Epistolae selectae

M.M. Gibertovskij

ad M. Lomonossow

1751

___________________________________________________

Petropoli, 1751.

Nobilissime, Doctissime, Magnificentissime Imperialis Academiae

Scientiarum Petropolitanae Domine Consiliarie.

Authoritatis ac Gravitatis Tuae fama, Magnificentissime Domine! qua polles tam Imperiali in Academia Scientiarum Petropolitana, quam apud Magnates hujus Metropolis, neque minus rumor Tui favoris, in quosvis Minervae Cultores, Audaciae meae svasores extitere, has literas Magnificentiae Tuae devote tradere; quas ut benigne exaudire digneris, humillime rogo.

Primo itaque ortum, conditionemque meam et fata brevibus explicaturus, deinde de petitione indicaturus sum. Natus Poloniae nobili genere, in Palatinatu Posnaniensi. Studio juris prudentiae a parente consecratus, quodque in Universitate Regia Francofurtana ad Viadrum sub auspiciis rectoris Universitatis Trieri, rite absolvi. Anno autem 1736, cultum Musae, numerumque Phoebejorum militum deserui, castra inclytissima victoriosissimaque serenissimae, potentissimae, clementissimae Imperatricis, et autocratricis omnium Russorum secutus, Militiae nomen dedi, et Legioni Welicolutzkiensi pedestri adscriptus quae Legio tum cum caeteris militabat contra Turcas, ubi et ego Militans, anno 1737 in oppugnando munimento Ottoschacoviensi, Proh Dolorl Tyrocinii mei poenas lui, dum a Marte lunigerae gentis, immedicabilibus vulneribus sic pignoratus, ut manum meam sinistram usque ad Carpum, ictibus crudelibus, acinacis Turcici perdidi. Attamen una restante dextra, omnibus Expeditionibus bellicis contra Turcas, donec Anno 1739 sancitum cum illis Pacis Foedus, dextre fidelissimeque interfui, ut et initiis belli posterioris Svecici. Cum vero una manu proeliis campestribus inhaerere mihi tam molestum erat, quam grave sit aviculae, ademto altero alarum remigio volitare, ducem exercitus jam beate defunctum Comitem de Lacy rogavi, ut cum promotione dimitterer in Praesidium Viburgense, cui petitioni bona gratia sua annuit, meque Capitaneum dimisit, cui etiam officio per Decem annos, sine omni culpa et macula usque ad hoc tempus integre praesum, ac Imperatricis nostrae Clementissimae servitia, tam publica quam secreta, summa cura, diligentia et fidelitate, ut fidelissimum subditum decet expedivi, de quibus omnibus et Imperiali Collegio rerum bellicarum et amplissimo Senatui, et illustrissimis Comitibus Bestuschoffio et Woronzoffio notum clarumque est. Accidit tamen nihilominus, praeter omnem spem meam, ut Imperiale Collegium rerum bellicarum, praeterito mense Aprilis anni praesentis, Capitaneum quendam in Praesidio Viburgensi juniorem me, promoverit in Majorem, posthabito me, addito ratiocinio, quod nempe ego, propter defectum levae manus, equum commode ascendere, regere ideoque officio Majoris fungi non possem. Pacta autem mihi potestas, ut Petroburgum venirem sibique locum in statu civili quaererem, quem mihi deferri Collegium curaret. Jam adsum, moestus omni auxilio exutus hic dego a die 13 Septembris. Literae meae supplices, collegio die 27 ejusdem Septembris traditae, quibus rogo ut mihi detur aliquod officium civile, characteri meo consentaneum, quas nuper haec Collegii resolutio secuta est, ut terminum generalis exauctorationis expectem, qui instat Mense futuro Novembris.

Nunc me ad petitum flecto. Audivi Grammatophylacium Imperialis Academiae Scientiarum Petropolitanae vacare assessore. Sin igitur Domine Magnificentissime! munere hoc, me hominem derelictum, dignum saltem, et hujus officii capacem existimas, flexis genibus Te imploro, ut ea adhibeas media quae me eo perducere valent. Spes confisa me habet, magnificentiam tuam hac in re, si modo precibus meis faves, non tantum consilium, sed et opem mihi ferre, omnemque lapidem impedientem ad munus hoc obtinendum removere posse. Si non, magnificentiam tuam tamen submisse rogo, ut me optime commendes Illustrissimis Comitibus Bestuschoffio, Woronzoffio et Petro Schuwaloffio, ne pro praestitis Imperio Rossiaco etiam cum discrimine vitae meae servitiis, illorum auxilio in assignando aliquo officio civili, ad meam et, familiae meae sustentationem destituerer. Est enim omnino Christiani Moris et superiorum curae, militibus de Patria benemeritis, propriis bonis praediisque carentibus, ut et ego homo miser, de pane prospicere, ne dum Sauciati ad arma ferenda invalidi, exauctorati egestate premantur. Omnibus in Collegiis de vacuis quibusdam muneribus percontatus sum, sed nihil inveni excepta Praefectura Petropolitana, vulgo Gouvernaments Cancellei, ubi locus assessoris patet, exiguo quidem annuo stipendio donatus centum scilicet nonaginta et quinque Rublonibus, quem tamen si conceditur, ambire cupio. Fac igitur Magnificentissime! ut hujus officii Authoritate tua particeps fiam.

Quod efficitur, si benevola verba pro me facias coram illustrissimo Comite Petro Schuwaloffio, utpote in cujus potestate hoc situm est. Interim ne otiose expectando terminum constitutionis meae in aliquod munus civile publicum, tempus teram, Te Magnificentissime Domine precor, ut mihi ex Bibliotheca Academiae, detur Author aliquis latinus, quem in linguam Germanicam, si ita placet, vertam.

Caeterum omnem curam meam in Deum volvo. Spem autem adipiscendi id, de quo supra precatus sum, in Te Domine Magnificentissime ! secure colloco. Esto Vir Praestantissime ! Mecaenas meus et fautor insignis. Deus misericordiam peregrinis exhibitam, peculiari sua gratia ac benedictione compensare sanctissime promisit. Ad illud benignissimum Numen una cum quatuor infantibus meis, ardentissimas fundam preces pro incolumitate Tua et praestantissimae familiae Tuae. Et sic usque ad cineres sum,

Magnificentiae Tuae, Servus devinctissimus,

Matthias Gibertowskii, Capitaneus.

Petroburgi, Mensis Octobris die 20, Anno 1751.