Epilogus ad archiepiscopum
|
Quod papae scripsi munus specia libelli
Accipe, flos regni. Primo potiaris honore
| |
2105 | Hujus secreti; nec id unum sume, sed una
Do tibi me totum, Wilhelme, vir auree: totus
Sum tuus ad votum, cujus cor in omnibus amplum
Non capitur minimis, sed semper anhelat in altum.
Nobilitas dandi, quam non novere moderni,
| |
2110 | Est innata tibi, qui solus, gemma datorum,
Das ita, ne qua manus sit dando latior, aut mens
Laetior aut morula brevior. Tu solus es ille
Cui Deus infudit quicquid decet, utpote pectus
Magni consilii, quo pectore pectora regum
| |
2115 | Se fulcire solent tractando negotia regni.
Solus es in dando, prudens in jure, fidelis
In cunctis, semperque tuos Deus auxiliator
Auget successus, et semper in ardua crescis.
Sed, licet omnis apex tibi crescat honoris, honore
| |
2120 | Crescere non poteris, quantum de jure mereris.
|
|
|