Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

293.

Μυῖαι.

(S. 81. F. 68. C. 89 et p. 318.)

Ἔν τινι ταμιείωι μέλιτος ἐκχυθέντος μυῖαι προσ[144]πτᾶσαι κατήσθιον· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ οὐκ ἀφίσταντο. Ἐμπαγέντων δ᾿ αὐτῶν τῶν ποδῶν, ὡς οὐκ ἠδύναντο ἀναπτῆναι, ἀποπνιγόμεναι ἔφασαν· «ἄθλιαι ἡμεῖς, αἳ διὰ βραχεῖαν ἡδονὴν ἀπολλύμεθα.»

Οὕτω πολλάκις ἡ λιχνεία πολλῶν καλῶν αἰτία γίνεται.