Carmen miserabile super destructione

regni Hungariae per Tartaros

Capitulum XXI

___________________________________________________________________________

Qualiter Tartari processerunt,

postquam portam habuerunt.

Postquam autem maior dominus Bathus portam habuit, cepit villas comburere, et suus gladius non parcebat sexui vel etati, et ad regem quantum poterat festinabat. Et cum prope ad Pesth ad mediam dietam ante dominicam de passione Domini die Veneris pervenisset, statim quosdam usque ad villam misit, comburendo, interficiendo, prout eis innata malicia ministrabat. Sequenti die misit alios vel eosdem, qui peragebant similia vel peiora. Sed rex exire ad eos aliquos ad faciendum congressum nullatenus dimittebat. Et illi, dum credebantur ire, revertebantur, et dum putarentur reverti, iterum ibant, diem in ludo totaliter expendentes. Cumque die dominico facerent illud idem, Ugolinus Colocensis archiepiscopus hoc grave ferens quam plurimum, quod quidem quasi predones tot bonos homines confundebant, et gravius, quod rex sibi et suis pusillanimus videbatur; propter quod contra mandatum regis cum paucis de suis foras exiens congressum habere voluit cum eisdem. Sed illi terga vertentes paulatim retrocedere inceperunt. Hoc archiepiscopus intuens, incepit eos equorum insequi pleno cursu. Tandem terra paludosa reperta, illi velocius transierunt paludem. Hoc archiepiscopus non advertens, cum proximus illis esset, festinus intravit, et cum esset cum suis armorum pondere pressus, transire vel retrocedere nequierunt. Sed illi ad eos velocius revertentes circumdederunt paludem et in ipsos sagittas velut pluviam emittentes, eosdem ibidem totaliter necaverunt. Cum tribus autem vel quatuor evadens archiepiscopus, sic confusus remeavit ad villam, non modicam iram habens tam de suis perditis quam de eo, quod rex non fecit aliquem in sui subsidium properare.