῖος Πείροιο 

Ἀπόγονοι τῆς Καλύκης.

Δημονίκης - Ἀγήνορος θυγατρὸς - καὶ Ἄρεος παῖδες Εὔηνος Μῶλος Πύλος Θέστιος.

Θεστίωι δὲ ἐξ Εὐρυθέμιδος τῆς Κλεοβοίας ἐγένοντο θυγατέρες Λήδα Ἀλθαία Ὑπερμνήστρα.

22

P.S.I. 1384 fr. 1, ed. Bartoletti:

]ַλιַκοσ[ 

]ειηι 

]ν ὁμοίη 

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ Ἀ]γήνο[ρ]ος ἰσοθέοι[ο 

5

Δημοδίκη,] τὴν πλεῖστοι ἐπι)χθονίων ἀνθρώπ(ων 

μνήστευον, καὶ πολλὰ) [περ]ικλυτὰ δῶρ᾽ ὀνόμ(ηναν 

ἴφθιμοι βασιλῆες, ἀπειρέσ)ιον [μ]ετὰ εἶδος. 

ἀλλά οἱ οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ] στήθεσσιν ἔπειθο[ν 

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַπαραὶ λ]έχεσιν καλέεσθαι

Λήδα.

Λήδας δὲ καὶ Τυνδάρεω Τιμάνδρα, ἣν Ἔχεμος ἔγημε, καὶ Κλυταιμνήστρα,

ἣν ἔγημεν Ἀγαμέμνων, ἔτι τε Φυλονόη, ἣν Ἄρτεμις ἀθάνατον ἐποίησε. Διὸς δὲ Λήδαι συνελθόντος ὁμοιωθέντος κύκνωι, καὶ κατὰ τὴν αὐτὴν νύκτα Τυνδάρεω, Διὸς μὲν ἐγεννήθη

Πολυδεύκης καὶ Ἑλένη, Τυνδάρεω δὲ Κάστωρ.

23a

Pap. Oxy. 2075 fr. 4 et 9; 2481 fr. 5 col. I; 2482, coniunxit et edidit Lobel; Pap. Michigan inv. 6234 fr. 2:

εδρασ[ 

ὑστατַ[ 

Ἢ οἷαι κ[οῦραι 

τρεῖς ο[ἷαί τε θεαί, περικαλλέα ἔργ᾽ εἰδυῖαι, 

5

Λήδη[ τ᾽ Ἀλθαίη τε Ὑπερμήστρη τε βοῶπις 

Αἰτωλ[

ἣ μὲν [Τυνδαρέου θαλερὸν λέχο]ς εἰσαναβᾶσα 

Λήδη ἐ[υπλόκαμος ἰκέλη φαέεσσι σελήνης 

γείνατ[ο Τιμάνδρην τε Κλυταιμήστρ]ην τε βοῶπ[ιν 

10

Φυλο[νόην θ᾽ ἣ εἶδος ἐρήριστ᾽ ἀθαν]άτηισι. 

τὴν[                                                ἰο]χέαιρα, 

θῆκ[εν δ᾽ ἀθάνατον καὶ ἀγήραον ἤ]ματα πάντ[α. 

γῆμ[ε δ᾽ ἑὸν διὰ κάλλος ἄναξ ἀνδρ]ῶν Ἀγαμέμνων 

κού[ρην Τυνδαρέοιο Κλυταιμήσ]τρην κυανῶπ[ιν· 

15

ἣ τ[έκεν Ἰφιμέδην καλλίσφυ]ρον ἐν μεγάρο[ισιν 

Ἠλέκτρην θ᾽ ἣ εἶδος ἐρήριστ᾽ ἀ[θανά]τηισιν. 

Ἰφιμέδην μὲν σφάξαν ἐυκνή[μ]ιδες Ἀχαιοὶ 

βωμῶ[ι ἔπ᾽ Ἀρτέμιδος χρυσηλακ]άτ[ου] κελαδεινῆς, 

ἤματ[ι τῶι ὅτε νηυσὶν ἀνέπλ]εον Ἴλιον ε[ἴσω 

20

ποινὴ[ν τεισόμενοι καλλισ]φύρου Ἀργειώ[νη]σ, 

εἴδω[λον· αὐτὴν δ᾽ ἐλαφηβό]λος ἰοχέαιρα 

ῥεῖα μάλ᾽ ἐξεσά[ωσε, καὶ ἀμβροσ]ίην [ἐρ]ατε[ινὴν 

στάξε κατὰ κρῆ[θεν, ἵνα οἱ χ]ρὼς [ἔ]μπε[δ]ο[ς] ε[ἴη, 

θῆκεν δ᾽ ἀθάνατο[ν καὶ ἀγήρ]αον ἤμα[τα πάντα. 

25

τὴν δὴ νῦν καλέο[υσιν ἐπὶ χ]θονὶ φῦλ᾽ ἀν[θρώπων 

Ἄρτεμιν εἰνοδί[ην, πρόπολον κλυ]τοῦ ἰ[ο]χ[ε]αίρ[ης. 

λοῖσθον δ᾽ ἐν μεγά[ροισι Κλυτ]αιμήστρη κυα[νῶπις 

γείναθ᾽ ὑποδμηθ[εῖσ᾽ Ἀγαμέμν]ον[ι δῖ]ον Ὀρέ[στην, 

ὅς ῥα καὶ ἡβήσας ἀπε[τείσατο π]ατροφο[ν]ῆα, 

30

κτεῖνε δὲ μητέρα [ἣν ὑπερήν]ορα νηλέι [χαλκῶι. 

Τιμάνδρην δ᾽ Ἔχε(μος θαλερὴν) ποιήσατ᾽ ἄκ(οιτιν, 

ὃς πάσης Τεγ[έης ἠδ᾽ Ἀρκαδίης] πολυμήλου 

ἀφνειὸς ἤνασ[σε, φίλος μακάρεσσι θ]εο[ῖ]σιν· 

ἥ οἱ Λαόδοκον μ[εγαλήτορα ποιμέν]α λαῶν 

35

γ]είνα[θ]᾽ ὑποδμη[θεῖσα διὰ] χρυσῆν Ἀφ[ροδίτην 

ἐ]μβασ[ίλευε      ]ηַַ[ַ]ַ[ 

]ν[ַַ]ַ[ַ]χο[ 

]ַ[ַ Ὀ]λύμπι[ 

ἀε]θλοφόρο[ν Πολυδεύκεα 

40

]ν[ַ`

Ἀλθαία.

Οἰνεὺς γήμας δὲ Ἀλθαίαν τὴν Θεστίου γεννᾶι Τοξέα, ὃν αὐτὸς ἔκτεινεν ὑπερπηδήσαντα τὴν τάφρον, καὶ παρὰ τοῦτον Θυρέα καὶ Κλύμενον, καὶ θυγατέρα Γόργην, ἣν Ἀνδραίμων ἔγημε, καὶ Δηιάνειραν, ἣν Ἀλθαίαν λέγουσιν ἐκ Διονύσου γεννῆσαι. αὕτη δ᾽ ἡνιόχει καὶ τὰ κατὰ πόλεμον ἤσκει, καὶ περὶ τῶν γάμων αὐτῆς Ἡρακλῆς πρὸς Ἀχελῶιον ἐπάλαισεν. περὶ τῶν γάμων

αὐτῆς Ἡρακλῆς πρὸς Ἀχελῷον ἐπάλαισεν. ἐγέννησε δὲ Ἀλθαία παῖδα

ἐξ Οἰνέως Μελέαγρον, ὃν ἐξ Ἄρεος γεγεννῆσθαί φασι.

Ὑπερμήστρα.

Ὀϊκλῆς ἔγημεν Ὑπερμήστραν, ἐξ ἧς Ἀμφιάρηος καὶ Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια παῖδες.

25

Pap. Berol. 9777 recto, ed. Schubart-Wilamowitz; Pap. Oxy. 2075 fr. 1, ed. Hunt; Pap. Oxy. 2481 fr. 5 col. II et 2483 fr. 2, ed. Lobel:

ὅς μιν[

ἔγχει μάρνασθα[ι

πλή<γ> γ᾽ Ἡρακλῆ[ος

αυτַַַַַ Ἄρηϊ ַ[

5

ξανθοκόμηַ[

τοῦ καὶ ἀπ᾽ ὀφθ[αλμῶν

γοργַַַַַα[

θηρο[                                          ]νδ[ַַַ]ַ[

οὔτέ τις ἐν πολέμ[ωι φθισήνο]ρι δακρυόε[ντι

10

ἔτλη ἐσάντα ἰδὼ[ν μεῖναι κρατερ]ὸν Μελέαγ[ρον

ἀνδρῶν ἡρώων, ὁπότ[᾽ ἰθύοι] ἄντα μάχεσ[θαι.

ἀλλ᾽ ὑπ᾽ Ἀπόλλωνος χερ[σὶν        ]ַַַַθַ[

μαρνάμενος Κουρ[ῆσι περὶ Πλ]ε[υ]ρῶν[ι] μακεδνῆι.

τοὺς δ᾽ ἄλλους Οἰνῆϊ [τέκ᾽] Ἀλθαίη κυα[ν]ῶ[π]ις,

15

Φηρέα θ᾽ ἱππόδαμον καὶ ἐυμ]μελίη[ν Ἀγέ]λαον

Τοξέα τε Κλύμενό[ν τε ἄνακ]τ᾽ ἀτάλαντ[ον] Ἄρηϊ

Γόργην τ᾽ ἠύκομον κ[αὶ ἐπί]φ[ρ]ονα Δηϊάνειραν,

ἣ τέχ᾽ ὑποδμηθεῖ[σα βίηι Ἡρ]ακλη[ε]ίηι

Ὕλλον καὶ Γλῆνον καὶ [Κτή]σιππον καὶ Ὀνείτην·

20

τοὺς τέκε καὶ δείν᾽ ἔρξ[᾽, ἐπεὶ ἀάσατ]ο μέγα θυμῶι,

ὁππότε φάρμακον ַ[                 ἐπιχρί]σασα χιτῶνα

δῶκε Λίχηι κήρυ[κι] φ[έρειν· ὃ δὲ δῶ]κεν ἄνακτι

Ἀμφιτρυωνιά[δ]ηι Ἡ[ρακλῆϊ πτολιπό]ρθωι.

δ[εξ]αμένωι δέ ο[ἱ αἶψα τέλος θανάτοι]ο παρέστη·

25

καὶ] θάνε καί ῥ᾽ Ἀΐδ[αο πολύστονον ἵκε]το δῶμα.

Pap. Oxy. 2075 fr. 1, col. II, v. 26 - v. 40

   – νῦν δ᾽ ἤδη θεός ἐστι, κακῶν δ᾽ ἐξήλυθε πάντων,

   – ζώει δ᾽ ἔνθά περ ἄλλοι Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχοντες

   – ἀθάνατος καὶ ἄγηρος, ἔχων καλλ[ίσ]φυρον Ἥβην,

   – παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου·

30

   – τὸν πρὶν μέν ῥ᾽ ἤχθηρε θεὰ λευκώλενος Ἥρη

   – ἔκ τε θεῶν μακάρων ἔκ τε θνητῶν ἀνθρώ[πων,

   – νῦν δ᾽ ἤδη πεφίληκε, τίει δέ μιν ἔξοχον ἄλλ[ων

   – ἀθανάτων μετά γ᾽ αὐτὸν ἐρισθενέα Κρ[ο]νίωνα.

δ[ῖα δ᾽] Ὑπερμήστρη λαῶν ἀγὸν Ἀμφιάρηον

35

γε[ί]νατ᾽ Ὀϊκλῆος θαλερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα

Ἄ[ρ]γει ἐν ἱπποβότωι πολέων ἡγήτορα λαῶν·

ὅς ῥ᾽ ἀγαθὸς μὲν ἔην ἀγορῆι, ἀγαθὸς δὲ μάχεσθαι,

ἐ[σ]θλὸς δ᾽ ἐν πραπίδεσσι, φίλος δ᾽ ἦν ἀθανάτοισι·

γείνατο δ᾽ Ἰφιάνειραν ἐπήρατον εἶδος ἔχουσα[ν

40

Ἔνδηόν τε ἄνακτ᾽ ἀνδρῶν ἠύν τε μέγαν τε

Ἐξ Πολύβοιας Ὀικλεῖ ἐγένετο Ἀμφίμαχος παῖς.
Πορθάονος δὲ καὶ Λαοθόης ἐγένοντο θυγατέρες Εὐρυθεμίστη καὶ Στρατονίκη καὶ Στερόπη,

ἐξ ἧς καὶ Ἀχελώιου Σειρῆνας γενέσθαι λέγουσιν. Κρονίων ἔδωκε αὐταῖς τὴν νῆσον Ἀνθεμόεσσαν.

26

Pap. Oxy. 2481 fr. 5 col. III, ed. Lobel; Pap. Berol. 9777 verso, ed. Schubart-Wilamowitz:

ַַַַַ]λλε[ַ] πρὸ γάμοιο δάμη[

ַַַַַ ַ]ַַ Ἀμφίμαχος κρατερ[

ַַַַַ ַ]ַειηις Σπάρτην ἐς [κα]λλ[ιγύναικα·

ἥ [ο]ἱ ἐ[γεί]νατο παῖδα μεγασθενέ[ַַַַַַַַ]ַιο[ ]ַַַַ

>――――

5

Ἢ οἷαι [κο]ῦραι Πορθάονος ἐξεγέν[οντο

τρε[ῖς, ο]ἷαί τε θεαί, περικαλλέα [ἔργ᾽ εἰδυῖα]ι·

τ[ά]ς ποτε [Λ]αο[θό]η κρείουσ᾽ Ὑπερηῒς ἀ[μύ]μων

γεί]νατο Παρθᾶνος [θ]α[λ]ερὸν λέχ[ος] ε[ἰσ]αναβᾶσα,

Εὐρ]υθεμίστην τε Στρατ[ο]νίκην [τ]ε Στ[ε]ρόπην τε.

10

τα]ὶ δοַ[ַ] Νυμφάων καλλιπ[λο]κάμ[ω]ν συνοπηδοὶ

ַ[ַ]ַַ[ַַַ]ַַַ Μο[υ]σέων τε [κα]τ᾽ ο[ὔρεα] βη[σ]σήεντα

ַ[ַַַַַַ]ַ[ַ] ἔσχο[ν Π]αρνησσοῦ τ᾽ ἄκρα κάρηνα

ַַַַַ ַַ]ַ[ַַ]με[ν]αι χρυσο[σ]τεφάνου Ἀφροδίτης

ַַַַַ ַַַַַ]ַ[ ] εχַַַ[ ]ַַ[ ]ַַַ[ ]φַ[ ]ַַ[  ]ַַαμοντεσ

15

νυ[ַַַ ַַַַ]ַַ[ַ] πολλὰ κ[ ]ַ[           ]μῶνας ἵκοντο

παρ[ַַַַַ]ַˆ[ַַַ]τι μάκρ᾽ ο[ὔρεα οἰ]κείουσαι,

δώματ[α λείπο]υσαι π[ατρὸς καὶ μητ]έρα κεδνήν.

αἵ ῥα τότ᾽ ε[ἴ]δει ἀγαλ[λόμεναι καὶ ἀϊδ]ρείηισιν

ἀμφὶ περὶ κρַַ`ַַַ[                                ἀργ]υροδίνεω

20

ἠέριαι στεῖβο[ν                                    ἐέρ]σην

ἄνθεα μαι[ό]μεν[αι κεφαλῆις εὐώ]δεα κόσμον·

τάων μ[ַַ]ַ[ַ]μεַ[                      ]ַ Φοῖβος Ἀπόλλων,

βῆ δὲ φέ[ρ]ων ἀνάε[δ]ν[ον ἐύζωνον ]Στ[ρ]α[τ]ονίκην·

δῶκε δὲ π[αι]δὶ [φί]λωι θαλ[ερ]ὴν [κ]εκλῆσθαι ἄκοιτιν

25

ἀ]ντιθέωι Μελ[αν]ῆϊ, [τὸν οὔρ]ε[σι] πότνια νύμφη

Ο]ἰτη[ῒ]ς Προ[ν]ό[η                             ]ωματ[ַַ]ουַַ[

τῶι δ᾽ ὑπ(οκυσαμένη καλλίζωνος Στρατονίκη

Εὔρυτον (ἐν μεγάροισιν ἐγείνατο φίλτατον υἱόν.

τοῦ δ᾽ υἱεῖς (ἐγένοντο Δηΐων <τε> Κλυτίος τε

30

Τ(οξ)εύς (τ᾽ ἀντίθεος ἠδ᾽ Ἴφιτος ὄζος Ἄρηος.

τ(οὺς δ)ὲ μέθ᾽ (ὁπλοτάτην τέκετο ξανθὴν Ἰόλειαν,

τ[ῆς ἕ]νεκ᾽ Οἰχ[αλ]ίη[ν

Ἀμφι]τρυωνιάδησ[

τ]ὴν [δ᾽] αὐτέων παρὰ πα[τρ

35

Θέσ[τ]ιος ἱππόδ[α]μος δ[

ἠγάγεθ᾽ ἵππ[ο]ισίν τε [καὶ ἅρμασι κολλητοῖσι

μυρία ἕ[δ]να [πο]ρώ[ν

―――――

Schol. Soph. Trach. 272 (p. 296. 2-10 Papageorgios):

27

ἣ δ᾽ ὑποκυσαμένη καλλίζωνος Στρατονίκη

Εὔρυτον ἐν μεγάροισιν ἐγείνατο φίλτατον υἱόν.

τοῦ δ᾽ υἱεῖς ἐγένοντο Δηΐων <τε> Κλυτίος τε

30

Τοξεύς τ᾽ ἀντίθεος ἠδ᾽ Ἴφιτος ὄζος Ἄρηος·

31

τοὺς δὲ μέθ᾽ ὁπλοτάτην τέκετο ξανθὴν Ἰόλειαν

31a

Ἀντιόχη κρείουσα †παλαιὸν γένος† Ναυβολίδαο.

27

Schol. Ap. Rhod. Δ 892 (p. 298. 7 Wendel):

νῆσον ἐς Ἀνθεμόεσσαν, ἵνά σφισι δῶκε Κρονίων.

Σαλμωνεὺς ὁ Αἰόλου ὑβριστὴς ὢν ἑαυτὸν εἶναι Δία ἔλεγε, καὶ τὰς ἐκείνου θυσίας ἀφελόμενος ἑαυτῶι προσέτασσε θύειν, καὶ βύρσας μὲν ἐξηραμμένας ἐξ ἅρματος μετὰ λεβήτων χαλκῶν σύρων ἔλεγε βροντᾶν, βάλλων δὲ εἰς οὐρανὸν αἰθομένας λαμπάδας ἔλεγεν ἀστράπτειν.  Ζεὺς δὲ αὐτὸν κεραυνώσας τὴν κτισθεῖσαν ὑπ᾽ αὐτοῦ πόλιν καὶ τοὺς οἰκήτορας ἠφάνισε πάντας. Τυρὼ δὲ ἡ Σαλμωνέως θυγάτηρ καὶ Ἀλκιδίκης παρὰ Κρηθεῖ τῶι Σαλμωνέως ἀδελφῶι τρεφομένη ἔρωτα ἴσχει Ἐνιπέως τοῦ ποταμοῦ. Ποσειδῶν δὲ εἰκασθεὶς Ἐνιπεῖ συγκατεκλίθη αὐτῆι.

30

Pap. Oxy. 2481 fr. 1; 2484 fr. 2; 2485 fr. 1 col. I; composuit et ed. Lobel:

]ַַ[ ]ַγַ[ ]ν[ַַַַ]ωπ[ ]ַַַ

]ַ[ַַ]ַταμη[ַַַ]ηδοַַ

ο]ὐρανοῦ ἀ[στε]ρόεντος

ὡ]πλίζετο μ[ών]υχας ἵππους

5

]χαλκέους [τε λ]έβητας

]θοον ἅρμα [καὶ] ἵππους

]χάλκεοί τε λ[έβ]ητες

πατὴ]ρ ἀνδρῶν τε [θε]ῶν τε

]ὑπὸ ζυγῶι ἅρματ᾽ ἔχοντας

10

σέ]λας πυρὸς αἰθ[ο]μένοιο

ἐ]πὶ χθονὶ φῦλ᾽ ἀνθρώπων

]ν. ὁ δ᾽ ἀγᾶτ[ο πατ]ὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τ[ε,

σκληρὸν δ᾽] ἐβρόντ[ησεν ἀπ᾽] οὐρανοῦ ἀστερόεντος

]ον δή· ἐτ[ί]ναξε δὲ γαῖαν ἅπασαν.

15

βῆ δὲ κατ᾽ Ο]ὐλύμποιο [χο]λούμενος, αἶψα δ᾽ ἵκανεν

λαοὺς Σαλμ]ωνῆος ἀτ[ασ]θάλου, οἳ τάχ᾽ ἔμελλον

πείσεσθ᾽ ἔρ]γ᾽ ἀΐδηλα δι᾽ ὑβ[ρ]ιστὴν βασιλῆα·

τοὺς δ᾽ ἔβα]λεν βροντῆι [τε κ]αὶ αἰθαλόεντι κεραυνῶι.

ὣς λαοὺς ἀπε]τίνεθ᾽ ὑπερβ[ασίην] βασιλῆος.

20

ַַַַַ ַַַ(ַ)]ַς παῖδάς τε γ[υν]αῖκά τε οἰκῆάς τε,

ַַַַַ πό]λιν καὶ δώμα[τ᾽ ַַ]ίρρυτα θῆκεν ἀίστως,

τὸν δὲ λα]βὼν ἔρριψ᾽ ἐς Τ[ά]ρταρον ἠερόεντα,

ὡς μή τις] βροτὸς ἄλλος [ἐ]ρίζοι Ζηνὶ ἄνακτι.

τοῦ δ᾽ ἄρα] παῖς ἐλέλειπτο φίλη μακάρεσσι θεοῖσι

25

Τυρὼ ἐυπ]λόκαμος ἰκέλη χ[ρ]υσῆι Ἀφρο[δ]ίτ[ηι,

οὕνεκα νε]ικείεσκε καὶ ἤρ[ισε] Σαλμωνῆϊ

συνεχές, οὐ]δ᾽ εἴασκε θεοῖς [βροτὸν ἰσ]οφαρίζειν·

τούνεκά] μιν ἐσάωσε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε.

ַַַַַ ַ ἐ]ς Κρηθῆος ἀμύμονος ἤγα[γ]εν οἶκον

30

ַַַַַ ַ ἀσ]πασίως ὑπεδ[έ]ξατο καί ῥ᾽ ἀτίταλλεν.

αὐτὰρ ἐπεί] ῥ᾽ ἥβης πολυηράτου ἐς τέλος ἦλθεν

ַַַַַ ַ τῆ]ς γ᾽ ἐράεσκε Ποσειδάων ἐνοσίχθων

ַַַַַ ַַַַ] φιλότητι θεὸς βροτῶι, οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ εἶδος

πασάων προὔχεσκε γυναι]κῶν θηλυτεράων.

35

ἣ δ᾽ ἐπ᾽ Ἐνιπῆος πωλέσκετο] καλὰ ῥέεθρα

]ַν

]ַται

]ε κούρη

]ַς

40

]ַαπαַτῆσ

]ασ[ ]εַַ[ ]

]υν[ ]

31

Pap. Tebt. 271, ed. Grenfell-Hunt:

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ]ַ[ַ]ַַΠοσειδάων λ[

τέξεις δ᾽ ἀγλαὰ τέκ]να, ἐπεὶ οὐκ ἀποφώ[λιοι εὐναὶ

ἀθανάτων· σὺ δὲ τ]οὺς κομέειν ἀτιτα[λλέμεναί τε.

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ]ַ ἵν᾽ ἀγλαὰ τέκνα τ[εκ-

5

ַַַַַ ַַַַַ ַַַ]ַτανεμεσσητοι τε[

ὣς εἰπὼν ὃ μὲν αὖτις] ἀγαστόνωι εμ[

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַ]η ἔβη οἶκόνδε [νέεσθαι

]ַַονַ[

Τυρὼ δὲ γεννήσασα κρύφα διδύμους παῖδας, Πελίαν καὶ Νηλέα, ἐκτίθησιν. ἀμφοτέρους τοὺς παῖδας ἱπποφορβὸς ἀνελόμενος ἔθρεψε. Νηλεὺς Πύλον κτίζει καὶ γαμεῖ Χλωρίδα τὴν Ἀμφίονος, ἐξ ἧς αὐτῶι γίνεται θυγάτηρ μὲν Πηρώ, ἄρρενες δὲ Ταῦρος Ἀστέριος Πυλάων Δηίμαχος Εὐρύβιος Ἐπίλαος Φράσιος Εὐρυμένης Εὐαγόρας Ἀλάστωρ Νέστωρ Περικλύμενος, ὧι δὴ καὶ Ποσειδῶν δίδωσι μεταβάλλειν τὰς μορφάς, καὶ μαχόμενος ὅτε Ἡρακλῆς ἐξεπόρθει Πύλον, γινόμενος ὁτὲ μὲν λέων ὁτὲ δὲ ὄφις ὁτὲ δὲ μέλισσα, ὑφ᾽ Ἡρακλέους μετὰ τῶν ἄλλων Νηλέως παίδων ἀπέθανεν. ἐσώθη δὲ Νέστωρ μόνος, ἐπειδὴ παρὰ Γερηνίοις ἐτρέφετο· ὃς γήμας Ἀναξιβίαν τὴν Κρατιέως θυγατέρας μὲν Πεισιδίκην καὶ Πολυκάστην ἐγέννησε, παῖδας δὲ Περσέα Στράτιχον Ἄρητον Ἐχέφρονα Πεισίστρατον Ἀντίλοχον Θρασυμήδην.

33a

Pap. Oxy. 2481 fr. 2; 2485 fr. 1 col. II; 2486; ed. Lobel:

]ε[ַַ]βρַ[ ]ַַ[             ]θυ[

Νηλέα κα]ὶ Πελίην πολέσιν λαοῖσι[ν ἄνακτας·

καὶ τοὺς] μὲν διένασσε πατὴρ ἀν[δρῶν τε θεῶν τε,

νόσφιν δ᾽] ἀλλήλων ναῖον πτολίεθρα ַ[

5

ἤτοι ὁ μ]ὲν Πύλον εἶχε καὶ ἔκτισε γῆν [ἐρατεινὴν

Νηλεύς,] καί ῥα θύγατρ᾽ Ἀμφίονος Ἰασίδα[ο

Χλῶριν ἐ]ύζωνον θαλερὴν ποιήσατ᾽ ἄκ[οιτιν.

ἣ δέ οἱ ἐν μ]εγάροισιν ἐγείνατο φαίδιμα τέκ[να,

Εὐαγόρην τ]ε καὶ Ἀντιμένην καὶ Ἀλάστορα [δῖον

10

Ταῦρόν τ᾽ Ἀσ]τέριόν τε Πυλάονά τε μεγάθυμ[ον

Δηΐμαχόν τε] καὶ Εὐρύβιον κλειτόν τ᾽ Ἐπίλαον

Νέστορά τε Χ]ρομίον τε Περικλύμενόν τ᾽ ἀγέρω(χον,

ὄλβιον, ὧι) πόρε δῶρα Ποσειδάων ἐνοσίχθων

παντ)οῖ᾽, ἄλλ(ο)τε μὲν γὰρ ἐν ὀρνίθεσσι φάνεσκεν

15

αἰετός), ἄλλοτε δ᾽ αὖ γινέσκετο, θαῦμα ἰδέσθαι,

μύρμ)ηξ, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε μελισσέων ἀγλαὰ φῦλα,

ἄλλ)οτε δεινὸς ὄφις καὶ ἀμείλιχος· εἶχε δὲ δῶρα

παντ)οῖ᾽ οὐκ ὀνομαστά, τά μιν καὶ ἔπειτα δόλωσε

β(ο)υλ(ῆι) Ἀθηναίης· πολέας δ᾽ ἀπόλεσσε καὶ ἄλλους

20

μαρνάμενος Νηλῆος ἀγακλειτοῦ περὶ τεῖχος

ο[ὗ] πατρός, πολέας δὲ μελαίνηι κηρὶ πέλασσε

κ]τείνων. ἀλλ᾽ ὅτε δή οἱ ἀγάσσατο Παλλὰς Ἀθήνη,

πα]ῦσεν ἀριστεύοντα· βίην δ᾽ Ἡρακληείην

εἷ]λ᾽ ἄχος ἄτλητον κραδίην, ὤλλυντο δὲ λαοί.

25

ἤ]τοι ὁ μὲν ζυγοῦ ἄντα βίης Ἡρακληείης

ὀ]μφαλῶι ἑζόμενος μεγάλων ἐπεμαίετο ἔργω[ν,

φ]ῆ θ᾽ Ἡρακλῆος στήσειν μένος ἱπποδάμοιο·

νήπιος, οὐδ᾽ ἔδδεισε Διὸς ταλασίφρονα παῖδα,

αὐτὸν καὶ κλυτὰ τόξα, τά οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων.

30

ἀλλὰ] τότ᾽ ἀντίος ἦλθε βίης Ἡρακληείης

ַ´]ַιας, τῶι δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη

Ἀμφιτρυωνι]άδηι θῆκ᾽ εὐσχεθὲς ἐν παλάμηισ[ι

τόξον, καί οἱ φρ]άσσε Περικλύμενον θεοειδ[έα

]κεν κρατερὸν μένος αַַַ[

35

]μενος τάνυσεν χείρε[σσι φίληισι

τόξον, καὶ τα]χὺν ἰὸν ἐπὶ στρεπτῆσ[            νευρῆς

34

Steph. Byz. p. 205. 5-10 Meinecke:

Νέστωρ δ᾽ οἶος ἄλυξεν ἐν ἀνθεμόεντι Γερήνωι.

35

Pap. Oxy. 2481 fr. 3, ed. Lobel:

]ַ[βί]η Ἡρ[ακληε]ίη.

ὄφρα μὲν οὖν ἔζ]ωε Περικλύ[μ]ενος θε[ο]ειδής,

οὐκ ἐδύναντο Πύ]λον πραθέειν μάλα περ μεμαῶτες·

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ θανάτο]ιο Π[ε]ρικλύμενον λάβε μοῖρα,

5

ἐξαλάπαξε Πύλοιο πόλιν Δι]ὸς ἄ[λ]κιμο[ς] υἱός,

κτεῖνε δὲ Νηλῆος ταλα)σίφρονος υἱέας ἐσθλούς,

ἕνδεκα, δωδέκατος δὲ Γερ)ήνιος ἱππότα Νέστωρ

ξεῖνος ἐὼν ἐτύχησε παρ᾽ ἱ)πποδάμοισι Γερηνοῖς·

οὕτω δ᾽ ἐξέφυγεν θάνατο]ν καὶ κῆ[ρ]α μέλαιναν.

10

τοῦ δ᾽ ἦν Ἀντίλοχός τε κα]ὶ αἰχμητὴς Θρασυμήδησ

Περσεύς τε Στρατίος τε καὶ Ἄρητος ]κ[α]ὶ Ἐχέφρων

Πεισιδίκη θ᾽ ἣ εἶδος ἐρήριστ᾽ ἀθανάτηι]σιν·

τοὺς δὲ μέθ᾽ ὁπλοτάτην τέκετο ξανθὴν] Πολυκάσ[την

Νέστορος ἐν φιλότητι Ἀναξιβίη ῥοδό]πηχυσ

15

]ρτ[

36

Pap. Oxy. 2481 fr. 4, ed. Lobel:

τοῦ[ַַַ]ַ[

Περσεύς τε [Στρατίος τε καὶ Ἄρητος καὶ Ἐχέφρων

Πεισιδίκη θ᾽ ἣ εἶδος [ἐρήριστ᾽ ἀθανάτηισιν·

ַַַ[            ]ַ[ַ]ַַ[ַַ]ַ[

5

Νέστ[ορ

Βίας δὲ ἐμνηστεύετο Πηρὼ τὴν Νηλέως· ὁ δὲ πολλῶν αὐτῶι μνηστευομένων τὴν θυγατέρα δώσειν ἔφη τῶι τὰς Φυλάκου βόας κομίσαντι αὐτῶι. ταύτας ἀδυνατῶν Βίας τὰς βόας κλέψαι παρεκάλει τὸν ἀδελφὸν συλλαβέσθαι. Μελάμπους δὲ ὑπέσχετο, καὶ προεῖπεν ὅτι φωραθήσεται κλέπτων καὶ δεθεὶς ἐνιαυτὸν οὕτω τὰς βόας λήψεται. Βίαντος δὲ καὶ Πηροῦς Ταλαὸς καὶ Ἀναξιβία παῖδες. Πελίας δὲ γήμας Ἀναξιβίαν τὴν Βίαντος, ἐγέννησε παῖδα Ἄκαστον, θυγατέρας δὲ Πασιδίκην Πελόπειαν Ἱπποθόην Ἄλκηστιν Μέδυσαν.

37

P.S.I. 1301, ed. Vitelli-Norsa:

ַ[ַַַַ]νου, οὗ κλέος εσ[

ἀργαλέα[ς]· μοῦνος δ᾽ ὑπ[εδέξατο μάντις ἀμύμων.

καὶ τὸ μὲ[ν] ἐξε[τ]έλεσσε, β[

δεσμὸν ἀεικὲς ἔχων [

5

μνᾶτο γὰρ αὐτοκασιγν[ήτωι, ἥρωι Βίαντι,

ἤνυέ θ[᾽] ἱμερόεντα γάμ[ον

βοῦς ἕλικας, καὶ ἄεθλον ἀμ[ύμονα δέξατο κούρην.

Πηρὼ δ᾽ [ἠ]ύκομος Ταλα[ὸν

γείνατο παῖδα Βίαντο[ς

10

οἳ δὲ καὶ εἰς Ἄργος Προῖ[το]ν πά[ρα δῖον ἵκοντο,

ἔνθά σφιν μετέδωκ[ε

ἴφθ[ι]μος Προῖτος κλῆρον ַ[

ἱπποδάμωι τε [Βί]αντι [Μελάμποδί θ᾽

μαντοσύνηις ἰήσατ᾽, ἐπεὶ εφ[

15

ἠλοσύνην ἐνέηκε χολωσα[μεν-

αὕτη μὲν γενεὴ Νηλῆος [

αὐτὰρ ὅ γ᾽ αὐτοῦ μ[ίμνεν ἐν εὐρυχόρωι Ἰαωλκῶι

σκῆπτρον ἔχων [Πελίης

τὰς τέκַ[

20

Ἄλκηστιν μεν[

ἠύκομόν τε Μέ[δουσαν

Πασιδίκην ַη[

ַַ]ַַַַτέκεַ[

Κρηθεὺς δὲ κτίσας Ἰωλκὸν γαμεῖ Τυρὼ τὴν Σαλμωνέως, ἐξ ἧς αὐτῶι γίνονται παῖδες Αἴσων Ἀμυθάων Φέρης. Αἴσονος δὲ τοῦ Κρηθέως καὶ Πολυμήλης τῆς Αὐτολύκου Ἰάσων.

40

Schol. Pind. Nem. III. 92 (III. 55. 24-56. 2 Drachmann):

Αἴσων, ὃς τέκεθ᾽ υἱὸν Ἰήσονα ποιμένα λαῶν,

ὃν Χείρων ἔθρεψ᾽ ἐνὶ Πηλίωι ὑλήεντι

41

Ps. Herodianus, Philet. 242 (p. 66 Dain):

ἐγὼ δ᾽ ἐξ ἀγρόθεν ἥκω

Μήστρη

Σίσυφος δὲ ὁ Αἰόλου κτίσας Κόρινθον γαμεῖ Μερόπην τὴν Ἄτλαντος. ἐξ αὐτῶν παῖς γίνεται Γλαῦκος, ὃς γαμεῖ Μήστρην θυγατέρα Ἐρυσίχθονος. Οὗτος ὁ Ἐρυσίχθων Τριόπα παῖς ἐξέτεμε τὸ ἄλσος τῆς Δήμητρος· ἣ δὲ ὀργισθεῖσα ἐποίησεν αὐτῶι ἐκφυῆναι λιμὸν μὲγαν, ὥστε μηδέποτε τῆς πείνης. θυγατέρα Μήστρην φαρμακίδα εἰς πᾶν εἶδος ζώιου μετεβάλλετο, καὶ ταύτην εἶχε μέθοδον τῆς λιμοῦ ὁ πατήρ· ἐπίπρασκε γὰρ αὐτὴν καθ᾽ ἑκᾶστην ἡμέραν καὶ ἐκ τούτων ἐτρέφετο· ἣ δὲ πάλιν ἀμείβουσα τὸ εἶδος φεύγουσα πρὸς τὸν πατέρα ἤρχετο. ὁ δὲ Ἐρυσίχθων Αἴθων ἐκαλεῖτο διὰ τὸν λιμόν. (cf. M.-W. 43b, Schol. Lycophr. 1393, II. 384/85 Scheer).

Βελλεροφόντης

Γλαύκωι παῖς Βελλεροφόντης ἐξ Εὐρυμέδης ἐγεννήθη. οὗτος ὁ Βελλεροφόντης ἧκεν εἰς Λυκίαν πρὸς Ἰοβάτην. Ἰοβάτης δὲ ἐπέταξεν αὐτῶι τὴν πυρίπνουν Χίμαιραν κτεῖναι. Βελλεροφόντης ἀναβιβάσας ἐπὶ τὸν Πήγασον, ὃν εἶχεν ἵππον ἐκ Μεδούσης πτηνὸν γεγεννημένον καὶ Ποσειδῶνος, ἀρθεὶς εἰς ὕψος ἀπὸ τούτου κατετόξευσε τὴν Χίμαιραν. ὁ Ἰοβάτης θαυμάσας τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ δοὺς δὲ τὴν θυγατέρα Φιλονόην καὶ θνήσκων τὴν βασιλείαν κατέλιπεν αὐτῶι.

43a

P.I.F.A.O. 322 fr. B, C, F, A, ed. J. Schartz, Pseudo-Hesiodeia (1960), 265 sqq.; Pap. Oxy. 2495 fr. 21, 25, 30, ed. Lobel; Pap. Berol. 7497, ed. Schubart-Wilamowitz; Pap. Oxy. 421, ed. Grenfell-Hunt:

ἐ]υστέφανος Πολυμήλη.

Ἢ οἵη θυγάτηρ Ἐρυσίχθονος ἀντι]θέοιο

]ου Τριοπίδαο

Μήστρη ἐυπλόκαμος, Χαρίτων ἀ]μαρύγματ᾽ ἔχουσα·

5

τὸν δ᾽ Αἴθων᾽ ἐκάλεσσαν ἐπ]ών[υ]μ[ο]ν εἵνεκα λιμοῦ

αἴθωνος κρατεροῦ φῦλα] θνητῶν ἀνθρώπων

αἴθω]να δὲ λιμὸν ἅπαντες

θ]νητο[ῖ]ς ἀνθρώποις

πυκι]νὰ [φ]ρεσὶ μήδε᾽ ἰδ[υι-

10

]θεαַַ[ַ]νַγε περν[

γυ]ναικῶν

(desunt versus duo)

]ַ[

15

]ַַ[ַַַַ]ετο τε[

]γειν[ַַַ κ]ούρη[

]σι κλַ[ַַַַ]ַοισ[ַַַַַ]σι

ἀπά]τησε πολύφρονά [πε]ρ μάλ᾽ ἐόντ[α

κού]ρην ἑλικώπιδα κ[αλλ]ιπάρηον

20

]τ᾽ ἄλοχον θυμαρέ᾽ ἄ[γε]σθαι

]γαρο[ַַַַ ὑπέσ]χετ[ο] μυρία ἕδνα

ἑ]κατὸν[ַַַַַַַַַַַַ]ַημερα δω[

]ַων[ַַ]βοῶν ἀ[γέλα]ς ἐριμύκω[ν

]ὀΐων ַ[ַַַַַ]σαַ αἰγῶν[

25

εδέ]ξατο[ַַַַַַ]ε θυμῶι

(deest versus unus, vel versus viginti sex)

]ַδαυ[

]ַσας κρ[

]ַσεπετַ[

30

]ַη τε γε[ַ]ַιτο καὶ ἐκ[

]ην· ἣ δὲ λυθ[εῖ]σα φίλου μ[ετὰ δώματα πατρὸς

ὤιχετ᾽] ἀπαΐξασα, γυνὴ δ᾽ ἄφαρ α[ὖτις ἔγεντο

πατρὸς ἐ]νὶ μεγάροισι· μετῆλθ[ε δὲ

]δη παρὰ μητρὶ ἐπο[                 ]ησ

35

ἀ]μφ[ὶς] δ᾽ ἤθελ᾽ ἄγειν κούρην[ַַַַַַ]υ[

αἶ]ψα [δ᾽ ἄ]ρ᾽ ἀ[λλ]ήλοισ[ι]ν ἔρις καὶ ν[εῖκος] ἐτ[ύχθη

Σισύφωι ἠδ᾽ Αἴθωνι τανισφύρο[υ εἵ]νεκα [κούρης,

ο]ὐδ᾽ ἄρα τις δικάσαι [δύ]νατο βροτός· ἀλλ᾽ αραπ[

ַַַַַ ַ ἐπ]έτρεψαν καὶ ἐπήινεσαν· ἣ δ᾽ ἄρα τοῖ[σιν

40

ἀ]τρεκέως διέθηκ[ε] δίκην δַ[

«ε]ὖτέ τις ἀντ᾽ ὤνοιο χατίζηι χ[ρῆ]μ᾽ ἀνελ[έσθαι,

ἀ]μφὶ μάλα χρῆν ὦν[ον ַַַַַַַ]ַ τῖμον [

οὐ γ]ὰρ δὴ μεταμειπ[τόν, ἐπὴν τὰ] πρῶτ᾽ [ἀποδώηι.»

ַַַ]αι[ַ]φη ταύτηι δεδ[ַַַַַ ַַַַַ]ητα[

45

ַַַ]ַεַ[ַַ] οὐρήων αַ[

ַַ]ε μεθ᾽ ἡμιόνους τ[

ַַַַַ ַַ]ַ[ַַ]μωνα[

ַַַַַ]σενδ[ַ]ַַτο[

ַַַַ]τοι μα[κ]άρων[

50

ַַַ]εν ἐλασσωνουν[

ἀ]νδρῶν δὲ προὔχεσκε νοήματά τε πραπ[ίδας τε,

ἀ]λλ᾽ οὔ πως ἤιδει Ζηνὸς νόον αἰγιόχοιο,

ὡς οὔ οἱ δοῖεν Γλαύκωι γένος Οὐρανίωνες

ἐκ Μήστρης καὶ σπέρμα μετ᾽ ἀνθρώποισι λιπέσ[θαι.

55

καὶ τὴν μέν ῥ᾽ ἐδάμασσε Ποσειδάων ἐνοσίχθ[ων

τῆλ᾽ ἀπὸ πατρὸς ἑοῖο φέρων ἐπὶ οἴνοπα πόν[τον

ἐν Κόωι ἀ[μ]φιρύτηι καίπερ πολύιδριν ἐοῦσα[ν·

ἔνθα τέκ᾽ Εὐρύπυλον πολέων ἡγήτορα λαῶ[ν

Κωַַַα γείνατο παῖδα βίην ὑπέροπλον ἔ[χοντα.

60

τοῦ δ᾽ υἱεῖς Χάλκων τε καὶ Ἀνταγόρης ἐγένο[ντο.

τῶι δὲ καὶ ἐξ ἀρχῆς ὀλίγης Διὸς ἄλκιμος υἱὸς

ἔπραθεν ἱμερόεντα πόλιν, κε[ρ]άϊξε δὲ κώμας

εὐθὺ[ς ἐπ]εὶ Τροίηθεν ἀνέ[πλε]ε νηυσ[ὶ] θ[οῆισι

ַַ[ַַַ ַַַ]λαιων ἕνε[χ᾽ ἵπ]πων Λαομέδοντος·

65

ἐν Φλέγρηι δ]ὲ Γίγαντας ὑπερφιάλους κατέπεφ[νε.

Μήστρη δὲ προ]λιποῦσα Κόων ποτὶ πατρίδα γαῖαν

νηῒ θοῆι ἐπέρ]ησ᾽ ἱερέων ποτὶ γουνὸν Ἀθηνέων

ἐ]πεὶ τέκε παῖδα Ποσειδάωνι ἄνακτι.

αἰν]όμορον πατέρα ὃν πορσαίνεσκεν.

70

]υ θυγάτηρ Πανδιονίδαο

ἣ]ν ἔργα διδάξατο Παλλὰς Ἀθήνη

]εουσα, νόεσκε γὰρ ἶσα θεῆισι

τῆς καὶ ἀπὸ χρ]οϊῆς ἠδ᾽ εἵματος ἀργυφέοιο

]θεου χαρίεν τ᾽ ἀπὸ εἶδος ἄητο·

75

τῆς μὲν Σίσυφο]ς Αἰολίδης πειρήσατο βουλέων

βοῦς ἐλάσα[ς· ἀλλ᾽ οὔ τι Διὸ]ς νόον αἰγιόχοιο

ἔγνω· ὁ μ[ὲν δώροις διζ]ήμενος ἦλθε γυνα[ῖκα

βουλῆι Ἀθ[ηναίης· τῶι δὲ] νεφεληγερέτα Ζεὺ[ς

ἀθανάτωι ἀ[νένευσε] καρήατι μή ποτ᾽ ὀπַַ[

80

ἔσσεσθαι ַ[ַַַַַַַַ]ητου Σισυφίδαο.

ἣ δὲ Ποσε[ιδάωνος ἐν] ἀγκοίνηισι μιγεῖ[σα

Γλαύκωι ἐν[ַַַַַ ַַַ]ἀμύμονα Βελλε[ροφόντην,

ἔξοχον ἀνθ[ρώπων ἀρ]ετῆι ἐπ᾽ ἀπείρονα γ[αῖαν.

τῶι δὲ καὶ η[ַַַַַַ πα]τὴρ πόρε Πήγασο[ν ἵππον

85

ὠκύτατον [ַַַַַ ַַַַַ ַַַַ]μινεπτε[

πάντηι ἀν[ַַַַַ ַַַַַ ַַַַ]εַταַַַ[

σὺν τῶι πῦρ [πνείουσαν ∪ – ∪ ∪ – ∪ Χίμαιραν.

γῆμε δὲ πα[ῖδα φίλην μεγαλήτορος Ἰοβάταο

αἰδοίου βασ[ιλῆος

90

κοίρανος α[

ἣ τέ[κε

Περιήρης ὁ Αἰόλου Μεσσήνην κατασχὼν Γοργοφόνην τὴν Περσέως ἔγημεν, ἐξ ἧς αὐτῶι Λεύκιππος καὶ Ἁλιρρόθιος παῖδες ἐγένοντο. Σῆμον καὶ Ἀλάζυγον παῖδες Ἁλιρροθίου.

49

Schol. Pind. Ol. X. 83 (I.332. 16-333. 2 Drachmann):

ἤτοι ὁ μὲν Σῆμον καὶ Ἀλάζυγον υἱέας ἐσθλούς.

Λευκίππου θυγατέρες ἐγένοντο Ἱλάειρα καὶ Φοίβη· ταύτας ἁρπάσαντες ἔγημαν Διόσκουροι. πρὸς δὲ ταύταις Ἀρσινόην ἐγέννησε. ταύτηι μίγνυται Ἀπόλλων, ἡ δὲ Ἀσκληπιὸν γεννᾶι.

50

Schol. Pind. Pyth. III. 14 (II. 64. 11-20 Drachmann):

ἣ δ᾽ ἔτεκ᾽ ἐν μεγάροις Ἀσκληπιὸν ὄρχαμον ἀνδρῶν

Φοίβωι ὑποδμηθεῖσα ἐυπλόκαμόν τ᾽ Ἐριῶπιν.

Ἀρσινόη δὲ μιγεῖσα Διὸς καὶ Λητοῦς υἱῶι

τίκτ᾽ Ἀσκληπιὸν υἱὸν ἀμύνομά τε κρατερόν τε.

Κορωνίς.

Τινὲς δὲ Ἀσκληπιὸν οὐκ ἐξ Ἀρσινόης τῆς Λευκίππου λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἐκ Κορωνίδος τῆς Φλεγύου.

Κορωνίδι τῆι Φλεγύου ἐν Θεσσαλίαι μίγνυται Ἀπόλλων, ἡ δὲ Ἀσκληπιὸν γεννᾶι.

τινὲς λέγουσιν ἐρασθῆναι ταύτης Ἀπόλλωνα καὶ εὐθέως συνελθεῖν· τὴν δὲ παρὰ τὴν τοῦ

πατρὸς γνώμην ἑλομένην Εἰλατίδης Ἴσχυϊ τῶι Καινέως ἀδελφῶι συνοικεῖν. Ἀπόλλων

δὲ τὸν μὲν ἀπαγγείλαντα κόρακα καταρᾶται, ὃν τέως λευκὸν ὄντα ἐποίησε μέλανα,

αὐτὴν δὲ ἀπέκτεινε. καιομένης δὲ αὐτῆς ἁρπάσας τὸ βρέφος ἐκ τῆς πυρᾶς πρὸς Χείρωνα

τὸν Κένταυρον ἤνεγκε, παρ᾽ ὧι καὶ τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν κυνηγετικὴν τρεφόμενος ἐδιδάχθη.

καὶ γενόμενος χειρουργικὸς καὶ τὴν τέχνην ἀσκήσας ἐπὶ πολὺ οὐ μόνον ἐκώλυέ τινας

ἀποθνήσκειν, ἀλλ᾽ ἀνήγειρε καὶ τοὺς ἀποθανόντας. Ζεὺς δὲ φοβηθεὶς μὴ λαβόντες

ἄνθρωποι θεραπείαν παρ᾽ αὐτοῦ βοηθῶσιν ἀλλήλοις, ἐκεραύνωσεν αὐτόν.

59

Pap. Oxy. 2490 (= 2483 fr. 3), ed. Lobel:

]ַηος

Ἢ οἵη Διδύμους ἱεροὺς ναίουσα κολωνοὺς)

Δωτίωι ἐν πεδίωι πολυβότρυος ἄντ᾽ Ἀ)μύροιο

νίψατο Βοιβιάδος λίμνης πόδα παρθ)ένος ἀδμής

5

]ַ[ַַ]ς

ἄρ]ουρα

ἄλ]σος

8

δώματ]α καλά

desunt versus quinque

14

]ς

15

]Ἑρμῆς

]ς

ἄ]κοιτιν

]ου

]ν ἔχουσα

20

]ַα

]εντι

60

Schol. Pind. Pyth. III 52 (b) (II. 70/71 Drachmann):

τῆμος ἄρ᾽ ἄγγελος ἦλθε κόραξ ἱερῆς ἀπὸ δαιτὸς

Πυθὼ ἐς ἠγαθέην καί ῥ᾽ ἔφρασεν ἔργ᾽ ἀΐδηλα

Φοίβωι ἀκερσεκόμηι, ὅτι Ἴσχυς γῆμε Κόρωνιν

Εἰλατίδης, Φλεγύαο διογνήτοιο θύγατρα

61

Schol. Pind. Pyth. III 38 (c) (II. 68. 10 Drachmann):

νήπιος, ὃς τὰ ἑτοῖμα λιπὼν ἀνέτοιμα διώκει

51

Athenagoras, supplicatio pro Christianis 29:

πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε

χώσατ᾽, ἀπ᾽ Οὐλύμπου δὲ βαλὼν ψολόεντι κεραυνῶι

ἔκτανε Λητοίδην, Φοίβωι σὺν θυμὸν ὀρίνων.

54

Pap. Oxy. 2495 fr. 1 (a), ed. Lobel:

οὗ π[ατρός

Βρόν[την

Ζεὺς [ַַ]οιβροντ[

τόν ῥα [χ]ολω[σ]άμ[ενος

5

ῥίψειν ἤμελ[λεν

Τ]άρταρον ἔς [

σκ]ληρ[ὸν] δ᾽ ἐβ[ρόντησε καὶ ὄβριμον, ἀμφὶ δὲ γαῖα

κ[ι]νήθ[η

πάντες δ[᾽ ἔδδεισαν

10

ἀθάνατ[οι

ἔνθά κεν Ἀ[πόλλωνα κατέκτανε μητίετα Ζεύς,

εἰ μὴ ἄρ᾽[

56

Pap. Oxy. 2495 fr. 2:

Λητὼ[

Ζευ[

58

Pap. Oxy. 2495 fr. 16 col. II, ed. Lobel:

ַ]ργω[ַ]δַ[

ἵ]κετο δα[

κ}είνωι δη[

ἐ]κ θυμοῦ φ[ιλε-

5

Ἀσ]κληπιοῦ[ַ]ַ[

ἐ]ν μεγάροισ᾽ [ ]ַ[

    [___]

Δηιὼν ὁ Αἰόλου βασιλεύων τῆς Φωκίδος Διομήδην τὴν Ξούθου γαμεῖ, καὶ αὐτῶι γίνεται θυγατέρες μὲν Ἀστεροδία καὶ Φιλωνίς, παῖδες δὲ Αἰνετὸς Ἄκτωρ Φύλακος Κέφαλος. Ἀστεροδίαν γαμεῖ Φῶκος, καὶ αὐτῶι γίνεται παῖδες Κρῖσος καὶ Πανοπεύς.

Ἢ] οἵην ἵππο[ισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσι

Φ]ῶκος ἐυμμ[ελίης                        Ἀστερόδειαν

ἐκ] Φυλάκης κ[ούρην μεγαθύμου Δηϊονῆος·

10

ἣ τέκετο Κρῖ[σον καὶ ὑπέρθυμον Πανοπῆα

νυκτὶ μ[ι]ῆ[ι]ַ[

τὼ καὶ πρὶν ἰδέ[ειν λ]αμπ[ρὸν φάος ἠελίοιο

μαρνάσθην [ἔτι] μητρ[ὸς ἐόντ᾽ ἐν γαστέρι κοίληι.

τοῖσι δὲ γεινομ[ένοισιν

15

κήδεά τ᾽ οὐλομέν[ας τ᾽ ἔριδας

αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἐγένοντο[

Κρίσωι μέν ῥ᾽ ַַοπַιַ[ ]ε[

ַ]ουροι μουνη[ ]ν[

ὤπασαν ἀθάν[ατοι            ]σδ[

20

οἶκον εμο[ַ]ַ[ַ]ַτ[

γείναθ᾽ ἑνὶ μ[

ַַ´ַ]ַσουλητ[

ַַַ]ποַκַַ[

ַַַ]ονν[

25

ַַַ]υποτ[

Ἴφικλος ὁ Φυλάκου

62

Eustathius in Hom. (&914; 695) p. 323. 42:

ἄκρον ἐπ᾽ ἀνθερίκων καρπὸν θέεν οὐδὲ κατέκλα,

ἀλλ᾽ ἐπὶ πυραμίνων ἀθέρων δρομάασκε πόδεσσιν

καὶ οὐ σινέσκετο καρπόν

ὅς ῥ᾽ ἐπὶ πυραμίνους ἀθέρας φοίτασκε πόδεσσιν

Φιλωνίς

Ταύτηι μίγνυται Ἀπόλλων καὶ αὐτῶι Φιλάμμωνα γεννᾶι, Αὐτόλυκον δὲ τῶι Ἑρμῆι.

64

Pap. Oxy. 2500, ed. Lobel:

]ַησαπογ[

]κιδα καλλιγ[ύναικα

ἐ]πίκλησιν κ[αλε

]ος ἄν[α]κτο[ς

5

]νυκτιμογ[

]ρι γείνατο[

]μַ[ַַ]ַο[

]νιַ[ ]ַַκ[

τα]χύν· ὃ[ς] περιַַ[

10

]ַουַτοπַַγַ[

]ַַ[ ]ַַκ[ ]ַַυ[ ]ַַַ[

]ַַַτַַַ[ ]α[

]ν τε ῥοδόπη[χυν

]δῖα Φιλων[ίς

15

ἣ τέκεν Αὐτόλυκόν τε Φιλάμμο)νά τε κλυ(τὸν αὐδήν,

τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα ἑκηβόλωι Ἀ]πόλ[λ]ωνι,

τὸν δ᾽ αὖθ᾽ Ἑρμάωνι μιγεῖσ᾽ ἐρατῆι] φιλ[ό]τητι

Αὐτόλυκον τίκτεν Κυλληνίωι Ἀρ]γεϊ[φ]όντ[ηι

]ιμασα[

20

]ν[ַ]αριστ[

]οῦσά τε μη[

]ενδεξιοσο[

Θάμυρις Φιλάμμωνος ἤρισε περὶ μουσικῆς Μούσαις Δωτίωι ἐν πεδίωι.

65

Stephanus Byz. p. 256/8 Meinecke:

Δωτίωι ἐν πεδίωι

Αὐτόλυκος Ἑρμοῦ

66

Pap. Oxy. 2494B fr. (a) et (b); 2495 fr. 26, ed. Lobel:

]ַδ[                                           ]χαρίεντας ἐπαύ[λους

Αὐτολυκ[                                               ]καὶ – καρτο[

πολλάκι δ[                                       ]ַַַַανεγειρε[ַ]ַ[

Ἑρμείηι τ[                                Κυλλη]νίωι Ἀργεϊφόντη[ι

5

τῶι νύκτ[ες                                         σκοτο]μήνιοι ὕων [

σπαρναί τε χ[λαῖναι                              ]ες τε χιτῶνες [

βουκ]όλοι ἀγροιῶ[ται

]ַַַַַ[

67a

Pap. Oxy. 2494B fr. (c), ed. Lobel:

]ַδυνַ[

]μυψισַ[

]ַα[ ]ַַַַ[

]ωρַ(ַ)νε[

5

ὅττί κε χερσὶ λάβ]εσκεν ἀε[ίδελα πάντα τίθεσκεν

]ης λευκη[

67b

Etymol. magn. p. 21. 19 s.v. ἀείδελον:

ὅττί κε χερσὶ λάβεσκεν ἀείδελα πάντα τίθεσκεν.

Tzetzes in Lycophr. 344 (p. 134. 1-5 Scheer):

πάντα γὰρ ὅσσα λάβεσκεν ἀίδηλα πάντα τίθεσκε

Ἀθάμας τῶν δὲ Αἰόλου παίδων, Βοιωτίας δυναστεύων, ἐκ Νεφέλης τεκνοῖ παῖδα μὲν Φρίξον θυγατέρα δὲ Ἕλλην. αὖθις δὲ Ἰνὼ γαμεῖ, ἐξ ἧς αὐτῶι Λέαρχος καὶ Μελικέρτης ἐγένοντο· αὐτὸς μὲν μανεὶς ἐτόξευσε Λέαρχον, Ἰνὼ δὲ Μελικέρτην μεθ᾽ ἑαυτῆς εἰς πέλαγος ἔρριψεν. ὕστερον δὲ Θεμιστὼ γαμεῖ, ἐξ ἧς αὐτῶι Λεύκωνα, Ἐρύθριον, Σχοινέα, Πτῶον.

69

Galenus, De placitis Hippocr. et Plat. I. 266. 7 (ed. I. Müller, Lipsiae 1874):

καὶ τότε δὴ στηθέων Ἀθάμα φρένας ἐξέλετο Ζεύς

Λεύκωνος θυγατέρες Πεισιδίκη Εὐίππη Ὑπερβίη

70

P.S.I. 1383, ed. Bartoletti; Pap. Yale 1273, ed. Merkelbach:

]ὑπερַ[

μ]εγάροισι λιπ[

εὔ]αδεν ἀθανάτ[οισι

πατὴ]ρ ἀνδρῶν τε θ[εῶν τε

5

]ַ ἵνα οἱ κλέος ἄφθιτ[ον εἴη

]ι πολυστάφυλον πο[λυγηθέα

]ι· τοῦ μὲν κλέος οὔ π[οτ᾽ ὀλεῖται.

]παρείατο πορσαίνουσ[αι

Λεύκωνος κοῦ]ραι Ἀθαμαντιάδαο ἄν[ακτος

10

Πεισιδίκη τε καὶ] Εὐίππη δίη θ᾽ Ὑπερ[

]ν Ἀθηναίης ἀγελε[ίης

π]εδίλοις ἐμβεβα[υι

ἐπι]ειμέναι εἴαρο[ς ὥρηι

]ηνης νηοַ[

15

]ν ηβησαַ φίλον υἱόν

]ητω[ι] βασιλῆϊ

]ἀργυρ[οδ]ίνην

ὅς τε Λιλαίηθεν προΐει καλλίρ)ροο(ν) ὕδωρ

]μιν περὶ πέτρη[ν

20

]θαρσαλέος περ·

ὅς <τε> παρὲκ Πανοπῆα διὰ γ)ληχῶνα τέρειναν

]νὰ[ַ]ίων

καί τε δι᾽ Ἐρχομενοῦ εἱλιγμένος εἶσι δράκω)ν ὥς

]ιν

25

]κησειν[

ַַַַַ ַַַַַ ַַ]ַαρεπι[ַַַַַ ַַַַ]ιμַτε θύρηφι[ν

ἀθανάτων τ]ε θεῶν νέμ[εσιν θνη]τῶν τ᾽ ἀνθρώπων

ַַַַַ ַַ]Λεύκωνος κου[ρַַַַַ ַַַ]ν ἐξεπέρησα[ν

ַַַַַ ַ]μεν Κοπρεὺς [ַַַַַ ַַφί]λος υἱός·

30

ַַַַַ ַ υἱ]ωνὸς μεγαλήτορο[ς Ὀρχ]ομενοῖο

σ]ὺν ἵπποισι καὶ ἅρμασι [ַַ]ַַַַοισιν

ἣ δέ οἱ ἐν με]γάροις θεοείκελα γείνατο τέκνα

Ἄργυννόν θ᾽] ἥρωα καὶ Ἵπποκλον μεγάθυμον·

ַַַַַ ַַַַַ]ην Ἀνδρεΐδης Ἐτέοκλος ὄπυιεν

35

ַַַַַ Ὀρχομ]ενοῖο πάϊς Μινυηϊάδαο·

ἐκ τῆς δ      ]μων γένετο κρατερός τε μέγας τε

]νεων κατενάσσατο γαῖαν ἐραννή[ν

]όπην Χαρίτων ἀμαρύγματ᾽ ἔχο[υσαν

]ַιδαο Κομή[το]υ τὸν περὶ πάντ[ων

40

]ַσε καταθ[νητ]ῶν ἀνθρώπω[ν

]ַλονπ[ַַַַ]νον υἱὸν ἔτικτ[εν

]ַηνַ[

]τυιַ[

Σχοινέως Ἀταλάντη ἐγένετο. ὡς ὁ πατὴρ γαμεῖν αὐτὴν ἔπειθεν ἀπιοῦσα εἰς σταδιαῖον τόπον καὶ πήξασα μέσον σκόλοπα τρίπηχυν, ἐντεῦθεν τῶν μνηστευομένων τοὺς δρόμους προϊεῖσα ἐτρόχαζε καθωπλισμένη· καὶ καταληφθέντι μὲν αὐτοῦ θάνατος ὠφείλετο, μὴ καταληφθέντι δὲ γάμος. ἤδη δὲ πολλῶν ἀπολομένων Μελανίων αὐτῆς ἐρασθεὶς ἧκεν ἐπὶ τὸν δρόμον, χρύσεα μῆλα κομίζων παρ᾽ Ἀφροδίτης, καὶ διωκόμενος ταῦτα ἔρριπτεν. ἡ δὲ ἀναιρουμένη τὰ ῥιπτόμενα τὸν δρόμον ἐνικήθη. ἔγημεν οὖν αὐτὴν Μελανίων.

73

Pap. Lond. 486C, post Mahaffy ed. Milne; Pap. Oxy. 2488B, ed. Lobel:

]ιτοιο ἄνακτος

]σι ποδώκης δῖ᾽ Ἀταλάν[τη

Χαρί]των ἀμαρύγματ᾽ ἔχο[υσα

πρὸς ἀνθρώπων ἀ]παναίνετο φῦλον ὁμιλ[εῖν

5

ἀνδρῶν ἐλπομένη φεύγ]ειν γάμον ἀλφηστάων[ַ

]τανισφύ[ρ]ου εἵνεκα κού[ρης

]ַαμ[               ]νον εννε[

]ַ[ַ]ρδ[

75

P.S.I. 130 col. I, ed. Vitelli:

]οπαζε[

]

]ασιππ[

]σσι

5

]ἔνθα·

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַτ]ανίσφυρ[ο]ς ὤρνυτο κούρη

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַַ]α· πολὺς δ᾽ ἀμφίσταθ᾽ ὅμιλος

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַ]θάμβος δ᾽ ἔχε πάντας ὁρῶντα[ς

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַπν]οιὴ Ζεφύροιο χιτῶνα

10

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַπε]ρὶ στήθεσσ᾽ ἁπαλοῖσι

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַ πολ]λὸς δ᾽ ἐπεγείρετο λαός

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ Σχ]οινεὺς δ᾽ ἐγέγωνε βοήσας·

«κέκλυτέ μευ πάντες, ἠμ]ὲν νέοι ἠδὲ γέροντες,

ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς] ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.

15

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַ] ἐμὴν ἑλικώπιδα κούρην

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַ]οι εἰρημένος ἔστω·

ַַַַַ ַַַַַ ַ Ζεὺς δ᾽ ἄμ]μ᾽ ἐπιμάρτυρος ἔστω·

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ]ַήσεται· εἰ δέ κεν οὗτος

νικήσηι καί οἱ δώηι Ζεὺς] κῦδος ἀρέσθαι

20

ἄλλοί τ᾽ ἀθάνατοι, οἳ Ὀλύμ]πια δώματ᾽ ἔχουσι,

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַφί]λην ἐς πατρίδα γαῖαν·

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַὠκυ]πόδων σθένος ἵππων

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַκε]ιμήλια· καί νύ κε θυμῶι

ַַַַַ ַַַַַ ַַַַַ ַַַ]α ἀνιηρὸν ἄεθλον.

25

εἰ δέ κε μὴ δώηισι πατ]ὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε

76

P.S.I. 130 col. II, ed. Vitelli:

ַ]ַ[ַ]ַַַַַ ַαρ[

δεξιτερῆι δ᾽ αρַַַει[

κ]αί μιν ἐπαΐσσων επ[

ἦχ᾽ ὑποχωρήσασ᾽· οὐ γὰρ ἴσ[ον ἀμφοτέροισιν

5

ἆθλον ἔκειθ᾽· ἣ μέν ῥα π[οδώκης δῖ᾽ Ἀταλάντη

ἵετ᾽ ἀναινομένη δῶρα [χρυσῆς Ἀφροδίτης,

τῶι δὲ περὶ ψυχῆς πέλε[το δρόμος, ἠὲ ἁλῶναι

ἠὲ φυγεῖν· τῶι καί ῥα δολο[φρονέων προσέειπεν·

«ὦ θύγατερ Σχοινῆος, ἀμ[είλιχον ἦτορ ἔχουσα,

10

δ]έξο τάδ᾽ ἀγλα[ὰ] δῶρα θε[ᾶς χρυσῆς Ἀφροδίτης

ַַַַַ]πόַμ[ַַַ]ωεθο[

ַַַַַ ַַַַַ ַַ]ρων πα[

ַַַַַ ַַַַַ ַַ]ν κάββαλ[ε

ַַַַַ ַַַַַ ַַ]εις χρυ[σ

15

ַ[ַַַַ ַַַַַ ַַ]ַ[ַ]κηπα[

τυφַ[ַַַַַַַַ]ַ[ַ]χαμα[

αὐτὰρ ὃ [ַַַַַπό]δεσσι μ[

ἣ δ᾽ αἶψ᾽ ὥσθ᾽ Ἅρπυια μετ[αχρονίοισι πόδεσσιν

ἔμμαρψ᾽· αὐτὰ[ρ ὃ] χειρὶ τὸ δεύτερον ἧ[κε χαμᾶζε·

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

20

καὶ δὴ ἔχεν δύο μῆλα ποδώκης δῖ᾽ Ἀτ[αλάντη·

ἐγγὺς δ᾽ ἦν τέλεος· ὃ δὲ τὸ τρίτον ἧκε χ[αμᾶζε·

σὺν τῶι δ᾽ ἐξέφυγεν θάνατον καὶ κῆ[ρα μέλαιναν,

ἔστη δ᾽ ἀμπνείων καὶ [ַַ]ַַ[ַַ]ַַσομַ[

77

Steph. Byz. p. 135 Meinecke:

Ἀσπληδὼν Κλύμενός τε καὶ Ἀμφίδοκος θεοειδής

88

Pap. Oxy. 2495 fr. 3:

]ַεַ[

]ַουσεπ[

]ַַων χρομ[

– ∪ ∪ ]Κέ[ν]ταυροι τεκ[

5

]μεν πληγῆισιν[

(-)ει]ργ[ν]ύμενοι σφ[

]πολλοι δ[

]ησα[

96

Pap. Oxy. 2495 fr. 11:

]ε[ַ]στοַַ[

εἴδει ἐ]καίνυτο φ[ῦλα γυναικῶν

]νητος κρι[

]ζυγα υἱέ[ας ἐσθλούς

5

]αַ[

105

Pap. Oxy. 2495 fr. 28:

ַַַַ]ηνιν τ[

καὶ τ]ὴν μὲν[

ἠγάγ]ετ᾽ ἐς μ[έγα δῶμα φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν

ַַַַַ ַַ]σ[ַ]β[

116

Pap. Oxy. 2075 fr. 3, ed. Hunt [Tab. II]:

]ευνη[

]σ

]ηַ[ַַַַ]ַַ

οὔτ᾽ ἀνθρώ]πων ἀλέγεσκ[

5

οὐχ (    ) ἥνδα]νεν εὐνή

κατ]ὰ δάκρυ χέο[υσα

]ַ[ַ]ακο[ַ]πε[

121

Herodianus π. μον. λέξ. p. 18 (II. 924. 20 Lentz):

οἳ πρόσθε φανὴν ἔντοσθεν ἔκευθον.