Epistula ad Abaelardum

1118/21

____________________________________________________________

EPISTOLA XV.

Quae est Roscelini ad P. Abaelardum.

(Edidit novissimae J. A. SCHMELLER , Monac. bibl. subpraef., Abhandlungen der

1. Cl. d. k. Ak. d. Wiss., V. Bd., III. Abth.), München 1849, p. 187-210

MONITUM. – Codices manuscriptos bibliothecae regiae Monacensis e pristina Benedictoburana acquisitos evolventibus obtulit se nobis in modico quodam saeculi XIII volumine, jam n. 4643 signato, inter alia longe diversi argumenti opuscula epistola quae iam sat prolixa, quae quidem inscriptione et subscriptione carens, nec ad quem nec a quo fuerit data indicat. Eam tamen ad Petrum Abaelardum fuisse directam ipse tenor evincit; at a quonam viri hujus celeberrimi contemporaneo et quidem adversario provenerit, diu nos habuit suspensos, donec ejus opera perlustrantes incidimus in quamdam ejusdem epistolam (editionis Parisiensis anni 1616 vigesimam primam), quam, cum sequentem mirum in modum illustret, merito hic praemittimus.

«G. Dei gratia Parisiacae sedis episcopo,» etc. Adeat Lector epistolum superiorem.

Antiquitatis litteratae imprimis Gallicae periti epistolam istam cum sequente conferentes statuent, num haec ipsa alii cuiquam possit attribui auctori, praeter famigerato illi philosophicae Nominalium sectae quondam antesignano Roscelino Compendiensi.

Quod si nostra placeat sententia, forte et ipsi unicum hoc quod hactenus innotuit viri sua aetate famosissimi monumentum haud contemnendum esse censebunt. Nobis vero quibus nec facultas nec otium est, ut in priscae philosophiae scholasticae controversiis heroibusque immoremur, id jam agendum videbatur, ut ipsam puram putam epistolam, qualem e membranis lectu partim non adeo facilibus eruimus, quamprimum doctioribus excutiendam traderemus, nec ea quidem quae circa eamdem in Actis academiae nostrae (Gelehrte Anzeigen, 1847, n. 255) memoravimus hic repetentes.