Verfåten vun de Free un

Hansestadt Hamborg

2002

______________________________________________________________________________

IV.

Gesetten måken

Artikel 48 [Inbringen un besluten]

(1) Vorlågen vun Gesetten ward vun den Senåt, ut de Midd vun de Börgerschop oder dör en Volksbegehren inbrocht.

(2) De Gesetten ward beslåten vun de Börgerschop oder dör enen Volksentscheid.

Artikel 49 [Beråden un afstimmen]

(1) Vorlågen vun Gesetten mööt in de Börgerschop tweemålig leest warrn (Beråden un Afstimmen).

(2) Twüschen dat erste un dat tweete Afstimmen mööt tominnst söss Dåg liggen. Wat bi dat Afstimmen an't Enn vun't erste Lesen rutkåmen is, dat mutt den Senåt foorts mitdeelt warrn. Wenn de Senåt inverståhn is, kann dat tweete Lesen freuher mååkt warrn.

(3) Dat erste un tweete Lesen kann blots denn an eenen Dag afholen warrn, wenn dor keen Gegenreed gegen inbrocht ward. Gegenreed kann blots vun een Föfftel vun de Måten, de dor sünd, inbrocht warrn.

Artikel 50 [Gesetten, de vun't Volk mååkt ward]

(1) Dat Volk kann, wenn de Börgerschop dorför tostännig is, beandrågen, wat Gesetten erlåten, ännert oder ophoben ward un ok, wat sick de Börgerschop mit bestimmte Frågen vun de politisch Willens­bildung befåten schall. Wenn dat üm den Huushoolt geiht, üm Afgåven, Tarife vun stååtliche Ünnernehmen oder üm dat, wat Bedeenstete verdeent un för ehr Öller kriegt: denn kann dat nich Thema vun en Volksinitiativ ween. En Volksinitiativ is tostannen kåmen, wenn tominnst 10000 Börger, de för de Börgerschop wählen dörft, den Plån för en Gesett oder de anner Vörlåg ehr Stimm geevt.

(2) Wenn de Börgerschop nich in de Tiet vun veer Månden en Gesett nå den Willen vun de Volksinitiativ måkt, nådem dat de Ünnerschriften afgeven worrn sünd, oder en Vörlåg nå den Willen vun de Volksinitiativ (Afsatz 1) tostimmt hett, köönt de Volksinitiatoren beandrågen, dat en Volksbegehren dörfeuhrt ward. Se köönt ok den Plån för dat Gesett oder de anner Vörlåg trüchnehmen. De Senåt feuhrt dat Volksbegehren dör. Dat Volksbegehren is tostannen kåmen, wenn dor een Twintigstel vun de Lüüd, de wählen dörft, för sünd.

(3) Wenn de Börgerschop nich in de Tiet vun dree Månden en Gesett nå de Afsicht vun dat Volksbegehren måkt oder en anner Vörlåg tostimmt hett, de dat Anliggen vun dat Volksbegehren ümsetten deit, denn köönt de Initiatoren enen Volksentscheid beandrågen oder den Plån för dat Gesett oder de anner Vörlåg trüchnehmen. De Senåt leggt den Plån för dat Gesett oder de anner Vörlåg vör; dat Volk mutt doröver afstimmen. De Börgerschop kann enen eegen Plån för dat Gesett oder en eegen anner Vörlåg dorto geven. De Plån för dat Gesett oder en anner Vörlåg is annähmen, wenn de Mehrheit vun de, de afstimmt hebbt, dorför ween is. Disse Mehrheit mutt togliek tominnst een Föfftel vun de Lüüd ween, de wählen dörft. Wenn de Verfåten ännert warrn schall, mööt twee Drüttel vun de, de ehr Stimm afgeven hebbt, mit jo stimmen. Disse Mehrheit mutt togliek tominnst de Hälft vun de Lüüd ween, de wählen dörft.

(4) In de Tiet vun twee Johren kann en Gesett, wat dör'n Volks­entscheid tostannen kåmen is, dör en Volksinitiative, Volksbegehren un Volksentscheid nich ännert warrn.

(5) För de Tiet vun dree Månden vor en allgemeen Wåhl in Hamborg gifft dat keen Volksbegehren un keen Volksentscheide.

(6) Dat Hamborgsche Gericht för de Verfåten leggt op Andrag vun den Senåt, vun de Börgerschop, vun een Föfftel vun de Måten in de Börgerschop oder de Initiatoren fast, wat en Volksbegehren un en Volksentscheid dörfeuhrt ward. In de Tiet vun dit Verfohren roht Volksbegehren un Volksentscheid.

(7) Genauer regelt dat en Gesett. Dat kann ok Tieden fastleggen, för de de Fristen nå Afsatz 2 Satz 1 un Afsatz 3 Satz 1 nich gellt. Dat sünd Tieden, wo de Börgerschop gor nich tosåmen kummt oder de Börgerschop op Vörslag vun de Volksinitiative beslåten hett.

Artikel 51 [Ännern vun de Verfåten]

{1} De Verfåten kann blots dör en Gesett ännert warrn, wat de Wöör vun de Verfåten utdrücklich ännert oder dor wat to deit.

(2) En Gesett vun de Börgerschop, wat de Verfåten ännert, mutt tweemål beslåten warrn. En Tied vun tominnst dörteihn Dåg mutt dor twüschen liggen. Beide Mål mööt tominnst dree Veertel vun de Måten dor ween, de nå dat Gesett to de Börgerschop heurt; vun disse Måten mööt tominnst twee Drüttel dorför stimmen.

Artikel 52 [Drucken un bekannt måken]

De Senåt mutt Gesetten, de gellen schöllt, in de Tiet vun een Månd in dat Hamborgsche Gesett– un Verordnungsblatt drucken un bekannt måken. Plåns, Korten oder Teknungen mööt nich in dat Hamborgsche Gesett– un Verordnungsblatt afdruckt warrn, wenn de Senåt de in dat Stååtsarchiv so nedderleggen deit, dat jeedereen se dor umsünst ankieken kann. Op disse Meuglichkeit mutt in dat Gesett henwiest warrn.

Artikel 53 [Rechtsverordnungen]

(1) De Senåt kann dör en Gesett de Macht kriegen un Rechtsver­ordnungen rutgeven. Dit Gesett mutt fastleggen, wo dat üm geiht un wo dat goot för is.

(2) De Senåt mutt in de Verordnung de Rechtsgrundlåg angeven. Wenn in dat Gesett vörsehen is un disse Macht överdrågen warrn dörf, so is dor en Rechtsverordnung för neudig.

Artikel 54 [Wannehr Gesetten un Verordnungen gellt]

Wenn dat nich anners fastleggt is, so gellt Gesetten un Verordnungen vun den Dag an, de nå den Dag kummt, an den dat Hamborgsche Gesett– un Verordnungsblatt rutgeven worrn is. Dat gellt ok för den Fall vun den Artikel 52 Satz 2, wenn de Plån, de Koort oder de Teknung nich låter in dat Stååtsarchiv dålleggt ward, as dat Hamborgsche Gesett– un Verordnungsblatt rutkummt.