Ἐκκλησιάζουσαι

Ἔξοδος

___________________________________________________

Θεράπαινα

ὦ μακάριος μὲν δῆμος, εὐδαίμων δ᾽ ἐγώ,

αὐτή τέ μοι δέσποινα μακαριωτάτη,

ὑμεῖς θ᾽ ὅσαι παρέστατ᾽ ἐπὶ ταῖσιν θύραις

1115

οἱ γείτονές τε πάντες οἵ τε δημόται,

ἐγώ τε πρὸς τούτοισιν ἡ διάκονος,

ἥτις μεμύρισμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν,

ἀγαθοῖσιν ὦ Ζεῦ· πολὺ δ᾽ ὑπερπέπαικεν αὖ

τούτων ἁπάντων τὰ Θάσι᾽ ἀμφορείδια.

1120

ἐν τῆι κεφαλῆι γὰρ ἐμμένει πολὺν χρόνον·

τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀπανθήσαντα πάντ᾽ ἀπέπτετο·

ὥστ᾽ ἐστὶ πολὺ βέλτιστα, πολὺ δῆτ᾽ ὦ θεοί.

κέρασον ἄκρατον, εὐφρανεῖ τὴν νύχθ᾽ ὅλην

ἐκλεγομένας ὅ τι ἂν μάλιστ᾽ ὀσμὴν ἔχηι.

1125

ἀλλ᾽ ὦ γυναῖκες φράσατέ μοι τὸν δεσπότην,

τὸν ἄνδρ᾽, ὅπου ᾽στί, τῆς ἐμῆς κεκτημένης.

Χορός

αὐτοῦ μένουσ᾽ ἡμῖν γ᾽ ἂν ἐξευρεῖν δοκεῖς.

Θεράπαινα

μάλισθ᾽· ὁδὶ γὰρ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔρχεται.

ὦ δέσποτ᾽ ὦ μακάριε καὶ τρισόλβιε.

Βλέπυρος

1130

ἐγώ;

Θεράπαινα

σύ μέντοι νὴ Δί᾽ ὥς γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ.

τίς γὰρ γένοιτ᾽ ἂν μᾶλλον ὀλβιώτερος,

ὅστις πολιτῶν πλεῖον ἢ τρισμυρίων

ὄντων τὸ πλῆθος οὐ δεδείπνηκας μόνος;

Χορός

εὐδαιμινικόν γ᾽ ἄνθρωπον εἴρηκας σαφῶς.

Θεράπαινα

1135

ποῖ ποῖ βαδίζεις;

Βλέπυρος

ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔρχομαι.

Θεράπαινα

νὴ τὴν Ἀφροδίτην πολύ γ᾽ ἁπάντων ὕστατος.

ὅμως δ᾽ ἐκέλευε συλλαβοῦσάν μ᾽ ἡ γυνὴ

ἄγειν σε αὶ τασδὶ μετὰ σοῦ τὰς μείρακας.

οἶνος δὲ Χῖός ἐστι περιλελειμμένας

1140

καὶ τἄλλ᾽ ἀγαθά. πρὸς ταῦτα μὴ βραδύνετε,

καὶ τῶν θεατῶν εἴ τις εὔνους τυγχάνει,

καὶ τῶν κριτῶν εἰ μή τις ἑτέρωσε βλέπει,

ἴτω μεθ᾽ ἡμῶν· πάντα γὰρ παρέξομεν.

Βλέπυρος

οὔκουν ἅπασι δῆτα γενναίως ἐρεῖς

1145

καὶ μὴ παραλείψεις μηδέν᾽, ἀλλ᾽ ἐλευθέρως

καλεῖς γέροντα μειράκιον παιδίσκον; ὡς

τὸ δεῖπνον αὐτοῖς ἐστ᾽ ἐπεσκευασμένον

ἁπαξάπασιν, ἢν ἀπίωσιν οἴκαδε.

ἐγὼ δὲ πρὸς τὸ δεῖπνον ἤδη ᾽πείξομαι·

1150

ἔχω δέ τοι καὶ δᾶιδα ταυτηνὶ καλῶς.

Χορός

τί δῆτα διατρίβεις ἔχων, ἀλλ᾽ οὐκ ἄγεις

τασδὶ λαβών; ἐν ὅσωι δὲ καταβαίνεις, ἐγὼ

ἐπάισομαι μέλος τι μελλοδειπνικόν.

σμικρὸν δ᾽ ὑποθέσθαι τοῖς κριταῖσι βούλομαι,

1155

τοις σοφοῖς μὲν τῶν σοφῶν μεμνημένοις κρίνειν ἐμέ,

τοῖς γελῶσι δ᾽ ἡδέως διὰ τὸν γέλων κρίνειν ἐμέ·

σχεδὸν ἅπαντας οὖν κελεύω δηλαδὴ κρίνειν ἐμέ,

μηδὲ τὸν κλῆρον γενέσθαι μηδὲν ἡμῖν αἴτιον,

ὅτι προείληχ᾽· ἀλλὰ πάντα ταῦτα χρὴ μεμνημένους

1160

μὴ ᾽πιορκεῖν ἀλλὰ κρίνειν τοὺς χοροὺς ὀρθῶς ἀεί,

μηδὲ ταῖς κακαῖς ἑταίραις τὸν τρόπον προσεικέναι,

αἳ μόνον μνήμην ἔχουσι τῶν τελευταίων ἀεί.

ὦ ὦ ὥρα δή,

‹ὦ› φίλαι γυναῖκες, εἴπερ μέλλομεν τὸ χρῆμα δρᾶν,

1165

ἐπὶ τὸ δεῖπνον ὑπαποκινεῖν. κρητικῶς οὖν τὼ πόδε·

καὶ σὺ κίνει.

Βλέπυρος

τοῦτο δρῶ.

Χορός

καὶ τάσδε νῦν . . .

. . . λαγαρὰς τοῖν σκελίσκοιν τὸν ῥυθμόν.

τάχα γὰρ ἔπεισι

λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεο-

1170

κρανιολειψανοδριμυποτριμματο-

σιλφιοτυρομελιτοκατακεχυμενο-

κιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστερα-

λεκτρυονοπτεκεφαλλιοκιγκλοπε-

λειολαγωιοσιραιοβαφητραγα-

1175

νοπτερυγών· σὺ δὲ ταῦτ᾽ ἀκροασάμε-

νος ταχὺ καὶ ταχέως λαβὲ τρύβλιον·

εἶτα λαβὼν κόνισαι

λέκιθον, ἵν᾽ ἐπιδειπνῆις·

ἀλλὰ λαιμάττουσί που.

1180

αἴρεσθ᾽ ἄνω, ἰαὶ εὐαί.

δειπνήσομεν, εὐοῖ εὐαί,

εὐαί, ὡς ἐπὶ νίκηι·

εὐαί, εὐαί, εὐαί, εὐαί.