Theodoricus de Apolda
ca. 1228 - post 1297
|
Vita S. Elisabeth
Liber II
|
________________________________________________________________
|
|
CAPUT IXDe liberalitatesanctae Elizabeth
LIBERALITATIS virtus sublimium decus et singulare personarum nobilium ornamentum: in hac regis filia quadam gratiosa praerogativa effulsit. Quam non tam regalis originis ingenuitas, quam votiva desuper infusae gratiae benignitas cordi ejus impresserat. Unde eam non pro transitoriae laudis vanitate, sed ex internae miserationis exhibuit charitate. Ab infantia quippe cum ea crevit miseratio, et ab utero matris egressa cum ea ad omnem miserorum aspectum viscera ejus movit. Unde tempore quodam in festivitate magna cum in Warbberch ad Principem multitudo nobilium convenisset, et in caenaculo grandi congregati ad convivium filiae regis conjugis Principis praesentiam expectarent, ipsam taliter contigit retardari: Procedentem enim ad palacium sub gradu jacens mendicus, ut sui misereretur, importunis clamoribus invocavit. Tunc de gradu respiciens ad pauperem; Nec tempus, inquit, nec munus, quo tibi subveniam, jam habeo. At ille magis ac magis clamabat, ut aliquid acciperet. Tunc illa pretiosum, quod gestabat mantellum, exuens tribuit clamanti. Quod ille mira celeritate complicans abscessit. Dapifer autem in conspectu omnium nobilium astans Principi dixit; Judicet nunc dominus meus, si rationi sit consonum, quod conjunx ejus praedilecta domina nostra hac vice protrahit ejus convivium, et tot nobilium impedit tripudium; Vestivit enim jam nunc pauperem, pallium suum tradens ei. Tunc mitissimus Princeps, subridens dulciter cum coetu nobilium conjugem advocaturus discessit, Quam in conclavi inveniens, dixit ei, Veniesne ad prandendum nobiscum dilecta? Cui illa, Parata sum, inquit, ut vis,frater charissime. At ille, Ubi est, ait, pallium tuum? Et illa: Ecce in pertica est, inquit. Currens autem ancillula mantellum, quod pauperi tribuerat, in pertica reperit, coelitus reportatum. Quo induta coelestis faemina ad convivium processit. Sic pater coelestis suum lilium Elizabeth vestivit, quomodo nec Salomon in omni gloria sua potuit operiri. |