Lectio III

Grammatica

Morphologia:

Comparatio adiectivorum:

positivus, comparativus, superlativus/elativus.

―――――――――――――――――――――

1. In rebus adversis multum potest concordia, plus prudentia, plurimum constantia.

2. Multi milites necati sunt, plures vulnerati; plurimi fugae se mandaverunt.

3. Complures amicos ad me invitaveram; plerique venerunt, pauci afuerunt, cum officiis

domesticis occupati essent.

4. Plurima aedificia vici incendio deleta sunt; nos mortem complurium amicorum dolemus.

5. Facillimum est vituperare, difficillimum est omnibus placere.

6. Sorores inter se saepe simillimae sunt.

7. Hiems aestati dissimillima est.

8. Altissimis arboribus venti magis nocent quam humillimis. -

9. Alpes altiores et magis arduae sunt quam alii montes.

10. Maxime arduus mons Alpium est in Gallia.

―――――――

De senectute.

Undique Athenienses, et nobilissimi et humillimi, in theatrum conveniunt, ubi eis pulcherrimum spectaculum praebebitur. In primis sellis summi magistratus et legati alienarum civitatum atque sociorum et nobilissimi cives sedent. Iam omnes sedes occupatae sunt. Summum silentium est. Tum theatrum intrat senex Atheniensis, neque ei locus datur a civibus suis. Sed postquam ad sedes legatorum Lacedaemoniorum accessit, nemo a sede sua cedere paratus non est. Id populus Atheniensium spectat et Lacedaemonios maximis laudibus ornat. Tum unus ex legatis: «Athenienses», inquit, «quae recta sunt, sciunt, faciunt Lacedaemonii.» –

Apud antiquissimos Romanos neque generi neque pecuniae maior honor tribuebatur quam senibus. Maiores a minoribus ut parentes et prope dei colebantur atque in omni loco et honore priores erant. Senes e convivio quoque ab iuvenibus domum deducebantur; hic mos olim apud Lacedaemonios fuerat, quos Lycurgus optimis legibus donaverat. Nam ibi summi honores non divitibus et potentibus, sed probissimis senibus tribuebantur. Itaque Sparta apud veteres honestissimum domicilium senectutis appellabatur.

―――――――

Vocabularium

longus (positivus), longior -ius (comparativus), longissimus -a -um (superlativus/elativus)

miser, miserior -ius, miserrimus -a -um

fēlīx, fēlīcior -ius, fēlīcissimus -a -um

brevis, brevior -ius, brevissimus -a -um

ācer, ācrior -ius, ācerrimus -a -um

bonus, melior melius, optimus -a -um

malus, peior peius, pessimus -a -um

māgnus, maior maius, māximus -a -um

parvus, minor minus, minimus -a -um

multum, plūs, plūrimum

multī, plūrēs plūra (gen.: plūrium), plūrimī

    –   , complūrēs complūra (gen.: complūrium), plērīque

facilis, facilior -ius, facillimus -a -um

similis, similior -ius, simillimus -a -um

humilis, humilior -ius, humillimus -a -um

arduus, magis arduus, māximē arduus

idōneus, magis idōneus, māximē idōneus

necessārius, magis necessārius, māximē necessārius

antīquus, antīquior, antīquissimus (!)

fugae sē mandāre

occupāre

soror, -ōris  f.

similis, -e

dissimilis, -e

humilis, -e [humāre]

māximē [magis]

convenīre, -veniō, -vēnī, -ventum

socius, iī m.

silentium, -ī n.

accēdere, -cedō, -cessī, -cessum

genus, -eris n.

tribuere, -ō, -uī, -ūtum

dēdūcere

probus, -a, -um

senectūs, -ūtis  f.

Lacedaemoniī, -ōrum

Lycūrgus, -ī m. (ca. 600 a. Chr. n.)

Sparta, -ae

Dictionarium latine-anglice

John Locke: A Short Latin Grammar