Ecerinis

1313/14

________________________________________________________________

Actus i.

Scena i.

Adelheita. Ecerinus. Albricus.

Adelheita.

Quadnam cruentum sidus Arcthoo potens

Regnavit orbe, pestilens tantum michi,

Gnati, nefando flebiles cum vos thoro

Genui? Patris iam detegam falsi dolos

5

Infausta mater. Non diu tellus nefas

Latere patitur; durat occultum nichil.

Audite nullo tempore negandum genus,

Devota proles. Arx in excelso sedet

Antiqua colle, longa Romanum vocat

10

Aetas: in altum porrigunt tectum trabes,

Premitque turrim contigua ad austrum domus,

Ventorum et omnis cladis aereae capax.

Hoc accubans ipso Monachus olim loco

Parens eburno vester Ecerinus thoro est

15

Dormire visus, cuius ad laevum latus

Supina iacui. Iam eloqui factum pudet,

Pavet animus, advenit horror et membra occupat.

Ecerinus.

Effare, genetrix: grande quodcumque et ferum est

Audire iuvat.

Adelheita.

Heu me nefandi criminis

20

Stupenda qualitas! Quasi ad vultum redit

Imago facti. Frigore solutum cadit

Exangue corpus.

Ecerinus.

Erige labantem cito,

Albrice, matrem: illusit amentem timor.

Resperge faciem, sincopim limphis leva.

25

Facile resurget.

Albricus.

Pristinas vires habet.

Ecerinus.

Recolis?

Adelheita.

Recolo, primogenite, primum tui

Natalis.

Ecerinus.

O mea mater, id pande otius.

Adelheita.

Cum prima noctis hora, communis quies,

Omni teneret ab opere abstractum genus,

30

Et ecce ab imo terra mugitum dedit,

Crepuisset ut centrum et foret apertum chaos,

Altumque versa resonuit caelum vice:

Faciem aeris sulphureus invasit vapor,

Nubemque fecit. Tunc subito fulgur domum

35

Lustravit ingens, fulminis ad instar, tono

Sequente: oletum sparsa per thalamum tulit

Fumosa nubes. Occupor tunc et premor,

Et ecce pudor, adulterum ignotum ferens.

Ecerinus.

Qualis is adulter, mater?

Adelheita.

Haud tauro minor.

40

Hirsuta aduncis cornibus cervix riget,

Setis coronant hispidis illum iubae:

Sanguinea binis orbibus manat lues,

Ignemque nares flatibus crebris vomunt:

Favilla, patulis auribus surgens, salit

45

Ab ore; spirans os quoque eructat levem

Flammam, perennis lambit et barbam focus.

Votis potitus talis ut adulter suis

Implevit uterum Venere letali meum,

Cum strage cessit victor e thalamo, petens

50

Telluris ima; cessit et tellus sibi.

Sed heu recepta pertinax nimium Venus

Incaluit intus viscera exagitans statim;

Onusque sensit terribile venter tui,

Ecerine, digna vereque propago patris.

55

Testor supernum numen adversum michi:

Quos egi abinde tunc gravida menses decem,

Lacrimae fuere angustiae gemitus dolor;

Interna gessit bella visceribus furor.

Nec monstruoso, nate, sine partu venis.

Ecerinus.

60

Qualis?

Adelheita.

Necis pronosticus ventrem levas

Cruentus infans, fronte crudeli minax,

Terribile visu atroxque portentum indicans.

Tu, care fili Albrice, iam video tuos

Attendis ortus nosce. Si quicquam scio,

65

Tu quoque scies: penitus dubia semper fui,

Quis te huic nefando corpori inseruit pater.

A tempore quidem, nate, dicti criminis

Semper medullas ussit Aethnaeus calor,

Viscera malignus abinde torsit spiritus,

70

Nec nostra curis pectora absolvit sopor.

Cum me vigilia vana seu somni quies

Incerta tenuit, - vera ne prorsus negem

Aut falsa fatear - utitur eodem stupro

Adulter idem verus Ecerini pater.

Ecerinus.

75

Quid poscis ultra, frater? An tanti pudet,

Vesane, patris? abnegas divum genus?

Diis gignimur. Nec stirpe tanta Romulus

Remusque quondam Marte tolluntur suo.

Hic maior est, latissimi regni deus,

80

Rex ultionum, cuius imperio luunt

Poenas potentes principes reges duces.

Erimus paterno iudices digni foro,

Si vendicemus operibus regnum patris,

Cui bella mortes exitia fraudes doli

85

Perditio et omnis generis humani placent.

Sic fatus ima parte secessit domus

Tunditque solidam dentibus frendens humum

90

Patremque saeva voce Luciferum ciet:

Depulse ab astris, mane iam lucens polis,

Pater superbe, triste qui regnum tenes

Chaos profundi, cuius imperio luunt

Delicta manes, excipe ex imo specu,

95

Vulcane, dignas supplicis gnati preces:

Te certa et indubitata progenies vocat.

Potiare me; experiare, si quicquam potest

Insita voluntas pectori flagrans meo.

Paludis atrae lividam testor Stigem,

100

Christum negavi semper exosum michi

Odique semper nomen inimicum Crucis.

Assint ministrae facinorum comites michi:

Suadeat Alecto scelera, Thesiphone explicet,

Megaera in actus saeva prorumpat truces,

105

Faveatque coeptis diva Persephone meis.

Ingenia praedae quisque sollicitus paret,

Nec inferorum spiritus quisquam vacet;

Animos ad iras odia et invidias citent.

Ensis cruenti detur officium michi:

110

Ipse executor finiam lites merus:

Nullis tremescet sceleribus fidens manus.

Annue, Sathan, et filium talem proba.