Reynke de Vos

Dat drydde boek

_________________________________________________________________

Hir sprickt Reynke de drydden

ystoryen, de vp deme speygel stunt

gemaket, so he sede al legende,

vnde is van synem vader, deme olden

vosse, vnde van deme wylden

kater, de in deme holte lopt, den he

hir schendet myt worden.

Dat X. capittel.

KOnnynck here, gy scholen ok wetten,

5160

(Latet myne rede iw nicht vordreten!)

Wente vp dem speygel stunt ok gegrauen

Behende myt bylden vnde boekstauen,

Wo myn vader vnde Hyntze de kater

To samende ghyngen by eyneme water.

5165

Se sworen to samende myt swaren eyden,

Dat se wolden vnder syk beyden

Lyke delen, wat se ok vengen.

Wolde se yemant yagen efte dwengen,

So scholde eyn blyuen by deme anderen.

5170

Sus ghyngen se vele weges wanderen.

Id gheschach syk eyns, dat se vornemen,

Wo etlyke yagers na ene quemen,

De hadden ok vele quade hunde.

Hyntze do to spreken beghunde.

5175

He sprack: «gud rad is hir dür.»

Myn vader sprack: «yd is euentür.

Eynen sack vul rades ik wol weet;

Wy wyllen malckander holden den eyt

Vnde wyllen vaste to samende stan.

5180

Dessen rad sette ick to voren an.»

Hyntze sprack: «wo yd vns gaet,

Ik weet allene eynen raet,

Den moet ik bruken, dat segge ik yw, om.»

Alzus spranck he vp eynen bom,

5185

Dar eme de hunde nicht konden schaden.

Sus wolde he mynen vader vorraden,

Den he in anxste leet staen.

Myt des quemen en de yegers an.

Hyntze sach dyt vnde sprack:

5190

«Wat, oem, doet nu vp yuwen sack!

Gy hebben dar doch vele rades in,

Bruket den nu, dat is yuwe ghewyn.»

Men bleß int horn vnde men reep: «sla!»

Myn vader leep vor, de hunde eme na.

5195

He leep, dat em vthbrack dat sweet,

So dat he ok achter glyden leet.

Sus wart he do ychteswat vorlycht,

Anders were he entkomen nicht.

Hir moghe gy horen, we ene vorreet:

5200

Dat dede de, dar he syk meyst to vorleet.

De hunde weren eme to snel,

Vyl na hadden se eme gherucket dat fel;

Men dar was eyn gath, dat wuste he wol.

Sus entquam he int sulue hol.

5205

Des ghelyk vyntmen noch mannygen droch,

De sus dat sulue bruken noch,

Alze Hyntze hir dede, de quade deeff;

Wunder were yd, hadde ik en leeff.

Doch ik hebbet em halff vorgheuen,

5210

Sus is dar noch wes achter bleuen.

Desse ystorye myt dessen reden

Stunt klar vp deme speygel ghesneden.»