Josephus Octavianus Nobilis de Sabellis
1742 - 1807
|
Vir nemoris
Liber I
|
|
___________________________________________________
|
||
et sacrum late horrorem praecordibus infert.Tendimus huc celeres, quodam ceu flamine ducti | ||
545 | et petimus cliuum nebulamque subimus opacamluce sub obscura et clara spectabilis umbraper dubia incertum trames regit auia gressumnubibus obducto ceu sera crepuscula caeloincumbunt, tremulo terram dum lumine adumbrat. | [110 v] |
550 | dumque casam agricolis notat nox serotina tutam.Sic circum ancipiti pede per loca caeca uagantesfallaces cura salebras scrutamur inani.Caligant oculi et sinuoso inuoluimur orbe,stipitibus clauso arboreis et rupibus altis. | [17] |
555 | Nec modus ire subit, nec spes euadere restat.Terque quaterque aditus frustra rimamur ubiqueet ter opem frustra diuumque hominumque precamur.Huc ergo fracti bello tectisque fugati,huc ergo aduehimur? Datur haec tutissima sedes? | |
560 | Hoc erat indictum mihi Libertatis asylumpollicitumque diis? Ergo neque numina uictissancta fidem seruant? Tantum miserabile uinci!Optatas tandem sedes qua immane barathrumpraeruptas aperit fauces, qua plurima opacat | |
565 | umbra sinus nebulaque ingens specus aestuat atrauenimus. Insueta simulacrum luce relictase immanis foueae penetralibus abdidit imis,nosque graui uelut exonerati pondere, anhelocernimus ore auras. Est dulce quiescere. Grates | |
570 | soluimus inde diis et uota futura dicamus.Sibilus interea arcessit de more molossos.Hi cito conueniunt alacres tremulamque uolutantmultiuago caudam flexu et latera undique miscent.Tunc nostrum senior, multis expertus in annis, | |
575 | ingenium nouisse canum uariosque peritusperlegere ex oculis rictuque et uellere mores,
―――――― 110v, 549 adumbrat T: adum err. V // 550 dumque ... nox serotina correxi: serotina uidetur T dumque casam falsis maior notat umbra colonis tutam T2 dumque ... colonis V // 554 sipitibus err. V // 567 fouae err. V. | [111 r] |