Vita S. Elisabeth

Liber I

________________________________________________________________

CAPUT I

De Nobilitate Parentum ipsius,

et de ortu ejus coelitus ostenso

EO tempore quo Philippus Suevorum Dux, frater Henrici Impera­toris, et Otto, Hainrici quondam Bavariae et Saxoniae Ducis filius, a Principibus contentiose electi, quis eorum arcem Romani obtineret Imperii, periculose et hostiliter disceptabant, erat in Alemannia Princeps illustris valde Hermannus, Thuringia Lantgravius, vir utique strenuus et acer in hostes, Otacari, Regis Bohemiae consobrinus, qui praefatos Imperatores, nunc istum nunc illum promovens ac provocans alternatim exacerbavit, et contra se in praelium concitavit.

In hujus palatio et familia fuerunt sex viri milites, nataliciis non infimi, ingenio excellentes, honestate morum virtuosi, cantilenarum confectores summi, sua certatim studia efferentes.

Habitabat tunc in partibus Ungaria, in terra quae Septem Castra voaxtur, nobilis quidam et dives, trium millium marcarum annuum habens censum, vir Philosophus, litteris et studiis secularibus a primaevo aetatis imbutus, Nigromantiae et Astronomiae scientiis nihilominus eruditus. Hic magister Clyncsor nomine ad dijudicandas praedictorum virorum cantiones in Thuringiam per voluntatem et beneplacitum Principum est adductus. Qui antequam ad Lantgravium introisset, nocte quadam in Ysenach sedens, in area hospitii sui astra magna diligentia intuitus est. Tunc rogatus ab his qui aderant, ut si qua secreta perspexisset, ediceret; Respondit: Noveritis, quod hac nocte nascitur Regi Ungariae filia, quae Elizabeth nuncupabitur, et erit sancta, tradeturque hujus Principis filio in uxorem, de cujus sanctitatis praeconio exultabit et exaltabitur omnis terra.

Ecce! qui per Balaam ariolum incarnationis suae praenunciavit mysterium, ipse per hunc praeelectae famulae suae Elizabeth praedixit nomen et ortum.

Regnabat tunc in Ungaria Andreas Rex, divitiis clarus et potentia, cujus uxor Gertrudis nomine, nobilissimi Ducis Corinthiae filia, ut praemonstratum fuerat a Domino, peperit filiam generis sui decus. Quae in Christo regenerata Elizabeth nomen accepit. Anno Dominicae incarnationis millesimo ducentesimo septimo.

Nec multo post dicti Principis Hermanni primogenito Ludewico, optimae indolis puero, electa illa, illa Elizabeth sancta, adhuc sugens ubera, Dei nutu desponsata est.

Anno igitur a nativitate Elizabeth quarto misit Hermannus Lant­gravius solennes ac nobiles utriusque sexus legatos in Ungariam pro regis filia in Thuringiam adducenda. Quorum principales erant Comes Menhardus de Mulburck, et nobilis vir Waltherus de Varila, dominaque Bertha relicta Egelolfi de Beindeliben.

Erant procedentes cum comitaru et familia multa et apparatu copioso, prout tantae nobilitatis excellentia requirebat. Qui a principibus et Praelatis atque magnatibus, quorum transiere terras et terminos, cum summa honorificentia sunt suscepti, tam in processu itineris, quam regressu. Venientes itaque ad castrum regis quod Presbuch dicitur, jocunde et regaliter sunt recepti.