|
|
Lectio XXIII
Grammatica
Morphologia:
Coniugatio prima (-are):
activum, coniunctivus imperfecti et plusquamperfecti.
―――――――――――――――――――――
1. Magister (in schola):
Utinam sedulus esses, Paule!
Utinam ne piger esses!
Utinam laborares!
2. Paulus non ignorat:
Sedulus non fui.
Piger fui.
Non laboravi.
|
|
At sedulus non es.
At piger es.
At non laboras.
optat:
Utinam sedulus fuissem!
Utinam ne piger fuissem!
Utinam laboravissem!
|
3. Pater filio: «Non ignoro: Sedulus non es.
Utinam sedulus esses!
Si sedulus esses,
Nisi piger esses,
|
|
Te laudarem.
te laudarem.
laetus essem.»
|
4. Paulus:
«Nisi piger fuissem, pater me laudavisset.
Si sedulus fuissem, a magistio laudatus essem.»
―――――――
De asino fero et asino mansueto.
Aliquando asinus mansuetus in agro fecundo erat. Tum asinus ferus appropinquavit et cibum eius cum cibo suo comparavit. «Utinam», inquit,
«mihi tua vita esset! Utinam ne tam saepe inopia victus laborarem! Si tecum essem, semper mihi satis pabuli esset, ab inimicis insidiae mihi non pararentur,
numquam in periculo, sed tutus essem.» Paulo post asinus mansuetus, magna copia frumenti onustus, virga incitabatur. Tum asinus ferus exclamat:
«Quam stultus fui! Utinam ne fortunam tuam tam malam celebravissem! Si ea mihi nota fuisset, numquam tu a me beatus appellatus esses. Semper
vita mea contentus ero!»
―――――――
Inspectio
1. Utinam mihi tua vita esset!
Utinam ne tam stultus fuissem!
2. Si mihi tua vita esset, contentus essem (miser non essem).
3. Is mihi tam carus est quam tu (mihi carus es). Quam diu exspectavisti?
4. Ut salutas, ita (sic) salutaris.
Vocabularium
asinus
pābulum
inimīcus [amīcus]
īnsidiae, -ārum
fortūna
mānsuetus, -a -um [manus]
ferus, -a -um
tūtus, -a -um
onustus, -a -um
stultus, -a -um
malus, -a -um
beātus, -a -um
tam c. adi.
tam ... quam
ut ... ita (sic)
Dictionarium latine-anglice
|