Epistolae obscurorum virorum

1515

Epistola XXXIII

_____________________________________________________________________

33.

Mammotrectus Buntemantellus

in septem artibus magister,

Magistro Ortvino Gratio

philosopho, oratori, poetę, iuristę, theologo,

et sic sine statu

Salutem dicit cordialissimam.

Conscientiosissime domine magister Ortvine, credatis mihi firmiter quod vos estis cor meum, ex quo audivi multa a dignitate vestra in poesi in Colonia, in qua vos excellitis onmes in illa arte, et estis multo melior poeta quam Buschius vel Cęsarius et scitis etiam Plinium legere et grammaticam gręcam. Ex illa confidentia volo reverentię vestrę quędam manifestare sub fide confessionis. Venerabilis domine magister, ego amo hic unam virginem, filiam campanatoris, Margaretam cum nomine, quę sedit nuper in latere vestro, videlicet quando plebanus noster dominationem vestram invitavit ad convivalitatem et tractavit vos reverentialiter, quando bibimus et fuimus lętę mentis, quando illa etiam propinavit vobis bonos haustus: ego amo eam in tanto amore quod non sum mecum: credatis mihi firmiter quod neque comedo neque dormio prę ea. Et homines dicunt ad me: ‘Domine magister, quare ita pallescatis? amore dei relinquite [1515: 14v] libros vestros, vos nimium studetis: debetis aliquando solatium quęrere et zechare, vos estis adhuc unus iuvenis vir, bene potestis adhuc proficere [1864: 50] ad doctoratum et fieri magister noster; estis etiam fundamentalis et bonus scholaris et iam quasi valetis unum doctorem: sed ego sum timidus et non possum dicere meam infirmitatem. Ego lego Ovidium de remedio amoris quem Colonię glosavi a vestra dignitate cum multis notabilibus et moralitatibus in margine: verum non iuvat, quia iste amor quotidie fit maior. Nuper chorisavi cum ea ter in chorea serotinali in domo sculteti, tunc fistulator fistulavit cantilenam de pastore de nova civitate, et statim omnes chorisatores amplexatantur suas virgines sicut mos est; et ego etiam meam valde amicabiliter compressi ad pectus meum cum suis mamillis; nec non tetigi fortiter manus eius: tunc ipsa risit et dixit: ‘in anima mea, domine magister, vos estis delectabilis vir, et habetis molliores manus quam alii; non debetis sacerdos fieri, sed uxorem accipere’: et inspexit me delectabiliter, quod ego credo quod me etiam occulte amat: verum oculi eius cor meum sic lęserunt sicut una sagitta pertransisset. et etiam ivi ad domum cum famulo meo, et posui me ad lectum: tunc mater mea flevit, quia timuit quod haberem pestilentiam, ac cucurrit cum urina mea ad doctorem Brunellum clamans: ‘Domine doctor, rogo vos propter deum, iuvate filium meum, volo vobis dare ad propinam unam bonam camisiam, quia promisi quod debet sacerdos fieri’. Tunc medicus vidit urinam, et dixit: ‘ille patiens pro parte est cholericus et pro parte flegmaticus, ipse habet timere de magno tumore circa renes propter inflationes ac tormenta ventricalia ex mala digestione; debet sumere medicinam extractivam: est una herba quę videlicet dicitur gyni, nascens in locis humidis, habens gravem odorem, sicut docet Herbarius; illius herbę partes inferiores debetis conterere, et cum suo succo facere unum longum emplastrum, et ei ponere ad totum ventrem suum hora consueta, et debet iacere super ventrem suum bene ad unam horam multum sudando: sic sine dubio cessabunt illa tormenta ventricalia cum suis inflationibus, quia non est alia medicina tam efficax ad istam infirmitatem sicut illa, ut est probatum in multis patientibus: Verum certe bonum est ut ipse prius accipiat unam purgationem de albo gręco cum succo raphani ana drachmas .iiij. et bene erit’. Tunc mater venit et dedit mihi talem purgationem contra voluntatem meam; et habui in illa nocte quinque sedes magnas atque nihil dormivi, semperque cogitavi quomodo illam in chorea compressi cum suis mamillis ad pectus meum, ac quomodo illa me aspexit. Precor vos propter omnem bonitatem quam in vobis habetis, quod velitis mihi dare unum experimentum de amore ex vestro parvo libro, in quo stat scriptum ‘probatum est’, [1864: 51] quem mihi semel ostendistis et dixistis: ‘Ecce ex illo libro possum facere quod omnis mulier me amat’; et nisi faciatis, domine magister, tunc ego moriar, et mater mea prę dolore etiam morietur. Ex Heydelbergo.