Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

316b.

Ἄλλως. Παῖς καὶ Τύχη.

(F. 62. C. 388.)

Ἐγγὺς φρέατος παῖς τις ἐκοιμᾶτο. Ἐπιστᾶσα δὲ [156] αὐτῶι ἡ Τύχη ἐβόα· «ἀνάστα καὶ ἄπελθε ἐντεῦθεν, μή πως κάτω τοῦ φρέατος πέσηις, καὶ ἐμὲ τὴν Τύχην καταμέμψωνται πάντες.»

Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι πολλάκις σφαλλόμενοι [πράττοντες κακῶς] περιπίπτομεν κινδύνοις καὶ μεμφόμεθα τὴν τύχην.