BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Reynke de Vos

1498

 

Reynke de Vos

 

Dat erste boek

 

_________________________________________________________________

 

 

 

Wo Bellyn quam vor den konnynck

vnde hadde den rentzel an deme halze vnde

droch dar ynne Lampen höuet,

dat he suluen nicht en wuste.

Dat XXXVIII. capittel

 

DO Bökert de beuer hadde vpgedan

Den sack myt Hyntzen, syneme kumpan,

3125

He toch Lampen höuet hir vth.

Do sprack he alsus ouer luth:

 

 

«Dyt is to malen eyn seltzene breff.

Wor is de man, de dessen schreff?

We is, de des nicht enlöuet?

3130

Vorware, dyt is Lampen höuet.»

 

De konnynck vnde de konnygynne

Worden vorschrecket in ereme synne.

De konnynck sloch syn höuet nedder.

He sprack: «ach Reynke, hadde ik dy wedder!»

3135

De konnynck myt der konnygynne

Weren beyde van swareme synne.

De konnynck sprack: «ick byn bedrogen.

Wo grote loggen heft Reynke logen!»

He reep vnde was gantz sere vorerret,

3140

So dat al de deren worden vorveret.

 

De lupardus by deme konnynge stunt

(He was des konnynges nagheboren vrunt)

He sprack: «wat is doch dyt ghewerd,

Dat gy yw sus sere vorverd?

3145

Al were de konnygynne ock doet,

Latet varen desse ruwe groet.

Grypet eynen mod, yd is anders schande.

Sy gy nicht here van deme lande?

Id is yo vnder yw al, dat hir is.»

 

3150

De konnynck sprack: «is dat so wys,

So latet yw dat neen wunder syn,

 

 

Dat nu myn herte lydet pyn,

Edder dat ick sus hebbe myßghelaet.

My heft myt syneme bözen beraet

3155

Eyn quaet schalk so verne ghebracht,

Dat ick myne vrunde hebbe vorwracht,

Den stolten Brunen vnde Ysegryn.

Dat ruwet my in deme herten myn.

Dat wyl seer an myne ere ghaen,

3160

Dat ick so vele hebbe myßghedaen

Tegen myne alder besten barone

Vnde ick deme quaden horensone

Alzo vele scholde betruwen.

Men yd quam al to by myner vruwen:

3165

Se bath vor ene so vele to voren,

Dat ick ere bede moste horen.

Dat is my leet, al ysset to spade.

Al ere rad kumpt my to quade.»

 

De lupard sprack: «horet my, konnynck here,

3170

Moyet yw dar vmme nicht alto sere!

Is dar myßghedaen, men schalt sönen,

Men schal deme wulffe vnde Brunen, deme könen.

Ock Ghyremode, der vrouwen fyn,

Dessen schalmen gheuen den ram Bellyn,

3175

Wente he bekende suluen openbar vnde bloet,

Dat he rad gaff to Lampen doet.

Dyt schal he wedder betalen vnde kopen.

Denne wyl wy alle na Reynken lopen.

Konne wy, he schal werden ghevangen,

3180

Vnde nicht vele worde, men vort vphangen!

Wente he kan syne worde so slycht,

Kumpt he to worden, men hanget ene nicht.

Myt desser soene, dat weet ick wal,

Brunen vnde Ysegrym wol nogen schal.»