|
|
- D e c r e t a l i u m
G r e g o r i i p a p a e I X
c o m p i l a t i o n i s
l i b e r I I
T i t u l u s I V .
De mutuis petitionibus.
- _______________________________________________
- Capitulum I.
Iudex etiam delegatus compellit
actorem ad respondendum reo in causa reconventionis, et utramque causam ordine
successivo simul audiet et una sententia terminabit. H. d.
- Alexander III. Vulterano Episcopo et Abbati de
Spongia.
Ex literis vestris
accepimus, quod dilecti filii nostri abbas et fratres Maturensis monasterii
super quaestionibus, quas plebanus et clerici Maturenses adversus eos
proponunt, vestrum parati sunt subire examen, si illi in continenti deberent de
suis quaestionibus respondere. Verum, Quoniam rationis ordo exigit, ut
plebanus et clerici Maturenses abbati et fratribus Maturensis monasterii de
iis, quae adversus eos proponunt, non debeant in vestra praesentia respondere,
quum sibi ex ipsis coram vobis a sede apostolica delegatis iustitiam postulant
exhiberi, discretioni vestrae per
apostolica scripta praecipiendo mandamus, quatenus, actione plebani et
clericorum proposita, et responsione facta, monitione praemissa compellatis
eosdem, memoratis abbati et fratribus in continenti coram vobis super suis
quaestionibus respondere, et vos
vicissem postmodum rationes et
allegationes partium diligentius
audientes concordia vel iudicio utriusque negotium terminetis.
- Capitulum II.
Modus
procedendi datus per rescriptun in causa conventionis intelligitur repetitus in
causa reconventionis.
- Coelestinus III.
Rothomagensi Decano.
Prudentiam +tuam debita laudum prosequimur actione pro eo, quod more prudentis viri
in articulis iuris, super quibus aliquando dubitas, sedem ducis apostolicam
consulendam, [ad quam utique omnes
difficiles quaestiones et causas antiqui Patres statuerunt decere referri.]
Sane consuluisti nos, utrum, quum causa appellatione remota committitur, et
reus coram eodem iudice actorem reconvenerit vel eisdem, quod quidem ex constitutione tam canonici quam forensis
iuris licite fieri potest, et actor super reconventione appellationis
obstaculum interponit, an sit huiusmodi appellationi deferendum? Nos vero ita
sentimus, quod, quum in hoc casu
actoris et rei eadem sit conditio vel
causa, et uno eodemque iure circa appellationis remedium debeat uterque
censeri, +unde nec appellationi taliter
interpositae deferendum esse iudicamus. Etenim ipso Christo, qui est veritas,
attestante didicimus, quod omnia, quaecunque voluerint aliqui ut faciant eis
homines, eadem et ipsi facere debeant. Nec iurisperitus ab hac sententia
discrepat, quia praeter authenticam, quae incipit: Et consequenter, in quo id
de facienda reconventione expresse habetur, et alibi statuitur, ut eodem iure
quis utatur, quod duxerit in alium statuendum. Ideoque Sicut desiderat
actor, ut sibi iuxta mandatoris rescriptum iustitia fiat appellatione remota,
eodem modo se reconvenienti debeat in sua iustitia respondere. [Secundo requiris etc. (cf. c. 41. de app. II. 28.) Dat. Lat.
XV. Kal. Iul. Pont. nostr. Ao. III. 1193.]
|
|