De imitatione Christi

Liber internae

consolationis.

[Liber III]

____________________________________________________________

DE MIRABILI

EFFECTV DIVINI AMORIS.

CAPITVLVM  V.

Benedico te Pater caelestis Pater Domini mei Iesu Christi: quia mei pauperis dignatus es recordari. O Pater misericordiarum et Deus totius consolationis gratias tibi: qui me indignum omni consolatione quandoque tua recreas consolatione. Benedico te semper et glorifico cum unigenito Filio tuo et Spiritu Sancto paraclito: in saecula saeculorum. Eia Domine Deus amator sancte meus, cum tu veneris in cor meum: exultabunt omnia interiora mea. Tu es gloria mea: et exultatio cordis mei. Tu spes mea et refugium meum: in die tribulationis meae. Sed quia adhuc debilis sum in amore et imperfectus in virtute: ideo necesse habeo a te confortari et consolari. Propterea visita me saepius et instrue disciplinis sanctis; libera me a passionibus malis: et sana cor meum ab omnibus affectionibus inordinatis; ut intus sanatus et bene purgatus aptus efficiar ad amandum: fortis ad patiendum, stabilis ad perseverandum. Magna res est amor, magnum omnino bonum; quod solum leve facit omne onerosum: et fert aequaliter omne inaequale. Nam onus sine onere portat: et omne amarum dulce ac sapidum efficit. Amor IESV nobilis ad magna operanda impellit: et ad desideranda semper perfectiora excitat. Amor vult esse sursum: nec ullis infimis rebus retineri. Amor vult esse liber, et ab omni mundana affectione alienus: ne internus eius impediatur aspectus; ne per aliquod commodum temporale implicationes sustineat: aut per incommodum succumbat. Nihil dulcius est amore; nihil fortius, nihil altius nihil latius: nihil iucundius nihil plenius nec melius in caelo et in terra; quia amor ex Deo natus est: nec potest nisi in Deo super omnia creata quiescere. Amans volat currit et laetatur: liber est et non tenetur. Dat omnia pro omnibus: et habet omnia in omnibus; quia in uno summo super omnia quiescit: ex quo omne bonum fluit et procedit. Non respicit ad dona: sed ad donantem se convertit super omnia bona. Amor modum saepe nescit: sed super omnem modum fervescit. Amor onus non sentit: labores non reputat, plus affectat quam valet; de impossibilitate non causatur: quia cuncta sibi posse et licere arbitratur. Valet igitur ad omnia; et multa implet et effectui mancipat: ubi non amans deficit et iacet. Amor vigilat et dormiens non dormitat; fatigatus non lassatur, artatus non artatur, territus non conturbatur: sed sicut vivax flamma et ardens facula sursum erumpit secure que pertransit. Si quis amat: novit quid haec vox clamet. Magnus clamor in auribus Dei est: ipse ardens affectus animae, quae dicit. Deus meus amor meus: tu totus meus, et ego totus tuus. Dilata me in amore; ut discam interiori cordis ore degustare quam suave sit amare: et in amore liquefieri et natare. Tenear amore: vadens supra me prae nimio fervore et stupore. Cantem amoris canticum, sequar te dilectum meum in altum: deficiat in laude tua anima mea iubilans ex amore. Amem te plus quam me, nec me nisi propter te, et omnes in te qui vere amant te: sicut iubet lex amoris lucens ex te. Est amor velox sincerus pius iucundus et amoenus; fortis patiens fidelis, prudens longanimis virilis: et se ipsum numquam quaerens. Vbi enim se ipsum aliquis quaerit: ibi ab amore cadit. Est amor circumspectus humilis et rectus; non mollis non levis nec vanis intendens rebus: sobrius castus stabilis quietus et in cunctis sensibus custoditus. Est amor subiectus et oboediens praelatis: sibi vilis et despectus, Deo devotus et gratificus; fidens et sperans semper in eo etiam cum sibi non sapit Deus: quia sine dolore non vivitur in amore. Qui non est paratus omnia pati et ad voluntatem stare dilecti: non est dignus amator appellari. Oportet amantem omnia dura et amara propter dilectum libenter amplecti: nec ob contraria accidentia ab eo deflecti.